5 lessen die we kunnen leren uit onderzoek naar 350.000 sollicitatiegesprekken

We moesten het toch nog maar weer eens hebben over sollicitatiegesprekken. Want waar elk onderdeel van het recruitmentproces tegenwoordig wel in enigerlei mate door A.I. lijkt beïnvloed, is dat bij selectiegesprekken nog altijd minder het geval. En dat terwijl juist hier menselijke bias vaak op de loer ligt, en onwetenschappelijke praktijken hoogtij vieren. De onderbuik regeert hier nog vaak, terwijl hier wel de belangrijkste beslissing wordt genomen.

‘Het sollicitatiegesprek is de grootste bepalende factor voor het resultaat van een werving. Het is duur als je het fout doet.’

Maar er zijn inmiddels wel veel initiatieven die het sollicitatiegesprek proberen te analyseren, en daarna ook te verbeteren. In Nederland hebben we bijvoorbeeld In2Dialog, in Amerika is BrightHire hard aan de weg aan het timmeren, met een A.I.-gestuurd interview intelligence platform dat probeert het wervingsproces beter, sneller en rechtvaardiger te maken. Dat alles onder de noemer ‘The interview process is the single biggest driver of every hiring outcome. Getting it wrong is costly.’

Grootste probleem

Kandidaten goed door dit deel van het sollicitatieproces loodsen is inmiddels zelfs uitgegroeid tot het grootste probleem voor recruiters, meldde medeoprichter Teddy Chestnut op LinkedIn’s recente Talent Connect-conferentie. Het vinden van kandidaten, het aantrekken van kandidaten of zelfs het laten accepteren van aanbiedingen, het valt er allemaal bij in het niet, schreef de Amerikaanse journalist Laura Hilgers op LinkedIn.

Op basis van gegevens uit meer dan 350.000 sollicitatiegesprekken met de BrightHire-technologie hebben Chestnut en zijn mede-oprichter Benjamin Sesser de afgelopen jaren een aantal lessen geleerd waardoor sollicitatiegesprekken goed werken en waardoor ze mislukken. Wat ze daarbij hebben opgestoken? Hierbij 5 min of meer verrassende cijfers.

> 77% vindt proces belangrijk

‘Ten eerste: 0% van alle aanwervingen gebeurt zonder sollicitatiegesprek’, aldus Chestnut, het principe van Open Hiring maar even onvermeld latend. ‘Misschien interviewt jouw A.I.-bot op een gegeven moment mijn A.I.-bot en krijg ik de baan terwijl ik aan het golfen ben. Maar in de nabije toekomst staan menselijke gesprekken nog altijd centraal in het recruitmentproces.’

In 50% van de sollicitatiegesprekken worden niet eens de basisprincipes toegepast.

Uit onderzoek blijkt dat 77% van de kandidaten het sollicitatieproces extreem of zeer belangrijk vindt in hun beslissing om bij een bedrijf te gaan werken. Ondertussen zegt 83% van de kandidaten dat een negatieve sollicitatie-ervaring hen van mening kan doen veranderen over een bedrijf of functie. Daarom is het cruciaal om in elk geval de basisprincipes van het sollicitatiegesprek onder de knie te krijgen, aldus Chestnut. Zoals: altijd op tijd komen, begin met een agenda, en laat altijd tijd over voor vragen. Klinkt niet meer dan logisch? Volgens onderzoek van BrightHire worden deze 3 basisprincipes toch slechts in 50% van de gevallen toegepast als de interviewer een hiring manager of iemand uit een wervingspanel is en in 60% van de gevallen als het een recruiter is. Dus zelfs voor professionals is er nog heel wat ruimte voor verbetering.

> 30% meer kandidaten als je 3 dingen bespreekt

Voor de meest succesvolle resultaten moeten recruiters 3 onderwerpen met elke kandidaat bespreken: compensatie, locatie en motivatie. Chestnut: ‘Dit is de kern van wat er in elke screening aan bod moet komen.’ BrightHire ontdekte dat als recruiters deze 3 onderwerpen bespraken, kandidaten 33% minder geneigd waren zich terug te trekken en ze ook 30% meer kandidaten konden aannemen. Logisch, zegt Chestnut. ‘Als we de beloning en werklocatie van tevoren bespreken, worden we niet laat in het proces verrast. En als we vanaf het begin goed inzicht hebben in iemands motivatie, kunnen we effectief verkopen in elke fase van het proces.’

> 100% meer vragen over A.I.

Het gaat in sollicitatiegesprekken niet alleen om de vragen die jij aan de kandidaat stelt, maar net zo goed om de vragen die je van de kandidaat kunt verwachten. En die vragen veranderen voortdurend, aldus Chestnut, die uit zijn analyse haalt dat kandidaten momenteel vooral nieuwsgierig zijn naar 3 onderwerpen:

  • A.I. ‘Het percentage interviews waarin het onderwerp A.I. ter sprake komt, is letterlijk verdubbeld sinds het begin van het jaar’, aldus Chestnut. Hij merkte op dat kandidaten vooral willen weten of A.I. de rol waarvoor ze solliciteren zal veranderen of dat het de strategie van het bedrijf zal veranderen.
  • Ontslagen. ‘Als je bedrijf reorganisaties heeft meegemaakt, of als andere bedrijven in je branche dit hebben moeten doen, dan is dit tegenwoordig absoluut een onderdeel van het gesprek dat je wervingsteam voert met kandidaten.’
  • Hybride werk. Chestnut vroeg zijn publiek hoeveel van hun bedrijven hun thuiswerkbeleid hebben veranderd in de afgelopen 12 maanden. Ongeveer 65% tot 70% stak zijn hand op. Die kleine steekproef toont aan dat er veel veranderd is – en kandidaten willen weten waar jouw bedrijf staat, aldus Chestnut.

> 73% begint op tijd

Een van de interessante dingen die BrightHire heeft gevonden in zijn analyse is dat kandidaten, afhankelijk van hun geslacht, vaak verschillend worden behandeld tijdens sollicitatiegesprekken. Het bedrijf houdt bijvoorbeeld bij of sollicitatiegesprekken op tijd beginnen. Uit de gegevens blijkt dat 73% beginnen binnen 2 minuten na de geplande tijd. Maar als mannen vrouwen interviewen daalt dat percentage tot 68%.

‘Als mannen vrouwen interviewen, beginnen ze minder vaak op tijd.’

