Zó groot is het effect als je bij sourcing een herinnering stuurt

If you opt for a personal approach, sourcing and approaching candidates is very labor intensive. It is always a shame if you do not receive a response from the candidate. That’s why I’m personally a big fan of sending a reminder email.

Reminding a candidate of a vacancy is a small effort.

Reminding a candidate of a vacancy is a small effort and can easily get you that hire . In addition, sending reminders gives you the opportunity to check your administration. Every now and then a message slips through, and by looking at your pipeline again you can easily see if you have missed any responses. By default, I always send a second InMail with a reminder two weeks after a first InMail. But what exactly do those memories yield?

The numbers

To find out, I recently mapped out data from 4 clients, with a total of 8 vacancies. A total of 633 people were approached for this study and a response rate of 54% was ultimately achieved. A total of 274 people have been remembered. Not all people who did not respond have been remembered. If someone does not seem to fit the profile afterwards because the vacancy has been tightened in the meantime, there is no point in remembering someone.

It is interesting to see that the response rate increased by 13% on average after sending a reminder. For 1 vacancy (77 candidates), the response rate has even increased by 34%. For the introductory conversations, 1 out of 3 is conducted with people who have been remembered. It should be noted that people who respond after a reminder are on average less likely to be invited to a first meeting.

It can be concluded that sending a reminder email is certainly effective in increasing your response rate and introducing more people to a client. In addition, it has become apparent that a candidate who has been remembered can also be the one who will sign the contract.

Tips

My tips for sending reminder emails:

  • Give candidates time to read your original message. It comes across as impatient and pushing if you send a reminder within a few days. I always use: 2 weeks as a guideline.
  • In your reminder message, mention which vacancy you previously approached the candidate for. This prevents the candidate from having to search.
  • Try to be creative, candidates receive so much InMail these days that your message has to stand out positively. This starts with the title of the message, which the candidate immediately sees.

About the author

Laura Roetgerink is a sourcing consultant at Cooble . With a master’s degree in business administration, Laura delves fully into customers’ business processes. She likes to delve deeper into the labor market and stays informed of current affairs.

Also read

Wim op woensdag: Wie nooit verkeerde mensen aanneemt, heeft het altijd fout

Er zijn heel wat boeken geschreven over ondernemen. Deze zijn grofweg in te delen in twee categorieën:

1. Je begint te ondernemen met een idee
2. Je hebt geen enkel idee

Zoek je naar de definitie van ‘ondernemer‘ op Wikipedia, dan wordt het volgende vermeld: ‘Een ondernemer is een persoon die zich ten doel stelt zich een inkomen te verschaffen door met een bepaalde combinatie van arbeid, kapitaal en kennis een bedrijf te leiden of in stand te houden. Ondernemer zijn betekent initiatief nemen en marktkansen najagen.’

Van een klif springen

Prachtig theoretisch verhaal en helemaal waar. Een andere gangbare definitie is de beroemde uitspraak die aan LinkedIn-oprichter Reid Hoffman wordt toegeschreven: ‘Een ondernemer is iemand die zonder valscherm van een klif springt en onderweg naar beneden voor zichzelf een vliegtuig bouwt.’

Uiteindelijk is het een kwestie van bloed, zweet, tranen en een stevige dosis geluk.

Persoonlijk behoor ik tot de tweede groep. Niet altijd even handig, maar wel doordachte businessplannen bieden ook geen enkele garantie voor succes. Uiteindelijk is het allemaal een kwestie van bloed, zweet, tranen en een stevige dosis geluk.

Succes nooit door één individu

Of je nu met een briljant idee, een product of dienst of zonder iets begint, als je gewoon wil ondernemen is de mate van succes altijd afhankelijk van de mensen die je aanneemt. Het aantal succesverhalen waarin een individu in z’n eentje een briljante onderneming weet te bouwen is op de vingers van één hand te tellen. Sterker nog: ik daag een ieder uit om met voorbeelden te komen van solisten die een succesvol bedrijf weten te bouwen of hebben. Mail ze me, en de correcte inzending krijgt een 6-pack Wanne Kwatsbier.

Tot enkele dagen geleden was een FC Barcelona zonder Messi niet voor te stellen.

Elke organisatie waar arbeid wordt verricht bestaat uit mensen. En deze mensen moeten aangenomen worden. De impact van wat de juiste persoon op de juiste plek kan bereiken, is goed te zien in de sport. Tot enkele dagen geleden was een FC Barcelona zonder Messi niet voor te stellen. En had Oranje in Brazilië met een andere bondscoach dan Louis van Gaal serieus een kans gehad op een derde plek? Vandaar zijn derde aanstelling. Maar nog recenter: had de Belg Bashir Abdi een bronzen medaille gewonnen zonder de steun van zijn boezemvriend Abdi Nageeye?

Twee kanten van het spectrum

Iedereen staat in het leven wel eens aan beide kanten van het spectrum. Je bent of op het verkeerde moment op de verkeerde plek, of je bent de juiste persoon precies wanneer je nodig bent. We weten allemaal hoe dit voelt en kijken nog vaak terug op de momenten dat we het geluk aan onze zijde hadden en geroemd werden.

Om mensen in hun kracht te zetten heb je zelfreflectie en incasseringsvermogen nodig.

Recruitment is de kunst van mensen in hun kracht zetten. Een cliché van buitencategorie, maar daarmee niet minder waar. Om mensen in hun kracht te zetten heb je voldoende zelfreflectie en incasseringsvermogen nodig. De mens is namelijk liever ongelukkig en heeft gelijk, dan dat we gelukkig zijn en ongelijk hebben.

Dit is het grootste pijnpunt bij recruitment. Iedere keer dat een manager zegt: ‘Ik heb nog nooit een bad hire aangenomen’, moet ik aan deze uitspraak denken. Misschien was je juist wel verder gekomen met een verkeerde beslissing. Zoals we uit de sportwereld weten word je alleen maar beter van slechte dagen, fouten en mislukkingen. Een andere uitspraak is bekend van Nelson Mandela: ‘Ik maak nooit fouten. Of ik win, of ik leer’. Managers die nooit verkeerde mensen aannemen hebben het dus per definitie altijd fout.

Vaker mis

Iedere aanname is een kans. Iedere nieuwe medewerker kan de nieuwe Messi worden. De nieuwe Louis van Gaal. De nieuwe Abdi Nageeye. En ook zij hebben fouten gemaakt. Veel fouten. Laat ik afsluiten met een leuk feitje. Michael Jordan, The Basketbal Greatest of All Time, heeft vaker mis geschoten dan raak…

Over de auteur

wim van den nobelen is er maar druk mee eenrichtingsverkeer loont de investering in recruitmentWim van den Nobelen is recruiter salarisadministratie bij Strictly People. Hij schrijft voor Werf& de ‘Wim op woensdag’. Op elke woensdag vind je hier een blog, onderzoek of artikel van hem.

Lees ook:

Enkele lessen van graduate recruitment in Amerika

Recentelijk heb ik twee webinars gevolgd over graduate recruitment in de USA. De een was georganiseerd door CodeSignal en ging over het werven van IT-stagiairs en graduates, met sprekers van onder meer Zoom, eBay en Asana. De ander was van Forage, een platform dat studenten korte werkervaringen van (ongeveer) een dag biedt, en voor zover ik weet zijn gelijke niet kent in Nederland (of zelfs Europa).

Te veel sollicitanten

Bijzonder genoeg spraken zowel Ebay, Zoom en Asana vooral over het feit dat ze te veel IT-sollicitanten hadden voor hun stages en traineeships. Tot mijn grote verbazing krijgt eBay nog steeds 20.000 sollicitaties per jaar voor een IT-stageplek. Dit gaat over stages tíjdens de studie, en niet – zoals in Amerika ook wel eens gebruikelijk: post graduation stages.

eBay gaf aan dat ze alleen op basis van harde criteria mensen afwijzen. En dat is in hun geval: dat je verwachte afstudeerdatum niet mag liggen in het jaar waarin je stage wil lopen. Mensen die geen IT-studie doen krijgen eerst een paar vragen, naar hun ervaring met IT of waarom ze een IT-stage willen doen. Vervolgens krijgt elke sollicitant een IT-assessment. Ze testen dus op feitelijke programmeervaardigheden, het belangrijkste criterium waarop ze selecteren.

5.000 tot 10.000 kandidaten

Asana gaf aan elk jaar tussen de 5.000 en 10.000 sollicitanten te krijgen voor hun IT-traineeships. En ook deze worden allemaal als eerste stap in het proces getest op hun programmeervaardigheden. Er wordt ook hier geen andere selectie op toegepast aangezien ‘een diploma niet zoveel zegt bij developers’, aldus Asana.

