Al voordat je er überhaupt solliciteert, weet je bij de Amsterdamse hypotheekadviseur Viisi al wat je er precies kunt gaan verdienen. Dat is ook niet zo gek, want alle salarissen zijn er openbaar. Ze hangen op de muur in de kantine. Iedereen weet dus van de ander wat hij of zij verdient. Sterker nog: ze hebben er zelf over mee mogen praten. Via vragen als: ‘Wat vind je dat jij verdient? En wat vind je dat je collega’s verdienen?’
Iedereen weet van de ander wat hij of zij verdient. Sterker nog: ze hebben er zelf over mee mogen praten.
Is die verregaande transparantie een zegen of een last? In hun People Masterminds-podcast gaan Eveliese Luiting en Kristel Moedt deze maand hierover in gesprek met Marc-Peter Pijper, die bij Viisi onder meer hiervoor verantwoordelijk is. Het hypotheekbedrijf werkt volgens de principes van holacracy, een besturingsmodel dat niet topdown is georganiseerd, maar waarbij de autoriteit is verdeeld over alle medewerkers in de organisatie. En dus ook de beloning.
Voor- en nadelen
In de podcast wordt Pijper gevraagd naar de voor- en nadelen van zo’n volledig transparant beloningsmodel. Het is in lijn met de transparantie die Viisi wil bieden op de hypotheekmarkt en sluit aan bij de filosofie van de organisatie. Ervan uitgaande dat ieders talent even belangrijk is voor de organisatie en iedereen goed wil presteren, koppelt Viisi salarissen volledig los van de beoordeling en maakt iedere collega jaarlijks dezelfde salarisstap. Dit alles binnen een (boven marktconform) salarishuis, dat dan weer wel.
Salarissen worden volledig losgekoppeld van de beoordeling
Naar aanleiding van de vorige meer theoretische podcast over talentmanagement, vonden Luiting en Moedt het dit keer tijd een praktijkcase te delen. Na het luisteren van deze podcast mag je jezelf de vraag stellen wat er zou gebeuren als ook bij jouw organisatie de salarissen op de muur geprojecteerd worden.