Natuurlijk zijn er ook volop sprekers. Je kunt je er dus laten bijpraten over hoe je video’s kunt inzetten om sneller en beter te werven, hoe je als recruiter je tijd optimaal inricht én leer je hoe intrinsieke kerntalenten kunnen bijdragen aan het voorspellen van jouw toekomst. Maar het leuke aan het festival Recruitment in de Zon, dat vrijdag 16 september wordt georganiseerd, is dat het niet alleen een line-up heeft van een hele hoop sprekers achter elkaar. Het programma zit namelijk nog boordevol zéér onverwachte andere dingen. Wat te denken bijvoorbeeld van deze 5 buitenissigheden?
#1.Je gezicht als kunstwerk
Écht opvallen op het festival? Dan loop je naar de stand van ColourBAM. De face paint designers die je daar vindt schminken zo’n tof patroon op je gezicht, dat je je selfiecamera de rest van de dag niet meer met rust kunt laten. Denk jij nog steeds aan kinderfeestjes als het over schminken gaat? Check dan eens de foto’s uit het portfolio van ColourBAM hierboven. Die maken vast korte metten met je associatie…
#2.Kletsen in de halve-maanhouding
Heb jij stramme handen na het rammen van vacatureteksten? Of juist een muisarm van het klikken door je ATS? Misschien zit jij wel tot je knieeën in de stress, sinds het CBS de nieuwe kraptecijfers heeft bekendgemaakt. Wat het geval ook wil: jij kunt wel wat yoga gebruiken! En dus vind je op Recruitment in de Zon twee yoga-instructeurs, die zowel beginners als gevorderden helpen met het vinden van de juiste pose.
Op het festival vind je twee yoga-instructeurs, die zowel beginners als gevorderden helpen de juiste pose te vinden.
De instructeurs in kwestie zijn Bernarda Ballak en Marit Duits. Gaat er nu een belletje rinkelen? Kan heel goed: de één is namelijk een collega van je, en de ander was dat tot voor kort! Want als Bernarda niet op haar yogamat te vinden is, werkt ze als Business Manager HR bij interim-bureau Stone. En Marit was tot voor kort adviseur in de corporate recruitment. Nu is ze, na een rondreis door Azië van 6 maanden, toegewijd yoga-docent. Kom je op 16 september bij hen langs? Dan kun je het toch nog over je employer brand en onvervulbare vacatures hebben, terwijl je in de halve-maanpositie staat.
#3. Agenda vol actiepunten, kast vol kleren
Kom je net terug van Recruitment in de Zon? Dan heb je niet alleen een hoofd vol nieuwe inzichten en een agenda vol nieuwe actiepunten, maar ook een kofferbak vol leuke bloesjes. Daar zorgt Tina van Halfwaytherelovers voor. Tina is als kledingontwerper volgens haar eigen Instagram verantwoordelijk voor ‘vintage gems en handmade sparkles’. En op Recruitment in de Zon zal ze daarvan heel wat voorbeelden meenemen. Wil je sprankelend voor de dag komen? Dan doe je er goed aan om op 16 september even bij de stand van Tina langs te gaan.
#4. Alles is leuker met een mojito
Alles is leuker onder het genot van een mojito: voor informatie opdoen over je vakgebied geldt dat ook. Daarom zorgen onze vrienden van HeadFirst voor een heuse cocktailbar tijdens Recruitment in de Zon. Geen fan van rum en limoen? Dan kun je vast ook een Moscow Mule of een Bloody Mary bestellen. Proost!
#5.The Sound of Recruitment
Geen festival natuurlijk zonder te gekke muziek. En dat geldt hier ook. Sterker nog: we hebben een hoop bekende DJ’s weten te strikken. Van Chiel Kronenburg tot Melle Tuik. Mensen die al jaren in de recruitmentbranche actief zijn, maar die je nu eens niet zult horen over hun wervingsstrategieën: je hoort alleen hun tunes. Dus: benieuwd naar de Sound of Recruitment? Zorg dan dat je er ook bij bent, op 16 september in DUS, een prachtige locatie in Utrecht!
Tickets?
Wel zin in een festivalletje waarin je veel onverwachte dingen tegen het lijf kunt lopen? Op 16 september organiseren Werf& en de Academie voor Arbeidsmarktcommunicatie Recruitment in de zon, gesponsord door HR-specialist Compagnon. Schrijf je dus nu in!
Hoe selecteer je de beste wetenschappers? In het verleden ging het er dan vooral om: hoeveel publicaties heb je op je naam staan, en hoe belangrijk zijn de tijdschriften waarin die zijn verschenen? Maar die benadering op basis van de zogeheten impactfactor is veel te beperkt, zo wordt al lang onderkend. Want hoe beoordeel je dan bijvoorbeeld of iemand goed onderwijs geeft? Of leiding geeft? Of aan teamwork doet? Tijd dus om ook daarvoor criteria in de totale beoordeling mee te nemen.
Hoe beoordeel je bijvoorbeeld of iemand goed onderwijs geeft? Of leiding geeft?
Maar ja, hoe doe je dat dan vervolgens? Om daar antwoord op te geven, is (eerst vooral in Nederland, maar nu ook steeds meer daarbuiten) het initiatief genomen voor ‘Erkennen en Waarderen‘, een andere manier om de prestaties van academici te beoordelen, en vooral: om af te stappen van de ‘telzucht’, zoals enkele honderden (vooral jongere) wetenschappers het vorig jaar nog noemden.
‘Tijd voor hogere eisen aan evaluaties’
Of, zoals de bekende wetenschapper Cameron Neylon het recent ook nog maar eens stelde in het gerenommeerde Nature, op basis van een nieuwe overeenkomst van meer dan 350 onderzoeksorganisaties: ‘Het is tijd om hogere eisen te stellen aan hoe we het werk van mensen evalueren. We moeten de verhalen achter ons werk en succes kwalitatief beter vertellen, met meer betekenisvolle woorden en minder betekenisloze getallen, rekening houdend met de verscheidenheid aan disciplines en de vele manieren waarop onderzoekers impact hebben.’
Het debat over Erkennen en Waarderen heeft inmiddels volop politieke aandacht.
Dit debat houdt niet alleen de hele academische wereld bezig, het heeft inmiddels ook de (Europese) politiek volop bereikt. Het levert dan ook buiten de kring van de universiteiten tal van interessante ideeën, inzichten en aanknopingspunten op, die eigenlijk voor álle recruiters interessant zijn. Want ook in alle andere sectoren gaat het natuurlijk steeds vaker over hoe je de quality of hire meet, hoe je zo objectief mogelijk beoordeelt wat de beste kandidaat voor een functie is, en hoe data je bij die beslissingen al dan niet kunnen helpen. Welke 5 lessen kunnen we daarom meenemen uit de hele ‘Erkennen en Waarderen’-discussie?
#1. Recruitment is géén wetenschap
Ja, het is ironisch. Maar als de discussie over recruitment in de wetenschap iets duidelijk maakt, dan is het wel… dat recruitment geen wetenschap is. Althans: de kwaliteit van mensen is nooit precies in data te vangen. En welke data je ook oppert te gebruiken, ze leveren altijd weer veel discussie op. Zoals Neylon stelt: ‘Als wetenschappers zijn we gewend om onvolkomenheden in ons onderzoek glad te strijken. Maar dat doen we niet als het om werving of promotie gaat. Zouden de bewijsstukken die we hiervoor gebruiken onderzoeksdata zijn, dan kwamen hun verzameling, beschrijving, analyse en interpretatie nooit door peer review heen.’
‘De data waarop beslissingen over mensen worden gebaseerd, zijn vaak gekleurd, onvolledig en imperfect.’
De gegevens waarop beslissingen over mensen worden gebaseerd, zijn vaak gekleurd, onvolledig en imperfect, aldus Neylon. ‘Shaky evidence’, noemt hij het. Oftewel: bias hou je toch, wat je ook doet. Hij pleit er dan ook voor om breder te kijken en ook vakgenoten vaker te betrekken in beoordelingen, en voor ‘een verantwoord gebruik van kwantitatieve indicatoren’. Min of meer zoals ook al werd gesteld in de San Francisco Declaration on Research Assessment uit 2013 en het Leiden Manifesto uit 2015. Met andere woorden: data zijn goed en nuttig. Maar ze mogen nooit het enige zijn waarmee je kandidaten naast elkaar legt. En zeker niet als het behoorlijk eenzijdige data betreft.
