Toch knap: in één simpele video een hele sector te kakken te zetten. Roel Maalderink slaagde er deze week met zijn Plakshot met vlag en wimpel in, met de uitvinding van yuppenbal, een sport waarbij je afkomst belangrijker is dan je conditie. Een sport ook met ‘bijna geen regels, alleen etiquette eigenlijk.’ En heel belangrijk, zo leren we uit de video: ‘Geen weddenschappen boven de ton.’ Maar denk vooral niet dat het hier om een elitaire sport gaat. Want dan ken je Laurens nog niet. Laurens heeft namelijk de titel diversity officer gekregen. ‘Die was de lul…’
De comments bij de video liegen er trouwens ook niet om. ‘Wel goed dat mensen van Accenture ook welkom zijn’, antwoordt bijvoorbeeld iemand. ‘Bijzonder dat ze geven om de zwakken, dapper…’ Ook leuk is dat een van de genoemde organisaties in de video zich meteen van zijn meest sportieve kant liet zien, en niet alleen een enthousiaste reactie plaatste, maar tegelijkertijd ook het vooroordeel nog eens min of meer bevestigde:
We zijn al hoofdsponsor van de @KNLTB Padel, dus #yuppenbal laten we met plezier aan een van de andere Big4 😉
— EY Nederland (@EY_Nederland) November 29, 2023
Eliteklasjes
Grappig of niet, de video past wel in de steeds luider wordende kritiek op de dure traineeships als eliteklasjes voor de bevoorrechten, met name bij de Big Four en andere grote consultants. In het boek De Consultancy Industrie werd recent nog behoorlijk de vloer aangeveegd met het businessmodel van bedrijven als McKinsey, BCG, EY, PwC, Deloitte en KPMG. ‘Extreem commercieel gedreven bedrijven die op zijn zachtst gezegd amoreel te werk gaan, en vaak zelfs immoreel’, noemde trainer en coach Liesbeth Tettero ze zelfs in een recensie.
‘Extreem commercieel gedreven bedrijven die op zijn zachtst gezegd amoreel te werk gaan, en vaak zelfs immoreel.’
Toch behoren de traineeships bij deze bedrijven nog altijd tot de meest gewilde functies voor starters op de arbeidsmarkt, ook vanwege de over het algemeen goed verzorgde arbeidsvoorwaarden. De bekende Bloomberg-columnist Matt Levine noemt de traineeships niet voor niets de ‘finishing schools’ van de financiële wereld. Degenen die de harde selectie passeren worden door andere werkgevers dan ook nog steeds als de crème de la crème gezien. En ja, dat heeft natuurlijk ook invloed op hoe de ‘talenten’ naar zichzelf kijken. En dat ze in hun vrije tijd dus niet zomaar met iedereen een potje willen ballen.
De plank misgeslagen
Ondertussen raadde iemand als Justin Junier, tegenwoordig ‘
‘Niets anders dan een marketingtool’, noemt Tom Haak de vele traineeships.
Ook de Nederlandse HR-goeroe Tom Haak, oprichter van het HR Trend Institute, toont zich destijds uiterst kritisch. ‘Niets anders dan een marketingtool’, noemde hij de wildgroei aan traineeships. ‘Het heeft eigenlijk nooit goed gewerkt. Je pakt een paar usual suspects, jonge witte corporale mannelijke studenten dus, stuurt ze elk half jaar ergens anders naartoe, liefst ook een tijdje in het buitenland, en dat zorgt voor een versneld carrièrepad. Het is de standaardoplossing voor ‘je bent jong en je wilt wat’. Maar die methode past niet meer. Bovendien zijn die pooltjes veel te weinig divers’, zei hij erover. Wat de Plakshot-video natuurlijk aardig bevestigt.
Flitz Kids
Het was overigens bepaald niet de eerste keer dat Plakshot behoorlijk treffend de room wist te readen, óók als het gaat om de arbeidsmarkt. Zo wisten de makers eerder dit jaar ook al de tongen los te krijgen met een simpele oplossing voor het hardnekkige personeelstekort (en tegelijk voor een ander ‘probleem’):
Lees ook
- Waarom je politiek uitspreken als werkgever meer kan opleveren dan 10% salarisverhoging
- Alle Feel Good Fridays