Nog 10 jaar. Misschien 5. Maar dan is het toch echt voorbij met het menselijke recruiten. Althans, dat denkt de bouwer van de recente robot Helena. ‘Van de moeite die we nu in recruitment steken is 95 procent verspilde tijd.’
Als je het goed bekijkt, is recruitment eigenlijk maar een raar proces, zegt Liran Kotzer. Zeg nou zelf: een gemiddeld sollicitatieproces kost 6 weken en zo’n 4.000 euro. En dan nog weet je verre van zeker dat je de beste match hebt gevonden bij je vacature. In de hele recruitmentindustrie gaat zo’n 200 miljard dollar om. En dat is dan alleen nog maar in Amerika. Hoe weten we zeker dat dat geld goed besteed is?
Het algoritme begint nu pas te leren
Die hele markt staat dan ook op het punt om voorgoed te veranderen, zegt Kotzer. Als oprichter van Woo, een start-up uit Tel Aviv en San Francisco, haalde hij onlangs maar liefst 7 miljoen dollar op om zijn technologie verder te ontwikkelen. En wat kan die technologie zoal? Matchen. En dat nu al stukken beter dan een recruiter van vlees en bloed, claimt hij. En dan begint het algoritme nu pas eigenlijk echt met leren.
De meeste sollicitatiegesprekken eindigen niet in een aanname. Dat is dan toch voor beiden verspilde tijd?
Sollicitatiegesprekken? Verspilde tijd!
‘The recruitment market is broken‘, zegt Kotzer. ‘Het probleem is: 95 procent van alle moeite en al het geld dat erin omgaat is verspild. Zelfs de meeste sollicitatiegesprekken monden niet uit in een aanname. Dat is dan toch voor beide partijen verspilde tijd?’
Helena doet het beter
De robot die hij heeft ontwikkeld, Helena geheten, kan veel van die tijd besparen. Kotzer zegt tot die conclusie te zijn gekomen na onderzoek waarbij hij Helena vergeleek met werving- en selectiebureaus. Werkgevers namen daarbij 52 procent van de kandidaten aan die Helena naar voren brengt, en maar 20 procent van de kandidaten die via een werving- en selectiebureaus kwamen. Om het maar helemaal niet te hebben over jobboards, waar gemiddeld slechts 2,5 procent van de kandidaten die zo binnenkomen als geschikt wordt gezien.
Robots matchen het snelst en het best
Is Helena inderdaad de robot die de recruitmentindustrie op z’n kop zet? Dat valt nog te bezien, want ze is zeker niet de enige in de markt. Maar haar introductie zegt wel iets, aldus datagoeroe Bernard Marr op Forbes. Want als er iets is waar artificial intelligence en machine learning goed in zijn, dan is het wel matchen, zegt hij. Patronen naast elkaar leggen, daar nieuwe informatie uithalen, het is wat robots beter en sneller kunnen dan welk mens ook. En juist dat is waar het om gaat in werving en selectie: de ideale match tot stand brengen.
Beide zijden van de tafel
Helena, de nieuwe matching bot, dient beide zijden van de tafel. Ze kan voor kandidaten geschikte werkgevers zoeken, en vice versa, dus voor recruiters geschikte kandidaten. Helena kan zelfs deze potentiële kandidaten voor je benaderen, mocht je dat willen. Dat is een bewuste keuze geweest, aldus Kotzer in een interview. ‘Je kunt niet de perfecte ervaring creëren als je maar naar één kant kijkt. Beide kanten moet je kennen.’
Je kunt niet de perfecte ervaring creëren als je maar naar één kant kijkt. Je moet beide kanten kennen’
De eerste fase van het bedrijf richtte zich nog wel sterk op de kandidatenkant. Kandidaten konden een verlanglijstje indienen, met wensen variërend van het soort baan tot de mogelijke locatie. De als eerste aangesloten werkgevers konden vervolgens alleen die kandidaten benaderen van wie het verlanglijstje volledig aansloot.
Zelf sourcen en zelf benaderen
Op deze manier heeft Woo al zo’n 20.000 software engineers aan zich weten te binden. Maar daar houdt het verhaal nog niet op. Want wat Helena nu ook doet is de meest geschikt geachte kandidaten zélf sourcen en zélf benaderen. En alleen de kandidaten die daarvoor openstaan, worden vervolgens doorgestuurd naar de werkgever. ‘Werkgevers hoeven eigenlijk niets meer te doen’, zegt Kotzer. ‘Helena doet al het werk voor hen. En dat 24/7.’
Ze leerde het vak van menselijke recruiters
Woo heeft er 2 jaar over gedaan om Helena te ontwikkelen. In die tijd leerde de robot van menselijke recruiters en headhunters waar op te letten bij een kandidaat. Het team, met mensen die eerst bij Google en Facebook werkten, werkt nu nog steeds parallel aan Helena, om haar nog meer te leren, maar inmiddels ook om zélf te leren. ‘Helena kan werkgevers vaak beter uitleggen dan wie ook waarom ze iemand moeten aannemen.’
‘Helena kan werkgevers vaak beter uitleggen dan wie ook waarom ze iemand moeten aannemen’
Sollicitatiegesprek is gebrek aan informatie
Volgens Kotzer laat Helena zien dat het sollicitatiegesprek binnenkort echt verleden tijd kan zijn. ‘Zo’n gesprek is eigenlijk een resultaat van een gebrek aan informatie aan beide kanten. De kandidaat en de werkgever praten met elkaar om informatie te delen over wat je wel weet en wat je niet weet. Maar wat als er een machine is die alles al van je weet – je ervaring, je projecten, je cultuur? Dan vertelt die machine je ook precies of je past, en zullen beide partijen daarbij geen vraagtekens zetten.’
Helena let niet op het opgestelde profiel
Eén van de dingen die Helena volgens Kotzer beter maakt dan de menselijke recruiter is dat ze niet let op wat de hiring manager als profiel opstelt, maar dat ze let op wat écht nodig is voor de functie. Zulke informatie haalt ze bijvoorbeeld op via sites als LinkedIn en Crunchbase. Daardoor treedt er minder bias op, en krijgen mensen een kans die dat anders misschien niet gehad hadden. ‘Dit gebrek aan bias is de echte doorbraak van deze technologie’, beweert Kotzer. ‘AI-machines zullen onze horizon veel meer verbreden.’
Straks: meer beroepsgroepen
De volgende stap voor zijn bedrijf is het toevoegen van meer beroepsgroepen dan alleen IT’ers. Denk: marketeers, salesmensen, business developers. ‘Uiteindelijk zal Helena elke kandidaat in elke industrie moeten kunnen bedienen’, aldus de oprichter.
‘Uiteindelijk zal Helena elke kandidaat in elke industrie moeten kunnen bedienen’
In zijn visie gaan we toe naar een wereld zonder sollicitatiegesprekken, en een wereld waar geen mens meer aan de werving en selectie te pas komt. En dat kan wel eens snel gaan, denkt hij. Sneller dan we nu misschien denken. ‘Uiteindelijk zal de machine zoveel van jou weten en zoveel van werkgevers weten dat ze accuraat kan beslissen waar je een perfecte match zult zijn.’
‘Je begint maandag. Succes!’
Kotzer denkt dat een andere baan zoeken over een jaar of 10 voor iedereen zo simpel is als zeggen: ‘Ik wil graag een nieuwe baan, in dit beroep, in die en die stad, en ik wil dit verdienen’. De computer gaat vervolgens voor jou aan het werk, en meld je daarna: ‘Deze baan heb ik voor je gevonden. Dit is waar je past. Je begint er maandag. Succes!’