De meeste mensen verlaten niet een bedrijf, maar een manager, wordt wel gezegd. In hoeveel gevallen is dat dan omdat ze die manager niet kunnen veranderen, maar zichzelf wel? Nemen ze dan zichzelf kwalijk dat ze de huidige situatie niet kunnen veranderen? En veranderen ze dus van baan om zichzelf te veranderen?
Gaat jouw streven slagen om een beter mens te worden door een manager te verlaten?
Als we gevaar zien, kennen we als mens drie universele reacties: freeze, fight of flight. Het grote nadeel is dat je niet weet of zo’n verandering een transformatie bewerkstelligt. Moeilijkere taken, nieuwe collega’s en meer geld zijn prima drijfveren om van baan te veranderen. Maar gaat jouw streven slagen om er als mens beter van te worden door een manager te verlaten? Dat weet je niet.
Die twijfel doet veel mensen beslissen om dan maar alles bij het oude te laten. Dan weet je immers wat je hebt. Al het nieuwe moet eerst afschrikken voordat het geaccepteerd wordt. Helaas maken veel mensen die nieuwe fase niet mee, omdat ze die stap niet zetten. Een dagje meelopen zorgt ervoor dat je snel van de eerste schrik bent bekomen en een overgang accepteert.
Alternatieve routes
Onderzoek in Engeland toonde aan dat mensen ondanks waarschuwingen van de politie toch de roltrap naar boven namen, waardoor ze hun dood tegemoet gingen tijdens de aanslagen in Londen van 2005. Les die men daaruit leerde was door later op ‘gewone’ dagen vaker alternatieve routes te bieden. Zo verruimde men het beeld van de metroreizigers dat er alternatieven zijn. Ze hoeven dan niet meer hun voorgeprogrammeerde route te lopen en staan eerder open voor een alternatief in een gevaarlijke situatie. Denk er maar eens over na. Hoe vaak neem jij een andere route of vertrek je op een ander tijdstip als je naar je werk gaat?
Mensen willen van baan veranderen omdat ze zélf willen veranderen.
Mensen willen van baan veranderen omdat ze zélf willen veranderen. Op de noodgedwongen situaties na is dit een vrije keuze. Maar wel een keuze met grote gevolgen, die veel mensen enorm afschrikken. Als recruiter doe je er goed aan hier aandacht aan te besteden in plaats van dit in twijfel te trekken. Want doe je dat laatste, dan schrik je de kandidaat alleen maar ermee af. En dan weet je wel wat er gebeurt.
Over de auteur
Wim van den Nobelen is recruiter salarisadministratie bij Strictly People. Hij schrijft voor Werf& de ‘Wim op woensdag’. Op elke woensdag vind je hier een blog, onderzoek of artikel van hem.