‘Wow! That escalated quickly.‘ Peter Stewart is er behoorlijk verbaasd over. Hij wilde toch helemaal niemand beledigen? Nu zijn er wel vaker posts op sociale media die veel (negatieve) reacties oproepen, maar die van de managing director van het Nieuw-Zeelandse Lynx Recruitment (‘SARA Most Innovative Agency’) ging inderdaad wel héél snel rond. Stewart had op LinkedIn opgemerkt dat hij ‘het vervelend vond om te zeggen, maar als je werk zoekt is er niets dat je kansen zo verhindert als dít op je profiel’. Waarbij ‘dit’ dan verwees naar de ‘groene kraag’, waarmee je op het sociale platform kunt aangeven dat je werkzoekend bent.
En inderdaad; that escalated quickly. De negatieve reacties vlogen al snel over het platform heen. Hoe kon Stewart zo toondoof zijn in deze tijd, vroegen velen zich af, op LinkedIn, maar ook in Facebook-groepen als Recruiting Brainfood. Zeker nu de coronacrisis in volle gang is, is het toch helemaal geen schande om via de groene kraag aan te geven dat je nieuw werk zoekt? Sterker nog: waarom zouden recruiters überhaupt zo makkelijk aan duidelijk behoeftige werkzoekenden voorbijgaan? Vind je het gek dat recruiters een slechte naam hebben, als je nog altijd dit soort dingen post, zo merkte iemand op.
Unemployment bias
De commotie raakt aan de al langer gevoerde discussie over unemployment bias: de (onterechte) achterstand die werklozen in een recruitmentprocedure hebben ten opzichte van mensen die vanuit een baan solliciteren. Het is een bias die ongeveer even sterk is als leeftijdsdiscriminatie, rekende hoogleraar Peter Cappelli ooit al uit. En, zo stelde hij: ook al even ongefundeerd en irrationeel. ‘Werkgevers moeten echt het stigma loslaten dat iemand die geen werk heeft minder gekwalificeerd zou zijn voor een baan.’
Uit onderzoek blijkt dat na 6 maanden werkloosheid de kansen dramatisch kelderen.
In een studie van Rand Ghayad (Northeastern University) en een andere van Kory Kroft (University of Toronto) werden nep-cv’s naar werkgevers gestuurd. Daaruit bleek dat na zes maanden werkloosheid de kansen voor werkzoekenden dramatisch kelderden. De werkgevers namen nog liever iemand aan zonder enige relevante werkervaring in het betreffende veld dan iemand die een tijdje zonder werk zat.
Een soort stoelendans
Dat is overigens niet altijd zo geweest, aldus Cappelli. Tot aan de jaren 80 van de vorige eeuw waren werkgevers geneigd voor hun vacatures eerst te kijken naar wie direct beschikbaar is. Direct sourcen bij concullega’s kwam destijds nog nauwelijks voor. In de jaren 90 is dat veranderd, stelt hij. Sinds die tijd is de arbeidsmarkt volgens hem veranderd in een soort ‘stoelendans’. ‘Veel werkgevers laten hun vacatures sindsdien zelfs langer openstaan in de hoop dat ze individuen vinden die willen overstappen, in plaats van de werklozen als waardevol alternatief te zien.’
Heeft de recruiter nog wel werk als werkgevers zelf mensen zoeken die ‘open to work‘ zijn?
Het is ook precies dat sentiment dat doorklinkt in de post van Peter Stewart. Maar afgaande op de vele reacties op zijn post, lijkt er wel een maatschappelijke kentering gaande. Sommigen stellen ook het bedrijfsmodel van Stewart zelf ter discussie. Want: heeft hij nog wel werk als werkgevers direct via LinkedIn op zoek gaan naar mensen die ‘open to work‘ zijn?
En, wat zegt onderzoek?
Het is natuurlijk niet helemaal onbevooroordeeld, maar wat zegt onderzoek van LinkedIn zelf over de meerwaarde van de ‘groene kraag’? Volgens een enquête van het platform is 84% van de mensen bereid om anderen in hun netwerk te helpen die hun baan verloren hebben. En van de ondervraagde vacaturehouders zegt 96% dat ze best kandidaten willen aannemen die door de coronacrisis hun baan verloren zijn.
Mensen met een groen foto-frame zouden 40% méér kans hebben op InMails van recruiters.
Volgens het platform hebben zo’n 3 miljoen mensen zichzelf zo’n groen foto-frame aangemeten, in het eerste half jaar van de introductie. En data laten zien dat zij – gemiddeld – ongeveer 20% méér reacties van hun netwerk krijgen. En dat niet alleen, ze zouden ook 40% méér kans hebben om InMails van recruiters te krijgen. Daar zitten dus alleen geen InMails van Peter Stewart bij, zo lijkt het…
Meer weten?
Meer weten over hoe je goede kandidaten vindt? Sourcen is veel meer dan alleen een Inmail versturen via LinkedIn of een ‘boolean search’ in Google. Tijdens de tweedaagse training Sourcing & Search van de Academie voor Arbeidsmarktcommunicatie leer je direct meer juiste kandidaten te vinden en verleiden met een toegankelijke en kandidaatgerichte sourcingsaanpak.