Daniel C. Hallin beschrijft in The Uncensored War dat er twee redenen zijn waarom de (thuis)media niet kritisch zijn in tijden van oorlog. De eerste is dat ze zich voornamelijk laten leiden door dezelfde (overheids)bronnen en de tweede: er is een sterk heersende ideologie. Hiervan afwijken wordt niet op prijs gesteld. Ondanks dat Hallin dit jaren geleden heeft beschreven, geldt dit nog altijd.
Kritisch zijn in tijden van oorlog wordt niet op prijs gesteld.
De oorlog in Oekraïne laat dit dit dagelijks in de media zien. Niet dat iemand twijfelt over de wandaden van Poetin, maar dat deed in eerste instantie ook niemand over de ‘rechtsgrond’ van de Vietnamoorlog en idem dito bij de Eerste en Tweede Golfoorlog. Lees het boek Spoken van Pien van der Hoeven maar eens.
Het Hallin-syndroom
Het kan misschien wat ongepast zijn om de in als het om recruitment gaat bekende term War for Talent te gebruiken, maar je kunt er echter wel veel van leren. Recruitment voldoet in veel gevallen namelijk ook aan het Hallin-syndroom. Recruiters laten zich (te) vaak leiden door slechts enkele interne bronnen (meer dan regelmatig slechts door één). En hiervan afwijken wordt je niet in dank afgenomen.
Ook recruiters laten zich (te) vaak leiden door slechts enkele interne bronnen.
Eén persoon almachtig laten zijn met betrekking tot een vacature is rampzalig en in veel gevallen gedoemd om te mislukken. Om tot een juiste kandidaat te komen, moet je niet vertrouwen op één VacatureKeizer. Zaken als eigenbelang, emotie, persoonlijk voorkeur, inschattingsvermogen van de kwaliteiten van kandidaten en kennis van de arbeidsmarkt staan dan een succesvolle procedure in de weg. Het oude adagium ‘If you want to go fast, go alone; if you want to go far, go with many‘ geldt absoluut ook in recruitment.
Advocaat van de duivel
Daarnaast moet een goede recruiter ook altijd de rol van advocaat van de duivel spelen. Ja, wij zijn een great place to work. Geweldig nieuws en goed om in te zetten bij onze arbeidsmarktcommunicatie. Maar geldt dit ook voor deze afdeling? Voor deze manager? Wat vindt de persoon die is weggegaan? Laten we eerlijk zijn; wie voert er exitgesprekken? Zelden de recruiter. En waarom niet? Even een telefoontje plegen en binnen 5 minuten weet je meer over de rol dan in 2 uur koffie drinken met de VacatureKeizer.
Met een kort telefoontje weet je meer over de rol dan in 2 uur koffiedrinken met de VacatureKeizer.
Hallin benoemt waarom media in tijden van oorlog kritisch moeten zijn. Van der Hoeven laat zien dat dit onder álle omstandigheden in álle situaties hoort. Recruiters die beseffen dat er een war for talent gaande is, doen er hun voordeel mee – en zijn uiteindelijk succesvoller.
Over de auteur
Wim van den Nobelen is recruiter salarisadministratie bij Strictly People. Hij schrijft voor Werf& de ‘Wim op woensdag’. Op elke woensdag vind je hier een blog, onderzoek of artikel van hem.
Lees ook:
- Wim op woensdag: Hoe de Nobelen-score ruis bij sollicitaties kan voorkomen
- Wat maakt een recruiter een toprecruiter?
- Onderzoek: wie zet recruitment op zijn plek?
- Lees alles van Wim