Blijkbaar zijn er in Amerika nog steeds meer dan genoeg developers die studeren en willen werken.

Mijn lessen van deze webinars: blijkbaar zijn er in Amerika nog steeds meer dan genoeg developers die studeren en willen werken, alleen weten veel werkgevers ze niet goed te bereiken. Misschien door hun locaties, misschien door hun gebrek aan een aantrekkelijk werkgeversmerk, maar ik was persoonlijk extreem verbaasd over de hoeveelheid IT-sollicitanten, ook al gaat het om stagiairs en trainees, die deze organisaties ontvangen.

Te weinig graduates

Aan de andere kant van de medaille zijn er ook veel werkgevers met een tekort aan potentiële werknemers en dat kwam aan bod in het webinar van Forage. Zoals gezegd: Forage biedt zelf virtuele stages aan met kleine leerelementen. Bijvoorbeeld van banken, waar je in 6 tot 8 uur kunt leren hoe fusies en overnames werken. Of van accountants waar je kunt leren over een tax audit. Door deze virtuele stages, waar je uiteraard ook testen aan kunt koppelen om de kennis van de stagiairs-voor-een-dag te testen, kun je breder selecteren.

Een andere mogelijkheid, die ik erg interessant vind, komt van Google. De zoekmachinegigant heeft zelfs een hele developers-training met certificaat voor iedereen die dat wil. Nu is een hele academische of hbo-studie natuurlijk niet zomaar digitaal te vervangen, maar goede opleidingen tot programmeur, data-analist of andere beroepen zijn in de basis natuurlijk best online aan te bieden. Met alle moderne mogelijkheden is het bovendien in veel gevallen mogelijk om ook de kennis en vaardigheden te testen en op basis daarvan een certificaat te bieden, met als gevolg dat je je eigen doelgroep vergroot.

Niet voor elk beroep

Natuurlijk werkt dit niet voor elk beroep. Zo zul je een vrachtwagenchauffeur nog altijd moeten opleiden achter het stuur. En ook een elektricien moet je nog altijd praktijktraining geven. Maar de theorie zou je in de basis gratis online kunnen aanbieden. En daarmee kun je meteen zowel iemands motivatie als het benodigde kennisniveau kunnen testen.

De theorie van veel beroepen kun je in de basis gratis online aanbieden.

Zoek je inspiratie uit eigen land? Digitaal-Werven op 26 oktober heeft dit jaar als thema: ‘next generation recruitment’. Daarbij gaan we in op alle ontwikkelingen van de nieuwe generaties en de werving van hen. Met experts als Kim Jansen en Mathijs Hamster en cases van onder meer de Rijksoverheid, Bol.com, Handelsbanken en het Antoni van Leeuwenhoek-ziekenhuis. Een hybride event, dus je mag zelf bepalen of je fysiek of digitaal erbij wilt zijn. Zoals het bij de nieuwe generatie hoort…

Over de auteur

Voor zijn initiatief Digitaal-Werven doet Bas van de Haterd al jaren onderzoek naar welke organisatie kandidaten de beste online sollicitatie-ervaring biedt en welke features daarbij het verschil maken.

Lees ook

7 wervingstips van de beste werkgevers van Nederland

Elk jaar publiceert Great Place to Work een verzameling van best practices over bijvoorbeeld het werven van de juiste mensen, onboarding, en hoe je medewerkers meeneemt in de visie. Dit jaar sleepten maar liefst 111 organisaties het predicaat Best Workplace in de wacht. Wat kunnen we van hen leren op het gebied van recruitment? Een recente inspiratiegids biedt daarvoor heel wat aanknopingspunten. We pikten er 7 uit.

#1. Jobsrepublic: Gezamenlijke kick-offs

Een van de voor recruiters bekendste Best Workplaces dit jaar is Jobsrepublic, het recruitmenttech-bedrijf dat eerder tot drie maal toe winnaar was van een felbegeerde Werf& Award. Waar medewerkers Jobsrepublic vorig jaar nog met een 8,1 waardeerden, krijgt het dit jaar een 8,9 toebedeeld. Bijzonder, aangezien alle medewerkers al vanaf het begin van de coronapandemie thuiswerken.

Het bedrijf viel bij Great Place to Work vooral op door de manier waarop ze gezamenlijke innovatiekracht creëren. Elk jaar beginnen ze bij Jobsrepublic bijvoorbeeld met een kick-off met het hele team. Dit jaar keken ze daarbij hoe ze verschillende onderdelen van de Trust Index survey nog verder konden verbeteren. Alle medewerkers konden daarbij input geven, en deelnemen aan de projectteams die verbeteringen moesten gaan initiëren. Van de 30 medewerkers meldden 22 zich hiervoor aan. Zo zijn veel verbeterpunten omgezet in concrete oplossingen door medewerkers zelf.

#2. Compagnon: Verbeterweken

Nog zo’n voor de meeste recruiters wel bekende Great Place to Work is het in Zoetermeer gevestigde Compagnon. Hier vielen vooral de jaarlijkse ‘verbeterweken’ op. Voorafgaand aan deze weken krijgt elke medewerker de vraag suggesties te geven over praktische dingen die verbeterd kunnen worden. Tijdens de weken worden de suggesties onder de loep genomen en worden zoveel mogelijk suggesties opgepakt.

#3. Careflex: Escape room als startpunt

Over naar de zorg, en wel naar Careflex, gespecialiseerd in complexe doelgroepen binnen de gehandicaptenzorg, geestelijke gezondheidszorg en jeugdzorg. Hier houden ze niet van ouderwetse sollicitatieprocedures, maar doen ze sollicitaties bij voorkeur in de vorm van een sollicitatiebijeenkomst met meerdere kandidaten. Deze bijeenkomst wordt altijd afgetrapt met escaperoom-spel ‘De Uitdaging’. Onder tijdsdruk moeten de sollicitanten dan als team Careflex bevrijden van de kwade plannen van een grote vijand. Zo kan de organisatie direct zien hoe iemand binnen een groep functioneert en hoe mensen omgaan met onverwachte situaties.

Elke sollicitant gaat hier met een diploma naar huis, ongeacht de uitkomst van de sollicitatie.

Na het spelen van ‘De Uitdaging’ bestaat de bijeenkomst nog uit een cursus fysieke weerbaarheid en een plenaire introductie over Careflex waarin de missie, visie, kernwaarden en een kort stukje arbeidsvoorwaarden worden verteld. Het leuke van deze cursus op dit moment in de sollicitatieprocedure is dat elke deelnemer hier een certificaat voor krijgt. Ze gaan dus eigenlijk altijd met een diploma naar huis, ongeacht de uitkomst van de sollicitatie.

#4. Werkmandejong: Cultuurcheck

Bij Werkmandejong, ook al actief in de werving en selectie, hadden ze de nadrukkelijke wens om potentiële nieuwe medewerkers op een ludieke en voor hen kenmerkende manier de identiteit van het bedrijf te kunnen laten ervaren. Dit heeft geleid tot de ‘WDJ-cultuurcheck’, die bestaat uit 5 waargebeurde praktijkvoorbeelden waarin de kernwaarden een rol speelden of de organisatiecultuur sterk naar voren komt.

Het is geen test waarin een goed of fout bestaat. Wel is het een subtiele manier voor mensen die interesse hebben om bij Werkmandejong te komen werken om te onderzoeken of ze bij de organisatie en kernwaarden passen. En de antwoorden op de cultuurcheck zijn ook weer meteen een mooi handvat voor het sollicitatiegesprek.

#5. Republiq: Campusrecruitment 2.0

Niet te verwarren met Jobsrepublic (zie #1). Bij de vastgoedconsultants van Republiq zoeken ze om talent te werven onder meer actief de samenwerking op met studieverenigingen. Door studenten regelmatig met Republiq in aanraking te laten komen, ook al vroeg in de studietijd, weten ze hen na het afstuderen beter te vinden. Samen met de verenigingen organiseren ze activiteiten op een manier zoals ze die ook bij zichzelf zouden organiseren.

Dit zorgt ervoor dat studenten direct de identiteit van de organisatie leren herkennen. Het is niet alleen maar zenden; Republiq wil nieuw talent ook de ruimte geven om op zo’n moment te floreren. De organisatie heeft een structurele samenwerking met diverse studieverenigingen en maakt afspraken en een planning voor de eigen evenementen van een aantal geselecteerde verenigingen. Hier ontmoeten ze studenten en gaan ze in gesprek over wat ze willen en of ze misschien bij Republiq passen, waarbij ze geen specifiek onderscheid in opleiding maken.

