Voor mij als recruiter is de reactie ‘Ik twijfel’ misschien wel de irritantste die ik van een opdrachtgever kan krijgen. Niet alleen omdat de door mij zo zorgvuldig geselecteerde en gewogen kandidaat het in zo’n geval niet wordt, meer nog omdat ik er helemaal niets mee kan.
‘Ik twijfel’ is misschien wel de irritantste reactie die ik van een opdrachtgever kan krijgen.
Het onderbuikgevoel of, zoals je wilt: de twijfel bij een kandidaat is te vaak een gevolg van het niet kunnen adresseren van het karakter van de kandidaat, en zijn of haar gedrag en keuzes. De mens in het algemeen – en dus ook de hiring manager – neigt ernaar om alles te willen of kunnen verklaren. Iedereen wil de kandidaat begrijpen. Lukt dat niet dan komt er altijd dat stemmetje in het hoofd dat zegt: ‘Bij twijfel niet inhalen’.
Het twijfel-stemmetje in je hoofd
Die stemmetjes hebben we allemaal, ik ook. In de meeste gevallen hebben we daar controle over, althans: dat denken we. Descartes zei een lange tijd geleden: ‘Ik denk, dus ik ben’. Leuk, maar onderzoek wijst uit dat veruit de meeste van onze acties juist voortkomen uit handelen zonder actief na te denken. En gelukkig maar. Er is geen stemmetje in je hoofd dat je waarschuwt om opzij te springen als je op een zebrapad staat en ziet dat de naderende vrachtwagen nooit op tijd kan remmen. Je instinct neemt het in zo’n geval over.
Het grootste werk wat je hersenen doen verrichten ze zonder dat jij dit beseft of daar dus over nadenkt.
Waarom dan toch luisteren naar dat stemmetje? Dat kan ingegeven worden door angst, omgeving, opvoeding, ervaring en ga zo maar door. Feit is dat jouw hersenen een hulpmiddel zijn. Net als je armen, benen, ogen en oren. De hersenen zijn essentieel, maar niet allesomvattend. Zonder hersenen kun je niet leven, laat staan functioneren, maar het grootste werk wat zij verrichten doen ze zonder dat jij dit beseft of daar dus over nadenkt. Toch luisteren we allemaal naar die stemmetjes in ons hoofd.
Volg je gevoel
En wat brengt het ons? Angst. Twijfel. Onzekerheid. Zelden tot nooit zegt dat stemmetje: goed plan, doen. Dat heeft namelijk een andere ingang.
Geef je hersenen niet de ruimte om belangrijker te worden dan een hulpmiddel.
Bij recruitment vormen je hersenen dus een hulpmiddel. Net als je ogen, oren en handen. Geef je hersenen niet de ruimte om belangrijker te worden dan een hulpmiddel. Bedank het stemmetje in je hoofd voor de feedback of gedeelde mening, maar volg je gevoel in het nemen van beslissingen. Vraag door daar waar jouw twijfel ligt. Onze hersenen zijn tot veel in staat, vooral in het beschermen van de eigenaar. En is dat nou altijd nodig? Ik bedoel: waar waren jouw hersenen toen je op slag tot over je oren verliefd werd?
Wim van den Nobelen is Recruiter Finance bij Strictly People. Hij schrijft voor Werf& de ‘Wim op woensdag’. Regelmatig vind je hier op woensdag een blog, onderzoek of artikel van hem.
Lees ook:
- Dit vinden recruiters de grootste blunders van kandidaten
- Recruiters van Nederland, welke blunders van kandidaten bleven jullie bij?
- Een lofzang op recruitment
Lees alles van Wim