Het was ‘het eerste grote live evenement in járen’, zo kondigde dagvoorzitter Wim Davidse het aan bij de aftrap van Bureaurecruitment Live. En nu was dat misschien een béétje overdreven – want ook tijdens de coronaperiode waren er best tijden dat er mensen in een zaaltje of buiten bij elkaar kwamen. Maar zo vóélde het in elk geval wel, als een soort reünie, een soort feest van het vak, waar we elkaar éíndelijk weer eens ouderwets de hand konden schudden. Al bleef dat soms een beetje onwennig voelen…
Het was op 5 april zelfs nog eens extra bijzonder. Er waren namelijk twee grote recruitment-events op dezelfde dag gepland. Dat betekende dus: keuzes maken. En dat moesten de bezoekers van Bureaurecruitment Live sowieso, want de middag was opgedeeld in 2 keer 5 subsessies, die je nooit allemaal tegelijk kon bijwonen. Gelukkig had de organisatie iets nieuws bedacht: op het plenaire podium mochten de 5 sprekers éérst even pitchen om bezoekers hun kant op te krijgen. Zo kreeg je als bezoeker niet alleen een mooi overzicht, maar ook meteen een stukje fomo: zóveel te beleven.
De foto’s nog
Gelukkig hebben we ook de foto’s nog. Dat maakt nagenieten weer een stuk makkelijker. Zoals van dagvoorzitter Wim Davidse, die de boel meteen op scherp zette met zijn opmerking dat slechts zo’n 5% van het mkb aan strategische planning doet. En dat er altijd zwarte zwanen zullen verschijnen, maar dat je als je je daarop voorbereidt beter de toekomst zult aankunnen.
Het gaat in bureaurecruitment om een enorme sector van betekenis, zo stak hij zijn publiek ook een hart onder de riem. Met ruim 16.000 bureaus, samen goed voor een omzet van ruim 37 miljard, gaat het om ‘een heel grote markt’, aldus Davidse. Een sector die bovendien van grote waarde kan zijn in de huidige krapte op de arbeidsmarkt. ‘En die krapte belooft zelfs nog een beetje gekker te worden, nu we elk jaar 2/3 procentpunt grijzer worden, en in heel Europa de potentiële beroepsbevolking met 3% gaat krimpen. Zo spannend gaat het dus worden de komende jaren.’
Happy Rebels
Waarna het woord was aan Rika Coppens, de CEO van het snelgroeiende House of HR, die in een wervelende presentatie met Vlaamse tongval uitlegde waarom ‘de talent crunch over is’, en ‘het talent gewonnen heeft.’ Als ze bij haar organisatie over HR spreken, hebben ze het trouwens niet over Human Resources, benadrukte ze, maar over: Happy Rebels. ‘Zo noemen we onze medewerkers. Want if everyone zigs, we want to zag. We zoeken mensen die het anders willen aanpakken.’
Daarbij wil ze vooral aangeven dat ze voor haar recruiters een bredere taak ziet dan alleen maar vacatures vullen. De recruiter moet zich volgens haar ook bezighouden met kwesties als werkgeluk, behoud van mensen, learning & development, en A.I. en robotisering. ‘Zullen robots onze banen overnemen? Worden mensen de nieuwe paarden? Ik denk het niet. Er komen juist veel nieuwe banen bij. Toen de vrouwen op de arbeidsmarkt kwamen, hebben we de capaciteit van de arbeidsmarkt ook maal twee gedaan. Dat hebben we ook nauwelijks gezien in de werkloosheid. Ik denk dat we als mensen gelukkig creatiever zijn dan paarden.’
Zielig als je geen vaste baan hebt?
Voor die bredere taakopvatting van bureaurecruiters kunnen we dan bijvoorbeeld terecht bij HeadFirst Group, wiens CEO Marion van Happen de volgende spreker in de line-up was. ‘Hoezo ben je zielig als je geen vaste baan hebt?’ hield ze haar gehoor meteen prikkelend voor. ‘Flexibiliteit is voor altijd. Alle denkkracht is nodig in Nederland – ongeacht de contractvorm.’