#6. Protime: Thuis opgehaald

Ook een leuk idee qua onboarding: bij Protime in Waddinxveen, winnaar in de categorie ‘innovatiekracht‘, hoef je op je eerste werkdag niet in je eentje naar kantoor, maar word je als nieuwe collega thuis opgehaald door een van je collega-Protimers. Zo leert de nieuwe collega al direct een andere collega kennen, wat in de toekomst zal bijdragen tot een betere samenwerking (Collaboration) en een gevoel van kameraadschap (Camaraderie). De nieuwe Protimer voelt zich meteen welkom en loopt niet verloren als hij/zij aankomt op kantoor.

great place to work innovatiekracht

#7. AbbVie: Culture Teams

En als laatste gaan we naar waarschijnlijk de grootste Great Place to Work in de lijst: biofarmaceutisch bedrijf AbbVie, wereldwijd goed voor 47.000 medewerkers. Hier hebben ze het afgelopen jaar onder meer zogeheten ‘Culture Teams‘ en ‘Culture Ambassadors‘ ingericht, die bijvoorbeeld hebben gewerkt aan een visie en een plan voor meer Equality, Diversity & Inclusion binnen AbbVie. Ook heeft het bedrijf alle medewerkers op 19 juni een extra vrije dag gegeven, bedoeld om te reflecteren op de dood van George Floyd en de Black Lives Matter-beweging. Dit alles vanuit het doel zoveel mogelijk een inclusieve organisatie te zijn.

abbvie great place to work

Meer weten?

Lees hier alle best practices van de Great Places To Work.

Lees ook

Waarom zijn recruiters nog steeds zo streng op spelfouten op een cv?

Maakt een kandidaat 5 spelfouten op zijn of haar cv? De kans op een uitnodiging voor een sollicitatiegesprek daalt dan met bijna 20 procentpunt, blijkt uit recent onderzoek van (onder meer) de UGent. Wie 5 spelfouten maakt, heeft slechts 46,6 procent kans op een gesprek, tegen 65,6 procent bij iemand die geen spelfouten maakt. Maar ook iemand die ‘maar’ 2 spelfouten maakt, ziet zijn kans op een gesprek nog steeds terugvallen naar 58,1 procent.

‘Geen van de cv-kenmerken had zo’n groot effect als dat van de spelfouten in het cv.’

Goede spelling op het cv is dus van groot belang, zeggen de onderzoekers. Eerder deden zij onderzoek naar andere eigenschappen van kandidaten, zoals het geslacht, blijven zitten op school, studentenbanen of de afstudeergraad. ‘Maar geen enkele van de andere cv-kenmerken die we lieten variëren, had een effect van dezelfde orde als dat van 5 spelfouten in het cv’, aldus doctoraal onderzoeker Philippe Sterkens van de UGent.

Minder zorgvuldig, grondig en intelligent

Wie spelfouten maakt, wordt onder andere gezien als minder zorgvuldig, minder grondig en minder intelligent, merkten de onderzoekers van UGent, KU Leuven en Odisee Hogeschool, die claimen dat het gaat om het eerste wereldwijde experiment dat het effect van spellingsfouten in verschillende beroepen bestudeert. Eerder onderzoek beperkte zich steeds tot hooggekwalificeerde functies. Maar in dit onderzoek valt juist op dat recruiters spelfouten vooral streng bestraffen bij over het algemeen lager gekwalificeerde beroepen. Beroepen dus waarbij kwaliteit van spelling juist vaak minder relevant is.

‘Geen spellingsfouten maken levert kandidaten evenveel op als vrijwilligerswerk.’

‘Zelfs het effect van 2 spelfouten was in het experiment even negatief als het effect van vrijwilligerswerk positief is’, aldus professor Stijn Baert (UGent). ‘Geen spellingsfouten maken leverde de kandidaten dus evenveel op – in vergelijking met 2 fouten maken – als aan vrijwilligerswerk doen. Dit is opmerkelijk. Een eerdere praktijktest toonde juist aan dat vrijwilligerswerk van grote waarde voor je cv is en, wanneer uitgevoerd door etnische minderheden, toelaat discriminatie te ontlopen.’

Waarom lager opgeleiden harder gestraft?

Dat met name voor laaggekwalificeerde beroepen een strengere straf op spelfouten lijkt te staan, vinden de onderzoekers overigens wel verklaarbaar. Een diploma van hoger onderwijs geeft recruiters al min of meer een objectief houvast over iemands intellectuele capaciteiten, stellen ze. Bij mensen die geen hoger diploma kunnen overleggen, zien ze eventuele spelfouten dus eerder als graadmeter van intelligentie.

Wie (veel) spellingsfouten maakt, wordt ingeschat als minder hardwerkend, georganiseerd en systematisch.’

Recruiters denken, aldus de onderzoekers, dat mensen die spelfouten maken minder makkelijk met anderen kunnen samenwerken en dat anderen in die samenwerking minder plezier zullen scheppen. Wie (veel) spellingsfouten maakt, wordt bovendien ingeschat als minder hardwerkend, georganiseerd, verantwoordelijk en systematisch, aldus de onderzoekers. De onderzoeksresultaten zijn gebaseerd op 1.335 kandidaatsbeoordelingen door 445 Vlaamse recruiters, die elk drie fictieve cv’s kregen voorgelegd. Klik hier voor het complete onderzoek.

Hamvraag

Het onderzoek was experimenteel van opzet. De recruiters wisten dat ze aan een onderzoek meededen, en hadden ook niets anders dan een cv om hun oordeel over een kandidaat op te baseren. Toch geeft het een aardig inzicht in hoeveel recruiters aan een cv denken te kunnen aflezen. Ook al voorspelt zo’n cv over het algemeen heel weinig over werksucces, zo is al meermaals aangetoond.

Een duidelijke correlatie tussen spelfouten en intelligentie is nooit aangetoond.

Dat geldt net zo goed voor spelfouten. Een duidelijke correlatie tussen spelfouten en intelligentie is bijvoorbeeld nooit aangetoond. En het is zeker ook niet altijd relevant voor de functies waarom het gaat. Voor kandidaten is de tip dan ook simpel: zorg dat iemand je cv naleest, zodat je de meeste spelfouten er gewoon uithaalt. Maar net zo goed is er een tip voor recruiters uit het onderzoek te halen: zorg dat je selectiebeslissingen neemt op basis van criteria die er echt toe doen in de functie waarvoor je werft.

Zie ook het interessante onderzoek van de Duitse hoogleraar Uwe Kanning op dit gebied:

Lees ook

Wim op woensdag: Over het grootste misverstand in recruitment

Vorige week ging ik een rondje golfen met twee bevriende ondernemers. Ervaren rotten. Niet alleen qua golf, ook wat betreft ondernemen. Gepokt en gemazeld, zeg maar. We spelen om de paar maanden ergens in Nederland en naast dat we veel lol maken, houden we elkaar graag een spiegel voor. Noem het een relatief goedkope coachingssessie, maar dan op de golfbaan.

‘Je zult het wel druk hebben, ouwe cv-schuiver.’

Na de nodige opschepperij over alle prachtballen die we bijna hadden geslagen, kwam het gesprek op mijn bedrijf. ‘Je zult het wel druk hebben, ouwe cv-schuiver’ (mijn koosnaampje bij deze twee heren). ‘Met de werkloosheid op een dieptepunt, de vergrijzing naar een hoogtepunt en de instroom die volledig tekortschiet aan de vraag, moet het vast goed gaan in recruitmentland?’ ‘Het gaat zeker niet slecht’, antwoordde ik. ‘Maar wij hebben zelf natuurlijk ook last van dat tekort aan arbeid. Vind maar eens een recruiter!’ Een luidkeelse lach galmde over het terras. ‘Schei uit. Die werf jij toch zelf?’

Het grootste misverstand

Nou nee dus. En daar ligt meteen het grootste misverstand in recruitment. Ja, ik ken veel recruiters. Maar dat betekent niet dat ik er zomaar een van LinkedIn kan plukken om die in dienst te nemen. Het probleem in recruitment is dat als er schaarste is aan de aanbodkant van arbeid dit automatisch leidt tot schaarste van recruiters. Recruitmentgroepen op Facebook staan dan ook vol met oproepen. Zowel voor tijdelijk als voor vast. Maar ook LinkedIn en alle jobboards puilen uit met aanvragen voor recruiters.

