Gem. leestijd 4 min  1167x gelezen

Wat recruiters ook nu nog kunnen leren van His Royal Badness

Wat recruiters ook nu nog kunnen leren van His Royal Badness

Met de tentoonstelling ‘My Name is Prince‘ (nog tot juni in de Beurs van Berlage) dient zich de vraag aan: kunnen ook recruiters nog wat leren van His Royal Badness? Zeker wel, zegt Deborah Pluymaekers. En wel dit…

Prince, wie kent hem niet? Kleine grote man, onlosmakelijk verbonden met paisleys en paars. Een genie dat minimaal 27 instrumenten subliem kon bespelen en ook buiten de muziek om heel wat gevoelige snaren wist te raken. Multitalent dat kennelijk nooit zonder inspiratie zat. Hij wel! Schreef namelijk niet alleen ontelbare nummers voor zichzelf, maar leverde ook hits aan bij menig protegé. Werd ook veelvuldig gecoverd, en niet door de minsten. Van Cyndi Lauper tot Chaka Khan, Sinéad O’Connor en Tom Jones… allemaal namen ze nummers van hem op.

paisley park prince

Goed voorbeeld doet volgen. En tot die volgers reken ik niet alleen Prince’ entourage en andere sterren, maar ook ons als recruiters. Ik licht dit graag toe aan de hand van zes van mijn favoriete Prince-songs:

#1. My name is Prince

Voordat iemand de term SEO had bedacht, zocht Prince al uit wat het effect was van het op meerdere manieren bekend zijn.

‘My name is Prince,
and I am funky!

Een greep uit zijn alter ego’s: Prince Rogers Nelson/TAFKAP/His Royal Badness/Prince/Joey Coco/Camille/Christopher Tracy/The Artist/The Artist Formerly Known As Prince/ The Symbol/Electric Man/The Kid/Tora Tora/Minneapolis Midget/Alexander Nevermind/Skipper/Christopher/ Jamie Starr

Deze lijst van namen, pseudoniemen en nicknames is ongetwijfeld niet compleet. De diversiteit ervan laat ons wel op een mooie manier zien dat je de vindbaarheid van een vacature of bedrijf/opdrachtgever kunt beïnvloeden als je je goed verdiept in de verschillende manieren (zoektermen!) waarop jouw doelgroep zich oriënteert op zoek naar een (andere) baan.

#2. Kiss

Recruiters die nooit een writer’s block hebben, mogen dit stukje wat mij betreft overslaan. Als je nog meeleest, herken je je vast wel in het volgende: het is vrijdagmiddag, bijna borreltijd, je moet ineens toch nog een aansprekende vacaturetekst schrijven, en je weet gewoon niet hoe. En dan? Doe als Prince!
Gooi het eens over een andere boeg en beschrijf, wat je níet wilt of zoekt:

‘You don’t have to be beautiful, to turn me on
…You don’t need experience, to turn me out
…You don’t have to be rich, to be my girl
You don’t have to be cool, to rule my world’

Origineel, onverwacht en triggerend is het als je aangeeft dat je níet op zoek bent naar een alleskunner. Dat de baan níet inhoudt dat er veel cold calls gedaan moeten worden. Hiermee spoor je een kandidaat namelijk aan om te verwoorden hoe hij/zij de rol wél invulling zou geven.

#3. U got the look

Ervaren of niet, als recruiter heb je een bepaald referentiekader. Van daaruit stel je vragen aan kandidaten. Of je stelt ze juist niet, omdat je denkt dat je het antwoord op de vraag al weet. Herkenbaar? Prince laat zien dat het beter is om geen aannames te doen:

‘You got the look, you must’a took
a whole hour just to make up your face baby
closin’ time, ugly lights, everybody’s inspected
but you are a natural beauty, unaffected
Did I say an hour? 
My face is red, I stand corrected…’

Je mening klaar, je foute conclusie getrokken. Oeps! Omdat de weg terug vaak lang is, luidt het advies: stel (veel) open vragen tijdens sollicitatiegesprekken met kandidaten. Voorkomen is nog altijd beter dan genezen!

