Dat recruiters weinig populair zijn onder een groot deel van werkzoekenden? Noem het gerust een understatement. Geregeld duiken ze de kop op, de berichten over in het rond mailende headhunters, die het verschil tussen Java en Javascript niet weten, de snelle cv-schuivers of de onbeleefde recruiters die na een contact nooit meer iets van zich laten horen. Nu is er in elke beroepsgroep natuurlijk wel eens wat, maar bij recruiters lijkt die slechte reputatie een patroon te zijn. Is dat terecht? En hoe komen ze er vanaf?
35% gaf aan vaker slechte dan goede ervaringen met de recruiters te hebben.
Vorige week verscheen een onderzoek van Sollicitatiedokter. Zij ondervroegen een – niet representatieve – groep van bijna 100 werkzoekenden naar hun ervaring. Van hen gaf 35% aan vaker slechte dan goede ervaringen met de recruiters te hebben. De reacties van mensen die de enquête invulden logen er niet om. ‘Zodra je niet meer voor de vacature in aanmerking komt, hoor je niets meer’, schrijft een van hen. ‘Zelfs geen telefoontje om te melden dat je bent afgevallen.’
Professioneel ghosten
Dit zogenoemde ghosten is een probleem dat vaker wordt genoemd in de enquête: werkzoekers hebben een paar keer contact met een recruiter om vervolgens niets meer van ze te vernemen. ‘Ik gaf aan interesse te hebben in een vacature en moest van de recruiter iets ondertekenen voordat ze naar mijn sollicitatie wilde kijken. Nu, enkele maanden later, wacht ik nog steeds op een reactie’, zo klaagt een van de invullers van de enquête.
Ook andere (kleine) enquêtes komen tot soortgelijke bevindingen.
Onder IT’ers gaat de frustratie overigens niet over ghosting, maar eerder over het omgekeerde: te veel lastig vallen, zonder veel verstand van zaken. Bekend is de zwarte lijst van recruiters die op internet te vinden is, en er is shit-recruiters-do, een bij vlagen hilarische tumbl-site waarop IT’ers doorgeven op wat voor manieren zij allemaal benaderd worden. Ook het vermelden waard: de Wall of Shame voor recruiters die zich weinig gelegen lieten aan de boodschap op het profiel van Rob Janssen: ‘NO RECRUITMENT’, en de Tweakers-verzameling: ‘De shitpraktijken van recruiters’.
Niet alleen onvrede bij werkzoekenden
En de onvrede beperkt zich heus niet alleen tot de kandidaten. Ook aan de kant van de opdrachtgevers is er vaak weinig waardering voor het werk van de recruiters. ‘Beroemd’ is een post van Steven Heijtel, die drie jaar geleden schreef: ‘Ik ben het zat! De druppel was een kandidaat die drie recruiters me aanboden, die pas over een jaar klaar is met studeren en waarbij ze alle drie de naam anders gespeld hadden.’
De reacties volgden een redelijk vast patroon: verontwaardiging bij recruiters, instemming bij veel anderen.
Ook James Watt, CEO van de bekende Schotse bierbrouwer Brewdog, haalde dit jaar flink uit naar de beroepsgroep, en kon daarbij op veel, héél veel belangstelling rekenen. Recent nog eens gevolgd door de CEO van het Nederlandse MoneyMonk, Jasper Horstink, die min of meer hetzelfde overkwam. De reacties volgden een redelijk vast patroon: verontwaardiging bij de recruiters, instemming bij vrij veel anderen.
Maatschappelijk probleem
En het gaat nog verder dan dat. Recruiters die hun werk niet goed doen, zetten niet alleen kwaad bloed bij de doorsnee werkzoekende, ze dragen ook bij aan een groot maatschappelijk probleem. Daar herinnerde werkzoeker Martijn van der Most enkele maanden geleden aan. ‘Recruiters discrimineren structureel op leeftijd’, vertelde hij in een interview. ‘Als 50-plusser kan ik nog zo’n goede sollicitatiebrief schrijven, ik word gewoon niet uitgenodigd voor een volgende ronde.’