Alle jobboards puilen uit met aanvragen voor recruiters.

Het dilemma waar je als ondernemer tegenaan loopt is: ga je dan zelf werven of besteed je dit uit? Je kunt dat dilemma zuiver financieel benaderen. Zelf werven bespaart een wervingsfee die al snel 10.000 euro groot is, maar kost aan de andere kant ook veel tijd en energie. Een plaatsing in de tijd dat je zelf een nieuwe recruiter werft levert evenveel op. Je hebt dan minder sores, maar bent weer wel afhankelijk van jouw leverancier. Levert deze niet, moet je alsnog zelf aan de bak. Mijn golfmaatjes konden wederom een lach niet onderdrukken. “Dan weet je eens hoe het voelt als wij jou inschakelen…”

Over de auteur

wim van den nobelen is er maar druk mee eenrichtingsverkeer loont de investering in recruitmentWim van den Nobelen is recruiter salarisadministratie bij Strictly People. Hij schrijft voor Werf& de ‘Wim op woensdag’. Op elke woensdag vind je hier een blog, onderzoek of artikel van hem.

Lees ook:

Recruitment Basics (11): Hoe kies je een goed recruitmentbureau?

Werving en selectie kun je als werkgever natuurlijk helemaal zelf doen. Maar je kunt er ook de hulp van een gespecialiseerd bureau bij inschakelen. Waar moet je dan allemaal op letten? In dit artikel geeft Koen Roozen je een aantal tips hoe je een goed recruitmentbureau selecteert en hoe je een samenwerking aangaat die tot succes leidt.

Het staat je vrij om gretig gebruik te maken van de inzichten die het bureau je aandraagt.

Een goed recruitmentbureau met gedegen marktkennis kan namelijk best waarde toevoegen. Ze laten je de opties zien. Vertellen je of het salaris dat je biedt competitief genoeg is, welke functietitel je een vacature moet geven of welke aanvullende skills voor jouw bedrijf van meerwaarde kunnen zijn. Het doel van een recruitmentbureau is: jou faciliteren in jouw groei. Dus staat het je vrij om gretig gebruik te maken van de inzichten die het bureau je aandraagt.

De reputatie van recruitmentbureaus

De reputatie van recruitmentbureaus is in z’n algemeenheid niet al te positief. Vaak hoor je denigrerende termen als ‘cv-schuivers‘ en ‘cowboys’. Veel kandidaten vinden dat agressieve bureaus en recruiters zonder kennis van zaken hen lastig vallen.

Maar zolang goede kandidaten lastig te vinden zijn, zullen er dienstverleners zijn die gretig op deze behoefte inspringen. Je herkent dit waarschijnlijk wel uit die wekelijks belletjes en mailtjes van bureaus die beloven dat zij jouw probleem wél kunnen fixen. Klagen over deze bureaus heeft weinig zin, goed nadenken over hoe en met wie je wil samenwerken wel.

De kosten van recruitmentbureaus

Eerst iets over de kosten van een bureau. Die zijn hoog, misschien wel te hoog. Maar dat veroorzaken we samen. De recruitmentmarkt is gewend geraakt aan een vrijblijvende no cure no pay-mentaliteit. Opdrachten worden dan zonder commitment aan verschillende bureaus verstrekt en die bureaus mogen dan – vaak met te weinig informatie – meezoeken naar de nieuwe medewerker. Dit soort samenwerkingen werkt juist prijsopdrijvend, heb ik al eens eerder uitgelegd. Maar wat zijn nu wél de 12 belangrijkste aspecten om op te letten als je wil samenwerken met een recruitmentbureau?

#1. Op basis van no cure no pay?

Werk je samen op basis van no cure no pay (of kortweg: ncnp), dan kun je een vacature zonder risico bij een of meerdere bureaus uitzetten. Je betaalt immers alleen een vergoeding aan het bureau dat de nieuwe medewerker uiteindelijk plaatst. Dat lijkt misschien aantrekkelijk, maar er kleven uiteindelijk 3 grote bezwaren aan deze werkwijze.

  • Als je meer wervingskanalen inzet, worden bureaurecruiters terughoudend in het noemen van de bedrijfsnaam. Als ze te snel de opdrachtgever noemen, lopen ze immers het risico dat een kandidaat rechtstreeks solliciteert bij een organisatie. Maar dat is dus niet in het belang van de kandidaat.
  • Een commerciële bureaurecruiter schat de kansen in dat hij of zij de plaatsing realiseert. Een lastige vacature, die bij veel bureaus uitstaat? Die krijgt dan al snel minder aandacht. Werken immers meer recruitmentbureaus op dezelfde opdracht, dan neemt de competitie toe en de plaatsingskans dus af.
  • Sommige kandidaten worden vaker benaderd voor een rol. Kandidaten maken het regelmatig mee dat verschillende bureaus hen benaderen met dezelfde vacature. Snelheid wordt dan belangrijker dan kwaliteit en – de kandidaat voelt zich opgejaagd en gepiepeld.

#2. Met hoeveel bureaus?

Het no cure no pay-model nodigt uit om met meerdere bureaus te gaan werken. Besef vooraf dat elke extra leverancier tijd kost. Elk goed recruitmentbureau dat je inschakelt vraagt om een vacature-intake, wil snel een reactie op kandidaten en af en toe schakelen over de voortgang. Kies daarom bureaus die elk een andere aanpak hanteren en andere doelgroepen aanspreken. Spreek bijvoorbeeld ook af dat elke geïntroduceerde kandidaat vooraf geïnterviewd is. Zo voorkom je dat ze allemaal in dezelfde vijver vissen.

#3. Betalen bij plaatsing of op uurtarief?

Binnen het no cure no pay-model zijn verschillende variaties mogelijk. Je kunt bijvoorbeeld afspreken dat je pas betaalt als het contract wordt ondertekend, na de proeftijd of na een bepaalde periode (bijvoorbeeld een helft na 6 maanden). Traditioneel werken headhunters met betaling in verschillende schijven en verdelen ze de totale vergoeding meestal in drieën, waarbij 1/3 deel betaald moet worden bij aanvaarding van de opdracht, 1/3 deel bij de shortlist en 1/3 bij ondertekening van de arbeidsovereenkomst. In dit model dragen opdrachtgever en -nemer beiden een deel van het risico. Inmiddels kennen we binnen recruitment nog veel meer variaties, waaronder ook een ‘gewoon’ uurtarief.

#4. Vast bedrag of percentage?

Veel bureaus baseren hun vergoeding op een percentage van het bruto jaarinkomen van de kandidaat. Dit bruto jaarsalaris wordt soms op basis van een fulltime dienstverband nog aangevuld met zaken als bonussen, winstdeling en de leasekosten van de auto. Dit kan zomaar duizenden euro’s verschil opleveren in de bemiddelingsvergoeding bij het ene of het andere bureau. Je kunt natuurlijk ook een vast bedrag afspreken. In dat geval heeft het bureau geen prikkel om de duurste kandidaat voor te stellen.

#5. Garanties op kandidaten?

Garanties binnen recruitment zijn een heikel punt. Je dienst draait immers om een mens van vlees en bloed. De perfecte kandidaat, die nu 100% voldoet, kan na zes maanden toch ineens opstappen of toch tegenvallen. Er spelen hier zoveel factoren mee. De samenwerking met de manager kan stroef lopen, beloftes kunnen gebroken worden of er gebeurt privé iets ingrijpends bij de nieuwe medewerker. Allemaal dingen die een recruiter tijdens het werving- en selectieproces niet goed kan voorspellen.

Garanties binnen recruitment zijn een heikel punt. Je dienst draait immers om een mens van vlees en bloed.

Het is natuurlijk altijd frustrerend als je veel geld investeert in een nieuwe medewerker, die vervolgens maar kort blijft. Veel bureaus bieden daarom drie soorten garantie of compensatie:

  • De uitgestelde betaling. Daarbij betaal je als klant (een deel van) de factuur later;
  • Een herplaatsingsgarantie. Daarbij gaat het recruitmentbureau kosteloos voor jou op zoek naar een nieuwe medewerker;
  • De terugbetalingsregeling. Daarbij krijg je geld terug als de medewerker binnen een bepaalde periode weer vertrekt.

Al zulke regelingen kunnen natuurlijk variëren in percentage en looptijd.