Bovendien bevestigde BrightHire het oude vermoeden dat wanneer mannen vrouwen interviewen, de mannen meer praten. ‘We deelden dit met Adam Grant, een van onze adviseurs’, vertelde Chestnut. ‘Hij had meteen zoiets van: oh, ze zijn weer aan het mansplainen.’ Een serieus probleem, aldus de onderzoeker. ‘Als je consistente, rechtvaardige interviews wilt houden, dan is het essentieel dat zoiets zichtbaar is.’

> 4 gesprekken is echt genoeg

Van Google kwam ooit de beroemde ‘rule of four‘: zoveel gesprekken zou je maximaal moeten houden met een kandidaat. Daarboven neemt de voorspellende waarde niet meer toe, zo blijkt. Maar die wetenschap is in de praktijk nog weinig doorgesijpeld, ontdekte Chestnut. En dan nemen ook de kosten bij meer gesprekken nog eens bovenmatig toe, rekende hij voor.

Om één nieuwe medewerker aan te nemen, moet een recruiter vaak al 20 kandidaten screenen.

Om één nieuwe medewerker aan te nemen, moet een recruiter vaak 20 kandidaten screenen, legde de onderzoeker uit. ‘Laten we zeggen dat hij of zij er 10 doorgeeft aan de wervingsmanager om te screenen. Van die 10 gaan er 5 door naar de echte sollicitatiegesprekken. Als elke kandidaat 4 gesprekken heeft, zijn dat 20 gesprekken. ‘Dit is geen raketwetenschap’, zegt Chestnut. ‘Als je meer interviews toevoegt, kost het meer tijd.’ En meer tijd betekent meer (dure) mensuren. Bovendien ontdekte BrightHire dat als je geen 4 maar 8 interviews houdt, je conversiepercentage keldert en kandidaten beginnen af te haken. ‘Beperk dus je aantal sollicitatiegesprekken’, aldus Chestnut. ‘Het zal je bedrijf niet alleen geld besparen, maar ook betere resultaten opleveren.’

Meer weten?

Als je meer wilt weten over sollicitatieprocessen, download dan BrightHire’s Interview Maturity Model.

Interview Maturity Model

E-learning?

Bij de Academie voor Arbeidsmarktcommunicatie is ook een e-learning beschikbaar met alle basisprincipes voor het voeren van gestructureerde selectiegesprekken, om zo een vakbekwame selecteur te zijn. Dit kan als recruiter, leidinggevende, HR-medewerker en voor iedereen die interesse heeft in het voeren van selectiegesprekken.

E-learning

Oké, de arbeidsmarkt moet prio krijgen. Maar gaat meer uren werken écht helpen?

In de verkiezingscampagne was het nauwelijks een thema, en ook in de partijprogramma’s kwam het nauwelijks aan bod. Toch beheersten weinig onderwerpen de afgelopen jaren de actualiteit zoveel als de personeelstekorten. En gezien de demografische ontwikkelingen lijkt dat voorlopig ook nog zeker niet verdwenen. Zelfs het Sociaal en Cultureel Planbureau constateerde hier al een gapend gat. En ook de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) deed recent – in een nieuw rapport – een duit in het zakje.

‘De participatie is hoog, maar het aantal gewerkte uren is laag, vooral bij vrouwen.’

‘Het aanpakken van de krapte op de arbeidsmarkt moet een van de grootste prioriteiten zijn van het nog te vormen nieuwe kabinet’, aldus de OESO. Er moet volgens hen in het beleid veel meer aandacht komen voor training, vooral voor ‘groene’ en digitale vaardigheden, om zo de energietransitie te kunnen versnellen en de langdurige mismatch op de arbeidsmarkt te reduceren. Ook vindt de OESO dat we eens moeten kijken naar het ingewikkelde systeem van toeslagen, zodat meer uren werken ook sneller meer gaat...

Dit artikel gratis lezen?

Dit artikel is alleen beschikbaar voor Werf& Pro leden.

Waarom een Werf& Pro account super handig is:

  • Je krijgt toegang tot exclusieve content.
  • De homepage wordt aan de hand van jouw voorkeuren weergegeven.
  • Je ontvangt 2 keer per week onze nieuwsbrief;
  • Je krijgt 10% korting op al onze events*
  • Je ontvangt speciale aanbiedingen van onze partners.
  • Je download gratis het Jaarboek 2022/2023

*Exclusief RLN events

Maak binnen 1 minuut een gratis Werf& Pro account.

Registreren Al een account? Log dan hier in

Deze site onthoudt via een cookie die geplaatst wordt bij inloggen dat gebruikers na 48 uur weer worden uitgelogd. Als je het ‘remember me‘ vinkje aanzet onthoudt de site het voor 14 dagen. Dit geldt niet als je hebt ingesteld in je browser dat wanneer je deze site sluit je  ook meteen je cookies wist.

Lees ook

Vergeet padel, een béétje trainee speelt tegenwoordig… yuppenbal

Toch knap: in één simpele video een hele sector te kakken te zetten. Roel Maalderink slaagde er deze week met zijn Plakshot met vlag en wimpel in, met de uitvinding van yuppenbal, een sport waarbij je afkomst belangrijker is dan je conditie. Een sport ook met ‘bijna geen regels, alleen etiquette eigenlijk.’ En heel belangrijk, zo leren we uit de video: ‘Geen weddenschappen boven de ton.’ Maar denk vooral niet dat het hier om een elitaire sport gaat. Want dan ken je Laurens nog niet. Laurens heeft namelijk de titel diversity officer gekregen.Die was de lul…’

De comments bij de video liegen er trouwens ook niet om. ‘Wel goed dat mensen van Accenture ook welkom zijn’, antwoordt bijvoorbeeld iemand. ‘Bijzonder dat ze geven om de zwakken, dapper…’ Ook leuk is dat een van de genoemde organisaties in de video zich meteen van zijn meest sportieve kant liet zien, en niet alleen een enthousiaste reactie plaatste, maar tegelijkertijd ook het vooroordeel nog eens min of meer bevestigde:

Eliteklasjes

Grappig of niet, de video past wel in de steeds luider wordende kritiek op de dure traineeships als eliteklasjes voor de bevoorrechten, met name bij de Big Four en andere grote consultants. In het boek De Consultancy Industrie werd recent nog behoorlijk de vloer aangeveegd met het businessmodel van bedrijven als McKinsey, BCG, EY, PwC, Deloitte en KPMG. ‘Extreem commercieel gedreven bedrijven die op zijn zachtst gezegd amoreel te werk gaan, en vaak zelfs immoreel’, noemde trainer en coach Liesbeth Tettero ze zelfs in een recensie.