‘Soms krijg ik alsnog met een boze kandidaat te maken. Dat vind ik best lastig.’
‘Recruiters kennen al deze problemen zelf ook’, aldus Stèphanie Springer-Hendriksen, recruiter bij GKN Aerospace, het moederbedrijf van Fokker. ‘Veel dingen kunnen we als recruiters zelf oplossen. Als ik een afwijzing moet versturen, zorg ik bijvoorbeeld ervoor dat ik een persoonlijk berichtje stuur waarin ik uitleg wat onze overwegingen zijn om voor een ander te kiezen. Dat waarderen werkzoekenden. Maar soms krijg ik alsnog met een boze kandidaat te maken. Dat vind ik best lastig, maar ik probeer dan goed uit te leggen dat geschiktheid voor een functie van meer afhangt dan alleen je ervaring. Je moet ook binnen de bedrijfscultuur passen.’
Snackrecruiters
Springer-Hendriksen vindt het onterecht om de problemen die er met recruiters zijn volledig op haar collega’s af te schuiven. De bedrijven waarvoor recruiters werken hebben volgens haar ook een groot aandeel in het feit dat recruiters niet populair zijn, vertelt ze. ‘Uitzend- en detacheringsbureaus belonen recruiters vaak naar het aantal vacatures dat ze vullen, niet naar de kwaliteit. Daarom versturen veel recruiters blind uitnodigingen op LinkedIn en bellen ze kandidaten op met vragen waarop ze het antwoord in een cv of motivatiebrief hadden kunnen vinden. Doen ze dat niet, dan missen ze hun targets en raakt hun eigen baan in gevaar.’
‘Bureaus belonen recruiters vaak naar het aantal vacatures dat ze vullen, niet naar de kwaliteit.’
Zonde, zegt ze. ‘Bureaus maken van talentvolle recruiters vaak snackrecruiters, zoals ik ze altijd noem. Zulke snackrecruiters lijken alleen aan de korte termijn te kunnen denken, terwijl een succesvolle recruiter vooral aan de lange termijn denkt.’
Niet alleen kommer en kwel
Willem Eekels, directeur van Sollicitatiedokter wijst erop dat de resultaten van zijn recente enquête ook een zonnige zijde hebben. ‘Natuurlijk is het zorgwekkend dat 1 op de 3 werkzoekenden vooral slechte ervaring met recruiters heeft. Toch blijkt uit de enquête ook dat 2 op de 3 werkzoekers – dat zijn er dus veel meer – vooral goede ervaringen met recruiters hebben gehad.’
‘Afwijzing is gevoelig. Dus kleine fouten van een recruiter worden al snel als vervelend beschouwd.’
Eekels denkt dat de meeste recruiters in Nederland goed werk doen. Een beetje onder het mom van: de meeste mensen deugen. Maar sommige helaas niet. ‘Afwijzing is voor werkzoekenden natuurlijk een gevoelig onderwerp’, zegt hij. ‘Dus kleine fouten van een recruiter worden al snel als vervelend beschouwd. Toch horen we regelmatig dat een deel van de recruiters kansen laat liggen om een sollicitatieprocedure goed af te ronden. De waarheid zal in die gevallen meestal ergens in het midden liggen.’
Meehelpen als recruiter?
Als vervolg op de Nationale Sollicitatiedag wil Sollicitatiedokter op 3 februari de Nationale Dag van het cv organiseren. Tijdens dit digitale event worden een aanal webinars gegeven en bestaat de ambitie om 1.000 cv’s gratis na te laten kijken. Hiervoor zijn zoveel mogelijk recruiters nodig die kosteloos ongeveer 10 cv’s willen nakijken op de dag zelf. Wie wil helpen met deelname aan de recruiter-pool? Neem contact op met Shaïsta van Sollicitatiedokter.