Zelf de wereld rondreizen kan op dit moment moeilijk. Maar er zijn vele Nederlandse recruiters ‘in den vreemde’, die ook kunnen laten zien hoe het er in andere landen aan toe gaat. Wat kunnen we van hen leren? In de rubriek ‘Wereldrecruiter’ stellen we een aantal van hen voor. Deze week: Dominique Zuijdwijk, die als zelfstandig recruiter onder de naam DZ Talent Solutions voortdurend op zoek is naar engineers en projectleiders met een elektrotechniek-achtergrond en hoogspanningservaring. Momenteel zit hij in Mexico, maar daarvoor enkele jaren in het Afrikaanse Angola.
> Kun je iets meer over jezelf vertellen?
‘Ik heb enkele jaren als corporate recruiter a.i. gewerkt voor Fugro. Momenteel werf ik meer kandidaten voor detachering en interim-opdrachten voor Nederlandse bedrijven in de energie/renewable/offshore industrie. Daarnaast doe ik ook werving- en selectie-opdrachten.’
‘Mijn focus is altijd internationaal geweest.’
‘Mijn focus is altijd internationaal geweest. Bij Fugro was ik Regional Recruiter voor Afrika. In die rol belandde ik in Angola waar ik op rotatie werkzaam was. Daar was ik verantwoordelijk voor recruitment van zowel technisch personeel als staff/management functies voor verschillende Afrikaanse landen. Momenteel werk ik remote vanuit Mexico en mijn focus ligt nog steeds vooral op de Nederlandse markt.’
> Waarom eerst Angola, en nu Mexico?
‘Vanwege mijn drang naar avontuur, culturele ontwikkeling, het leren van nieuwe talen zoals Spaans en Portugees, en natuurlijk vanwege de enorme leercurve in mijn persoonlijke en professionele ontwikkeling. Zowel Angola als Mexico zijn derdewereldlanden. Om daar te kunnen werken heb je een pioniersmentaliteit en aanpassingsvermogen nodig. Dat past mij.’
> Wat is het grootste voordeel van daar recruiten?
‘Voor mij is het allergrootste voordeel om te werken in Mexico het klimaat en de culturele verrijking. Daarnaast heb je – mits je een goed inkomen hebt – hier een veel grotere kwaliteit van leven, aangezien het hier goedkoop leven is. Met zeer vriendelijke mensen, mooie natuur, goed eten.
Angola heeft mij vooral een enorme carrièreboost gegeven. Je woont met mensen van allerlei culturen in een compound. Je eet gezamenlijk, werkt nauw samen en hebt allemaal met dezelfde issues te maken qua omstandigheden. Zeer leerzaam. Voor mij was het grootste voordeel dat je heel nauw werkt in een community, maar tegelijk heel veel zelfstandigheid hebt.’
> Wat heb je in Angola vooral geleerd?
‘Werken in Angola heeft mij gevormd op professioneel vlak en persoonlijk vlak. Aangezien ik niet alleen recruitertaken had maar ook HR Project Lead was, onderhandelde ik ook met mensen van de vakbond en met diverse ministeries. Dat vergde geduld, onderhandelingsvaardigheden en versterkte mijn communicatieve vaardigheden. Je hebt in een land als Angola met veel gevoeligheden te maken, aangezien het een land is met een lange historie van burgeroorlog en natuurlijk dat het een ex-kolonie is van Portugal.’
> Kwam je verwachting overeen met de realiteit?
‘Werken als recruiter in Angola kwam redelijk overeen met mijn verwachtingen. Ik kende al veel verhalen van collega’s en ik deed al werk op afstand voordat ik ernaartoe ging. Wonen en werken op locatie is natuurlijk wel anders. Je werkt namelijk afgezonderd. Wonen doe je op een compound en werken is in een kantoor op een basis, vergelijkbaar met een soort van grote scheepswerf of haven met allerlei grote olie- en gasbedrijven.
Je reist tussen de compound en de basis met een chauffeur van het bedrijf. Je bent nauwelijks buiten die locaties en hebt ook weinig vrije tijd. Werkdagen duren meestal 12 uur en je werkt 7 dagen per week. Verder moet je rekening houden met allerlei ziektes zoals gele koorts en malaria. Je moet dan ook veel inentingen krijgen.’
> Waarin verschillen de arbeidsmarkt van Nederland en Angola het meest?
‘Het aantal goed opgeleide mensen is in Angola veel lager. Je vist in een relatief kleine vijver. De mensen die ik zocht waren wel voor meer senior posities. Groot verschil is verder dat kandidaten zeer hoge salarissen verwachten, aangezien de leefkosten in met name hoofdstad Luanda hoog zijn. Een voorbeeld: een HR-manager vraagt al snel een salaris van 200.000 (Amerikaanse) dollar per jaar.
‘Een HR-manager in Angola vraagt al snel een salaris van 200.000 (Amerikaanse) dollar per jaar.’
Sollicitatiegesprekken zijn in Angola vaak ook wel iets grondiger dan in Nederland. En er vinden naar mijn idee ook betere checks plaats. Onderhandelingen over salaris gaan soms iets stroever dan in Nederland. Ook de doorlooptijd van vacatures is vaak wat langer, aangezien het niet altijd even makkelijk is om een geschikte kandidaat te vinden. Gelukkig heb ik daar wel een duidelijk verschil in kunnen maken en die doorlooptijd weten te verkorten.’
> Wat valt je verder nog op?
‘De omgang en communicatie zijn in Angola meestal iets beleefder en formeler. Oudere mensen hebben een grotere hang naar een bepaalde beleefdheid, vanwege een grotere hiërarchie in de samenleving.’
‘De omgang en communicatie zijn in Angola meestal iets beleefder en formeler.’
‘Ik gebruikte daar zelf trouwens kanalen als referrals, LinkedIn recruiter, mijn eigen netwerk, de website van het bedrijf, contacten met scholen en universiteiten en netwerkbijeenkomsten van HR en recruitment van diverse internationale bedrijven. Recruitment is er zeker niet verder ontwikkeld dan in Nederland. Ik denk dat er wel meer kandidaten gevonden worden door te netwerken dan via allerlei tools. Dit is trouwens ook meer noodgedwongen, door de niet altijd even goede omstandigheden waarin mensen wonen en werken en de slechte infrastructuur.’
