Het artikel gaat hieronder verder.
Het was de arbeidsmarkt die het allemaal op z’n geweten had. Aldus Randstad zelf. Ja, de cijfers vielen tegen. Dat zagen ze zelf ook wel bij de blauwe reus. Maar wisten we wel hoe uitdagend de economie momenteel is? ‘De arbeidsmarkt is vastgelopen’, verzuchtte algemeen bestuursvoorzitter Sander van ’t Noordende in een telefonische vergadering met analisten. ‘Een duidelijk signaal van een moeizame markt’, noemde Jeroen Tiel, topman van de Nederlandse tak, de aanhoudende krapte als excuus voor de belabberde resultaten, met 5% minder omzet en maar liefst 50% minder nettowinst.
Het valt op hoe makkelijk ze bij Randstad de schuld extern zoeken.
Maar wie bereid is iets verder te kijken, kan niet anders dan zijn vraagtekens zetten bij de analyse van de topmannen. Het valt op hoe makkelijk ze de schuld extern zoeken. Terwijl: een krappe arbeidsmarkt is normaliter toch júist een moment dat een leverancier van tijdelijke arbeidskrachten zijn beste tijden beleeft? Als iedereen verlegen zit om mensen, en je unique selling proposition is om die mensen altijd te kunnen leveren, hoe kun je dan de arbeidsmarkt de schuld blijven geven? Terwijl bijvoorbeeld concurrent OTTO Holding over diezelfde tijd een omzetgroei van maar liefst 13% bekend maakte, en voor het eerst de 1 miljard euro aantikte…
‘Uitdagende marktomstandigheden’
Ook (vertrekkend) OTTO-CEO Frank van Gool had het bij het bekend maken van die cijfers heus over ‘uitdagende marktomstandigheden’. Maar er kwam niet een heel verhaal bij over ‘achterblijvende arbeidsproductiviteit, een haperend onderwijssysteem, toenemende inflatie en vergrijzend Nederland’, zoals Tiel dat wel liet optekenen. Terwijl NRC natuurlijk vilein, maar wel terecht opmerkte dat het Nederlandse uitzendbedrijf gewoonlijk juist profiteert van een bloeiende, flexibele en snel doorstromende arbeidsmarkt.
De snelle groei van sommige partijen doet de vraag rijzen of ze in Diemen niet op de verkeerde paarden hebben gewed.
En OTTO is natuurlijk niet de enige bemiddelaar die in de huidige markt wél groei weet te realiseren. Wat te denken van de internationale remote-bemiddelaar Deel, dat liefst 70% (!) groeide naar een omzet van 800 miljoen dollar? Of het van oorsprong (deels) Nederlandse Remote.com, dat inmiddels qua omzet ook op zo’n bedrag zit. Het valt natuurlijk nog in het niet bij de ruim 24 miljard euro jaaromzet van Randstad, maar de snelle groei van dit soort partijen doet toch wel de vraag rijzen of ze in Diemen niet gewoon de boot aan het missen zijn, en op de verkeerde paarden hebben gewed.
En mocht je Randstad niet vergelijkbaar vinden met Deel, Remote of OTTO, wat dan te denken van Recruit Holdings, moederbedrijf van onder meer Indeed, Glassdoor en RGF Staffing? Deze wereldwijd opererende arbeidsbemiddelaar zag zijn omzet en winst de afgelopen periode gewoon ook flink stijgen, met name dankzij investeringen in hr-technologie, en zit Randstad inmiddels op de hielen, of is daar mogelijk zelfs al voorbij. Zou de conclusie dan niet moeten zijn dat het niet de arbeidsmarkt is die is vastgelopen, maar Randstad zelf? Heeft het bedrijf zijn mojo verloren?
Monster-miskoop
Het is misschien flauw om wéér over de Monster–miskoop uit 2016 te beginnen. Maar ook andere ambities, zoals de ‘Buienradar van de arbeidsmarkt‘, lijken vooralsnog maar moeilijk van de grond te komen. En of de ruim 300 miljoen die recent werd neergeteld voor Zorgwerk ooit gaat renderen, is natuurlijk ook nog de vraag. Je zou je zelfs kunnen afvragen waarom ‘het grootste talentbedrijf ter wereld’ niet gewoon in staat was om zelf zo’n organisatie op poten te zetten. Van een bedrijf met meer dan 40.000 eigen medewerkers zou je zoiets toch wel mogen verwachten.
Rondom de tegenvallende cijfers werd veel afleiding gecreëerd.
En ook verder lijkt er veel ‘afleiding’ te worden gegenereerd rondom de presentatie van de slechte cijfers van het bedrijf. Zo sprak Van ‘t Noordende over het mogelijk schrappen van het diversiteitsbeleid, alhoewel het bedrijf de afgelopen jaren daar steeds op hamerde, maar tegelijk de diversiteit nog altijd behoorlijk beperkt is onder de executive leaders van het concern. In andere berichten ging het weer over schijnzelfstandigheid, de groeiende tekorten in de zorg, of de noodzaak van arbeidsmigranten. Maar de hamvraag – hoe de dalende omzettrend te keren? – kwam daarbij zelden aan bod.
Nieuwe strategie
Het wordt voor het 60 jaar oude bedrijf kortom tijd om zichzelf opnieuw uit te vinden. Veel wordt daarbij verwacht van de nieuwe ‘partner for talent’-strategie, waarbij het bedrijf focust op ‘gespecialiseerde totaaloplossingen’, onder meer ondersteund met een wereldwijde marketingcampagne (zie ook beeld boven). Het is voor het bedrijf te hopen dat die strategie en campagne aanslaan. De vorig jaar overleden Frits Goldschmeding zou het in elk geval verdienen om zijn erfenis niet zo verkwanseld te zien worden.
Lees ook