In een verhaal vol data en digitalisering gaf ze een kijkje in de keuken bij de grote ZP-bemiddelaar. En de reis die de organisatie maakt op weg naar prescriptive analytics. Oftewel: niet kijken naar het verleden ‘en dan dat lijntje doortrekken’, maar ervoor zorgen dat je op basis van data kunt zeggen: how can we make it happen?’
‘Te weinig mensen is niet het probleem’
Het probleem van de krapte is namelijk ook niet dat er te weinig mensen zijn, vertelde Velde-directeur Paul Bettonviel in het tweegesprek dat hierop volgde. ‘Het probleem is dat 50% van de werkrelaties in het eerste jaar al uitloopt op een teleurstelling. Daarvan is de helft van de mensen alweer vertrokken, en bij de andere helft zegt de werkgever óf de werknemer: als ik weer voor de keuze stond, zou ik het nooit gedaan hebben. Daarom vind ik het ook waanzinnig om als bureaurecruiter te zeggen dat je alleen succesvol bent als je een plaatsing hebt gedaan. Het gaat om zoveel meer dan dat.’
Daarin kreeg hij bijval van Monique Moos, oud-CFO van de Employment Groep, en nu mede-eigenaar van het snelgroeiende bureau Daaf. Dat bureau heeft het thema ‘werkgeluk’ echt bovenaan de agenda gezet, vertelde ze. ‘Want alleen als we zelf ook plezier uitstralen, kunnen we ook anderen overtuigen voor dat werkgeluk te kiezen’, zei ze. ‘We willen daarom alleen met bedrijven werken die we zelf leuk vinden. En daar maken we ook keuzes in. We matchen niet voor vervelende werkgevers. Als een bedrijf niet staat voor goed werkgeverschap, dan is het voor ons op een gegeven moment echt wel klaar.’
Nog meer werkgeluk
En we blijven nog even bij het thema ‘werkgeluk’, want dat is ook waar Lieke van Loon het over had, in haar keynote, na de pauze. ‘Iedereen op de fiets naar het werk’, dat is de droom van de oprichter van Werken in de Kempen, vertelde ze. Een concept dat ze nu ook naar andere regio’s wil uitrollen, en waarbij ze fullservice backoffice-ondersteuning krijgt van Roel Dolkemade van PRO HRM.
Ook na de pauze: de 4 winnaars van de allereerste Werf& Bureaurecruitment Awards uit de geschiedenis. En een ijzersterk verhaal van Olympia-directeur Impact & Arbeidsmarkt Steven Gudde, die op zeer persoonlijke wijze duidelijk maakte welke positieve impact recruiters kunnen hebben in het leven van mensen. Een tevreden medewerker is niet genoeg, vertelde hij. En zelfs een betrokken medewerker niet. Het gaat erom te zoeken naar geïnspireerde medewerkers. ‘Als jij als recruiter erin slaagt om iemand te vinden die geïnspireerd is, dan is dit de waarde die je toevoegt.’
Maak jij het verschil?
Matchen op diploma’s levert hooguit tevreden medewerkers, zei hij. ‘Als je als recruiter het verschil wil maken moet je weten wie die kandidaat ís, niet wat die kan. Waardoor raken mensen geïnspireerd? Het gaat om significantie – ertoe willen doen. Een connectie – persoonlijk verbonden zijn met de mensen en het bedrijf. En om een bijdrage leveren – aan iets dat groter is dan jezelf. Iets teruggeven aan de samenleving. Je ziet dat mensen die dit voor elkaar krijgen de mensen zijn die waarde creëren voor hun omgeving.’
Van geld naar waarde, en van waarde naar impact, zoals hij het noemt. ‘Dat is het zaadje dat ik vandaag bij jullie wil planten. Maak jij de match? Of maak jij het verschil? En verander jij de wereld van jouw kandidaat, van jouw klant, of van mensen die je helemaal niet kent, omdat je iemand aan het werk hebt geholpen die echt geïnspireerd is?
Volop tools