#2. De opkomst van ‘narratieve cv’s’
Het kantoor van NWO in Utrecht, naast het van veel Werf& Events bekende Van der Valk-hotel
Met de discussie over ‘Erkennen en Waarderen’ kwam ineens ook een heel nieuw begrip om de hoek kijken: het narratieve cv. Onderzoeksorganisatie NWO werkt er sinds 2019 officieel mee. Idee erachter is dat hiermee bij de beoordeling van kandidaten meer de nadruk komt te liggen op kwaliteit en (duurzame) impact en minder op kwantiteit en prestige. Kandidaten maken zelf een verhalende beschrijving van hun academisch profiel, waarbij ze ook zelf afwegen wat ze wel (en niet) relevant vinden om in hun cv te vermelden. Niet langer wordt gevraagd naar volledige publicatielijsten, wat volgens NWO moet zorgen voor meer gelijke kansen voor ‘mensen die een dynamisch carrièrepad afleggen’.
Zo’n narratief cv past in een trend die ook buiten de academische wereld plaatsvindt.
Zo’n narratief cv past in een trend die ook buiten de academische wereld plaatsvindt. Bijvoorbeeld die van de nadruk op (soft) skillspaspoorten, of een cv in de vorm van een ‘Curriculum Future‘, een tool die niet kijkt naar het verleden, maar juist kandidaten helpt om hun toekomstambities kenbaar en concreet te maken. Ook de discussie rondom internationale skills-standaarden als ESCO en O*Net past hierbij. Niet voor niets wordt in plaats van ‘narratief cv’ ook wel gesproken van een ‘evidence-based cv’: dus zonder contextloze lijstjes & getallen, maar juist met argumenten voor de excellentie van de kandidaat, kracht bijgezet door kwalitatief én kwantitatief bewijs van impact. Het maakt kandidaten vergelijken niet per se objectiever, maar natuurlijk wel: rijker geïnformeerd. Net zoals je een spits ook niet alléén moet beoordelen op het aantal doelpunten dat hij of zij maakt.
#3.Hetmoet samen (en liefst internationaal)
Veel van de kritiek op de nieuwe beoordelingscriteria is kort samen te vatten als: de wetenschappelijke wereld is internationaal. En als we in Nederland ineens andere criteria gaan hanteren dan in andere landen, dan maken we het ‘dus’ moeilijker om internationaal carrière te maken. Sterker nog: het nieuwe beoordelen zou ook de internationale concurrentiepositie van onze universiteiten kunnen schaden, zo wordt wel gevreesd. Daarvoor zijn namelijk de rankings zo belangrijk, die grotendeels op publicaties zijn gebaseerd. Rankings, die belangrijk zijn in de werving van internationaal talent, maar waar tegelijk veel kritiek op is.
Als iedereen het erover eens is dat het ánders moet, dan heb je in elk geval iets om mee aan de slag te gaan.
Deze kritiek laat zien hoe moeilijk het is om op eigen kracht een grootschalige verandering tot stand te brengen. Willen we anders leren beoordelen, dan is samenwerking nodig. Zoals elders op de arbeidsmarkt bijvoorbeeld met het SkillsCV gebeurt, waarvoor veel uitzendbureaus de krachten bundelen. Of zelfs internationale samenwerking, zoals enkele andere grote initiatieven (van onder meer LinkedIn en Josh Bersin) proberen te realiseren. Het laat ook zien: het is een zaak van lange adem. En een vastomlijnd einddoel is er ook niet. Maar als (vrijwel) iedereen het alvast erover eens is dat het ánders moet, dan heb je in elk geval iets om mee aan de slag te gaan.
#4. Diversiteit vraagt: anders kijken
Ook aan de universiteiten gaat het veel over: diversiteit. Logisch, want met name op gendergebied is hier nog veel te winnen. Het nieuwe beoordelingssysteem zou hierbij moeten helpen, meldde minister Dijkgraaf recent nog in een brief aan de Tweede Kamer. Desondanks is er juist op dit punt veel kritiek op de nieuwe criteria. Zo stelde een groep jonge wetenschappers vorig jaar nog te vrezen dat ze zorgen voor ‘in het beste geval een soort loterij, maar in het ergste geval een marketingwedstrijd tussen wetenschappers, waarbij degenen met een andere culturele achtergrond al snel op achterstand staan.’
‘Het wordt ineens een stuk minder duidelijk wat je moet of kan doen om succesvol te zijn.’
Deze kritiek laat zien dat diversiteit niet alleen vraagt om bijvoorbeeld de gelegenheid werk en privé te combineren, zonder meteen je carrièrekansen in rook te zien opgaan, maar ook om: anders (leren) kijken naar kwaliteiten van mensen, zoals Andrea Simpson recent nog in Higher Edschreef. En dit oordeel over kwaliteit niet alleen over te laten aan een groep ‘experts’, die ‘zelden degenen zijn die bestaande paradigma’s zullen uitdagen’, zoals ze het noemt. Maar hoe moet dit dan? Daarover heerst ook bij Erkennen en Waarderen nog veel onzekerheid. ‘Het wordt ineens een stuk minder duidelijk wat je als wetenschapper moet of kan doen om succesvol te zijn’, zoals een jonge onderzoeker het laatst verwoordde. Een geluid dat ook veel recruiters in andere gebieden herkenbaar in de oren moet klinken. Want wat maakt een kandidaat precies de ideale?
#5.Makkelijker naar andere sectoren
Een aspect wat niet zoveel naar voren komt in het hele ‘Erkennen en Waarderen‘-debat, maar niettemin wél zeer interessant is: het hele proces zou het voor wetenschappers makkelijker moeten maken om over te stappen naar andere sectoren. In de ‘buitenwereld’ zijn hun publicaties immers zelden veel waard, en gaat het vaak om heel andere kwaliteiten. Het zogeheten TRIPLE-model dat de Universiteit Utrecht hanteert (met scores voor Teamspirit/Team effort, Research, Impact, Professional performance, Leadership en Education) sorteert hier al grotendeels op voor.
Een goede werkgever biedt arbeidsmarktoriëntatie zowel binnen als buiten de eigen sector, aldus de minister.
Iets wat ook minister Dijkgraaf in zijn Kamerbrief onderstreept. ‘Diverse talenten ontplooien zorgt ervoor dat onderzoekers beter worden voorbereid op hun toekomstige carrière’, schrijft hij. ‘De meeste promovendi en postdocs (respectievelijk meer dan 70% en 50%) gaan niet verder in de wetenschap, maar dragen juist op andere wijze bij aan de maatschappij.’ En aan universiteiten en onderzoeksinstituten om ‘als goede werkgever’ aandacht te hebben voor al die verschillende talenten en ‘arbeidsmarktoriëntatie zowel binnen als buiten de wetenschap’, schrijft hij. Waarbij het dus helpt als je al die tijd niet alleen maar publicaties hebt hoeven op te leveren, maar ook nog kunt laten zien dat je andere vaardigheden hebt opgedaan. Een les die ook voor andere sectoren interessant kan zijn. Want zeg eens eerlijk: help jij als recruiter je kandidaten al aan ‘arbeidsmarktoriëntatie’, zelfs over de grenzen van je eigen branche heen?
Conclusie: in elk geval debat
Hoe je ook over het ‘nieuwe’ Erkennen en Waarderen mag denken, in elk geval is duidelijk dat in de wetenschap volop debat leeft over wat nu een goede wetenschapper maakt, hoe je die kunt selecteren, en hoe je die beoordeelt (en beloont). Het levendige debat heeft ongetwijfeld te maken met de brede (en zeer competitieve) piramide die de meeste universiteiten kennen, waarbij aan de top maar voor een enkeling een plek is weggelegd, en velen vroegtijdig afhaken.
Het brede debat dat hier gaande is, zou zomaar een voorbeeld kunnen zijn voor andere sectoren.
Maar de brede discussie die hier gaande is, zou zomaar een voorbeeld kunnen zijn voor andere sectoren. Wat maakt de beste accountant? De beste IT’er? De beste voetballer? Of vooruit: de beste journalist? En waar let je dan op, naar de toekomst toe geredeneerd? En hoe zorg je dat je van de ene naar de andere sector kunt overstappen? Hoe leg je skills objectief vast, zodat ze ook in andere sectoren weten wat ermee bedoeld wordt? Het blijft interessant om het daar als recruiters vaker over te hebben, buiten alleen kwantitatieve indicatoren om.
Meer trends?
Meer over grote trends op de arbeidsmarkt? Op 30 november vindt het Seminar arbeidsmarkttrends 2023 – 2027 plaats, al meer dan 10 jaar hét arbeidsmarktevent van het jaar, waarin de beste sprekers en specialisten een update en een doorkijkje geven naar de arbeidsmarkt van de komende jaren. Met dit jaar onder meer keynotes van Mathijs Bouman en Gusta Timmermans. Dus: schrijf je snel in!
