Wie wel eens naar het topvoetbal kijkt, weet dat talent noch geld genoeg is om kampioen te worden. Nee, strijd moet worden geleverd, elke dag weer. Dat is in recruitment niet veel anders. Alleen met trots en passie kun je fans krijgen. Romée Brandenburg van ISS (en Werf& columniste) vertelt over haar dagelijkse praktijk als scout.
Recruitment is als voetbal
Ik scout voor een voetbalclub genaamd ISS en draag graag mijn blauw/witte shirt (lees: mijn speldje). Ik ben trots op waar ik speel. Dat is niet omdat we in de eredivisie spelen, maar om de mensen die voor ons voetballen. Die trainen niet iedere dag, nee, die spelen iedere dag een topwedstrijd. Ze hebben maar één kans om te presteren en hun club op de beste manier te vertegenwoordigen.
Hoe selecteer je goede voetballers?
Ik wil iemand vinden die nog niet bij ons voetbalt, maar toch al trots op onze club is. Iemand die in ons gesprek niet praat over ‘de transfer’ en ‘jullie’, maar over ‘mijn basisplaats’ en ‘mijn club’. Dat zijn voor mij de topspelers en daarmee onze toekomstige ambassadeurs.
Goed, natuurlijk moeten ze bovengemiddeld kunnen voetballen
Maar passie en trots zijn minstens zo belangrijk. Soms is het scouten van een ambassadeur een ware bevalling te noemen. Zo meldde een verschrikkelijke leuke dame dat het niet uitmaakte of ze bij ons ging voetballen of bij dat andere cluppie. Als ze maar aan voetballen toekwam. Hoe goed gemeend ook, voor haar geen plek bij ons, ook niet op de reservebank. Een ander kwam doodleuk tien minuten na de aftrap binnen, meldde dat ik me vergiste, terwijl het hele stadion al minutenlang keek naar een team van tien. Dat past meer in het amateurvoetbal, als het daar al past. Een derde belde mij: “Wat schuift het eigenlijk? Want voor minder dan een ton kom ik niet.” “Blijf dan maar lekker daar”, meldde ik hem.
Ik miste bij hen alle drie de trots en de passie
Zij krijgen ook geen fans. Want die fans beoordelen je op inzet, mentaliteit en prestatie. Kwaliteit is mooi, maar alleen daarvoor kom je niet naar het stadion. Daar willen ze ook strijd zien, passie. En daar scoorden ze niet op.
Weet je wat het leuke van mijn vak is?
Dat je die topspelers regelmatig blijft tegenkomen. In dat mooie blauw/witte shirt. Dat je verneemt dat ze ondanks hun kwaliteit toch blijven trainen en dan iedere keer de winst pakken. Soms ook dat ze alles hebben gegeven , toch verloren, maar waardige verliezers bleken. Dat maakt mij trots. Als scout. In hun selectie heb ik toch maar mooi een aandeel mogen hebben.
Romée Brandenburg is een van de vaste columnisten van Werf&, het vakmagazine over arbeidsmarktcommunicatie en recruitment. Romée is verantwoordelijk voor recruitment en arbeidsmarktcommunicatie bij ISS Facility Services. In deze column verhaalt ze over haar dagelijkse praktijk.
Deze column is verschenen in Werf& 21 van januari 2013