#6. Off-limit-bepalingen en anti-ronselbeding

Recruiters ‘are in the art of stealing people’. Je wilt alleen voorkomen dat ze de beste mensen bij jou weghalen. Daarom is het slim om met je bureau een anti-ronselbeding af te spreken waarin je verbiedt dat een bureau na de plaatsing bij jou mag werven (en zeker niet de door hen bij jou geplaatste medewerkers). We kennen allemaal de verhalen van kandidaten die na een paar jaar opnieuw benaderd worden door de recruiter die ze geplaatst heeft.

#7. Kennismaken met de nieuwe recruiter?

Sommige bureaus lijken wel een duiventil waarbij je elke keer als je contact met ze hebt kunt kennismaken met een nieuwe recruiter. Daar hoef je als klant niet mee akkoord te gaan. Als je een bureau een premium prijs betaalt, mag je daarvoor ook een premium dienstverlening verwachten.

Als je een bureau een premium prijs betaalt, mag je daarvoor ook een premium dienstverlening verwachten.

De kennisoverdracht moeten bureaus zelf organiseren. Goede bureaus – met een stabiel en meer ervaren personeelsbestand – werken langer met meer deskundige consultants en hanteren vaak dezelfde bemiddelingsvergoeding.

#8. Goed bureau, maar twijfels over de recruiter?

Het kan natuurlijk gebeuren dat je denkt een goed recruitmentbureau te hebben gevonden, maar dat je ineens tegenover een recruiter zit waarin je het niet ziet zitten. Als je twijfelt over de deskundigheid van de recruiter, stel je dan op als kritische kandidaat (hij of zij moet namelijk jouw organisatie en vacature ‘verkopen’). Maak je twijfels hierover bespreekbaar. Een professioneel bureau neemt je wensen als klant serieus.

#9. Exclusiviteit met het bureau?

Exclusiviteit afspreken met het recruitmentbureau kan zeker helpen om meer commitment en focus op de opdracht te krijgen. Je geeft het bureau dan bijvoorbeeld een bepaalde periode het alleenrecht om te werven voor de vacature. Let goed op hoe lang je deze exclusiviteit laat duren; als een recruitmentbureau niet de juiste kandidaat kan leveren, wil je niet onnodig lang aan de samenwerking vastzitten.

#10. Exclusiviteit op geïntroduceerde kandidaten?

Kandidaten introduceren is de kerntaak van recruitmentbureaus. Niet gek dus dat bureaus dit werk beschermen – en dat dus voor elke kandidaat van een bureau geldt dat je deze niet binnen een bepaalde periode zelf in dienst mag nemen (dus zonder tussenkomst van het bureau). Dit geldt overigens ook voor kandidaten die je afwijst! Let dus goed op wat precies over deze periode in het contract staat.

#11. Samenwerken met een cv-schuiver?

Wat je ook van cv-schuivers moge vinden: ze bestaan. En als er iets is wat zij heel goed doen, dan is het wel: candidate management. Zij leggen schaars talent in de watten en zoeken voor die kandidaat vaak een mooie baan. Eigenlijk zijn ze belangenbehartigers of impresario’s van de kandidaat. Die focus gaat helaas vaak wel ten koste van de screening of de kandidaat bij jouw organisatie en vacature past. Het is binnen deze kandidaatgebaseerde vorm van dienstverlening dat zich de meeste ‘cowboy agencies‘ bevinden.

#12. Groot algemeen of klein niche-bureau?

Je kunt niet alle werving- en selectiebureaus over één kam scheren. Er zijn aan de ene kant geweldige, grote bureaus met goed getrainde recruiters en aan de andere kant kleine bureaus die fantastisch werk leveren in een kleine niche. Samenwerken met grotere leveranciers kan schaalvoordelen opleveren in bijvoorbeeld tarief en contractmanagement. Maar een kleiner gespecialiseerd bedrijf is dan vaak weer beter af met een kleiner, gespecialiseerd bureau dat volledig thuis is in de relevante vakgebieden (recruiters noemen dat: een boutique firm).

Nog een paar tips

Buiten deze 12 keuzes die je moet afwegen als je wil samenwerken met een selectiebureau, tot slot ook nog een paar algemene tips om het juiste bureau te selecteren:

  • Evalueer een bureau en recruiter op dezelfde manier als je een kandidaat beoordeelt;
  • Bepaal vooraf wat je belangrijk vindt in de dienstverlening (snelheid van werken, veel kandidaten, een efficiënt proces, regelmatige updates over de procedure);
  • Check de ervaring van het bureau én de recruiter met jouw specifieke doelgroep;
  • Lees de voorwaarden en vooral ook de kleine lettertjes…

Over de serie Recruitment Basics

De serie Recruitment Basics verschijnt tweewekelijks en behandelt elke keer een standaard onderdeel van elk werving- en selectieproces. De artikelen zijn bedoeld om recruiters goed op pad te sturen. De serie wordt geschreven door Koen Roozen, hoofddocent Strategisch Recruitment bij de Academie van Arbeidsmarktcommunicatie én partner van HetRecruitingKantoor. De serie verschijnt (in aangepaste vorm) ook daar regelmatig op de site.

Lees ook

Ondanks schaarste blijft leeftijd groot hinderblok op arbeidsmarkt

De schaarste op de arbeidsmarkt neemt ongekende vormen aan. Recruiters klagen steen en been dat – vooral: gekwalificeerde – kandidaten zo moeilijk te vinden zijn. Toch is er een (grote) groep die nog steeds moeilijk aan een (nieuwe) baan komt: de 45-plusser. Weinig struikelblokken zo hoog op de arbeidsmarkt als leeftijd.

Slechts 15% van de vacaturehouders ziet ouderen als ‘een juiste fit met de bedrijfscultuur’.

In Meeting the Midcareer Moment, een recent onderzoek van non-profitorganisatie Generation, uitgevoerd in 7 landen, blijkt dat vacaturehouders massaal de voorkeur geven aan jongere kandidaten als ze de kans krijgen. Slechts 17% van de ondervraagde ruim 1.400 vacaturehouders noemt 45-plussers ‘application ready‘, 18% zegt dat ze relevante skills of ervaring hebben (tegenover 58% voor mensen tussen de 35 en 44 jaar), en slechts 15% ziet ze als ‘een juiste fit met de bedrijfscultuur’ (tegen 44% voor iedereen tussen de 35 en 44 en 41% voor de 18 tot 34-jarigen).

ageism

Leeftijd maskeren

Het rapport geeft ook de ervaringen weer van 3.800 werkzoekenden tussen de 45 en 60 jaar. Van hen zegt meer dan 70% dat hun leeftijd een ‘groot obstakel’ is in hun zoektocht. Dat sluit aan bij ander recent onderzoek, van WerkLabs en The Mom Project, waarin maar liefst 95% zegt dat ze te maken hebben gehad met leeftijdsdiscriminatie, en dat ze daarom wel eens hebben geprobeerd hun leeftijd te maskeren in het recruitmentproces.

‘De beeldvorming over ouderen beïnvloedt ook hoe je zelf ouder worden ervaart.’

Sarai Zwinnen, bron

Het is een vervelend fenomeen, schrijft bijvoorbeeld ook Sarai Zwinnen op KennisLand. ‘Door ageism worden we minder fijn oud en leven we korter’, concludeert ze na uitgebreid onderzoek. ‘Over ouderen en ouder worden wordt vaak negatief gepraat. Ze zijn afgeschreven, afhankelijk en een last. Die beeldvorming beïnvloedt niet alleen hoe anderen ouderen en ouder worden zien, maar ook hoe je zelf ouder worden ervaart. Als je keer op keer geconfronteerd wordt met het idee dat je niks betekenisvols meer te bieden hebt, bestaat het gevaar dat je dit zelf ook gaat geloven en ernaar gaat handelen. En dat is zonde, want zo missen we de kracht, wijsheid en ervaringen van ouderen in de samenleving.’

Liever geen ‘leeftijdsdiscriminatie’

Ze gebruikt liever de Engelse term ‘ageism dan leeftijdsdiscriminatie, omdat het ook gaat om stereotypering en vooroordelen op basis van iemands leeftijd. Volgens haar laat onderzoek zien dat ageism misschien zelfs wel vaker voorkomt dan seksisme en racisme. En dan is er ook nog bewijs te vinden voor een self-fulfilling prophecy; ouderen die geconfronteerd worden met stereotypes (zoals afhankelijkheid, aftakeling en incompetentie), zullen deze boodschap internaliseren en hun gedrag hierop aanpassen. Waardoor dus een min of meer vicieuze cirkel ontstaat.

‘De enthousiaste verhalen van werkgevers die ouderen aannemen zijn natuurlijk bemoedigend.’