‘Volledig aan het ontploffen.’ De Vereniging van Detacheerders Nederland liet zich eigenlijk nog nooit zó scherp uit over hun huidige markt als in de Marktmonitor, die vandaag verscheen. Met een groei van maar liefst 20% in het tweede kwartaal van dit jaar, vergeleken met hetzelfde kwartaal vorig jaar, is het ‘alle hens aan dek’ voor de detacheerders om aan de vraag naar personeel te kunnen voldoen, aldus de branchevereniging.
‘De telefoon met de vraag naar goed personeel staat roodgloeiend.’
‘Onze leden moeten echt vol aan de bak’, aldus VvDN-bestuurslid Fred Boevé. ‘De telefoon met de vraag naar goed personeel staat roodgloeiend. Organisaties zowel in het bedrijfsleven als bij de overheid zijn niet in staat juiste mensen te vinden en bellen detacheerders op om ze te helpen.’ Daar hebben de VvDN-leden het overigens zelf ook niet altijd makkelijk mee. Zo blijken gedetacheerden steeds meer financiële eisen te stellen bij het tekenen van het contract. Personeel moet hierdoor voor hogere bedragen worden ‘ingekocht’.
Veel vraag naar HR-medewerkers
Boevé ziet de omzetstijging nu al 5 kwartalen achter elkaar doorzetten. ‘Vooral gespecialiseerde bureaus doen nu uitstekende zaken’, zegt hij. ‘Zo is de vraag naar HR-medewerkers enorm gestegen. Door corona liggen er nu een aantal lastige HR-projecten die een gedetacheerde uitstekend projectmatig kan oppakken. Denk aan hybride werken en het opnieuw invullen van de mobiliteit. Maar ook: hoe bind je personeel dat je in coronatijd hebt aangenomen? Vraagstukken die als losse projecten vaak niet te behappen zijn voor de reguliere HR-afdeling, maar uitstekend zijn in te passen via detachering.’
De grote vraag naar gedetacheerden vertaalt zich ook in hogere tarieven.
De grote vraag naar gedetacheerden vertaalt zich ook in hogere tarieven, aldus de Marktmonitor. Zo is het ‘verkooptarief’ vergeleken met een jaar eerder gestegen met 6,8%. Daar staan dus ook hogere kosten tegenover. Hogere personeelskosten dus, maar ook: hogere wervingskosten. Het aantal gedetacheerden in vaste dienst is met dubbele cijfers gegroeid naar 19%. Gezien de grote vraag is het weinig verrassend dat het aantal ‘bankzitters’ momenteel laag is. Ten opzichte van een jaar daarvoor is het aantal medewerkers dat beschikbaar is tussen opdrachten verder afgenomen van 3,75% naar 3,24%.
Verwachting: ruim 10% tariefgroei
De VvDN is niet de eerste die met cijfers over de ‘ontploffende’ detacheringsmarkt komt. Vorige maand nog bleek uit de Talent Monitor Update van arbeidsmarktspecialist Intelligence Group en HR-techdienstverlener HeadFirst Group ook al de grote krapte op de flexmarkt. De twee bureaus meldden daarbij te verwachten dat het uurtarief van gedetacheerden aan het eind van het jaar gemiddeld met 10,3% is toegenomen ten opzichte van een jaar eerder.
De tarieven van flexibel werkenden gingen in het eerste halfjaar met gemiddeld 4,7% omhoog.
De tarieven van flexibel werkenden gingen in het eerste halfjaar van 2022 al met gemiddeld 4,7% omhoog, rapporteerden zij. Flink meer dan de gemiddelde 3,1% extra die vaste medewerkers in hun loonzakje terugzagen. De sterke groei van het uurtarief is enerzijds het gevolg van zowel de snel oplopende inflatie als de aanhoudende schaarste op de arbeidsmarkt’, zei Intelligence Group-directeur Geert-Jan Waasdorp bij het verschijnen van dat rapport. ‘Anderzijds is de onzekerheid rondom corona afgenomen. Die was er eind 2021 wel en zorgde toen voor een kleine druk op de tarifering.’
Het is in de praktijk bepaald nog geen breed toegepaste selectiemethode. Toch stapelen de onderzoeken over het positieve effect van Open Hiring zich op. Het meest recente goede nieuws komt uit België, waar een studie van de universiteit (en stad) Gent, samen met zelfstandigenkoepel Unizo, (opnieuw) positieve resultaten toont. Zo concluderen de onderzoekers onder meer dat het concept kan helpen tegen de aanhoudende personeelstekorten, onder meer in de zorg en de horeca.
‘We zien scores boven de 83%. Dat zijn opvallende cijfers.’
De universiteit volgde een jaar lang 10 werknemers die zonder cv, motivatiebrief en sollicitatiegesprek werden aangenomen bij ondernemingen in Oost-Vlaanderen. De onderzoekers bevroegen daarbij zowel de deelnemers als de bedrijven over hun bevindingen. Daaruit bleek onder meer dat de motivatie bij het de testpersonen enorm hoog ligt. ‘Ze ervaren ook een erg grote autonomie en voelen zich heel verbonden met het bedrijf waarvoor ze pas beginnen te werken. We zien scores boven de 83%. Dat zijn opvallende cijfers’, aldus Eva Derous, professor bij UGent.
Gezin met 3 kinderen
De VRT haalt bijvoorbeeld deelnemer Yildiz Kirsan aan, die over haar sollicitatie-ervaring vertelt: ‘Ik meldde me aan via de telefoon voor een dienstenbedrijf en kon meteen op kennismakingsgesprek. Er werd gevraagd of ik ervaring had. Ik vertelde dat ik een gezin met 3 kinderen run en dus wel weet hoe ik zaken moet aanpakken. Dat volstond. Ik kon enkele dagen later aan de slag. Ik kreeg opleiding op de werkvloer en er was vaak evaluatie. Na 2 maanden krijg ik al een vast contract bij Zorgband in Destelbergen. Ik ben erg tevreden. Niemand uit mijn omgeving geloofde dat het zo rap kon.’
‘Niemand uit mijn omgeving geloofde dat het zo rap kon.’
Solliciteren is vaak een behoorlijke drempel voor bepaalde groepen, legt Derous uit. ‘Zeker voor mensen met minder opleiding en mensen met een migratieachtergrond. Open Hiring maakt het voor hen veel laagdrempeliger om te solliciteren.’ Ze benadrukt dat voor veel jobs een cv of een motivatiebrief eigenlijk overbodig zijn. ‘Open Hiring kan uiteraard niet in elke sector en is vooral handig bij jobs waarbij weinig voorkennis vereist is. Het is dus een recruitmentmethode die je naast de klassieke sollicitatie meer kunt inzetten, bijvoorbeeld om personeelstekorten snel aan te pakken.’
Motivatie telt
Volgens Derous laten de resultaten (opnieuw) zien dat het vooral de motivatie van de werknemer is die telt, en die Open Hiring dus zo vaak tot een succes maakt. Het kan volgens haar ook veel klassieke assessments vervangen. ‘De test of iemand voor de job geschikt is of niet, gebeurt gewoon op de werkvloer’, zegt ze.En ook werkgevers zijn dus enthousiast. De meerderheid van de werkgevers in het Vlaamse pilotproject zegt in het vervolg opnieuw te zullen kiezen voor Open Hiring en deze methode te verkiezen boven een klassieke selectieprocedure.
‘De test of iemand voor de job geschikt is of niet, gebeurt gewoon op de werkvloer.’
Ook Unizo is enthousiast over de eerste resultaten, zeker nu er zo’n grote vraag naar personeel is, óók in België. De koepelorganisatie roept werkgevers dan ook op om het concept te overwegen. ‘Het is een snelle manier om aan gemotiveerde werkkrachten te raken’, zegt Hannah Van Ootegem van de Oost-Vlaamse afdeling. ‘Het kan werkgevers ook aan het denken zetten over hun wervingsstrategie. Ze hoeven niet allemaal meteen Open Hiring toe te passen. Maar ze kunnen wel hun sollicitatieprocedures opnieuw bekijken en laagdrempeliger maken, wat sowieso voor meer kandidaten zorgt.’
Het finale eindrapport van de Gentse studie wordt pas op zijn vroegst in september vrijgegeven, als de resultaten zijn ingediend bij het Europees Sociaal Fonds, dat de studie mee financierde. Wel is nu al te zeggen dat het opnieuw een opsteker is voor het systeem van Open Hiring, dat – net als in België – ook in Nederland op steeds meer belangstelling kan rekenen. Niet alleen werken bijvoorbeeld al veel vestigingen van La Place, McDonald’s en Van der Valk ermee, het concept haalde zelfs het regeerakkoord.
