Het artikel gaat hieronder verder.
Er is iets geks aan de hand in veel organisaties. We investeren in wellbeing, engagement en retentie. We willen mensen die ownership nemen, verantwoordelijkheid voelen, willen groeien. Maar wie zetten we aan het hoofd van die mensen? Te vaak iemand die er structureel wel is, maar menselijk afwezig. Leiders die aanwezig zijn in meetings, rapporten en dashboards, maar onzichtbaar blijven in gesprekken die écht ertoe doen.
Afwezig leiderschap is een ongemakkelijke realiteit die we vaak negeren.
Afwezig leiderschap is geen buzzwoord. Het is een ongemakkelijke realiteit die we vaak negeren. En dat komt niet omdat deze mensen hun job niet willen doen. Integendeel. Veel leiders vandaag zijn overbevraagd, overbelast, en vastgeroest in systemen waar aanwezigheid gelijkstaat aan controle — en waar echt aanwezig zijn met je team geen KPI is.
📍 Er is geen tijd voor check-ins die geen actiepunten opleveren.
📍 Er is geen ruimte om even stil te staan bij motivatie of twijfel.
📍 Er is geen veiligheid om te zeggen: ‘Ik weet het zelf ook even niet.’
En dan zijn we verbaasd dat medewerkers afhaken, zich niet verbonden voelen of vertrekken.
Waar leiderschap écht gebeurt
Tussen micromanagement en totale afwezigheid ligt de plek waar leiderschap écht gebeurt. Daar waar iemand aanwezig is zonder te controleren. Luistert zonder te overnemen. Duidelijkheid brengt zonder dicht te timmeren. Dat vraagt moed. En dat vraagt selectie op heel andere parameters dan we gewend zijn. We zoeken nog te vaak leiders op basis van hun track record of hun strategisch inzicht, maar vergeten te kijken naar hoe ze in relatie staan tot anderen. Of ze kwetsbaarheid durven tonen. Of ze veiligheid kunnen creëren. En of ze écht luisteren.
De echte vraag is: durven we leiders te kiezen die zélf nog betrokken zijn?
De mensen die ik interview — op C-niveau — vertellen me dat ze harder dan ooit werken. Maar ook: dat ze zich vaker dan ooit eenzaam voelen in hun rol. Dat ze het gevoel hebben dat ze geen fouten mogen maken. En dat ze de verbinding kwijt zijn, of ze nooit echt hebben opgebouwd. De grote vraag is dus niet: hoe maken we onze medewerkers weer betrokken? De echte vraag is: durven we leiders te kiezen die zélf nog betrokken zijn?
Over de auteur
Isabel Verhelst
is een resultaatgerichte, no-nonsense coach met een passie om mensen te verbinden. Ze is eigenaar van Ingenium Executive Search, een boutique bureau met de focus op top C-level talent dat perfect past bij het DNA van de organisatie. Recent heeft ze ook Talent to match gelanceerd met als missie via online cursussen MKB-managers expert te maken in werving.
Lees ook
- De keuze van Isabel: Vermijd dat je in de val van de toxische leider trapt
- Waarom ‘culturele diversiteit’ in je leiderschapsteam soms keihard mislukt
- De keuze van Isabel: 3 tips om al je stakeholders te betrekken, zonder je proces te vertragen
- Wat komt er kijken bij ‘no-nonsense leadership hiring’? (1/3)
- Waarom bedrijven zonder sterke visie jong talent verliezen
- Beyond charm: how to identify true charisma when selecting your next leader
- De keuze van Isabel: Over de ongrijpbare chemie die het verschil maakt