‘Extreem commercieel gedreven bedrijven die op zijn zachtst gezegd amoreel te werk gaan, en vaak zelfs immoreel.’

Toch behoren de traineeships bij deze bedrijven nog altijd tot de meest gewilde functies voor starters op de arbeidsmarkt, ook vanwege de over het algemeen goed verzorgde arbeidsvoorwaarden. De bekende Bloomberg-columnist Matt Levine noemt de traineeships niet voor niets de ‘finishing schools’ van de financiële wereld. Degenen die de harde selectie passeren worden door andere werkgevers dan ook nog steeds als de crème de la crème gezien. En ja, dat heeft natuurlijk ook invloed op hoe de ‘talenten’ naar zichzelf kijken. En dat ze in hun vrije tijd dus niet zomaar met iedereen een potje willen ballen.

De plank misgeslagen

Ondertussen raadde iemand als Justin Junier, tegenwoordig ‘

‘Niets anders dan een marketingtool’, noemt Tom Haak de vele traineeships.

Ook de Nederlandse HR-goeroe Tom Haak, oprichter van het HR Trend Institute, toont zich destijds uiterst kritisch. ‘Niets anders dan een marketingtool’, noemde hij de wildgroei aan traineeships. ‘Het heeft eigenlijk nooit goed gewerkt. Je pakt een paar usual suspects, jonge witte corporale mannelijke studenten dus, stuurt ze elk half jaar ergens anders naartoe, liefst ook een tijdje in het buitenland, en dat zorgt voor een versneld carrièrepad. Het is de standaardoplossing voor ‘je bent jong en je wilt wat’. Maar die methode past niet meer. Bovendien zijn die pooltjes veel te weinig divers’, zei hij erover. Wat de Plakshot-video natuurlijk aardig bevestigt.

Flitz Kids

Het was overigens bepaald niet de eerste keer dat Plakshot behoorlijk treffend de room wist te readen, óók als het gaat om de arbeidsmarkt. Zo wisten de makers eerder dit jaar ook al de tongen los te krijgen met een simpele oplossing voor het hardnekkige personeelstekort (en tegelijk voor een ander ‘probleem’):

Lees ook

 

Mobiliteit ICT’ers neemt toe, maar benaderd worden vinden ze vervelend

Uit de ICT Talent Monitor 2023 van Intelligence Group en HeadFirst Group blijkt dat 1 op de 4 ICT’ers in loondienst (om precies te zijn : 24,6%) in de afgelopen 12 maanden van baan en/of werkgever is gewisseld (9,6% binnen de eigen organisatie en 15,0% naar een nieuwe organisatie). Waar de cijfers de afgelopen jaren redelijk stabiel waren is de mobiliteit het afgelopen jaar stevig toegenomen, en de loyaliteit aan de eigen manager en/of werkgever dan ook afgenomen.

Groei vooral door zzp’ers

Het huidige aantal van bijna 600.000 ICT’ers in Nederland zal tot 2030 doorgroeien naar bijna 900.000 personen en dan naar verwachting zo’n 8,5% uitmaken van de beroepsbevolking. De vraag naar evenals de krapte aan ICT’ers blijft tot die tijd gigantisch. In 2023 zat de groei vooral in het aantal zelfstandig ICT-professionals. Deze groep blijft groeien en nemen steeds meer regie op de arbeidsmarkt door te zorgen dat zij uit hun eigen netwerk hun opdrachten krijgen. Op het moment dat hun huidige opdracht afloopt, staat de volgende opdracht uit het netwerk meestal al klaar.

Meer weten?

Op 7 december wordt de ICT Talent Monitor gepresenteerd en nader toegelicht tijdens een speciaal webinar

Webinar

Meer lezen?

Download hier de hele monitor

ICT Talent Monitor

 

Loonkloof in recruitmentbranche neemt af met 9%

Met de Salarischecker onderzoekt RPO-specialist Timetohire periodiek de primaire en secundaire arbeidsvoorwaarden, prestaties, en het werkgeluk van (Nederlandse) recruiters. Uit de jongste cijfers blijkt dat vrouwelijke recruiters er gemiddeld vorig jaar meer op vooruit zijn gegaan dan hun mannelijke collega’s. Al blijft de loonkloof wel bestaan. Was het verschil in 2022 nog 7.900 euro per jaar in het voordeel van de mannelijke (40 uur werkende) recruiter, die kloof is dit jaar gedaald tot gemiddeld 7.200 euro.

Het gemiddelde jaarsalaris van de Nederlandse recruiters nam met 17% toe van 48.200 naar 56.400 euro.

En dat terwijl het gemiddelde jaarsalaris van de Nederlandse recruiters met 17% toenam: van 48.200 naar 56.400 euro. ‘Gelukkig zien we de loonkloof in de recruitmentsector verkleinen’, aldus Sebastiaan Cové, Head of Marketing bij Timetohire. ‘Deze verandering had natuurlijk eerder moeten komen, maar het laat wel zien dat de sector continu in ontwikkeling is. Waar recruitment voorheen vaak het ondergeschoven kindje was in het bedrijfsleven, zien we nu dat steeds meer bedrijven recruiters inzetten voor hun strategische personeelsbeleid.’

Ook meer bonussen

...

Dit artikel gratis lezen?

Dit artikel is alleen beschikbaar voor Werf& Pro leden.

Waarom een Werf& Pro account super handig is:

  • Je krijgt toegang tot exclusieve content.
  • De homepage wordt aan de hand van jouw voorkeuren weergegeven.
  • Je ontvangt 2 keer per week onze nieuwsbrief;
  • Je krijgt 10% korting op al onze events*
  • Je ontvangt speciale aanbiedingen van onze partners.
  • Je download gratis het Jaarboek 2022/2023

*Exclusief RLN events

Maak binnen 1 minuut een gratis Werf& Pro account.

Registreren Al een account? Log dan hier in

Deze site onthoudt via een cookie die geplaatst wordt bij inloggen dat gebruikers na 48 uur weer worden uitgelogd. Als je het ‘remember me‘ vinkje aanzet onthoudt de site het voor 14 dagen. Dit geldt niet als je hebt ingesteld in je browser dat wanneer je deze site sluit je  ook meteen je cookies wist.