Geen sollicitatiebrief of sollicitatiegesprek, maar meteen aan de slag na een welkomstgesprek. Bij Joost d’Hondt van ’t Zusje in Terneuzen kunnen werkzoekenden meteen aan de slag. Is Open Hiring dé oplossing voor het personeelstekort in de horeca? > https://t.co/Ge282m2Kv9
Dat is onder meer te danken aan eerder VU-onderzoek, dat ook al positieve resultaten over de methode meldde. Tot veel (bekende) voorbeelden bij de Nederlandse overheid leidde het echter nog niet. Als puntje bij paaltje komt, blijken tot nu toe gemeenten, provincies en ministeries nog steeds liever te vertrouwen op hun traditionele wervingsmethodes. Ook al zei iemand als (toenmalig) staatssecretaris Dennis Wiersma vorig jaar nog te hopen dat gemeenten en uitkeringsinstantie UWV zelf ook de principes van Open Hiring gaan toepassen bij hun vacatures. ‘Ik vind dat de overheid ook aan zet is het goede voorbeeld te geven.’
Werd je getriggerd door de kop boven dit artikel? Dat is niet heel gek. De tekst speelt namelijk in op een van de belangrijkste motivatoren van de mens. Angst. Mensen zijn van oudsher op zoek naar veiligheid en zekerheid, daarom werkt angst als motivator erg goed. Veel bedrijven spelen hier al jaren op in met advertentieteksten als ‘Laat uw nabestaanden niet met onverwachte kosten achter’ of ‘Ga kaalheid tegen met deze shampoo’.
Door te denken als marketeer kun je de krapte verslaan.
Er zijn meer belangrijke motivatoren om gewenst gedrag te stimuleren. Denk: hebzucht, ontplooiing en status. Het toepassen van deze motivatoren is een van de vele manieren waarop jij als recruitment professional kunt gaan denken als online marketeer – en de krapte op de arbeidsmarkt kunt verslaan. Je moet hier als recruiter in mee, anders verlies je het gegarandeerd van je concurrenten.
Waarom doen we dit zo weinig?
Maar waarom gebeurt dit dan eigenlijk nog niet zoveel? Aan de ene kant komt dit doordat de recruitmentbudgetten in veel organisaties niet in verhouding staan tot die van de marketeers. Aan de andere kant komt dit doordat veel recruiters hun meeste tijd besteden aan het recruitmentproces zelf. Kandidaten die in procedure zijn, sollicitatiegesprekken, contact met hiring managers, enzovoorts. Allemaal belangrijk natuurlijk. Maar hierdoor ligt er vaak minder focus op heel de wereld vóór de kandidaat überhaupt solliciteert. En laat daar nu net de grootste uitdagingen liggen!
Veel recruiters besteden hun tijd vooral aan het recruitmentproces zelf.
Oftewel: hoe krijg ik kwalitatief verkeer naar mijn werkenbij-site? Hoe zorg ik ervoor dat een onbekende bezoeker een bekende wordt en het liefst ook converteert tot een sollicitatie? Waar haken bezoekers af op de website ? En hoe kan ik inspelen op de vragen die spelen bij mijn doelgroep? Een werkenbij-site verschilt wat dat betreft in de basis niet veel van een webshop of ander e-commerce platform. Je krijgt bezoekers en je wilt dat ze bepaalde acties uitvoeren (conversies), zoals: inschrijven voor de vacaturenieuwsbrief, contact opnemen, inschrijven voor een webinar of solliciteren, noem maar op.
Conversie, huh?
Het is daarom ook erg vreemd dat (mijn schatting) meer dan 90% van de recruiters en recruitmentmanagers geen idee heeft wat het conversiepercentage is van hun werkenbij-site. Als jouw organisatie al een recruitmentmarketingteam heeft, dan is het nog steeds erg belangrijk dat je leert denken als online marketeer. Het bepaalt namelijk voor een groot gedeelte hoe succesvol je bent als recruitmentafdeling.
‘Ik ben nog niet één corporate of commercieel recruitmentbureau tegengekomen die alle lagen goed heeft ingeregeld.’
Wat houdt dit denken als online marketeer in? Allereerst dat je kennis hebt van het toepassen van elke laag in de zogeheten Online Marketing Piramide. Als jouw organisatie namelijk alle lagen van deze piramide goed heeft toegepast, dan weet ik zeker dat jouw leven als recruiter een stuk makkelijker wordt. Om je gerust te stellen: ik ben nog niet één corporate of commercieel recruitmentbureau tegengekomen die alle lagen goed heeft ingeregeld. Werk aan de winkel dus!
Laag 1. Findability
Je moet vindbaar zijn voor jouw doelgroep, (online) aanwezig zijn op de plekken waar jouw doelgroep zich bevindt. Dit baseer je op basis van een uitgewerkte persona en een candidate journey. Dus ga alsjeblieft niet lukraak Facebook-campagnes draaien, maar onderzoek altijd eerst waar je doelgroep zich bevindt en wat hun pains en gains zijn, zodat je weet wat er speelt bij je doelgroep.
Laag 2. Usability
Zegt de naam Steve Krug je iets? Als het antwoord hierop nee is, dan heb je wat huiswerk te doen. Krug heeft het boek Don’t make me thinkgeschreven, door velen beschouwd als de bijbel voor website-usability. Als je doelgroep jouw site weet te vinden, dan is het belangrijk dat je ze er een goede ervaring biedt. Denk hierbij onder meer aan laadsnelheid, gebruiksvriendelijkheid en een responsive design, zodat de site op alle devices goed toegankelijk is.
Laag 3. Persuasion
In deze laag gaat het vaak mis binnen de recruitmentwereld. We besteden geld en tijd aan findability en al in mindere mate aan usability, en vervolgens zetten we dan wat random (te veel) tekst en afbeeldingen op onze belangrijkste pagina’s. Ga liever conversiegericht schrijven en laat je inspireren door mensen als Siegfried Vögele, Robert Cialdini, Daniel Kahneman en de eerder genoemde motivatoren angst, hebzucht, ontplooiing en status. Verleid je bezoekers dus met neuromarketing richting een sollicitatie.
Laag 4. Profiling
Het bovenste bouwblok van de piramide wordt ook wel ‘personalisatie’ genoemd. Eén homepage of doelgroepenpagina voor alle bezoekers bouwen is tegenwoordig niet meer de norm. Komt de bezoeker terug op je website, laat hem dan de laatst bekeken vacature zien en geef hem interessante content op basis van zijn eerder aangegeven voorkeuren. Dit zie je nu al veel terug bij de grote webshops, maar dit gaat ook een grote rol spelen binnen recruitment.
Ik hoor je al denken: moet ik dit als recruiter allemaal weten?
Uiteraard moeten alle stappen doorgemeten en getest worden. Ik hoor je al denken: moet ik dit als recruiter allemaal weten? Dan is mijn antwoord: misschien niet tot in detail. Maar als je de komende jaren de beste kandidaten wilt aantrekken in een lastige markt, ontkom je er niet aan om jezelf hierin te verdiepen. Anders zul je – zoals de kop van dit artikel al voorspelde – je bestaansrecht als recruiter misschien wel verliezen. Beangstigend, toch?
Over de auteur
Leroy Meurswerkt als interim corporate recruiter bij Alliander. Zijn interesses zijn (online) marketing, commercie en HR, gecombineerd met ‘een stuk gezond bewustzijn voor het duurzame leven’.
Binnen bepaalde generaties zijn de verschillen vaak groter dan tússen generaties. Maar desondanks valt er veel te zeggen over Generatie Z, de jongeren die de komende jaren de arbeidsmarkt gaan treden. De oudsten van de generatie, ook wel ‘Zoomers’ genoemd, worden dit jaar zelfs al 25. Wat moet je van hen weten als je hen succesvol aan je organisatie wilt verbinden? Dat blijkt vaak anders te zitten dan gedacht.
De oudsten van generatie Z, ook wel ‘Zoomers’ genoemd, worden dit jaar zelfs al 25.
Er bestaan nogal wat misverstanden en mythes over deze generatie. Intelligence Group deed er recent samen met CompanyMatch onderzoek naar. Ze vroegen bijna 150 mensen van onder de 30 naar hun voorkeuren bij het zoeken van een werkgever. En daaruit kwamen best verrassende resultaten naar voren. We noemen hier de 5 meest opmerkelijke:
#1.Graag garant
De nieuwe generatie weet als geen ander dat jouw toekomst van hen afhangt. En dus maken ze hun eigen regels op de arbeidsmarkt: ze stellen eisen, soms op het excentrieke af. Zo blijkt dat 70% van de Z’ers graag zou willen dat zijn werkgever garant staat voor de aankoop van een huis. Het is nog bepaald geen vanzelfsprekende arbeidsvoorwaarde. Maar de andere kant van de medaille is: je kunt ook zeggen dat de generatie wordt geforceerd om dit soort clausules af te dwingen. Anders kunnen ze op deze huizenmarkt van tegenwoordig alleen dromen van een hypotheek.