#4. Let’s go crazy

We hebben het allemaal wel eens meegemaakt: je denkt dat je qua carrière in een stroomversnelling zit, en dat zit je ook. Alleen… de stroom gaat de verkeerde kant op. Wat nu? Prince weet raad:

‘And if the elevator tries to bring you down:
Go crazy: punch a higher floor!’

Is het een promotie die aan je neus voorbijging? Die elevator pitch die verre van soepel was? De waan van de dag die je belemmert in het behalen van je doelen? Wat het ook is: doe eens gek! En dat betekent niet per se dat je in de lift op 4 drukt terwijl je op 2 moet zijn. Een praatje met een collega die niet in je eigen team zit, of een keer de trap nemen in plaats van de lift, kan ook nieuwe inzichten geven. Kortom: er zijn meerdere wegen die naar Rome of F5 leiden.

#5. Controversy

Ook in de kandidaatgerichte arbeidsmarkt komen we het veelvuldig tegen: het sociaal wenselijk antwoord tijdens een intake. Prince wist al vroeg hoe dubbel dit was:

‘Was it good for you?
Was I what you wanted me to be?’

Zijn boodschap? Ach, de titel van dit nummer zegt genoeg. Heb je een duidelijk doel? Zorg dan ervoor dat je dit overbrengt en dat er geen misverstanden over kunnen ontstaan. ‘Sociaal wenselijk’ lijkt voor nu misschien handig of leuk, maar de lange termijn passeert uiteindelijk zo snel dat je niet eens weet of je nou links of rechts wordt ingehaald. De remedie is LSD: Luister goed, vat samen en vraag door, zodat de wederzijdse verwachtingen helder zijn.

#6. Cindy C

De what’s in it for me?-vraag. We kunnen er niet genoeg aandacht aan besteden in onze vacatureteksten. Maar doen we dat ook? Het salaris, of zelfs een ruwe salarisrange, wordt vaak verzwegen en dit levert nogal eens irritatie op bij kandidaten. Onnodig, lijkt mij. Makkelijk te voorkomen, aldus Prince: communiceer er in elk geval íets over, al is het maar dat het salaris prima, lekker of marktconform is:

‘I’ll pay the usual fee’

Het had niet veel gescheeld of we hadden dit nummer helemaal niet gekend. Het staat namelijk op een lp die nooit officieel door Prince is uitgebracht: The Black Album. Na de persing werden alle exemplaren meteen vernietigd. En wat gebeurde er? Er kwam een hysterische run op (illegaal verkregen) studio-opnames. Het werd het meest gewilde stuk vinyl ever. Ik durf te stellen dat dat hele Black Album-gedoe een hack was voordat dit begrip überhaupt bestond. En laat deze techniek nou óók weer iets zijn waar wij als recruiters ons voordeel mee kunnen doen…

https://www.youtube.com/watch?v=K_EUdLT0xCU

Naast al deze tips, tricks en (dubbele) boodschappen voor recruitment die we uit Prince’ muziek kunnen halen, is deze natuurlijk ook nog eens gewoon heel fijn om naar te luisteren. Enjoy! En party like it’s 1999!

Dit blog is geschreven door Prince-fan Deborah Pluijmaekers, werkzaam als Recruitment Marketeer bij Brunel. Naar eigen zeggen niet alleen tijdens kantooruren; navigeren tussen vraag en aanbod is immers een continu proces.

Lees ook van Deborah:

Credit foto boven en Paisley Park

Recruitment Marketeerbij Brunel

Deborah Pluijmaekers

Deborah Pluijmaekers is werkzaam als Recruitment Marketeer bij Brunel. Naar eigen zeggen niet alleen tijdens kantooruren; navigeren tussen vraag en aanbod is immers een continu proces.
  • Leave behind a comment

Onze partners Bekijk alle partners