Lees ook

Juist ouderen zijn steeds vaker in deeltijd gaan werken, jongere kiest eerder voltijd

In Nederland mag het dan niet echt een onderwerp van gesprek zijn, in andere landen is de vierdaagse werkweek het afgelopen jaar echt ‘een dingetje’. In België zijn ze er nu een jaar mee aan het experimenteren, in Groot-Brittannië hielden ze de grootste proef ooit ermee, en ook Duitsland, Portugal en Spanje gingen recent overstag. Zelfs in de VS en Canada schijnt er veel belangstelling te zijn voor kortere werkweken (met gelijkblijvend salaris).

Geloven we in Nederland misschien niet dat je in 4 dagen net zo productief kunt zijn als in 5?

Aan Nederland lijkt de trend evenwel voorbij te waaien. Hoe komt dat toch? Is dat omdat we in Nederland al jarenlang een sterke deeltijdcultuur hebben? Geloven we misschien niet dat je in 4 dagen net zo productief kunt zijn als in 5? Of is er iets anders aan de hand? Hebben we gewoon iets anders aan ons hoofd, als het gaat om de ongekend krappe arbeidsmarkt?

Jong en oud

Het CBS meldt dat van alle werkenden in Nederland zo’n 48% in deeltijd werkt. Dat aantal is overigens wel scheef verdeeld. Van de vrouwen werkt ongeveer 70% in deeltijd, van de mannen 28%. En ook als je kijkt naar leeftijd vallen de verschillen op. Jongeren tot 25 jaar, zeker als zij nog onderwijs volgen, en 65‑plussers werken veel vaker in deeltijd dan de andere leeftijdsgroepen.

Maar kijken we naar de overige leeftijdsgroepen, dan valt op dat juist jongeren in hun eerste baan/banen opvallend weinig voor een deeltijdfunctie opteren. Het cliché over de nieuwe generaties mag dan zijn dat ze erg veel waarde hechten aan hun werk/privébalans, de realiteit is dat de 25- tot 35-jarigen van alle leeftijdscohorten het minst in deeltijd werken. En dat neemt bovendien alleen maar af, blijkt uit een nieuwe analyse van Intelligence Group. Terwijl het percentage deeltijdwerkers onder de 55-plussers de afgelopen jaren juist enorm is toegenomen, met name sinds de coronacrisis.

‘Pot verwijt de ketel’

‘Fantastisch nieuws’, reageert Intelligence Group-directeur Geert-Jan Waasdorp op de nieuwe cijfers. ‘De nieuwe generatie wil blijkbaar doorpakken. Het verwijt aan jongere generaties dat ze niet willen werken lijkt hiermee ongegrond. De pot verwijt de ketel…’, zegt hij zelfs, verwijzend naar de oudere generaties die juist wél vaker voor een deeltijdbaan lijken te gaan.

‘Het verwijt dat jongere generaties niet zouden willen werken lijkt ongegrond.’

Volgens Waasdorp voltrekt het deeltijdwerk zich op de arbeidsmarkt volgens een relatief vast patroon. Jonge mensen die nog studeren werken massaal in deeltijd – wat het algemene beeld een beetje vertroebelt. Maar na hun afstuderen gaan ze vervolgens eerst vaak voltijd werken. ‘De reden: geld verdienen, huis kopen, voorbereiden om huisje boompje beestje.’ Bij de mensen tussen de 35 en 45 jaar, als de kinderen komen, zie je vervolgens het aantal deeltijdwerkers weer wat stijgen, om daarna, na de 45ste verjaardag, weer wat te dalen.

Vrouwen maken inhaalslag

Nog een opvallende bevinding in de analyse van Intelligence Group is dat vrouwen druk bezig zijn met een inhaalslag op de arbeidsmarkt. Zowel mannen als vrouwen zijn de afgelopen jaren gemiddeld méér uren per week gaan werken, maar het effect bij vrouwen is veel sterker dan bij mannen. Waar 10 jaar geleden vrouwen ongeveer 27% minder uren werkten dan mannen, is dat nu nog maar 21% minder.

Een oorzaak daarvan kan mogelijk gevonden in de coronasituatie, vermoedt Waasdorp. ‘Thuiswerken is nu meer normaal geworden. Daardoor kunnen vrouwen makkelijker meer uren maken. Een situatie die voor covid minder vanzelfsprekend was.’ Maar dat het aantal gewerkte uren over de hele linie toeneemt kan natuurlijk ook (mede) een gevolg zijn van de krapte, zegt hij. ‘Er is voldoende werk beschikbaar en daardoor zullen werkgevers eerder geneigd zijn meer uren te geven.’

Meer trends?

Meer weten over de situatie en de trends op de arbeidsmarkt? Kunnen we volgend jaar verdere afkoeling, of juist meer krapte verwachten? En hoe speel je daarop in? Het wordt allemaal besproken op 29 november, tijdens het altijd goedbezochte seminar Arbeidsmarkttrends. Met onder meer Mathijs Bouman en Eveliese Luiting als sprekers. Dus schrijf je snel in:

Trends

Eindejaarsactie

Dit en nog veel meer informatie kun je vinden in het dashboard Giant. Ben je geïnteresseerd in dergelijke gegevens over jouw doelgroep? Profiteer dan van onze aantrekkelijke eindejaarsactie: krijg 10+5 gratis doelgroepanalyses voor slechts 3.000 euro.

Meer informatie en aanmelden 

Banner

Lees ook

Lokale vacaturesite VDAB verslaat Indeed en LinkedIn in België

Op Europees gemiddelde zijn Indeed en LinkedIn over het algemeen de leidende vacaturesites voor werkzoekenden. Bij onze zuiderburen lijkt de situatie echter anders, aangezien werkzoekenden zich hier veel vaker tot lokale vacaturesites blijken te wenden. Sterker nog, de helft van de Belgische arbeidsmarkt (50%) gebruikt in hun zoektocht (vooral) de site van de lokale VDAB, een uitbreiding van een regionaal openbaar arbeidsbureau in België dat zich specifiek richt op het verhogen van de werkgelegenheid in Vlaanderen.

De 3 oriëntatiebronnen die Belgen gebruiken zijn vacaturesites (44%), zoekmachines (29%) en open sollicitaties (28%).