#2. Minder witte mannen
Waar eerdere generaties aan het thema diversiteit vooral lippendienst bewezen, lijkt deze generatie het onderwerp meer serieus te nemen. Althans: maar liefst 63% van de Z’ers geeft aan niet te willen werken voor een bedrijf dat alleen maar witte mannen in de directie heeft. Wat wil Generatie Z juist wél? Werken voor een bedrijf dat mannen en vrouwen gelijk betaalt: maar liefst 90% van de Z’ers vindt dat aantrekkelijk. Bovendien hecht 72% waarde aan werkgevers met een divers personeelsbestand.
#3.Klimaat niet bovenaan
Zéér verrassend: wie denkt dat vooral deze generatie begaan is met de planeet, komt bedrogen uit. ‘Generatie Groen’? Uit het onderzoek blijkt dat ‘slechts’ 60% een actieve bijdrage wil leveren aan de strijd tegen de klimaatcrisis. En zelfs op die 60% slaat groene employer branding lang niet altijd aan – Gen Z blijkt namelijk zéér op zijn hoede voor greenwashing.
#4. Thuiswerken hoeft niet
Thuiswerken als belangrijke arbeidsvoorwaarde? Bij deze generatie geldt dat niet zo sterk als voor de vorige generaties. Sterker nog: onderzoek toont aan dat juist deze generatie houdt van de sociale cohesie op kantoor, en daarom vaak liever op kantoor is dan thuis aan het werk.
#5.Maar géén kantoorhond
Sociale cohesie oké. Maar dat moet je ook weer niet overdrijven. Zo zegt maar liefst 75% van de ondervraagde generatie Z’ers een huisdier op kantoor onaantrekkelijk te vinden.
Conclusie
‘De nieuwe generatie dwingt zijn eigen regels af’, zegt Marieke Wehner, managing director van Werf& en auteur van het onderzoeksrapport. ‘Gen Z weet dat werkgevers hen hard nodig hebben, en dat ze dus veel kunnen vragen – en misschien zelfs wel eisen. De andere kant van de medaille is: dat moet het ook wel, gelet op hun omstandigheden. De kans is tenslotte groot dat mensen die nu de arbeidsmarkt betreden pas op hun 75ste met pensioen mogen. Als je zo lang nog moet werken, kun je maar beter iets doen wat je leuk vindt, en waar je bovendien op goede arbeidsvoorwaarden kunt rekenen.’
Veeleisend of niet, werkgevers kunnen toch niet om hen heen, benadrukt Wehner. ‘De tieners van nu, die straks de gaten moeten opvullen die de pensionado’s achterlaten, zijn enorm schaars. Wil jij met jouw organisatie over 10 jaar nog bestaan? Dan zul je die Z’ers nú dus moeten oppikken. De voorraad is uiteindelijk beperkt, en op is op.’
‘Wil jij met jouw organisatie over 10 jaar nog bestaan? Dan moet je die Z’ers nú oppikken.’
Maar dat is niet iets om bang voor te zijn, zegt ze ook. ‘Gen Z’ers zijn immers ook een waardevolle toevoeging aan je bedrijf. De generatie heeft drijfveren die we nog niet eerder zagen op de arbeidsmarkt; ze zorgen ervoor dat jouw bedrijf moderniseert en daardoor moeiteloos de transitie naar de toekomst maakt. Even iets concreter: de generatie is handig met digitale processen, kan razendsnel informatie verwerken en heeft een hoge emotionele intelligentie.’
Meer weten?
Vul het formulier in en download direct het rapport.
Traditioneel gezien waren kandidaten nooit zo dol op het afleggen van assessments. Een flinke tijdsinvestering, zonder zicht op resultaat, die bovendien vaak best confronterend was, daar had niet iedereen zin in. Maar steeds meer kandidaten zien nu de waarde in van assessments, meldt onderzoek van het in Hollywood gevestigde recruitmenttechbedrijf Criteria. ‘Nu er steeds meer kortere, boeiender beoordelingen op de markt komen, zijn de percepties van kandidaten aan het veranderen.’
Het zijn met name jongere kandidaten die de voordelen van assessments inzien.
Maar liefst 94% van de bijna 2.000 kandidaten in het onderzoek zegt dat assessments hun potentieel ‘Zeer goed’ of ‘Enigszins goed’ kunnen aantonen. Daarnaast is ongeveer driekwart van de kandidaten (74%) het ermee eens dat assessments een rol spelen bij het laten zien van hun potentieel dat verder gaat dan hun eerdere ervaring (45%: helemaal mee eens, 29%: enigszins mee eens).
Het effect lijkt nog sterker te zijn voor niet-blanke kandidaten. Slechts 31% van de blanke kandidaten is het er volledig mee eens dat assessments hen helpen hun potentieel te demonstreren dat verder gaat dan hun eerdere ervaring, vergeleken met 60% van de Aziatische kandidaten, 47% van de zwarte kandidaten en 42% van de Spaanstalige kandidaten. Ook blijkt er een leeftijdseffect: het zijn met name jongere kandidaten die er de voordelen van inzien.
Game-based assessments
Het veel positievere oordeel over assessments is vooral te danken aan de opkomst van de game-based assessments, denken de onderzoekers. ‘Ze maken de ervaring interactiever en boeiender.’ Ruim de helft van de respondenten zegt ook de voorkeur te geven aan zulke assessments, boven traditionele vraag/antwoord-assessments, al zegt ook 36% dat het hen niet zoveel uitmaakt. Weinig verrassend: het zijn vooral de jongere respondenten, en de kandidaten in de sectoren technologie en retail die graag meer spelgebaseerde assessments krijgen voorgeschoteld.
Zo’n 84% zegt dat ze (enigszins) in staat zijn om tijdens een sollicitatie hun volledige potentieel te tonen.
Opvallend in het onderzoek is verder dat kandidaten sowieso best tevreden zijn over hoe ‘rechtvaardig’ ze selectieprocessen ervaren. Ruim 70% noemt het sollicitatieproces wat ze recent doormaakten ‘(enigszins) fair’, en 84% zegt dat ze (enigszins) in staat zijn om hun volledige potentieel in een sollicitatie te tonen. Wel blijkt ervaring soms een hindernis te zijn: 35% zegt dat de ervaring in een bepaalde richting hen tegenhoudt nieuwe kansen te vinden.
De kandidaten zeggen over het algemeen trouwens ook vertrouwen te hebben in de mogelijkheden die artificial intelligence in sollicitatieprocessen biedt. Vooral bij minderheden is het vertrouwen hierin groot, net als bij jongeren onder de 35. Opvallend: hoe hoger opgeleid iemand is, hoe lager juist het vertrouwen in A.I. in recruitment. Ook opvallend: het is juist de techbranche waar het vertrouwen in A.I. lager is dan in andere branches. Zouden zij misschien meer weten?
Award winnen?
Zelf met mooie assessments aan de slag? Een mooie game based tool gebouwd? Of een andere selectietechnologie? Tot en met woensdag 7 september 2022 kun je weer inzenden voor de Recruitment Tech Awards. Deze prijzen worden donderdag 3 november voor de 8e maal uitgereikt tijden Recruitment Tech Case_Day in Utrecht. De Awards worden mogelijk gemaakt door Compagnon.
Werken met algoritmes en artificial intelligence. Het lijkt in veel gevallen een uitkomst voor recruitment. Want wie kan eerlijker en rechtvaardiger kandidaten beoordelen dan een computer? Die heeft immers geen bias. Maar vaak gaat het met A.I. ook nog van ‘ai’… Want welke variabelen voer je precies in om een kandidaat op te beoordelen? Hoe laat je de computer daarbij zoeken naar relevante verbanden? En hoe zorg je daarmee dat je niet onterecht tóch weer discrimineert en mensen buitensluit van wie je dat eigenlijk niet zou willen?
Welke variabelen voer je precies in om je kandidaten op te beoordelen?
In een veelgelezen serie artikelen op recruitmenttech gaat auteur Michiel Mastenbroek nader op al dit soort vragen in. Met nadere uitleg over wat dat nou precies zijn, de algoritmes die in recruitment worden gebruikt. Maar ook met tal van voorbeelden van waar het uit de bocht is gevlogen. Een overzicht van 5 van die problemen:
#1. Gevoelig voor misleiding
Ontwerpers van algoritmes voor recruitmentsoftware staan voor een lastige uitdaging. Ze moeten regels formuleren die het algoritme kan meten en beoordelen: diploma’s, werkervaring, verkoopcijfers, enzovoorts. Maar het probleem is dat dit soort variabelen natuurlijk nooit een volledig beeld van een kandidaat geven. Iemand kan bijvoorbeeld geen diploma hebben, maar wel degelijk de juiste vaardigheden hebben dankzij zelfstudie of ervaring. Daarnaast ontstaan hiermee het risico dat kwaliteiten die lastig te vangen zijn in variabelen – zoals collegialiteit – in de digitale beoordeling ondersneeuwen.