En dat is des te meer opmerkelijk, omdat werkgevers die over hun vooroordelen heenstappen, al snel blijken te merken dat die aanvankelijke ideeën niet klopten. Zo zegt 87% van de ondervraagde werkgevers dat hun oudere hires minstens even goed presteren als hun jongere collega’s, en 90% ziet dat ouderen meer potentie hebben om ook op langere termijn aan de organisatie verbonden te blijven. ‘Die enthousiaste verhalen van werkgevers die ouderen aannemen zijn natuurlijk bemoedigend’, zegt Generation-CEO Mona Mourshed. ‘Maar het onderstreept tegelijkertijd hoe tragisch de arbeidsmarkt momenteel is.’

‘Het is niet het verstrijken van de tijd dat het moeilijk maakt om ouder te worden’, zei anti-ageism activist Ashton Applewhite al eens in een TED-talk. ‘Het is het vooroordeel dat we tegen ons toekomstige zelf hebben.’

Het best gepositioneerd

Mona Mourshed

HR-adviesbureau Mercer liet al in 2019 zien dat werkgevers die actief ouderen aanspreken het best gepositioneerd zijn voor de toekomst. Toch zijn er sindsdien nauwelijks signalen gekomen dat ageism is afgenomen. Ondanks alle aandacht voor diversiteit, inclusiviteit en belonging zijn oudere werkzoekenden in werving en selectie nog steeds vaak het kind van de rekening. Er bestaat ook nog weinig HR-beleid om dit type discriminatie actief tegen te gaan, constateert WerkLabs.

‘Er bestaat nog weinig HR-beleid om dit type discriminatie actief tegen te gaan.’

En de coronapandemie heeft het probleem nog verergerd, zo blijkt: COVID-19 had een grotere negatieve impact op ouderen dan eerdere recessies. Generation raadt werkgevers dan ook aan om het potentieel van 45-plussers vaker te testen, in plaats van uit te gaan van impliciete veronderstellingen (en vooroordelen). Ook pleit Mourshed voor meer mogelijkheden tot demonstratie van vaardigheden in sollicitatieprocessen. Daarnaast adviseert ze organisaties om hun huidige recruitmentpraktijken tegen het licht te houden, en niet alleen naar nieuwe aannames te kijken, maar ook vaker naar mogelijke interne doorstroom van 45-plus-collega’s.

Meer over de waarde van ervaring?

Op donderdag 7 oktober vindt in Utrecht het congres plaats rondom (de tweede editie van) The Experience Award, een prijs die actieve 50-plussers in het zonnetje zet en de meerwaarde van oudere medewerkers benadrukt. Kandidaten nomineren is nog mogelijk. Ook veel van de webinars die de organisatie de afgelopen maand gaf zijn nog terug te luisteren.

Lees ook

Wim op woensdag: Tijd voor nieuw (spreek)talent

Helaas hebben we het afgelopen jaar amper mogen genieten van de mooie events die normaliter elk jaar voor recruiters georganiseerd worden. Op enkele dappere online pogingen na, was het vanwege corona allemaal anders dan anders. Maar hoewel we de afgelopen week hard terug ons hok in zijn geduwd, is de verwachting toch dat we op afzienbare termijn wél weer naar events mogen.

Ik moet zeggen dat ik er ook aan toe ben. Inspiratie opdoen. Nieuwe technologieën ontdekken.

Ik moet zeggen dat ik er ook aan toe ben. Inspiratie opdoen. Nieuwe technologieën ontdekken. En zeker ook: oude vrienden ontmoeten. En nieuwe vrienden maken tijdens een lunch of borrel. Dat events voor mij altijd uit de richting zijn neem ik graag op de koop toe. Voor klanten en kandidaten reis ik ook het land door. En woonachtig in Middelburg is alles buiten Zeeland voor mij ver. Afstand is dus nauwelijks een belemmering om naar events te gaan.

Voor het karretje 

Wat betreft sprekers vind ik dat lastiger. Als ik heel eerlijk ben, zie ik toch vaak de usual suspects op het podium staan. De meesten hebben een prima verhaal, daar niet van. Velen mag ik zelfs tot mijn recruitmentvriend(in)en beschouwen. Maar wat vers bloed kan geen kwaad.

De meeste sprekers hebben een prima verhaal, maar wat vers bloed kan geen kwaad.

Daarom heb ik er geen enkele moeite mee om mezelf voor het karretje te laten spannen door de Academie voor Arbeidsmarktcommunicatie. Ik word hier natuurlijk rijkelijk voor beloond, neem dat van mij aan, maar ik wil hun initiatief om nieuw spreektalent te werven dan ook van harte ondersteunen.

Toe aan nieuw spreektalent

Recruitend Nederland is namelijk dringend toe aan nieuw spreektalent. Voor de meeste mensen is talent gekoppeld aan leeftijd. Dat shows als America, Britain en al die ander-Got-Talent-shows, The Voice en So you Think you can Dance keer op keer het tegendeel bewijzen moet een stimulans zijn voor iedereen om mee te doen aan deze ‘wedstrijd’.

Schrijf je in en blokkeer 23 september alvast in je agenda.

Schrijf je dan ook nu in via onderstaande link naar het aanmeldformulier en blokkeer 23 september alvast in jouw agenda. Ik doe zelf mee bij de selectie van de inzendingen en wie weet bemachtig jij een plekje om te mogen spreken op het event voor aanstormend spreektalent. Met als hoofdprijs: spreken als gastspreker bij een opleiding van de Academie voor Arbeidsmarktcommunicatie én op een event van Werf&. Als dank voor je inschrijving word je trouwens sowieso uitgenodigd voor de trainingsdag op 9 september, waar een docent je leert jouw presentatieskills te verbeteren.

Aanmelden


Je kunt je aanmelding insturen tot en met 7 augustus. Zend dus een videopitch in van maximaal 6 minuten waarin jij een korte presentatie geeft aan de hand van 2 tot 5 slides over jouw favoriete onderwerp binnen recruitment of arbeidsmarktcommunicatie. Daarnaast is het fijn als je jezelf even kort voorstelt. Wie ben je en wat doe je?

Nee, van mij zul je geen last hebben. Ik hou het wel bij blogs schrijven…

Als je wint ontvang ik natuurlijk graag alle credits voor dit blog dat jouw leven heeft veranderd. En nee, van mij zul je geen last hebben. Ik hou het wel bij blogs schrijven…

Spreektalent

Over de auteur

wim van den nobelen is er maar druk mee eenrichtingsverkeer loont de investering in recruitmentWim van den Nobelen is recruiter salarisadministratie bij Strictly People. Hij schrijft voor Werf& de ‘Wim op woensdag’. Op elke woensdag vind je hier een blog, onderzoek of artikel van hem.

Lees ook:

Aantal vacatures blijft maar groeien; op alle fronten rijst het de pan uit

Van de coronacrisis is op de arbeidsmarkt momenteel weinig meer te merken. Het aantal vacatures ligt weer flink boven het niveau van voor de pandemie. Van een periode met te weinig werk voor veel mensen door corona, flipt de markt nu naar het andere uiterste: er is nu te veel werk voor te weinig mensen. ‘Het is oorlog op de arbeidsmarkt‘, zoals hoogleraar arbeidsmarkt Ton Wilthagen het uitdrukt.

‘Overal wordt personeel gezocht. Het tekort aan mensen is de nieuwe crisis.’

Overal wordt personeel gezocht. Het ‘tekort aan mensen is de nieuwe crisis’, zoals de NOS het recent verwoordde. En dat lijkt niets te veel gezegd. Overal staan de signalen weer volop groen. Zo meldde Jobdigger gisteren het ‘sterkste herstel van de arbeidsmarkt sinds de start van de coronacrisis’. Het tweede kwartaal van dit jaar laat het hoogste aantal vacatures zien sinds begin vorig jaar, met een piek in juni. De laatste keer dat er meer vacatures uitstonden is zelfs ruim twee jaar geleden, in april 2019.

jobdigger arbeidsmarkt kookt over

De spanning is terug

Ook Indeed meldde vorige week al ‘veel meer vacatures dan voor de uitbraak van het coronavirus’. Het vacatureniveau zou nu zelfs 8 procent hoger liggen dan begin vorig jaar. ‘Een jaar geleden lag het niveau zo rond de -35 procent’, aldus Arjan Vissers, verantwoordelijk voor de Nederlandse strategie bij Indeed. ‘De versoepelingen hebben gezorgd voor een flinke stijging van het aantal vacatures en de vacaturemarkt blijft aantrekken.’

‘De versoepelingen hebben gezorgd voor een flinke stijging van het aantal vacatures.’

