Werkgevers helpen hun recruitmentinspanningen efficiënter vormgeven. Recruiters helpen aan nieuwe klussen. En leveranciers helpen aan goede afzet. Zie daar de driehoek aan win-win-win die Kees-Jan Markens voor zich ziet met ‘zijn’ Recruiters | Connected.
Elke week komen er nog ongeveer 30 leden bij, ondanks dat er nu geen offline evenementen zijn.
De komende maanden is hij van plan zo’n 1.000 werkgevers te bellen om hun behoeftes op dit moment te inventariseren. En aan de andere kant wil hij ook alle leden van de recruitersvereniging gesproken hebben. Dat zijn er op dit moment zo’n 600. Maar elke week komen er nog ongeveer 30 bij, ondanks dat er momenteel geen offline evenementen kunnen worden georganiseerd. En vraag en aanbod wil hij vervolgens kosteloos bij elkaar brengen.
Twee mensen gaan fulltime bellen
Twee mensen heeft hij, die er fulltime voor gaan bellen, met vragen als: wat speelt er bij werkgevers? Waaraan hebben ze momenteel behoefte, in een tijd waarin werving misschien op een iets lager pitje staat? Of juist niet? Zou er mogelijk behoefte zijn aan nieuwe tooling? Of juist een extra recruiter? Of kunnen we je helpen om jouw huidige recruitmentcollega’s te helpen aan een nieuwe baan?
Wat hij ook wil bieden: een luisterend oor. ‘We merken dat ook juist daaraan veel waarde wordt gehecht.’
Maar wat hij ook wil bieden: een luisterend oor. ‘Want we merken dat ook juist daaraan veel waarde wordt gehecht.’ Zelfs zonder dat er veel bekendheid aan is gegeven, werkt het al, constateert hij. ‘Ik werd van de week nog gebeld door een werkgever: of wij nog een goede recruiter die een baan zocht. Dus nog voordat er een vacature gepubliceerd was…’
Geen plus op het uurtarief
Markens is aan de slag gegaan met de ervaring van zijn partners Brockmeyer en Vakmedianet achter zich. De grote belactie betaalt hij nu uit eigen zak, zo hopende recruitment in Nederland in elk geval niet stil te laten vallen. Wordt een recruiter via het netwerk bemiddeld, dan wordt geen fee berekend. En ook voor interimmers wordt er geen plus op het uurtarief gezet. Ze betalen slechts eenmalig een ‘onkostenvergoeding’ van 159 euro, aldus Markens.
‘Deze tijd is gewoon klote voor veel recruiters; 1 op de 3 is bang zijn baan kwijt te raken, of is die zelfs al kwijt.’
‘Deze tijd is gewoon klote voor veel recruiters’, zegt hij. ‘Minimaal 1 op de 3 is bang zijn of haar baan kwijt te raken, of is die zelfs al kwijt. Ik verkoop hen niets, maar wil wel een hulpaanbod bieden. Er zijn best nog wel opdrachten, denk ik, ook voor bijvoorbeeld HR-medewerker of mobiliteitsadviseur. Dat soort aanbod ga ik niet afwachten, maar wil ik juist actief gaan ophalen voordat het überhaupt gepubliceerd wordt.’
Een soort cafetariamodel
En aan de andere kant, de werkgeverskant, denkt hij met zijn grote belronde ook van waarde te kunnen zijn. Niet alleen door vraag en aanbod naar recruiters te kunnen bemiddelen, maar juist ook alles daaromheen. ‘Wat je ook nodig hebt, we beloven dat je het via ons scherp kunt inkopen. Dan gaat het bijvoorbeeld om bijvoorbeeld media, maar ook om vacatureteksten of een ATS. Of om online assessments. Ik denk dat het goed is als er een soort cafetariamodel komt voor werkgevers, waarin ze kunnen kiezen wat ze nodig hebben. Dat is er nu nog niet. Maar als je die vraag collectief bij elkaar kunt brengen, kun je dat wel goed organiseren. Ik geloof hier zó in…’
‘Wat je ook nodig hebt, we beloven dat je het via ons scherp kunt inkopen.
Géén verkooppraatjes, belooft hij daarom te gaan doen. ‘We snappen best dat werkgevers daar niet op zitten te wachten. En zeker niet op dit moment. Je moet juist vanuit die behoefte die er nog wel is een aanbod formuleren. Maar als je dat vanuit het collectief doet, heeft dat natuurlijk een aantal voordelen. Zo kun je een bepaald aanbod door de gebruikers ook onderling laten reviewen. En doet een leverancier het dan niet goed, dan gaan ze ook onder de loep. Zo help je iedereen vooruit.’
In gesprek over de strategie van de organisatie
Leden helpen, leveranciers helpen, én tegelijk werkgevers helpen, dat is dus het doel. Zelfs werkgevers die nu een volledige rem op hun vacatures hebben gezet. ‘Dan kom je tenminste in het gesprek over de inventarisatie van behoeftes. Wat hebben ze nog wel nodig? Wat is er nodig om hun proces efficiënter te maken? We kunnen dat gesprek open ingaan, omdat we niet een product te verkopen hebben. En zo kun je het sneller over de strategie van zo’n organisatie hebben, waarmee je ze dus echt kunt helpen.’
‘Als wij die werkgevers al niet aan de lijn krijgen, wie dan wel?’
Dat kan een zelfstandig consultant toch ook? Ja, geeft Markens toe. ‘Maar die missen dan weer de inkoopkracht die wij wel hebben. En die hebben ook niet zo’n groot ledental achter zich, dat wij wel hebben. Volgens mij is het veel geloofwaardiger als je dit aanbod doet vanuit een collectief zoals Recruiters | Connected dan als je dit als consultant doet. Als wij die werkgevers al niet aan de lijn krijgen om te praten over wat ze op dit moment nodig hebben, wie dan wel?’