Een simpele als-dan-structuur is voor de kandidaat vaak goed te foppen.
Bij zogeheten rule based algoritmes, oftewel: algoritmes met een als-dan-structuur, bestaat bovendien het gevaar van manipulatie en misleiding. Slimme kandidaten weten het algoritme al snel te foppen. Zo kan een sollicitant met minder goede bedoelingen bijvoorbeeld een trefwoord als ‘Oxford’ met een witte tekstkleur in de kop- of voettekst verwerken van een cv. Dan is het trefwoord voor het menselijk oog niet zichtbaar, maar zal een simpel als-dan-algoritme het toch scannen, en hierdoor mogelijk de sollicitant hoger waarderen, ook al heeft hij of zij helemaal niet aan Oxford gestudeerd.
#2.Verband niet altijd causaal
Dan maar niet meer werken met als-dan-algoritmes? Nou nee, want bij zogeheten zelflerende algoritmes ontstaan weer nieuwe risico’s. Zo bleek uit een onderzoek eens een statistisch verband tussen het liken van krulfriet op Facebook en hogere intelligentie.
Ander voorbeeld: het Amerikaanse Gilead gebruikte ooit algoritmes om via sociale media goede programmeurs op te sporen. Volgens chief scientistVivienne Ming bleek daarbij een interesse voor Japanse manga-strips een sterke prestatievoorspeller. ‘Duidelijk geen causale relatie’, aldus Ming. Maar Gild had op dat moment wel 6 miljoen programmeurs in zijn database, en de correlatie was duidelijk. Algoritmes kunnen dus wonderlijke relaties leggen en daarmee ook mogelijk ongewenste (discriminerende) verbanden produceren. Want zou je op basis van deze cijfers iedereen die niet van manga houdt meteen afwijzen?
#3.Bias in het algoritme zelf
Het duidelijkste voorbeeld van problemen met algoritmes in recruitment is natuurlijk als de vooroordelen al in het algoritme zelf worden ingebouwd. Bekend is bijvoorbeeld het verhaal van de Britse vrouw die niet met haar pasje in de vrouwenkleedkamer bij de sportschool kon. Ze gebruikte namelijk de titel ‘Dr.’ en het algoritme herkende dit als een exclusieve indicator voor het mannelijk geslacht. Zo duidelijk zijn vooroordelen in de algoritmes echter meestal niet. Bias van softwarebouwers kan ook op veel subtielere wijze een algoritme ‘binnensluipen’.
#4.Bias in de gebruikte data
Wil je algoritmes die daadwerkelijk voorspellend vermogen hebben? Dan is allereerst de kwaliteit van je data belangrijk. Amazon kan daarover meepraten, met zijn (voormalig) algoritme dat was getraind op biased data over de werknemers van de afgelopen 10 jaar. Het algoritme had op basis daarvan geleerd dat mannen de voorkeur hadden bij technische functies. Cv’s met een referentie naar het woord ‘vrouw’, zoals ‘voorzitter vrouwenschaakclub’, belandden daardoor onderop de stapel.
Ook speelt vaak mee dat data niet-representatief zijn. Als je jouw algoritme bijvoorbeeld baseert op sociale media, hoe ga je dan om met groepen die daar minder vertegenwoordigd zijn? Over hen zijn dan minder data aanwezig, wat weer invloed heeft op het ‘trainen’ van het algoritme. Zulke algoritme kunnen door zoek- en klikgedrag van gebruikers ook bias gaan vertonen. Werkgevers klikken op vacaturewebsites bijvoorbeeld vaker op cv’s van mannen, waardoor de algoritmes van die sites op den duur denken dat cv’s van mannen relevanter zijn dan die van vrouwen. Vervolgens schoven ze daardoor de cv’s van mannen vaker naar voren.
De vooroordelen die bepaalde groepen over zichzelf hebben kunnen ook bias veroorzaken.
De vooroordelen die bepaalde groepen over zichzelf hebben kunnen ook bias veroorzaken. Als vrouwen bijvoorbeeld minder snel klikken op managementposities, omdat ze denken als vrouw toch al minder kans maken, kan het algoritme na verloop van tijd niet alleen déze vrouwen minder van dit type vacatures tonen, maar ook andere vrouwen, die wel degelijk kans denken te maken. Maar het kan ook dat vrouwen dan simpelweg de advertenties voor hogere managementposities minder te zien krijgen, zoals al bleek uit een Google-onderzoek in 2015.
#5. ‘Computer says no’
Selectieprocedures moeten altijd inzichtelijk, controleerbaar en systematisch zijn. Dit betekent onder andere dat de selectiecriteria duidelijk zijn en dat navolgbaar is wat de basis was voor de afwijzing van een kandidaat, zo luidt het voorschrift uit de ‘Wet toezicht gelijke kansen bij werving en selectie’. Dat maakt het meteen moeilijk voor veel algoritmes in recruitment. Want ‘Computer says no’ als reden voor afwijzing van een kandidaat? Het zal voor de rechter waarschijnlijk geen stand houden.
De nieuwe wet maakt het moeilijk voor algoritmes in recruitment.
Sommige algoritmes zijn zo complex dat het heel lastig is om nog werkelijk inzicht te geven in de werking ervan. Dit soort algoritmes worden vaak ook wel een black box genoemd. Maar werkgevers moeten dus wel op de hoogte zijn van de criteria die hun recruitmentsoftware gebruikt en ze moeten bij leveranciers en producenten navraag doen over mogelijke discriminatierisico’s. Direct onderscheid is bijna nooit toegestaan, maar indirect onderscheid mag wel, mits de werkgever daarvoor een goede reden kan aanvoeren. Maar die goede reden kun je dus niet zomaar aan de computer overlaten…
Kortom: algoritmes hebben de potentie het leven van de recruiter een stuk makkelijker te maken. En in verhouding tot de menselijke recruiter zal hiermee allicht minder bias in het spel zijn. Maar er zijn nog wel wat hobbels te overwinnen voordat de computer daadwerkelijk de ideale kandidaat kan aanwijzen…
Award winnen?
Zelf met mooie algoritmes aan de slag? Tot en met woensdag 7 september 2022 kan weer worden ingezonden voor de Benelux-prijzen van innovatieve recruitmentsoftware en effectieve cases: de Recruitment Tech Awards. Voor de 8e maal organiseert Recruitmenttech.nl de Recruitment Tech Awards die donderdag 3 november worden uitgereikt tijden Recruitment Tech Case_Day in Utrecht. De Recruitment Tech Awards worden wederom mogelijk gemaakt door Compagnon.
Bij veel organisaties en ondernemers zakt de moed in de schoenen door het aanhoudende personeelstekort. Vacatures blijven openstaan, terwijl ze voor hun gevoel alles al hebben geprobeerd. Vaak kiezen ze dan voor uitzendbureaus of het inhuren van een zzp’er. Maar er zijn meer mogelijkheden voor het effectief werven van personeel. Pro Contact geeft een aantal praktische tips die zich met name richten op het werven van personeel in de zorg, logistiek en IT.
Werven in de zorg
Wisselen van werkgever komt ook in de zorg steeds vaker voor. Een van de redenen hiervan is het ongebruikelijke om parttime te kunnen werken. Door het aanbieden van enkel fulltime banen, sluit je een grote groep potentiële medewerkers uit. Denk er eens aan om wel parttime banen aan te bieden in de zorg, dan sta je al snel 1-0 voor.
Met parttime banen sta je al snel 1-0 voor.
Het is dan van belang om dit voordeel te noemen in de vacature en je kunt er actief mee adverteren op de sociale kanalen. Zijn er nog meer unique selling points? Zet ze in de schijnwerpers en je zal meer reacties ontvangen op je vacatures!
Logistieke medewerkers
Er zijn veel verschillende termen die bestaan voor banen in de logistieke sector, zoals logistiek medewerker, magazijnmedewerker en transportmedewerker. Doordat er meerdere functietitels zijn voor hetzelfde werk, kunnen werkzoekenden twijfelen of zij geschikt zijn en in het functieprofiel passen.
Benoem in de vacature concreet wat er verwacht wordt.
Daarom is het van belang om in vacatureteksten duidelijk en concreet te communiceren wat de baan inhoudt en wat er van de kandidaat wordt verwacht. Noem hierbij ook concrete werkzaamheden en verantwoordelijkheden. Door in één oogopslag te zien of er een match is met een vacature, zijn potentiële medewerkers sneller geïnteresseerd om bij jou te komen werken.