En het UWV merkte een week eerder op dat de spanning op de arbeidsmarkt helemaal terug is. Er werden beduidend minder WW-uitkeringen verstrekt, de WW-uitstroom was 51% hoger dan de instroom, en het aantal openstaande vacatures nam toe tot 245.000 (eind maart 2021), zo’n 27.000 méér dan eind maart 2020. In steeds meer beroepen blijkt op dit moment alweer sprake van schaarste. Van de in totaal 92 verschillende beroepsgroepen die het onderscheidt, ziet het UWV in maar liefst 83 daarvan de krapte weer toenemen.

Hoe is het bij de uitzenders?

En hoe is het dan op de uitzendmarkt? Ook daar lijken alle signalen op groen te staan. Zo meldde uitzendbureauvereniging ABU dat in de afgelopen periode het aantal uitzenduren toenam met 31%, terwijl de omzet steeg met 33% in vergelijking met dezelfde periode vorig jaar. Vooral de (doorgaans vaak lastige) administratieve sector ging er (met 41% meer omzet) flink op vooruit. Al lag de totale jaar-op-jaar-groei in juni wel iets onder het niveau van mei.

Maar ook een uitzendbureau als Timing meldt volop schaarste op de arbeidsmarkt. De krapte is terug op het niveau van vóór de pandemie, aldus het bureau. En de effecten ervan worden steeds merkbaarder. ‘Langere levertijden bij webshops, vertraging in de postbezorging en lange wachttijden bij de klantenservice. Inmiddels beginnen niet alleen de bedrijven, maar ook de consument, de gevolgen te merken van de krapte.’

En de zzp’ers dan?

Is het onder zzp’ers dan misschien een ander verhaal? Nou, ook niet echt, meldt Planet Interim. Het totaal aantal opdrachten dat dit platform tijdens de eerste zes maanden van 2021 met haar leden matchte laat een sterke groei zien van 44% ten opzichte van het eerste half jaar van 2020. Vooral het aantal IT-opdrachten voor zzp’ers lijkt wel tot in de hemel te groeien, met een toename van 71% ten opzichte van een jaar eerder.

In welke branches?

In welke branches en sectoren zijn de problemen het grootst? Dat blijken volgens de cijfers vaak de traditionele sectoren te zijn en de sectoren waar je het waarschijnlijk ook het meest verwacht. Zo meldt Jobdigger een ‘alarmerend’ tekort aan leraren. En waar bij de zzp’ers van Planet Interim vooral getrokken wordt aan IT’ers (en dan specifiek aan mobiele-app-ontwikkelaars), en in iets mindere mate aan HR-specialisten, meldt Indeed een ‘wederopstanding’ van de toerisme- en horecasector. ‘Het vacatureniveau ligt hier nu zelfs bijna 11 procent hoger dan in februari vorig jaar, voordat het virus uitbrak’, aldus Vissers.

‘Het vacatureniveau in de horeca ligt nu zelfs bijna 11 procent hoger dan in februari 2020.’

Een mindere usual suspect meldt recruitmentorganisatie Robert Walters. Op basis van Jobfeed-cijfers zagen zij in het afgelopen kwartaal een groei van 17 procent in juridische vacatures, ten opzichte van de tijd vóór de coronacrisis. Met name advocatenkantoren kampen met grote tekorten, doordat veel mid-level professionals liever blijken uit te stromen naar het bedrijfsleven. ‘Scale-ups, fintechs en alles wat duurzaam en renewable is, daar wil deze groep graag werken’, aldus manager legal division Joyce Toeset.

Ruim 3.000 juristen gezocht

Joyce Toeset

In het tweede kwartaal van 2021 liep het aantal juridische vacatures op naar 3.103, een stijging van bijna 24% ten opzichte van een kwartaal eerder. In het laatste kwartaal van 2019, het laatste volledige kwartaal voordat de coronacrisis losbarstte, lag het aantal juridische vacatures op 2.651. Volgens Toeset is er met name in het bedrijfsleven een enorme groei in de vraag naar commerciële juristen in het algemeen en naar professionals gespecialiseerd in onder meer corporate governance en privacy in het bijzonder.

‘Bedrijven die niet duurzaam zijn hebben momenteel het nakijken.’

Toeset stelt daarnaast dat mid-level professionals met name veel belangstelling hebben voor milieuvriendelijk en duurzaam ondernemen. Het is een tendens die ze al een paar jaar ziet, maar het gaat nu wel héél rap, zegt ze. ‘Bedrijven die niet duurzaam zijn hebben momenteel het nakijken. En ook alles wat groot en log is, zoals bepaalde organisaties binnen de financiële sector, vindt op dit moment moeilijker mensen.’

Lees ook

credit beeld boven

Feel Good Friday: De meest ongemakkelijke sollicitatiegesprekken ooit

Er is weinig dat zich zo goed leent voor komedie als een sollicitatiegesprek. Althans, zo lijkt het al snel als je een snelle blik op YouTube werpt. Nou is dat natuurlijk een vergaarbak voor al het ongemakkelijks wat maar te filmen valt, maar zodra het om sollicitatiegesprekken gaat is de oogst wel heel rijk. Een kleine greep, ter vermaak, en misschien ook nog een klein beetje – ter lering:

Wat wíl je nou eigenlijk?

Hoe duidelijk wil je het hebben als sollicitant? Deze hiring manager laat er in elk geval geen misverstand over bestaan. Vijf poten is voor deze functie zeker niet genoeg. Sterker nog: voor elke functie-eis is meteen ook weer een tegenhanger gevonden. Dat krijg je, als je niet durft te kiezen:

Of het vrouwen nog vaak overkomt in een sollicitatiegesprek? Laten we zeggen: cijfers zijn niet voorhanden. Maar de vraag naar een kinderwens kan dus blijkbaar ook minder rechtstreeks gesteld worden, zo laat deze video op pijnlijke wijze zien. En fijn, zulke referenties…

De omgekeerde wereld

Soms kan het helpen om een sollicitatiegesprek eens helemaal ‘omgekeerd’ in te zetten. Deze kandidaat weet de rollen in elk geval in een paar minuten helemaal om te draaien. Met een vrij wanhopige recruiter aan het einde:

Hoe ongemakkelijk ook, in een sollicitatiegesprek is het soms ook belangrijk om stiltes te laten vallen. Maar nóg belangrijker is het om dat op de goede momenten te doen, zo laat deze video zien:

Die setting alleen al, met dat tafeltje, en die sollicitanten in een gang, hoe ongemakkelijk wil je het hebben? En dan maakt de recruiter het de kandidaten ook nog eens heel moeilijk. Want waarom moest hij nou zo nodig metéén over integriteit beginnen?

De klassiekers

En zo komen we al bij de eerste van de klassiekers. Want zelden werden de verschillen tussen boomers en millennials zo treffend samengevat als in dit sollicitatiegesprek, dat sinds verschijning in 2017 al meer dan 10 miljoen keer bekeken werd, en ook vele reacties uitlokte.

Een andere klassieker vinden we bij die ‘moeder aller kantoorhumor’: The Office. En dan met name de Britse variant. Met David Brent in een glansrol als de hiring manager you fear the most. Ongemakkelijker dan dit wordt het vanzelfsprekend niet, waarbij slechts de vraag blijft: hoe lang houdt deze sollicitant het vol?

En hé, daar hebben we ook Tripp & Tyler weer eens, bekende humoristen, die in deze (gesponsorde) video niets vermoedende sollicitanten het leven zuur maken. Van het verscheuren van een cv tot de ideale dooddoener: ‘We’re a people company’. Gelukkig krijgen de kandidaten allemaal aan het eind hoofdpijnmiddelen voor het leven…

En zelfs Muppet-achtige poppen blijken soms op sollicitatiegesprek te moeten. Zoals deze, waarin sollicitant Diego ‘Smith’ besluit tot volledige openheid over te gaan. Dat levert hem voldoende credits bij de hiring manager op om te worden aangenomen. Maar dan blijkt er nog slechts één kleine hobbel genomen te moeten worden…

Allemaal behoorlijk ongemakkelijke situaties dus. Eigenlijk net zoals in het echte leven. Kunnen we daarom daar de sollicitatiegesprekken ook niet af en toe wat vaker overslaan?

Lees ook

Hoe houd je je topkandidaten warm als er (nog) geen vacature is?

