Het artikel gaat hieronder verder.
De Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) is in Nederland met afstand de grootste werkgever van dierenartsen. Maar waar haal je die dierenartsen vandaan als Nederland er te weinig opleidt? Senior arbeidsmarktcommunicatieadviseur Guido van Hulzen vertelt hoe zijn organisatie al sinds 2018 succesvol Europese dierenartsen aantrekt, opleidt en integreert in Nederland.
“We hebben ze keihard nodig, maar Nederland leidt er veel te weinig op.”
Elke Nederlander kent de NVWA van naam, maar weinig weten hoe breed het werkterrein is. ‘Bijna alles wat je thuis in handen houdt behoort tot één van de domeinen waarop de NVWA toezicht houdt. Van plantenziekten tot de controle op speelgoed en van malafide hondenfokkers tot voedselveiligheid: wij houden er toezicht op’, aldus Van Hulzen. ‘De Nederlandse vleessector is groot. EU-wetgeving bepaalt dat er altijd een dierenarts toezicht moet houden bij het slachten van dieren. Alleen… er worden te weinig dierenartsen opgeleid in Nederland.’
Waarom de NVWA buiten Nederland zoekt
Nederland heeft slechts één faculteit Diergeneeskunde, gevestigd in Utrecht. ‘Ooit de grootste ter wereld, maar nu studeren er simpelweg niet genoeg dierenartsen af. Jaarlijks slechts zo’n 200, maar de vraag is veel groter. In België is het al niet veel beter: daar is ook maar één masteropleiding, en veel Vlaamse dierenartsen werken al bij ons. Buiten de EU wordt het nóg lastiger, omdat Nederland door EU-wetgeving diploma’s van bijvoorbeeld Syrische dierenartsen niet zomaar erkent. Zij moeten nog een aanvullende master volgen. Dat is een flinke drempel.’
Dus richt de NVWA zijn wervingspijlen vooral op de landen van de Europese Unie, waar diploma’s wel automatisch worden erkend. ‘Spanje, Portugal, Polen, Roemenië, Bulgarije, Italië: daar zitten de dierenartsen die we nodig hebben. Alleen, hoe krijg je ze naar Nederland?’ Internationaal werven vraagt namelijk om een net iets andere aanpak dan binnen Nederland, zegt Van Hulzen: ‘We zijn begonnen met een employer branding-campagne. Niet direct vacatures pushen, maar eerst zorgen dat dierenartsen in Europa de NVWA leren kennen.’
Slimmer werven: niet alleen in het Engels
De keuze voor LinkedIn als platform was strategisch. ‘Een landingspagina op Werken voor Nederland lijkt logisch, maar in het buitenland kent niemand die site. Bovendien wilden we dat geïnteresseerden met één klik contact konden opnemen met een NVWA-medewerker.’
Daarnaast zet de NVWA, met projectleiders Lea van Eijsden en Jeanne Graff, Google slim in. ‘Daar hebben we echt winst mee geboekt’, vertelt Van Hulzen. ‘We besloten om niet alleen Engelstalige advertenties te plaatsen, maar bijvoorbeeld ook Spaans-, Bulgaars- en Roemeenstalige. Mensen zoeken werk in hun eigen taal, niet in het Engels. De campagne leverde uiteindelijk mooie resultaten op. Binnen 3 weken hadden we 75 reacties.’
Van werven naar integreren
Eenmaal in Nederland start voor de dierenartsen een intensief traject. ‘Ze moeten Nederlands leren tot B2-niveau. Dat betekent niet dat ze dan vloeiend Nederlands spreken, maar het is een vereiste om als toezichthouder te kunnen werken. Alle wet- en regelgeving is in het Nederlands, dus zonder die kennis kom je nergens’, legt de senior adviseur arbeidsmarktcommunicatie uit. Daarnaast krijgen ze een mentor: een ervaren NVWA-dierenarts die hen inwerkt. ‘Sommige mensen pakken het heel snel op, anderen hebben wat langer nodig. Maar je moet uiteindelijk het lef hebben om in te grijpen als iets niet goed gaat, met soms grote (financiële) gevolgen. Dat vergt zelfvertrouwen.’
‘Als je moeder in Roemenië ziek wordt, zit je hier, ver weg van familie. Dan wil je naar huis.’
Buitenlandse specialisten werven is één ding, maar zorgen dat ze blijven is minstens zo belangrijk. ‘Mensen onderschatten hoe ingrijpend het is om naar een ander land te verhuizen’, vertelt Van Hulzen. ‘Als je moeder in Roemenië ziek wordt, zit je hier, ver weg van familie. Dan wil je naar huis.’
Ook huisvesting is vaak een probleem. ‘We beginnen met gemeenschappelijke huisvesting, zodat ze ook snel Nederlands met elkaar kunnen oefenen. Daarna helpt een bureau hen bij het vinden van een eigen huurwoning. Maar ja, de huizenmarkt is natuurlijk voor iedereen lastig.’
Kansen voor andere sectoren
Kan deze aanpak ook werken voor andere sectoren, zoals de zorg of het onderwijs? Zeker, zegt Van Hulzen. ‘We benutten internationale werving nog te weinig, zeker binnen de overheid. De uitdaging is altijd taal en integratie. Als je bereid bent daarin te investeren, liggen er veel kansen.’
Dat bleek ook toen de NVWA startte met een ‘instapteam’ voor Syrische dierenartsen. ‘Veel van hen werkten als koerier of schoonmaker, terwijl ze gewoon een dierenartsdiploma hebben. Maar omdat hun diploma hier niet wordt erkend, kunnen ze nergens terecht.’ De NVWA bood 15 van hen een betaalde stageplek aan. ‘Ze konden 2 jaar bij ons komen werken en in die tijd leren en solliciteren naar een plek. Inmiddels zitten ze bijna allemaal op vaste functies.’
‘Werven in iemands eigen taal werkt écht. Het is een kleine investering die zich direct terugbetaalt.’
Wat is de belangrijkste les uit dit verhaal? Van Hulzen hoeft over die vraag niet lang na te denken. ‘Werven in iemands eigen taal werkt écht. Het is een kleine investering die zich direct terugbetaalt. Maar uiteindelijk zit het succes in hoe je mensen begeleidt. Taal, huisvesting, integratie: als je dat goed doet, bouw je een sterk team op.’
Foto boven: 11 nieuwe Europese dierenartsen die per 2 september 2024 bij de NVWA in dienst traden