Na VDAB komt Indeed op de tweede plaats, als de voorkeur van 19% van de Belgische werkzoekenden, waarna Jobat volgt met 16%, nog vóór LinkedIn dus, dat door 13% van de werkzoekenden gebruikt wordt. De cijfers zijn gebaseerd op een studie van Intelligence Group met in totaal 15.228 respondenten, wat representatief is voor de Belgische arbeidsmarkt. Vacaturesites blijken in dit onderzoek sowieso een cruciaal onderdeel van de Belgische arbeidsmarkt. De drie primaire oriëntatiebronnen die de ondervraagde Belgen zeggen te gebruiken zijn vacaturesites (44%), zoekmachines (29%) en open sollicitaties (28%).

Een kantoor van VDAB (Vlaams Agentschap voor arbeidsbemiddeling) in Antwerpen. Credit

‘Marktaandeel verliezen’

Volgens Geert-Jan Waasdorp, CEO van Intelligence Group, zijn Belgen meer geïnteresseerd in lokale vacaturesites dan de gemiddelde Europeaan. ‘Recruiters gebruiken LinkedIn en Indeed om een breder Belgisch publiek te bereiken. Hoewel deze twee sites nuttig zijn vanwege hun brede bereik, werkt het focussen op de kracht van lokale kampioenen voor lokale werving. In de komende jaren, als wereldwijde werving steeds meer nodig wordt, zullen we echter ook hier meer bedrijven zien die platforms zoals Indeed en LinkedIn gebruiken. Lokale vacaturesites zullen meer marktaandeel verliezen aan deze wereldwijde reuzen.’

Vacaturesite 2023 % 2022 % rank 2022
1 vdab.be 50 45 1
2 be.indeed.com 19 22 2
3 jobat.be 16 15 4
4 be.linkedin.com 13 11 5
5 leforem.be 12 16 3
6 job.be 11 8 6
7 stepstone.be 8 7 7
8 monster.be 3 4 8
9 references.be 3 2 11
10 selor.be 2 3 10

In de recente ranglijst zijn enkele opvallende verschuivingen te zien. LinkedIn is gestegen van de vijfde naar de vierde plek als populairste vacaturesite, wat laat zien dat meer mensen het gebruiken om banen te vinden. Aan de andere kant zakte het Franstalige Leforem, die eerder op de derde plaats stond, af naar de vijfde positie. Deze verandering is vergelijkbaar met wat we in landen als het VK en Duitsland zien, waar LinkedIn steeds populairder wordt onder werkzoekenden.

Beeld van de site van werkenvoor.be

Job.be behield zijn positie als zesde favoriete vacaturesite en werd zelfs populairder vergeleken met het voorgaande jaar. Stepstone en Monster veranderden ook niet en bleven respectievelijk de zevende en achtste voorkeursvacaturesites in 2023. Interessant is dat References en Selor in de ranglijst stegen en de negende en tiende meest gewaardeerde vacaturesites werden. Selor is sinds maart 2023 bekend als ‘Werkenvoor.be‘.

LinkedIn leidt in Brussel

Hoewel VDAB de populairste vacaturesite in heel België is, en ondanks dat het zijn hoofdkantoor in Brussel heeft, haalt het in de stad Brussel alleen niet de top 5 van vacaturesites. Werkzoekenden in dit deel van België waarderen LinkedIn het meest, met 33% die aangeeft dat dit hun favoriete vacaturesite is. Het is interessant om te noteren dat de populariteit van LinkedIn in 2023 in Brussel enorm is gestegen. Vorig jaar stond het nog op de derde plaats, en was Indeed het populairst. Deze grote verandering toont aan hoezeer mensen in Brussel nu de voorkeur geven aan LinkedIn voor hun banenzoektocht.

Vacaturesite 2023 % 2022 % rank 2022
1 be.linkedin.com 33 25 3
2 actiris.brussels 24 29 2
3 be.indeed.com 23 30 1
4 jobat.be 10 4 9
5 leforem.be 8 11 6

Opvallend in Brussel: de tweede plaats voor actiris.brussels, een lokale vacaturesite die door 21% van de mensen in Brussel wordt gebruikt. Jobat is hier ook een stuk populairder geworden, en gestegen van de negende plek naar de vierde plek (10%). Het lijkt erop dat het Engelse deel van vacaturesites aantrekkelijker wordt voor de lokale bevolking. Leforem is ook in populariteit gegroeid en kwam op de vijfde plaats.

Beeld van de site van Actiris.brussels

Lees ook

De bril als pluspunt: hoe freelance-IT’ers vaak alleen al worden uitgekozen op basis van hun foto

Word je een betere IT’er als je een bril draagt? Veel recruiters blijken te denken van wel. Althans, volgens onderzoek van Isamar Troncoso, assistent-professor bedrijfskunde aan de Harvard Business School. Zij concludeert dat werkgevers die gebruik maken van online talentplatforms om bijvoorbeeld ontwikkelaars te vinden hun profielfoto’s meewegen in de uiteindelijke selectiebeslissingen. En dat je daarbij meteen een streepje voor hebt als je een bril draagt, en liefst ook nog een baardje hebt – dus: man bent. En als je op de foto dan ook nog je laptop in beeld hebt, dan geloven opdrachtgevers helemaal wel dat het snor zit.

‘Hier geldt natuurlijk ook nog steeds het oude gezegde dat uiterlijk kan bedriegen.’

Het onderzoek van Troncoso kwam voort uit haar eigen ervaring als gebruiker van dit soort platforms. ‘Ik besefte het contrast met de echte wereld, waar we meestal geen foto’s delen als we solliciteren.’ Maar op platforms gebeurt dat dus wel, en vooral door ‘gehaaste werkgevers’, stelt ze vast. Zulke werkgevers denken aan de hand van de foto’s te kunnen checken of mensen geschikt zijn voor de klus. ‘Al geldt hier natuurlijk ook nog steeds het oude gezegde dat uiterlijk kan bedriegen.’

Weinig relatie met prestatie

In feite is het ‘juiste’ uiterlijk nauwelijks gerelateerd aan andere maatstaven voor de kennis en prestaties van freelancers, merkt de studie op, die Troncoso uitvoerde met Lan Luo van de University of Southern California. In hun onderzoek keken de twee wetenschappers naar 6 maanden gegevens die in 2018 waren verzameld door Freelancer.com. Het gaat om meer dan 160.000 freelancers, meer dan 2 miljoen aanmeldingen en 63.014 voltooide opdrachten.

