‘Ach joh, dan doen we toch gewoon een sollicitatiegesprek met die kansloze kandidaten. Niemand die het doorheeft.’ Zo moet het de afgelopen jaren ongeveer gegaan zijn bij de Wells Fargo, de vierde bank van de Verenigde Staten. Althans: zo stelt de aanklacht over de diversiteitsclaims die de bank hier recent voor onder zijn neus heeft gekregen. En die klacht komt niet van een stel boze en teleurgestelde kandidaten, die door dit soort praktijken hun kostbare tijd verspild zagen, maar van een veel invloedrijker en mogelijk voor de bank zelfs schadelijker groep: de eigen aandeelhouders.
‘Er vonden wel sollicitatiegesprekken plaats, maar dan was de baan allang vergeven…’
Die aandeelhouders stellen namelijk misleid te zijn doordat Wells Fargo in 2020 had verkondigd diversiteit heel belangrijk te vinden, en daarom voor elke positie met een salaris van meer dan 100.000 dollar in elk geval voor minstens 50% kandidaten uit minderheden, vrouwen of mensen uit andere achterstandsgroepen te interviewen. Beleid dat de bank overigens ook ten uitvoer bracht, maar, zo stellen de aanklagers: niet écht. Oftewel: er vonden soms wel sollicitatiegesprekken plaats. Maar dan was de baan allang vergeven, of waren het een soort nep-interviews, waarbij de hiring manager allang wist dat de kandidaat kansloos was.
Schade geleden
De zaak speelt al enkele jaren, sinds de New York Times interne memo’s hierover naar buiten bracht. Nadat de artikelen waren gepubliceerd, kelderde de koers van de aandelen van Wells Fargo. De beleggers die de bank nu voor de rechter slepen leden hierdoor aanzienlijke verliezen en schade, zo beweren zij. De aandelenkoers van Wells Fargo daalde in juni 2022 met 10,2% over twee dagen. Zo ging meer dan 17 miljard dollar aan marktwaarde verloren, nadat de New York Times meldde dat het ministerie van Justitie de zaak onderzocht. En de aandeelhouders willen daarvoor nu compensatie zien.
De verdediging van de bank is overigens ook bijzonder. In een hoorzitting vorig jaar betoogde Wells Fargo niet misleidend te zijn geweest. Haar openbare verklaringen waarin zij toezegde de diversiteit van haar personeelsbestand te vergroten? Daarin had het bedrijf alleen beloofd dat 50% van de kandidaten voor de sollicitatiegesprekken divers zou zijn. Of deze diverse kandidaten ook werkelijk zouden worden aangenomen? Daar had de bank het nooit over gehad. Of de sollicitatiegesprekken dus ook werden gevoerd met de intentie om de kandidaten aan te nemen? Dat was helemaal niet relevant, zo stelden ze met droge ogen.
Wijdverbreide praktijken
De zaak is de afgelopen weken in een stroomversnelling gekomen nu een rechter nieuw direct en indirect bewijs heeft toegelaten, dat onder meer duidelijk maakt dat ook topfunctionarissen op de hoogte waren van de wijdverbreide praktijken. Zo waren er klachten van werknemers die de nep-interviews moesten houden, een interne klokkenluidersmail en de plotselinge pensionering van een senior wealth manager die de klokkenluider onder druk zou hebben gezet om de sollicitatiegesprekken af te nemen. ‘Wells Fargo heeft bewust beleid geïmplementeerd op een manier die niet past bij het doel’, aldus de rechter, Trina Thompson.
‘Wells Fargo heeft bewust beleid geïmplementeerd op een manier die niet past bij het doel.’
De aanklacht werd vorig jaar aanvankelijk verworpen omdat er geen sprake was van zowel valsheid in geschrifte als kennis van wangedrag. Met het nieuwe bewijs kan dat wel eens anders liggen. Volgens de aanklagers blijkt uit documenten dat de praktijk van nep-interviews ‘systematisch’ was in het bedrijf, dat met de mond dus wel het belang van diversiteit beleed, maar in de praktijk juist het tegenovergestelde deed. De op drie na grootste bank van de VS ligt eigenlijk al sinds 2016 onder vuur vanwege veel klachten en openbare kritiek over haar zakelijke praktijken.
Lees ook
- Alle Feel Good Fridays