De diepste drijfveer van de mens is de hunkering naar waardering, aldus de Amerikaanse filosoof en psycholoog William James. Voor recruiters moet dit bekende kost zijn. Bewust dan wel onbewust weten we dit allemaal.
Iemand die bijna helemaal tevreden is, heeft veel op te geven.
De juiste kandidaat is meestal degene die vrijwel helemaal tevreden is. Kandidaten die van baan willen veranderen denken dat het gras bij de buren groener is, daar waar dit te vaak blijkt te zijn omdat ze meer shit hebben (excuzes mon français). Iemand die bijna helemaal tevreden is, heeft veel op te geven en zal hier dus goed over nadenken.
Een zaadje geplant
Als recruiter vraag je een kandidaat vaak waarom hij of zij zou willen overstappen. Als daarop een antwoord komt dat aansluit met wat jij kunt bieden, begint het spel. Je plant een zaadje in het hoofd van de kandidaat. Een zaadje, dat kan uitgroeien tot een nieuwe baan. Een gebrek aan waardering bij de huidige werkgever is regelmatig zo’n reden. Een recruiter die waardering uit naar deze kandidaat zal het geplante zaadje mogelijk snel zien uitgroeien tot serieuze interesse. Maar is deze waardering dan oprecht? Leidt dit tot succes?
Zwaar overspannen markt
In de huidige, zwaar overspannen arbeidsmarkt, lopen veel procedures spaak zodra een aanbod op tafel ligt. Te vaak is dit pas het moment dat de kandidaat gaat nadenken of deze echt wil overstappen. Tot nu was de sollicitatie meer een wedstrijd die hij of zij wilde winnen. De kandidaat stond daarbij onvoldoende stil bij de mogelijke uitkomst. Maar nu knopen doorgehakt moeten worden, ontstaat ineens keuzespijt. Van baan veranderen betekent (bekende) mensen teleurstellen, opnieuw beginnen en risico’s lopen. Een ongefundeerde start leidt tot haperingen en uiteindelijk afhaken.
Waardering van een recruiter die zijn/haar doel wil bereiken is voor veel kandidaten te dun.
De kandidaat die met oneigenlijke redenen in dit spel betrokken is geraakt, zal eerder eieren voor zijn geld kiezen dan de intrinsiek gemotiveerde sollicitant. De hunkering naar waardering kan dan wel de grootste drijfveer voor de mens zijn, maar drijfveren zijn persoonlijk. En waardering krijgen van een recruiter die zijn/haar doel wil bereiken? Dat kan dan wel eens te dun zijn. Waardering is misschien wel de grootste drijfveer, maar valse waardering tast het rechtvaardigheidsgevoel aan. En laat dat nu voor de meeste mensen nóg belangrijker zijn. Dat wist Aristoteles al.
Over de auteur
Wim van den Nobelen is recruiter salarisadministratie bij Strictly People. Hij schrijft voor Werf& de ‘Wim op woensdag’. Op elke woensdag vind je hier een blog, onderzoek of artikel van hem. Elke dinsdag om 9.55 uur leidt hij een nieuwe sessie van Recruiters NL op Clubhouse.
Lees ook:
- Welkom in Clubhouse, nu ook voor de Nederlandse recruiter
- Onderzoek: wie zet recruitment op zijn plek?
- Lees alles van Wim