Ze ontdekten dat freelancers met bepaalde eigenschappen meer kans maakten op de baan, waarbij ze computer vision-technieken gebruikten om te helpen bij de beoordelingen. Het onderzoek keek naar een aantal kenmerken waar werkgevers op letten bij foto’s om te beoordelen of een kandidaat geschikt is. En het is een effect, merkt Troncoso op, dat ‘verder gaat dan demografie en schoonheid’. Waarbij opgemerkt zij dat wat het uiterlijk ‘precies goed’ maakt, wel afhangt van de baan. Voor grafisch ontwerpers is het bijvoorbeeld beter om vrouw te zijn en een professionele foto van hoge kwaliteit te hebben (met een klein plusje voor een bril). Troncoso’s tips voor programmeurs: laat een baard groeien en houd een computer zichtbaar.

Net 5% salarisverhoging

Zulke visuele kenmerken op je profielfoto zijn zelfs vergelijkbaar met een salarisverhoging van 5%, aldus de onderzoekers. Het juiste uiterlijk hebben was ook vergelijkbaar met 0,3% meer sterren in de beoordeling van een freelancer, wat significant is, gezien de zware concurrentie voor werk. ‘Profielfoto’s aanmoedigen of verplichten kan de kansen schaden van freelancers die er ‘niet uitzien’ en onbedoeld ervoor zorgen dat werkgevers minder nadruk leggen op aantoonbaar minder luidruchtige signalen van de kwaliteit van freelancers (zoals reputatie en prestatievariabelen)’, schrijven de auteurs.

‘Profielfoto’s aanmoedigen of verplichten kan de kansen van freelancers die er ‘niet uitzien’ schaden.’

Opdrachtgevers op dit soort platforms – vaak eigenaren van kleinere bedrijven of individuen zonder uitgebreide ervaring met de inhuur van personeel – lijken foto’s te gebruiken in de laatste fase van het besluitvormingsproces om te kiezen tussen freelancers met vergelijkbare beoordelingen, aldus het onderzoek. ‘De bevindingen ondersteunen ons vermoeden dat percepties van geschiktheid voor een baan verder kunnen gaan dan bekende vooroordelen als geslacht, ras en schoonheid, en dat ze specifiek zijn voor een bepaalde functiecategorie’, aldus Troncoso.

Lees ook

 

Gediscrimineerde op het werk gaat veel sneller op zoek naar andere werkgever

Het CBS was er vorige week behoorlijk duidelijk over. In 2022 gaf 10,3% van de werknemers aan zich in de voorgaande 12 maanden gediscrimineerd te hebben gevoeld op het werk, aldus de rekenmeesters, zich baserend op de Nationale Enquête Arbeidsomstandigheden, een onderzoek onder ruim 60.000 werknemers. Mensen die geboren zijn buiten Europa? Zo’n 15,7% zegt discriminatie te kennen. Gediscrimineerde werknemers ervaren vooral discriminerende opmerkingen en het gevoel genegeerd of buitengesloten te worden (beide 35%). Het vaakst was de dader volgens hen een collega.

Wie zich gediscrimineerd voelt, stapt veel eerder over naar een nieuwe werkgever.

Dat is niet alleen heel vervelend voor de betrokkene, het heeft ook zijn uitwerking op de arbeidsmarkt, zo blijkt uit aanvullend onderzoek van Intelligence Group. Van de mensen die zich níet gediscrimineerd voelde, stapte afgelopen jaar 13,5% over naar een nieuwe werkgever. Onder de mensen die wél discriminatie zeggen te hebben ervaren is dat percentage echter veel hoger, maar liefst 19,3%. Ook stapten zij veel vaker intern over naar een andere baan: 10,4% versus 7,0%. En waar van de niet-gediscrimineerden slechts 9,5% zei actief een andere baan te zoeken, was dit onder gediscrimineerden met 11,5% ook een stuk hoger.

Discriminatie bij de achterdeur

Zo is discriminatie niet alleen een probleem aan de voordeur van organisaties, maar net zo goed aan de achterdeur. Onder de mensen die zich gediscrimineerd voelen is leeftijd trouwens met 22,5% de meest genoemde discriminatieachtergrond in het onderzoek, gevolgd door geslacht (12,7%), ziekte of handicap (10,2%), nationaliteit (9,1%), en gewicht/BMI (8,1%).

‘Arbeidsmarktactiviteit is een zeer grote voorspeller op de arbeidsmarkt, of het nu gaat om schaarste of werknemerstevredenheid’, reageert onderzoeker Sabine Dobbe-Veldkamp op het onderzoek. ‘Of het gaat om leiderschap, of zelfs discriminatie. Nu is het maar een klein deel van de mensen die actief zijn op de arbeidsmarkt waarvan discriminatie deze beweging aanjaagt, maar het is wel het zoveelste signaal dat werkgevers veel beter moeten kijken naar retentie, verloop en interne mobiliteit. En dit niet alleen als signaal zien van de arbeidsmarktsituatie, maar dat er ook andere signaalfuncties vanuit kunnen gaan…’

‘In organisaties waar weinig vrouwen werken, voelen vrouwen zich eerder gediscrimineerd.’

De ervaring met discriminatie blijkt volgens het onderzoek van het CBS overigens ook samen te hangen met de personeelssamenstelling: in organisaties waar weinig vrouwen werken, voelt een groter deel van de vrouwen zich gediscrimineerd op grond van hun geslacht. Daarentegen voelen werknemers met een niet-Nederlandse herkomst zich opvallend genoeg mínder vaak gediscrimineerd als er relatief weinig andere werknemers met een buitenlandse herkomst zijn.

Patroon van stereotypen

De hardnekkige discriminatie op de arbeidsmarkt komt in vele onderzoeken terug. Dit jaar alleen al toonde onder meer de UvA aan dat het fenomeen alleen maar toeneemt, toonde een Amerikaanse meta-analyse een patroon van ‘voortdurende vooroordelen, stereotypen en racistische ideologieën’, en meldde onderzoek van Rabobank onder 1.500 bedrijven dat 2 op de 3 bij sollicitaties nog altijd de voorkeur lijkt te geven aan een witte ‘zeven-vinkjes‘-man. Iets wat ook uit veel praktijkverhalen steeds weer naar boven komt.

2 op de 3 bedrijven geven bij sollicitaties nog altijd de voorkeur aan een ‘zeven-vinkjes’-man.