Werven in de IT-sector
IT’ers zijn erg schaars, daarom wil je als organisatie opvallen en je recruitmentproces op de juiste manier inrichten. Een extra belangrijk punt in de IT-sector is de connectie tussen potentiële medewerker en recruiter. Zorg ervoor dat je recruiter verstand heeft van de sector. Hierdoor voelen IT’ers zich serieus genomen en is de kans groter dat ze zullen reageren op je benadering.
Zorg ervoor dat je recruiter verstand heeft van de sector.
Door desinteresse en/of tijdsgebrek houden directeuren of eigenaren zich in de meeste gevallen niet bezig met het benaderen van potentiële kandidaten. Daarom kiezen steeds meer IT-bedrijven voor LinkedIn-campagnes waarbij potentiële kandidaten uit naam van de werkgever worden benaderd. Hierachter schuilt een ervaren recruiter. Zo breng je niet alleen de vacature onder de aandacht, maar ook het bedrijf. Pro Contact ervaart hierdoor in de praktijk een toename in de kans op het succesvol vervullen van vacatures.
Zichtbaar op de juiste plek
Ter aanvulling op de hierboven genoemde tips, moet je ook zichtbaar zijn op de plekken waar jouw doelgroep zich bevindt. Denk aan LinkedIn, Facebook, Indeed, Instagram en Google. Kies ervoor om de openstaande vacatures op een aantrekkelijke manier te verspreiden, waardoor je aandacht trekt van de juiste kandidaten.
‘Amerikaanse leger steeds leger’, kopte De Telegraaf al woordspelig. Maar er is in de Verenigde Staten ondertussen wel sprake van een serieus probleem. Het kost het Amerikaanse leger namelijk steeds meer moeite om voldoende rekruten te vinden. Bedoeling was er dit jaar zo’n 60.000 te vinden. Maar zoals het er nu naar uitziet, komen ze er daarvan zeker zo’n 10.000 tekort.
Steeds minder mensen voldoen aan de fysieke vereisten die het leger stelt.
Een belangrijke reden daarbij? Steeds minder mensen voldoen aan de fysieke vereisten die het leger stelt. Obesitas is een groeiend probleem in de Amerikaanse samenleving. En dat merken ook de recruiters aan den lijve. Meer dan drie kwart van de jonge mannen en vrouwen voldoen hierdoor niet aan de fysieke eisen. Het leger heeft het daardoor al over ‘de meest uitdagende recruitment-omgeving sinds de afschaffing van de dienstplicht in 1973.’
90 dagen pre-bootcamp
In een poging iets aan het probleem te doen, begint het leger nu een ‘prep course‘ van 90 dagen, waarin potentiële kandidaten een pre-bootcamp trainingprogramma krijgen aangeboden. Het programma begint deze maand in Fort Jackson in South Carolina, waar de 1st Battalion, 61st infanteriedivisie al 500 ‘gewone trainees’ heeft laten verhuizen om plaats te maken voor de nieuwe kandidaten.
Het programma staat open voor mensen met 2% tot 6% meer lichaamsgewicht dan de militaire standaard.
Het programma staat open voor mensen met 2% tot 6% meer lichaamsgewicht dan de militaire standaard voor hun geslacht en leeftijd. Het is de bedoeling dat de deelnemers 1 tot 2% gewicht per maand verliezen. Het gaat in het programma trouwens niet alléén om kandidaten die nog moeten afvallen voordat ze bij het leger kunnen beginnen. Er zijn namelijk ook steeds meer kandidaten die moeite hebben met de zogeheten Armed Forces Qualification Test die de mentale vaardigheden van de soldaten-in-spe moet vaststellen. En ook daar richt het nieuwe programma zich op.
445.000 militairen
Volgens de verwachtingen telt het Amerikaanse leger eind volgend jaar mogelijk ‘maar’ 445.000 militairen, 31.000 minder dan het gehoopte aantal van 476.000 voor eind 2023. Het nieuwe trainingsprogramma kost naar schatting zo’n 4 miljoen dollar per jaar, en het leger zegt dat het al 2.000 kandidaten heeft geïdentificeerd die voor deelname in aanmerking komen. ‘Een mooie manier om hen meer mogelijkheden te bieden, zonder de lat lager te leggen’, aldus generaal Paul Funk II, die het programma coördineert.
Het is niet alleen obesitas wat het Army-recruitment in de weg zit.
Volgens het leger is momenteel slechts 23% van alle 17- tot 24-jarigen ‘voldoende gekwalificeerd’ om onder de wapenen te gaan. Maar het is niet alleen obesitas wat het Army-recruitment in de weg zit. Door intense concurrentie op de arbeidsmarkt en een dalende interesse onder jongeren heeft de krijgsmacht het toch al moeilijk. Bovendien ligt het leger onder vuur, nu het steeds minder een boodschap van ‘vechtmacht’ uitstraalt, en zich – ook in de communicatie – steeds meer richt op social engineering en social justice. Zoals de New York Posthet omschreef: ‘America’s woke Army is facing a recruiting nightmare’.
Het leger identificeert naar eigen zeggen drie ‘kloven’ in de publieke motivatie om dienst te overwegen. Zo is er een knowledge gap; gewone Amerikanen worden steeds minder blootgesteld aan dienende soldaten of veteranen. Daarnaast is er een identity gap, die slaat op de vele misverstanden die er over het leger bestaan. En tot slot zou er ook een trust gap zijn, oftewel: een algeheel dalend vertrouwen in (Amerikaanse) instituties.
Tattoos
Om toch voldoende mensen te kunnen trekken, wordt er trouwens wel aan sommige eisen getornd. Wat dat precies betekent voor zowel de psychische als fysieke tests is wat onduidelijk. Maar één ding is wel helder: het leger doet tegenwoordig minder moeilijk over tattoos dan in het verleden. Een tatoeage in de nek, handen of achter de oren? Het is geen reden tot afwijzing meer, nadat voorheen alleen tattoos waren toegestaan die door het uniform worden bedekt. Wel worden bepaalde tattoos verboden, die bijvoorbeeld racistische, seksistische, ongepaste of gang-related zijn.
De berichten over het nieuwe trainingsprogramma kwamen naar buiten na onderzoek van de University of Kentucky College of Medicine (gepubliceerd in het Journal of Nutrition Education and Behavior) waaruit al bleek dat de groei van obesitas het aantal potentiële militairen sterk verminderde. Volgens het CDC (min of meer de Amerikaanse evenknie van ons RIVM) is 42% van alle Amerikanen boven de 20 jaar te kwalificeren als obese. Het aantal kandidaten dat bij het leger solliciteert en te veel gewicht heeft, is sinds 1960 verdubbeld (bij mannen) en verdrievoudigd (bij vrouwen).
In de zomermaanden is het altijd goed om de balans op te maken over de eerste helft van het jaar, en vooruit te kijken naar wat er nog komen gaat. Vandaag daarom de blik terug: wat waren de 7 meest gelezen berichten van de eerste 7 maanden van 2022? En wat zegt dat eigenlijk over de wereld van recruitment?
#1.Op deze 8 plekken gaan de personeelstekorten dit jaar echt pijn doen
Veruit het meest gelezen bericht dit jaar beschreef de plekken waar de personeelstekorten dit jaar echt pijn gaan doen. Maar daar zouden we er inmiddels makkelijk nog 8 aan kunnen toevoegen, zoveel nieuws kwam erbij. Van Schiphol tot kinderopvang: de personeelstekorten waren dit jaar niet langer alleen het terrein van klagende recruiters en werkgevers, maar waren in de hele samenleving niet meer te vermijden.
#2.11 verrassende inzichten voor iedereen die generatie Z wil werven
En ja, dan die vermaledijde generatie Z, die nu de arbeidsmarkt betreedt. Hoe moet je hen in hemelsnaam werven? We organiseerden er eind juni in Amsterdam een drukbezocht evenement over, en schreven onder meer dit veelgelezen bericht, waarbij de bijbehorende foto de tijdsgeest goed leek te vatten en waaruit we leerden dat influencers dus níet zo invloedrijk zijn als vaak gedacht.
Bij grote personeelstekorten komt ook grote druk(te) op recruiters en op recruitmentafdelingen. Intelligence Group-oprichter Geert-Jan Waasdorp luidde de noodklok, die blijkbaar bij veel lezers weerklank vond. Maar zoals trouwe lezers van hem weten: hij kwam natuurlijk óók met twee handen vol oplossingen om het leed iets te verzachten.
