Ordinair jatwerk. Of op zijn best: niet-integer handelen. Dat verwijt deelt Steven Duinhouwer, directeur van Talent Partners Nederland Groep (bestaande uit Technisch Nederland en Commercieel Nederland), uit aan ABN Amro. Had hij net een mooi recruitmentconcept bedacht rondom kandidaten in een mobiele escape room, mag hij dat zelfs presenteren aan een groot gezelschap van de bank, maar hoort hij vervolgens een hele tijd niets. Om dan uiteindelijk het idee, zíjn idee dus, in real life tegen te komen. Maar dan volledig onder de vlag van ‘bedacht en uitgewerkt door ABN Amro‘.
Eerste voorstel voor ‘genoegdoening’: een ‘symbolisch bedrag’ van 10.000 euro.
Allerminst netjes, en niet iets wat je van een grote bank zou mogen verwachten, aldus Duinhouwer, die zijn bedrijf neerzet als ‘dé specialist in werving & selectie, detachering en interim management van (inter)nationaal talent op hbo- en wo-niveau voor de invulling van functies en tijdelijke opdrachten in commercie, techniek en IT.’ Of het nu gaat om inbreuk op het auteursrecht of niet, hij zou wel ‘genoegdoening’ willen zien van de bank voor de door hem geïnvesteerde tijd, het bedenken van het concept, het volledig uitwerken van de presentatie en derving van inkomsten. Eerste voorstel: een ‘symbolisch bedrag’ van 10.000 euro.
‘Wij zijn de bedenker van het concept’
‘Ik neem aan dat u het met mij eens bent dat de feiten voor zich spreken dat wij de bedenker zijn van het mobiele concept om talenten en persoonlijkheid in kaart te brengen’, schreef hij de bank al enige tijd geleden. ‘Dit hebben wij al ruimschoots gecommuniceerd ruim voordat de Unigma werd gelanceerd. Daarnaast heb ik hiermee mijns inziens aangetoond dat de communicatie en manier van handelen van ABN richting ons als klein MKB-bureau niet getuigt van integer handelen, of er nu wel of geen sprake is van inbreuk op het auteursrecht.’
De pitch van 3 oktober 2016
In juni 2015 schreef Werf& voor het eerst over het idee van Duinhouwer, dat hij destijds ontwikkelde voor Phoenix, een zeer innovatieve en sterk groeiende onderneming in Enschede, die moeilijk aan technisch personeel kan komen. Het leidde in die tijd tot heel wat media-aandacht, en begin januari ook tot het eerste contact met een van de grootste banken van Nederland. Zou hij het idee niet een keer bij hun willen presenteren?
Zo gezegd, zo gedaan. En zo gebeurde het dat Duinhouwer op 3 oktober 2016 ten overstaan van 9 bankmedewerkers en managers op het hoofdkantoor in Amsterdam stond, om daar zijn idee van een ‘Mobile Talent Room‘ uitgebreid te pitchen, inclusief de combinatie met een zogeheten DISC-persoonlijkheidstest. ‘We hebben zelfs voorgesteld om onze Mobile Talent Room voor te laten rijden zodat iedereen het zelf kon ervaren. Omdat het logistiek lastig was, zijn we daarvan afgestapt. Maar dat wij al een mobiel concept hadden, was dus bij alle aanwezige personen bekend.’
‘We nemen het zeker mee’
Tot zover alles goed en wel. Nog maar net 4 dagen later kreeg Duinhouwer zelfs een enthousiaste feedbackmail van een ABN Amro-medewerkster, die schreef: ‘We gaan begin januari met het Leren & Ontwikkelen-team om de tekentafel zitten om te kijken hoe we onboarding next level zouden kunnen inrichten. Daar neem ik onderstaand zeker in mee.’
‘Voor het eerst is een psychologische test voor werving toegepast in een escape room.’
Maar wat er hierna ook gebeurde: Duinhouwer hoorde niets meer. Onverbiddelijke stilte volgde. Geen contact werd meer opgenomen. Totdat de Twentse ondernemer ineens begin januari 2017 een verhaal leest op Werf&, waarin ABN Amro trots over hun vernieuwende concept van een mobiele escape room vertelt. ‘Het is voor het eerst dat een psychologische test voor werving is toegepast in een escape room’, schrijft de bank zelf in het bijbehorende persbericht.
Waarom geen credits voor de bedenker?
Het schiet bij Duinhouwer stevig in het verkeerde keelgat. Dit is toch geen doen? Hoezo: ‘uniek concept, bedacht door ABN Amro’? De inzending voor een Werf& Award in de categorie ‘Arbeidsmarktcommunicatie’ is voor hem de druppel. Hoezo krijgen hier wel de ontwikkelaars van de rijdende escape room hier de credits, maar de werkelijke bedenker ervan niet? Hij heeft toch ook tijd en moeite erin gestoken? Is speciaal naar de Zuidas gereden, met een zorgvuldig voorbereide presentatie. Hoe kan het dan dat daar nog geen bedankje vanaf kan? ‘Het lijkt nu allemaal vooropgezet geweest. En dan het concept ook nog bij Werf& indienen om een prijs te ontvangen, dat is dan wel helemaal het toppunt, hè.’
‘Het concept ook nog voor de Werf& Awards indienen, dat is wel het toppunt, hè.’
Duinhouwer reageerde vervolgens meermalen naar de bank, met de vraag om een reactie. Maar wat hij ook probeerde, ook nu volgde steevast hetzelfde resultaat: oorverdovende stilte. Of hooguit een reactie in de trant van: ‘We zijn ons aan het beraden. Naar verwachting mag je volgende week een reactie verwachten.’ Hij concludeert daaruit: ‘ABN Amro blijkt uiteindelijk niet genegen om ook maar iets te doen richting Talent Partners Nederland Groep’. En dus trekt hij opnieuw aan de bel.
‘Wij herkennen ons niet’
Maar ABN Amro blijkt zich daar nog weinig aan gelegen te laten liggen. ‘Wij herkennen ons niet in het beeld dat wordt geschetst’, reageert een perswoordvoerder. ‘We hebben niet het wervingsconcept van de heer Duinhouwer gebruikt. We betreuren het dat hij ontevreden is over het resultaat van het overleg dat we hierover met hem hebben gevoerd, maar dit verandert niets aan het standpunt dat we met hem hebben gedeeld.’
Mocht het zo niet lukken? Dan beraadt hij zich nog op verdere stappen…
Duinhouwer stemt het niet tevreden. Hij vindt het echt mooi om te zien dat ‘zijn’ concept zoveel belangstelling trekt, zegt hij. Het is volgens hemzelf dan ook een uiterst sterk concept. Maar dan zou het wel fijn – en niet meer dan terecht – zijn als hij er ook de credits voor krijgt, vindt hij. En mocht het zo nog steeds niet lukken? Dan beraadt hij zich nog op verdere stappen. Al hoopt hij natuurlijk dat dat niet nodig zal zijn…