Het Sociaal-Cultureel Planbureau meldde deze zomer dat werkgevers zich vaak ‘onvoldoende bewust’ zijn van eventuele discriminatie op de eigen werkvloer. ‘Uit ons onderzoek komt naar voren dat werkgevers zeggen veel aandacht te geven aan het tegengaan van discriminatie. Volgens een ruime meerderheid van de werkgevers komt discriminatie in de eigen organisatie weinig voor, maar dat beeld klopt niet met onze bevindingen. (Potentiële) medewerkers ervaren discriminatie bij de werving- en selectieprocedure, op de werkvloer of bij contractverlengingen en promoties.’

Wet Toezicht Gelijke Kansen

Politiek gezien is er ook al langer aandacht voor het onderwerp. In maart nam de Tweede Kamer het wetsvoorstel Toezicht en Gelijke kansen bij werving en selectie aan, dat sindsdien bij de Eerste Kamer ligt. De val van het kabinet of de Tweede Kamer-verkiezingen van volgende week lijken behandeling hier niet te vertragen, zodat nog steeds de verwachting is dat de wet in 2024 zal ingaan. Vanaf dat moment zijn zowel werkgevers als arbeidsbemiddelaars verplicht om een procedure te hanteren die arbeidsdiscriminatie voorkomt, waarbij werkgevers óók zullen moeten checken of ‘hun’ recruiters en uitzendbureaus niet discrimineren.

Bedrijven moeten vanaf 2024 een procedure op papier zetten die gelijke behandeling in werving en selectie garandeert.

Volgens de wet moeten bedrijven met meer dan 25 werknemers een procedure voor werving en selectie op papier zetten die gelijke behandeling garandeert voor al hun sollicitanten (dus ook hun stagiairs). Kleinere bedrijven moeten de wet ook volgen, maar krijgen wel met minder administratieve lasten te maken. Bovendien moet een werkgever die straks een dienstverlener inschakelt of software gebruikt voor recruitment, goed onderzoeken of daardoor geen (onbedoelde) discriminatie ontstaat in de werving- en selectieprocedure (dit is de nieuwe zogenoemde ‘vergewisplicht’).

Meer trends?

Meer weten over de situatie en de trends op de arbeidsmarkt? Kunnen we volgend jaar verdere afkoeling, of juist meer krapte verwachten? En hoe speel je daarop in? Het wordt allemaal besproken op 29 november, tijdens het altijd goedbezochte seminar Arbeidsmarkttrends. Met onder meer Mathijs Bouman en Eveliese Luiting als sprekers. Dus schrijf je snel in:

Trends

Eindejaarsactie

Dit en nog veel meer informatie kun je vinden in het dashboard Giant. Ben je geïnteresseerd in dergelijke gegevens over jouw doelgroep? Profiteer dan van onze aantrekkelijke eindejaarsactie: krijg 10+5 gratis doelgroepanalyses voor slechts 3.000 euro.

Meer informatie en aanmelden 

Banner

Lees ook

Nu kampen zelfs NGO’s al met problemen om talent aan te trekken

Als er iets is waar Generatie Z naar op zoek is, dan is het purpose, hoor je vaak. Je zou zeggen: dat is iets wat Niet-gouvernementele organisaties in overvloed hebben, met hun drive om de wereld te verbeteren, op wat voor manier dan ook. Maar ook NGO’s hebben het niet altijd makkelijk om het juiste talent aan te trekken, blijkt uit een nieuw onderzoek dat tijdens een evenement in Londen is gepresenteerd door Personio Foundation, in samenwerking met het adviesbureau Impact46.

NGO’s over de hele wereld worstelen met het aantrekken van talent.

NGO’s over de hele wereld worstelen met het aantrekken van talent, aldus de onderzoekers, die daarvoor te rade gingen bij meer dan 1.100 NGO’s uit 115 landen over de hele wereld. Niet alleen de werving is trouwens een uitdaging voor de organisaties, uit het onderzoek blijkt ook dat het behouden van talent, de vaak moeilijke werkomstandigheden, het meten en stimuleren van de prestaties van medewerkers, een gebrek aan HR-tools en -middelen en de naleving van complexe wettelijke kaders niet simpel verlopen.

...

Dit artikel gratis lezen?

Dit artikel is alleen beschikbaar voor Werf& Pro leden.

Waarom een Werf& Pro account super handig is:

  • Je krijgt toegang tot exclusieve content.
  • De homepage wordt aan de hand van jouw voorkeuren weergegeven.
  • Je ontvangt 2 keer per week onze nieuwsbrief;
  • Je krijgt 10% korting op al onze events*
  • Je ontvangt speciale aanbiedingen van onze partners.
  • Je download gratis het Jaarboek 2022/2023

*Exclusief RLN events

Maak binnen 1 minuut een gratis Werf& Pro account.

Registreren Al een account? Log dan hier in

Deze site onthoudt via een cookie die geplaatst wordt bij inloggen dat gebruikers na 48 uur weer worden uitgelogd. Als je het ‘remember me‘ vinkje aanzet onthoudt de site het voor 14 dagen. Dit geldt niet als je hebt ingesteld in je browser dat wanneer je deze site sluit je  ook meteen je cookies wist.

Lees ook

 

Is de arbeidsmarkt aan het bedaren? Dat valt nog te bezien…

Wie oppervlakkig kijkt, zou kunnen denken dat de arbeidsmarkt flink aan het bedaren is. Dat is dan ook precies de conclusie die de NOS trok uit de meest recente CBS-cijfers. ‘Spanning op de arbeidsmarkt neemt af’, kopten de rekenmeesters. De grote schaarste van vorig jaar lijkt voorbij, het aantal vacatures daalt, de werkloosheid neemt toe, en we zitten qua krapte nu zelfs op ‘het laagste niveau sinds 2021’, aldus het ANP. Geen vuiltje meer aan de lucht, zou je kunnen denken.

Geen vuiltje meer aan de lucht, zou je kunnen denken.

Maar is dat ook zo? Kunnen werkgevers opgelucht ademhalen, en hoeven ze ‘minder hun best te doen’ om personeel te vinden, zoals het op Teletekst was te lezen? Wie iets verder kijkt, ziet daar weinig aanleiding voor. Met 114 vacatures op elke 100 werklozen is de arbeidsmarkt bijvoorbeeld nog steeds krap te noemen, op een niveau dat we tot 2 jaar geleden in Nederland nog nooit gekend hadden. Ook stonden er nog altijd 416.000 vacatures open, een aantal waarvan we vóór 2022 eigenlijk alleen maar konden dromen.