#4.Hoe 16 uitzenders de nieuwe arbeidsmarkt versnellen met het SkillsCV
Zouden we Daniel Koerhuis heten, dan zouden we het zeggen in drievoud: skills, skills, skills. Hoe dan ook: dat op de arbeidsmarkt skills steeds belangrijker worden, is natuurlijk geen nieuws meer. Wel interessant is het om te volgen hoe steeds meer partijen dat idee proberen om te zetten in tastbare tools. Zoals het initiatief van onder meer Maarten Westerduin dat de naam SkillsCV meekreeg en volgens hem bedoeld is ‘om een eerlijke arbeidsmarkt na te streven waarin heel Nederland “skills leert praten” met elkaar.’
#5.De schaarste houdt nog wel even aan (maar hoe lang nog?)
Hij was even weg, maar gelukkig ook weer terug. Vol met nieuwe inspiratie. Zo liet Geert-Jan Waasdorp, we noemden hem al eerder, ook zijn licht schijnen op de voorzichtige kanteling die op de arbeidsmarkt waarneembaar is. Helemaal geen probleem, zo oordeelde hij. Want een kopje thee drink je ook het liefst niet kokend heet.
#6.4 op de 5 solliciteert minder snel als in vacature geen salaris staat
Nog zo’n belangrijke ontwikkeling op de arbeidsmarkt: transparantie over salarissen. Begin deze maand kregen we er nieuwe wetgeving over, al gaat dat niet direct over vacatures. Maar het onderwerp is voor werkzoekenden dus wel degelijk een hot issue, zo blijkt onder meer uit dit veelgelezen artikel.
En om dit rondje af te sluiten, nog een artikel van Geert-Jan Waasdorp. Een lekker contra-intuïtief en tegendraads verhaal over waarom veel mensen dénken dat de vergrijzing de oorzaak is van de immense krapte op de arbeidsmarkt, maar de vork toch eigenlijk iets anders in de steel zit.
Een site zonder ‘gelikte beelden’ en al te positieve testimonials. Geen vacatures ook, en vooral: ‘geen marketingsausje’, maar juist het ‘echte verhaal’. De nieuwe ‘wervingssite’ waarmee energiebedrijf Essent IT’ers wil aanspreken is anders dan anders, benadrukt strategisch recruitmentmarketeer Véronique Oonk-De Jong. ‘Eerlijk gezegd vind ik dit een heel spannend experiment. In het begin moest ik heel erg wennen aan het idee. Maar nu snap ik ook wel hoe zij ernaar kijken. IT’ers willen helemaal niet benaderd worden, willen geen vacatures, en vooral: géén recruiters. Maar wat ze wel willen: hun verhaal vertellen, en hun kennis, kicks, visie en uitdagingen delen.’
‘In het begin moest ik eerlijk gezegd erg wennen aan het idee.’
Het idee voor de nieuwe site, gebouwd door en voor de eigen IT-gemeenschap, ontstond tijdens de jaarlijkse hackathon die het bedrijf eens per jaar organiseert. ‘Van de 14 onderwerpen die we toen hadden, had er één te maken met een eigen contentplatform, waar onze eigen mensen hun vlogs, blogs en visies konden delen. Daar is deze pagina uiteindelijk het product van geworden.’
60 IT’ers werven
Energiebedrijf Essent staat voor de opgave de komende tijd 60 nieuwe IT-professionals te willen werven. En dat op een totaal van momenteel zo’n 250 IT-mensen. ‘Dat is in deze markt natuurlijk heel moeilijk’, beseft Oonk-De Jong, die op 19 mei (samen met Talmark) ook sprak op Werf& Live over ‘irresistible employer branding‘. ‘We werken momenteel met heel veel externen. Dat willen we graag omdraaien naar weer meer eigen mensen. Maar we weten ook dat we niet heel bekend, of op het eerste oog supersexy zijn voor de meeste IT’ers. Dus zullen we het anders moeten aanpakken dan anderen.’
‘We weten dat we op het eerste oog niet supersexy zijn voor veel IT’ers.’
Bij de hackathon werd aanvankelijk ook nog gedacht aan ‘een beetje ludieke actie, zoals nu ook die van de NS, waarbij je veel aandacht genereert’, vertelt ze. Maar uiteindelijk werd toch gekozen voor ‘de meer inhoudelijke weg’. ‘In overleg met de interne peer group hebben we toen ervoor gekozen om in eerste instantie die contentpagina zelf te bouwen, naast het eigen werk, waarbij we alles zelf deden, van content schrijven tot de pagina opzetten en onderhouden.’
Uiteindelijk is toch ook ondersteunend communicatiebureau Talmark betrokken. ‘Na de eerste versie hebben zij opzet en onderhoud overgenomen. Zo kunnen onze IT’ers zich volledig richten op het schrijven en maken van content in onze eigen writer’s room.’
Sneeuwbaleffect
Alle 250 IT-medewerkers van Essent weten inmiddels ervan, velen zijn aangehaakt, en de site is intern al gelanceerd. Wel moet er nog veel gebeuren, aldus Oonk-De Jong. Maar dit is hoe IT’ers tegenwoordig werken, heeft ze ook ontdekt: een product live zetten, en dat vervolgens gaandeweg verbeteren. ‘Het moet een soort sneeuwbaleffect worden, wat collega’s aanzet om ook hun visie te delen, of bijvoorbeeld een klein vlogje op te nemen.’
‘Het moet niet te gelikt zijn. Daar zijn ze héél gevoelig voor.’
Maar wat er ook gebeurt: inhoud staat dus voorop, vertelt ze. ‘Het moet niet te gelikt zijn. En we moeten het ook niet promoten met flashy filmpjes en banners en zo. Daar zijn ze héél gevoelig voor. Eén iemand kwam bijvoorbeeld aan met een vlog van ruim een uur. Ik zei: dat kan niet, dat gaat niemand kijken. Maar zij zeiden: als het interessant is kijkt men er echt wel naar. Dat vond ik in het begin best wennen, maar nu snap ik het steeds beter.’
Subreddit
Nergens op de nieuwe site zal bijvoorbeeld te zien zijn dat Essent op zoek is naar IT’ers. Wil je solliciteren, dan moet je zelf op zoek gaan naar een contactpersoon. Of je zult de interactie moeten zoeken op de Essent-subreddits op Reddit, waar de onderlinge communicatie plaatsvindt. ‘Maar we gaan wel mensen die een vlog hebben bekeken actief uitnodigen om eens te komen kennismaken en deel te nemen aan een interactie of discussie, online of offline, als de timing goed is’, aldus de Employer Branding & Recruitment Analytics Lead van het bedrijf. ‘Al is de site vooral bedoeld om op lange termijn een bepaald imago op te bouwen en onze IT’ers letterlijk een gezicht te geven.’
‘We hebben besloten het risico gewoon te nemen.’
Het is een beetje een open deur, benadrukt ze. ‘Maar je moet echt het eerlijke verhaal vertellen, anders zijn mensen ook zo weer weg. Het is echt een kandidatenmarkt tegenwoordig, IT’ers kunnen werken waar ze willen. Daarom willen we onze IT’ers de ruimte geven open en kritisch te laten zien waarmee ze bezig zijn en waar ze tegenaan lopen.’ Al heeft dat in deze arbeidsmarkt natuurlijk ook weer een risico, beseft ze. ‘Als onze goede IT’ers verhalen gaan maken en hun visie gaan promoten, gaan ze ook weer meer opvallen – en dus ook meer benaderd worden dan nu al gebeurt. Maar we hebben besloten dat risico gewoon te nemen.’
Tech company
Waarom Essent dit doet? ‘Vanuit ons huidige imago gaan we het niet winnen van concurrenten’, aldus Oonk-De Jong. ‘Vanuit onze salarissen ook niet. We betalen echt meer dan prima, maar kunnen niet mee met de torenhoge salarissen die elders worden betaald. En dat moet je denk ik ook niet willen. Dus benaderen we het vanuit het verhaal, de purpose van Essent, waarbij we steeds meer bewegen naar een tech company, die vooroploopt in energiebesparing en bijvoorbeeld waterstof. Dat maakt ook IT interessant.’
‘Alleen een mooi plaatje, met daarbij wat we allemaal doen met hydrogen, dat raakt niet.’
Maar dan moet je daar wel veel over vertellen, zegt ze. En daarbij moet je dichtbij de leefwereld van de IT-professional blijven. ‘Alleen een mooi plaatje, met daarbij wat we allemaal doen met hydrogen, dat raakt niet. Maar als onze IT’ers zelf vertellen wat zij daar in hun dagelijkse werk aan bijdragen, met alle uitdagingen die daarbij horen, dan wordt het hopelijk wel spannend. En we hopen dat de buitenwereld dan denkt: hé, leuk, ik wil daar ook onderdeel van zijn. Ik wil samenwerken met Carlos, met Geert, of welke IT-collega dan ook. Daarom willen we juist die mensen een podium geven.’
