Dat veel recruiters een slechte naam hebben? ‘Heel jammer’, zegt Lesley van Opstal. En ja, ook vaak onterecht, voegt hij toe. Want als je het goed doet, is recruitment volgens hem een van de mooiste banen denkbaar. ‘We zijn makelaars in geluk’, zegt hij. ‘Een baan is ook toegang tot het leven, tot doen wat je leuk vindt. Als je daar mensen mee kunt helpen, is dat toch prachtig? Op het moment dat ik een plaatsing heb gedaan, ben ik altijd een gelukkig man. Omdat ik weet dat ik dan iemand anders gelukkig heb gemaakt.’
‘Die blauwe bank is voor mij een metafoor: wat kan ik nu voor jou doen?’
Het tekent de werkopvatting van de inmiddels 41-jarige Van Opstal. Die de voordelen van het bemiddelen in geluk ook zelf aan den lijve ondervonden heeft. Voordat hij recruiter werd, was hij een tijd dakloos en sliep hij in parkeergarages. Een blauwe bank bij een vriend aan de Bassingracht in Den Helder bleek ‘het kantelpunt’. ‘Die blauwe bank zie ik als een metafoor: wat kan ik nu voor jou doen? Daar is het voor mij begonnen.’
30.000 connecties, 45.000 volgers
Van Opstal herpakt zichzelf, schrijft zich in voor een mbo-opleiding commerciële economie, krijgt zijn eerste baantje, vindt een geliefde, en verhuist naar de hoofdstad. Via werk bij de gemeente Amsterdam komt hij in aanraking met de mogelijkheden van LinkedIn. Daar begint hij niet anderen te helpen door hen op het platform een gezicht te geven, maar bouwt hij ook aan zijn eigen netwerk, dat inmiddels uit meer dan 30.000 connecties bestaat, en waar hij bijna 45.000 volgers kent.
Recent trok zijn pleidooi om geen probleem te maken van een gat op een cv nog veel aandacht.
Hij is op het platform dan ook een uitgesproken persoonlijkheid. Zo is hij er niet alleen een van de Top Voices van 2022, maar trok hij een paar maanden geleden nog landelijk de aandacht met een pleidooi om geen probleem te maken van een gat op een cv. De afgelopen 5 jaar was hij dan ook niet alleen actief meer als recruiter, maar ook als Festival Recruitment in de Zon!.
Recruitment 2.0
Het gaat in recruitment allemaal om ‘verbinding maken’, zegt hij, ‘de mens achter het cv zien. Ik heb op de Zuidas gewerkt, bij echte KPI-gedreven bureaus. Maar ik geloof niet in cv-rammers. Ik denk dat er veel meer waarde zit in relaties, in partnerships.’ Recruitment 2.0, zo noemt de vader van 3 kinderen het zelf. ‘Het is in deze wereld steeds lastiger geworden voor een dubbeltje om een kwartje te worden. Ik geloof erin dat je als arbeidsbemiddelaar daarin wel een rol kunt spelen.’
‘Het is in deze wereld steeds lastiger geworden voor een dubbeltje om een kwartje te worden.’
Niet door de eisen van de werkgever te verlagen, benadrukt hij, maar juist door vérder te kijken dan alleen een cv. ‘Ik sprak drie weken geleden een vrachtwagenchauffeur die had gesolliciteerd op een IT-baan. Op basis van zijn cv maakte hij natuurlijk geen kans. Maar wat bleek nou? In zijn vrije tijd onderhield hij allerlei websites. Dus hij was zeker geschikt voor die baan. Dan stel ik hem bij de opdrachtgever eerst voor zónder cv, en komt pas in het tweede gesprek het cv naar boven. Maar dan is er al een persoonlijke klik, en telt dat gebrek aan professionele werkervaring al minder.’
Obstacle run
De aanhoudende focus op cv’s is een van zijn grote frustraties in het huidige recruitment. ‘Zaken als job crafting en job carving komen niet van de grond door die focus. We kijken niet naar wat iemand zou kunnen, maar naar wat iemand níet kan. Als je als recruiter een business partner bent, kun je opdrachtgevers helpen beslissingen te maken die wel de goede kant opgaan. Heel veel sollicitatieprocessen zien er nog precies uit zoals in 2008, het is nog steeds een obstacle run voor kandidaten. Eerder om ze buitenboord te houden, dan om ze binnenboord te halen. Dat vind ik heel bijzonder.’
Zou jij naar rechts swipen voor een profiel zonder foto?’
Zijn voorliefde voor sociale media boven vacaturesites heeft daar ook mee te maken. ‘Waar ga je de juiste kandidaat vinden als je 65 jobsites hebt? Terwijl iedereen wél op sociale media zit, ook als je geen baan zoekt. En dan met name op LinkedIn, Facebook, Instagram en TikTok. Daar zit ook de komende generatie. Op jobsites zijn heel veel van de vacatures bovendien anoniem. Dat wil je toch niet? Vergelijk het met een datingsite. Zou jij naar rechts swipen voor een profiel zonder foto?’
Door het dak
Van Opstal stelt dus de werknemer centraal in het recruitmentproces. Zijn doel: mensen te matchen aan juist díe vacatures waarbij ze het meest tot hun recht komen en opbloeien. Waarbij het liefst onverwachte matches boven laat komen. ‘De nieuwe generatie geeft minder om vacatures en rollen’, zegt hij. ‘Ze willen vooral werken bij een bedrijf dat past bij hun waarden. Deze week had ik nog een kandidate die ergens had gesolliciteerd voor een product owner-rol. Helaas moest ik haar daarvoor afwijzen. Maar na gesprek met de werkgever kunnen we haar nu wel een Scrum Master-rol aanbieden. Nou, ze ging door het dak!’
‘De nieuwe generatie geeft minder om vacatures en rollen’
Hij adviseert werkgevers dan ook minder vanuit specifieke vacatures te werken, en meer te investeren in algemene employer branding. Door je medewerkers zelf te laten vloggen bijvoorbeeld. ‘Laat jezelf zien. Laat iemand vertellen hoe zijn dag eruitziet. Zeker de nieuwe generatie is daar erg gevoelig voor. En met platformen als TikTok en LinkedIn is het ook makkelijker dan ooit. Ook omdat je er mooi kunt zien wie je content bekijkt, hoe vaak, en waar ze vandaan komen.’
Meer weten?
Lesley is een van de vele sprekers op het Werf& Festival Recruitment in de Zon, op vrijdag 16 september 2022. Het festival is bijna uitverkocht, maar wie het niet wil missen, kan hier nog meer informatie vinden:
Festival