Stilte voor de storm?

En zo zijn er nog wel meer tekenen aan de wand die laten zien dat we eerder wel eens met stilte voor de storm te maken kunnen hebben, dan met een arbeidsmarkt die aan het bedaren is. Zo nam het totaal aantal banen van werknemers en zelfstandigen in het derde kwartaal nog steeds toe. Met de uitzondering van één corona-kwartaal is de afgelopen 9 jaar het aantal banen élk kwartaal gestegen.

De werkloosheid is nog nauwelijks hoger dan in recordjaar 2022.

En de toenemende werkloosheid dan? Is dat niet iets om je zorgen over te maken? Nou, met 3,6% van de beroepsbevolking is die nog steeds zéér laag te noemen, en nog altijd een stuk lager dan vóór corona. Sterker nog: de werkloosheid ligt dit jaar nog steeds ongeveer op hetzelfde niveau als vorig jaar, het jaar van de vele records op de arbeidsmarkt. En het is ook nog steeds meer dan de helft minder dan 10 jaar geleden.

Arbeidsmarkt in cijfers

Wie naar het dashboard ‘Arbeidsmarkt in cijfers‘ kijkt van Intelligence Group ziet nog wel meer signalen dat de arbeidsmarkt nog wel even krap blijft. Zo stabiliseert het gevoelde tekort aan arbeidskrachten. En daalt volgens de prognoses het aantal vacatures de komende tijd nauwelijks verder. Werk vinden en behouden wordt nog altijd als ‘makkelijk’ gekwalificeerd, de wervingshaalbaarheid gemiddeld als ‘zeer moeilijk’. En met name dat laatste getal lijkt nauwelijks van zijn plaats te komen.

En dan is er natuurlijk ook nog zoiets als de demografie. De omvang van de beroepsbevolking heeft een daling ingezet, en die is voorlopig in elk geval nog niet tot bedaren gekomen. Dat kan natuurlijk ook helemaal niet. De conjunctuur kan wel wat schommelen over de jaren heen, maar de bevolkingsopbouw doet dat veel minder hard: een snelle toename van de beroepsbevolking zit er nu eenmaal niet in (migratie buiten beschouwing gelaten). Het is precies dit waarover Wouter Bos als bestuursvoorzitter van Menzis gisteren nog een cri de coeur slaakte in Op1.

Ondanks de recessie blijft de arbeidsmarkt vooralsnog zeer gespannen, concludeerden de onderzoekers van Intelligence Group vorige maand dan ook al. ‘In het derde kwartaal van 2023 bleef de arbeidsmarktactiviteit (het aandeel mensen dat actief op zoek is naar ander werk) erg laag. Bovendien werden nog niet eerder zoveel mensen benaderd voor een baan, wat ook een teken is van grote krapte.’ Al met al lijkt het dus nog iets te snel geconcludeerd dat werkgevers ‘minder hun best hoeven te doen’, of dat de arbeidsmarkt tot bedaren gekomen zou zijn. De noodzaak om te investeren in recruitment is nog zeker niet verdwenen.

Meer trends?

Meer weten over de situatie en de trends op de arbeidsmarkt? Kunnen we volgend jaar verdere afkoeling, of juist meer krapte verwachten? En hoe speel je daarop in? Het wordt allemaal besproken op 29 november, tijdens het altijd goedbezochte seminar Arbeidsmarkttrends. Met onder meer Mathijs Bouman en Eveliese Luiting als sprekers. Dus schrijf je snel in:

Trends

Eindejaarsactie

Nog veel meer informatie over de arbeidsmarkt kun je vinden in het dashboard Giant. Ben je geïnteresseerd in dergelijke gegevens over jouw doelgroep? Profiteer dan van de eindejaarsactie: krijg 10+5 gratis doelgroepanalyses voor slechts 3.000 euro.

Meer informatie en aanmelden 

Banner

Lees ook

 

Geen regelmatige feedback? Dan is Gen Z zo weer vertrokken

We wisten het natuurlijk al wel langer. Helemaal nieuw is het voor velen dan ook waarschijnlijk niet. Maar soms is het wel goed om je vermoedens door onderzoek bevestigd te zien. En dan blijkt het dus te kloppen dat voor Generatie Z regelmatige feedback veel belangrijker is dan voor de generaties voor hen. Althans, StaffCircle meldt dat 73% van de Gen Z-werknemers zegt dat ze eerder geneigd zijn een organisatie te verlaten als ze geen frequente feedback en communicatie van de manager krijgen. Aan de andere kant zegt slechts 52% van de niet-Gen Z-werknemers hetzelfde. Een significant verschil dus.

De wens van Generatie Z strookt overigens duidelijk niet met de praktijk.

De wens van Generatie Z strookt overigens duidelijk niet met de hedendaagse praktijk in veel organisaties. Uit de gegevens, die werden verzameld onder 1.000 werknemers en zo’n 250 HR-professionals, blijkt dat slechts 15% van de werknemers op dit moment wekelijks een gesprek heeft met zijn manager om de prestaties te bespreken. De meerderheid van de werknemers (76%) heeft slechts 1 keer per maand of nog minder zo’n check-in.

‘We gaan gewoon weg’

En die desinteresse (of onkunde) van managers heeft grootse gevolgen. ‘Veel mensen die...

Dit artikel gratis lezen?

Dit artikel is alleen beschikbaar voor Werf& Pro leden.

Waarom een Werf& Pro account super handig is:

  • Je krijgt toegang tot exclusieve content.
  • De homepage wordt aan de hand van jouw voorkeuren weergegeven.
  • Je ontvangt 2 keer per week onze nieuwsbrief;
  • Je krijgt 10% korting op al onze events*
  • Je ontvangt speciale aanbiedingen van onze partners.
  • Je download gratis het Jaarboek 2022/2023

*Exclusief RLN events

Maak binnen 1 minuut een gratis Werf& Pro account.

Registreren Al een account? Log dan hier in

Deze site onthoudt via een cookie die geplaatst wordt bij inloggen dat gebruikers na 48 uur weer worden uitgelogd. Als je het ‘remember me‘ vinkje aanzet onthoudt de site het voor 14 dagen. Dit geldt niet als je hebt ingesteld in je browser dat wanneer je deze site sluit je  ook meteen je cookies wist.

Lees ook