Een van de mooie kanten van het recruitmentvak vind ik de ontmoetingen met kandidaten. Als het goed is spreek je met name kandidaten die te linken zijn aan een directe opdracht of aan het vullen van een strategische talentpijplijn. Je spreekt ook altijd meer kandidaten dan dat er uiteindelijk geplaatst worden. Al is het maar omdat de vacaturehouder altijd meerdere kandidaten wil spreken. Managers willen immers kandidaten kunnen vergelijken.

Managers willen altijd kandidaten kunnen vergelijken.

Als recruiter moet je dan natuurlijk wel een goed beeld hebben van wat er vergeleken moet worden. Zit hem dat in de soft skills? In de senioriteit? In de aard van de ervaring? Of bijvoorbeeld in de branche waar die ervaring is opgedaan? Dit zijn belangrijke vragen die je moet zien te beantwoorden om daarmee te voorkomen dat je kandidaten benadert en introduceert die niet voldoen aan de verlangde diversiteit in achtergrond en ervaring.

nog meer kandidaten in je talentpool

Er vallen goede kandidaten af

Als recruiter kun je ook sturend zijn in dit proces. Op basis van een arbeidsmarkt-quickscan kun je al een uitspraak doen over de mogelijkheden. Wordt bijvoorbeeld ervaring in een bepaalde sector vereist, maar lijkt slechts een handvol kandidaten daaraan te kunnen voldoen, dan kun je met de vacaturehouder om de tafel gaan zitten en aangeven hoe je de kandidatenpool kunt vergroten.

In de regel komen altijd meer kandidaten op gesprek dan dat een aanbod krijgen.

Hoe het ook zij, in de regel komen er dus altijd meer kandidaten op gesprek dan dat uiteindelijk een aanbod krijgen. Het hoort bij het vak dat je prima kandidaten spreekt, maar die je toch om de een of andere reden niet kunt plaatsen in de op dat moment openstaande of te verwachten vacatures, bijvoorbeeld omdat ze niet bereid zijn om te verhuizen.

Wat doe je met afgewezen kandidaten?

De vraag is: wat doe je dan? Dat kan nogal verschillen voor de corporate of de bureaurecruiter. En dat zal zeker het geval zijn als de bureaurecruiter een niche speler is, met een specifieke focus. Als het bij de ene klant niet lukt, dan kan hij of zij het wellicht proberen bij een andere. Of de recruiter weet dat bepaalde klanten altíjd geïnteresseerd zijn en dat hij of zij daarom ook ongevraagd topkandidaten kan introduceren.

Voor een corporate recruiter kan dat anders liggen. Tenzij de recruitmentdata aantonen dat er voldoende vacaturevolume is om proactief mensen aan te nemen, kun je een afgewezen kandidaat eigenlijk niets concreets bieden. Maar zeker in een krappe arbeidsmarkt zoals de huidige zou ik als corporate recruiter hierover wel met de vacaturehouders proactief afspraken proberen te maken. Is de manager bijvoorbeeld bereid zijn om met kandidaten in gesprek te gaan voor wie geen directe plaatsingsmogelijkheid is, maar van wie het profiel wel zodanig interessant is, dat te voorzien is, dat er wel kansen komen?

Netwerkgesprekken met managers

Feitelijk betrek je dan het management bij de opbouw van een talentpool. Voorwaarde is wel dat je volledig transparant bent en de verwachtingen van de kandidaat en de manager volledig op elkaar zijn afgestemd. Niet elke kandidaat zal geïnteresseerd zijn in dit soort netwerkgesprekken, maar mijn ervaring is dat de meesten nieuwsgierig genoeg zijn om vrijblijvend de eigen arbeidsmarktpositie te toetsen en net even wat meer te weten te komen over jouw organisatie en de mogelijkheid om een loopbaanstap te maken.

Als er één ding is dat averechts werkt, dan zijn het toezeggingen die je niet kunt nakomen.

Het is wel cruciaal dat de betrokken manager dit soort gesprekken ook kán voeren en de kans benut om blijvende interesse te wekken voor een overstap, zonder daartoe directe of impliciete toezeggingen te doen. Als er één ding is dat averechts werkt, dan zijn het toezeggingen, of geschapen verwachtingen, die je niet kunt nakomen. Feitelijk dragen dit soort gesprekken eraan bij om de talentpool op te bouwen met ook door het management gescreende kandidaten.

nog goede kandidaten in je talentpool

Rol van de recruiter in relatiemanagement

Wat kun je als recruiter zelf doen? Dat zit hem vooral in het eerste contact met de kandidaat. Laat je daarbij merken dat je focus het vullen van een vacature is? Of gaat het je eerder erom het profiel en de ambities van de kandidaat verkennen? Waarschijnlijk is in de praktijk die scheidslijn niet altijd zo zwart-wit. Beide invalshoeken zouden uiteindelijk ook tot dezelfde conclusie moeten leiden, maar de ene insteek zal een andere ‘candidate experience’ bieden dan de ander.

De kunst is om top-of-mind awareness (TOMA) te creëren voor de volgende loopbaanstap.

De uitdaging is om al die tijd de interesse van de kandidaat te behouden, om het eerste contact uit te bouwen tot een diepere relatie met de kandidaat. De kunst is om top-of-mind awareness (TOMA) te creëren als het erom gaat een volgende loopbaanstap te maken. Daar is geen vast recept voor, maar er zijn wel een aantal  ‘universele’ ingrediënten. Zoals:

  • Niet vanuit jezelf denken, niets veronderstellen. Waar mogelijk aan de kandidaten vragen wat zij belangrijk vinden en waar zij behoefte aan hebben.
  • Luisteren naar de kandidaat. Dat is de beste manier om vertrouwen te winnen en om een beeld te vormen over de kandidaat.
  • Delen van informatie, gericht en/of via social media die de kandidaten in de talentenpool meer/beter inzicht verschaffen hoe het zou kunnen zijn om voor de organisatie te werken.
  • Waar mogelijk via de aangeboden informatie inspelen op een specifieke behoefte.
  • Eerlijk en realistisch zijn. Oftewel: de zaken niet onnodig mooier maken dan ze zijn.
  • Bewust zijn dat een loopbaanstap voor de kandidaat een veel grotere impact heeft dan voor jou als recruiter.
  • Kennis van zaken hebben, zowel van de organisatie, van het vakgebied, van de branche, als van loopbaanontwikkeling en andere HR-gerelateerde zaken.
  • Zorgen voor transparantie in het proces en helderheid over de stappen en de status.
  • Bereikbaar en responsief zijn, stappen bevestigen en kandidaten niet in het ongewisse laten.
  • Afspraken maken over te gebruiken media (chat, mail, telefoon) en bijbehorende responstijden.
  • Inzetten van relatiemanagement-software om momenten te plannen om contact op te nemen met de kandidaten.

Kwaliteit input, kwaliteit output

Al deze zaken kunnen je als recruiters helpen een ‘talentrelatie’ op en uit te bouwen, oftewel: de relatie tussen een talent en een organisatie die beide partijen met elkaar onderhouden om, als de mogelijkheid zich voordoet, te verkennen of men voor kortere of langere tijd een arbeidsrelatie kan aangaan. Hier geldt overigens ook de algemene regel dat de kwaliteit van de input sterk bepalend is voor de kwaliteit van de output. Als beide partijen niet veel energie in de relatie steken is de kans klein dat de relatie Return on Talent zal opleveren.

Als beide partijen niet veel energie in de relatie steken is de kans klein dat het iets oplevert.

Soms doe je er ook beter aan om niet te investeren in het onderhouden en uitbouwen van een talentrelatie. Dat heeft zelfs de voorkeur als het risico bestaat dat de kandidaat (op den duur) het gevoel krijgt dat hij/zij aan het lijntje wordt gehouden. Is te verwachten dat er op overzienbare termijn geen mogelijkheden komen die voor deze prima kandidaat interessant kunnen zijn? Dan kan het beter zijn het proces goed af te ronden en niet te investeren in opname in een talentpool.

nog kandidaten in je talentpool

Wat niet is, dat is niet. En als men het daarover eens is, dan is dat prima. Dan leidt die eerlijkheid in het contact met een kandidaat uiteindelijk ook tot een positieve ‘candidate experience’. Dan zal het later ook geen enkel probleem zijn om eventueel weer contact op te nemen.

Over de auteur

Onder het motto ‘I help you to succeed’ werkt Alexander Crépin samen met bedrijven in de profit en non-profit om operationele en meer strategische HR- en recruitmentvraagstukken aan te pakken. Enerzijds door zelf hands-on aan de slag te gaan en anderzijds door te adviseren en te coachen. Hij deelt met enige regelmaat in blogs zijn visie op ontwikkelingen in HR en recruitment.

Lees ook