Ooit gedacht nog eens de term ‘BSN‘ in een rapnummer te horen? Toch is dat precies wat er gebeurt in de recente video die Ravecruitment naar buiten bracht. Wereldwijd talent is dichterbij dan je denkt, zegt het bureau, in een serie video’s waarvoor samenwerking met de stand-up comedians van Boom Chicago is gesloten. ‘We willen hiermee extra naamsbekendheid genereren en meer bewustzijn realiseren van kennismigranten, een doelgroep die steeds meer zichtbaar is op de Nederlandse arbeidsmarkt’, aldus initiatiefnemer Rob van Elburg.
Het is de laatste tijd bepaald niet de enige partij die over de grenzen durft te kijken als het gaat om het oplossen van personeelstekorten. Het zou wat ver gaan om een oorzakelijk verband te veronderstellen. Maar opvallend is het wel. Sinds Werf& met adviesbureau Decisio en Intelligence Group het allereerste Congres over de Internationalisering van de Arbeidsmarkt ooit in Nederland organiseerde, lijkt het onderwerp ‘internationaal werven’ actueler dan ooit.
Het Eerlijke Verhaal
Zo verscheen sindsdien bijvoorbeeld de site Het eerlijke verhaal, waar ervoor gepleit wordt dat ‘de politiek’ zich focust op een beleid waarbij arbeidsmigranten op een goede manier worden behandeld en de juiste huisvesting krijgen. En naar aanleiding van een Kamerdebat over de wet ‘goed verhuurderschap’ pleitte Frank van Gool, CEO van OTTO Work Force en een van de hoofdgasten op eerdergenoemd congres, er bij BNR voor dat gemeenten verplicht worden mee na te denken over de huisvesting voor arbeidsmigranten, net zoals ze nu al verplicht zijn statushouders te huisvesten.
En dan was er ook nog de ABU die het plan ‘Van Goed naar Beter‘ presenteerde. In dat plan: verdere stappen voor de invulling van het goed werkgeverschap, kwaliteitsverbetering en beschikbaarheid van huisvesting, opleiden en aandacht voor het welzijn van arbeidsmigranten. Zo wil de uitzendbond zijn leden verplichten om internationale medewerkers contracten aan te bieden in hun landstaal. Ook moeten ze nieuwkomers voorlichten over de inschrijving bij de gemeente. En wordt samen met vakbonden gewerkt aan een prijs- en kwaliteitssysteem voor huisvesting, wat op 1 juni klaar moet zijn.
Nog meer plannen
En dan zijn we er nog niet wat betreft de over elkaar heen buitelende plannen. Want ook de ‘linkse wolk’ van PvdA en GroenLinks deed vorige week een duit in het zakje, met plannen die ‘een streep zetten door het economisch verdienmodel van uitbuiting, waarbij niet de bedrijfswinsten, maar de werkenden vooropstaan’. Flexmarkt constateerde in dezelfde week dat in 10 jaar de discussie veranderd is van ‘Polenmeldpunt’ en angst dat Oost-Europeanen ‘onze banen’ kwamen overnemen tot eerder de vrees voor het omgekeerde: blijven de arbeidsmigranten wel komen – juist nu de arbeidsmarkt zoveel behoefte aan hen heeft?
‘Zij zorgen dat het pakketje dat je vandaag bestelt, morgen bij je wordt bezorgd.’
Daarbij gaat het dus eigenlijk allemaal niet om de doelgroep van hoogopgeleide kennismigranten (vaak IT’ers) waarover Ravecruitment het in het begin van dit artikel heeft, maar met name om de groep ‘daaronder’. Maar het geeft wel aan dat steeds meer organisaties inzien dat Nederland niet kan zonder internationale medewerkers. ‘Zij zorgen dat het pakketje dat je vandaag bestelt, morgen bij je wordt bezorgd’, zoals Het eerlijke verhaal het stelt. ‘Dat de schappen in de supermarkt vol liggen, je moeder de juiste zorg krijgt en dat de bouw in ons land niet nog verder tot stilstand komt.’
Nederland niet meer zo aantrekkelijk
Maar Nederland blijkt niet meer zo aantrekkelijk als voorheen voor internationaal talent, zei bijvoorbeeld EURES-manager Toine Witters op het eerdergenoemde congres. ‘In verleden was het voor Europese werkzoekenden misschien heel vanzelfsprekend om zich te willen vestigen in Nederland. Maar dat is enorm veranderd. Niet in de laatste plaats door de misstanden in hoe wij omgaan met onze arbeidsmigranten.’ En dus lijkt ook hier de wal het schip inmiddels te keren: een makkelijke (lees: goedkope) oplossing voor de tekorten op onze arbeidsmarkt lijken ze zo steeds minder te zijn.
Daarbij is het goede nieuws dus dat het thema nu stevig op de agenda staat. Logisch, zou je misschien ook zeggen, want het gaat om maar liefst 840.000 mensen in Nederland, mogelijk zelfs oplopend tot 1,2 miljoen (van wie zo’n 5-10% kennismigrant). Het zou gek zijn om het daar níet over te hebben. Maar de grote vraag rondom alle goedbedoelde plannen blijft natuurlijk wel: gaat er nu eindelijk wel écht iets mee gebeuren, en gaan we het voorbeeld van Duitsland achterna, waar de thema’s migratie en arbeidsmarkt aan elkaar zijn gekoppeld? Of blijven we als Nederland liever het hoofd in het zand steken, zoals de afgelopen jaren gebeurd is?