Zelf de wereld rondreizen kan op dit moment moeilijk. Maar er zijn vele Nederlandse recruiters ‘in den vreemde’, die ook kunnen laten zien hoe het er in andere landen aan toe gaat. Wat kunnen we van hen leren? In de rubriek ‘Wereldrecruiter’ stellen we een aantal van hen voor. Deze week: Sandra van der Zwaag, freelance recruiter (vanuit Find Solutions) bij Myreas, onderdeel van Colruyt Groep in Halle (België).
> Kun je iets meer over jezelf vertellen?
‘Bij Myreas ben ik sinds januari 2020 verantwoordelijk voor de werving van Enterprise IT-Architecten. Voor die tijd heb ik gewerkt als IT-recruiter bij een aantal deelbedrijven van de Cronos Groep, een IT-consultancy in de regio Antwerpen. Daar focuste ik me vooral op het aanwerven van IT-integratieprofielen.’
‘Uiteindelijk besloten we een nieuw avontuur aan te gaan en zijn we hier komen wonen.’
‘Ik woon sinds 2006 met mijn 3 kinderen in de omgeving van Antwerpen. We gingen vroeger vaak naar Antwerpen en hadden hier ook vrienden wonen. Uiteindelijk besloten we een nieuw avontuur aan te gaan en zijn hier komen wonen. We wonen hier vlak bij de grens, dus we kunnen ook makkelijk even naar Nederland als we heimwee hebben…’
> Waarom ben je in België gaan werken?
‘Ik woon hier nu al 15 jaar. Na 10 jaar in Nederland te hebben gewerkt was ik vooral heel benieuwd hoe het zou zijn om hier te werken. En natuurlijk kun je hier goed integreren, er wonen veel Nederlanders in de omgeving waar ik woon en je hebt toch wel de neiging om elkaar dan op te zoeken, al is mijn Belgische netwerk wel veel groter worden sinds ik hier werk.’
> Hoe heb je jezelf hier als recruiter ontwikkeld?
‘Ik heb mezelf vooral in de praktijk verder ontwikkeld, dus gewoon: door te doen. In Nederland heb ik als bureaurecruiter gewerkt. De stap hier in België was nog groter, omdat ik hier als corporate recruiter aan de slag ging in een voor mij nog vreemde omgeving. Het is me overigens wel goed bevallen! Mijn directe collega’s waren de IT-consultants en hiring managers. Ik had geen collega-recruiters. Daardoor heb ik veel kunnen doen naar eigen inzicht. Dat was erg leuk.’
> Kwam je verwachting als recruiter hier uit?
‘Er is me altijd verteld dat Belgische bedrijven veel hiërarchischer zijn dan in Nederland. Maar dat blijkt in de praktijk gigantisch mee te vallen. Het zal ook vast ermee te maken hebben dat ik als IT-recruiter vooral in informele bedrijven heb gewerkt. En ik was eerst ook bang dat mijn Frans niet voldoende ging zijn om hier aan de slag te kunnen als recruiter, maar gelukkig bleek dat geen probleem in Vlaanderen.’
> Hoe verschilt de arbeidsmarkt in Nederland en België?
‘België is tweetalig, en bij veel Vlaamse bedrijven wordt Nederlands gevraagd, maar veel Franstaligen spreken niet voldoende Nederlands om zich te kunnen redden. En ook andersom spreken Vlamingen niet allemaal vloeiend Frans. Dit maakt het moeilijker om geschikte kandidaten te vinden. Vlaanderen, Brussel en Wallonië zijn eigenlijk 3 aparte werkgebieden, met hun eigen manier van werken, maar ook met hun eigen regelgeving, uitkeringsinstanties, enzovoorts.
“Het is niet altijd een optie om kandidaten uit Wallonië te benaderen voor een vacature in Vlaanderen of andersom.’
Veel bedrijven vragen perfecte drietaligheid: Nederlands, Frans en Engels. Maar dat is niet altijd evident om te vinden. Tussen Vlaanderen en Wallonië heb je ook culturele verschillen. Het is niet altijd evident om mensen uit Wallonië warm te maken voor een baan in Vlaanderen, en andersom zo mogelijk nog moeilijker. Ik moest hier zelf aan wennen. Eigenlijk nog altijd. Maar het is dus niet altijd een optie om kandidaten uit Wallonië te benaderen voor een vacature in Vlaanderen of andersom.’
> Waarin verschilt het proces in Nederland en België?
‘Het voeren van sollicitatiegesprekken verschilt eigenlijk niet. Ook de doorlooptijd verschilt niet echt veel, zeker voor de moeilijkere profielen is ook hier steeds meer haast geboden. Hier is het niet abnormaal om een salarisstrook op te vragen om een aanbod aan een kandidaat te kunnen doen, om zeker te zijn dat je een goed voorstel doet, en daarover wordt nooit moeilijk gedaan. Ik heb ook het gevoel dat er niet veel gelogen wordt over salaris.’
> Verschilt de communicatie en omgang met sollicitanten?
‘Hier zijn mensen over het algemeen genomen wat gereserveerder en ook wat minder direct, dus ik houd hier wel rekening mee. Ik ga niet meteen te amicaal om met kandidaten, maar wil toch een open sfeer creëren, waarbij ze zich ook op hun gemak voelen.’
> Wat zijn de belangrijkste kanalen en acties die je inzet?
‘Net als in Nederland gebruik ik hier veel LinkedIn. Indeed is een kanaal dat hier tot voor kort niet veel opleverde, terwijl ik dit in Nederland wel succesvol heb ingezet. Ook de site van VDAB, min of meer vergelijkbaar met Werk.nl, is een geschikt kanaal, vooral voor starters. Daarnaast gebruik ik jobboards als Stepstone, Monster maar ook Jobat.be en voor de IT-vacatures gebruik ik hier ICTJob.
‘Sociale media gebruiken als wervingskanaal is hier in Belgie nog niet zo populair.’
Sociale media gebruiken als wervingskanaal is hier in Belgie nog niet zo populair als in Nederland. Dit begint recent pas meer op te komen. LinkedIn heeft trouwens in Nederland ook veel meer gebruikers dan in België. Al zijn we hier wel bezig met een inhaalslag het laatste jaar.’
> Zijn in België andere competenties als recruiter nodig?
‘Op zich niet. Behalve dan dat het wel handig is als je tweetalig bent. Zeker als je als recruiter in Brussel werkt is dit eigenlijk wel een must.’
‘Ik merk wel dat veel bedrijven referral recruitment als wervingstool inzetten.’
> Waarin is recruitment in België verder dan Nederland?
‘België is op het vlak van data, tools en online marketing, en A.I. nog niet zover als Nederland. Al verwacht ik wel dat dit de komende jaren nog zal groeien. Referral recruitment wordt al wel veel ingezet, is mijn ervaring. Of we hierin verder zijn dan in Nederland durf ik niet te zeggen. Maar ik merk wel dat veel bedrijven dit als wervingstool inzetten.’