Het mag heel aantrekkelijk zijn. En natuurlijk, iedereen doet het ook wel, tot op zekere hoogte. Je hebt als recruiter immers een baan te verkopen. En daarom verzwijg je liever het harde werk, en focus je je tegenover kandidaten vooral op de mooie kanten van de baan.
‘Je moet eerlijk zijn en duidelijk maken wat nodig is om succesvol te zijn.’
Toch kun je maar beter voorzichtig zijn met ál te rooskleurige verhalen. Om effectief te kunnen werven en selecteren, moet je de waarheid nooit vermijden, stellen headhunter en auteur Atta Tarki en ceo-netwerkdirecteur Jeff Weiss in Harvard Business Review. ‘Je moet eerlijk zijn en duidelijk maken wat nodig is om succesvol te zijn.’
Je kunt er maar beter op tijd achterkomen
Als een kandidaat inschat dat hij of zij niet past bij de rol of bij het bedrijf, heeft hij meestal gelijk, aldus de auteurs. Daar kun je maar beter vroeg genoeg achterkomen, zeggen ze. Dat scheelt immers substantieel veel tijd aan bijvoorbeeld onboarding, training en voortijdig afscheid moeten nemen van een bad hire. Daarvoor zijn de kosten van werving en selectie ook gewoon te hoog.
‘Laat kandidaten je wratten, zweren en blaren zien’.
Volgens de auteurs moeten sollicitanten hun interviewers daarom minstens evenveel vragen stellen als andersom gebeurt. En dat mag best schaamteloos, zeggen ze, onder verwijzing naar het boek Principles van Ray Dalio, waarin hij zegt: ‘Laat kandidaten je wratten, zweren en blaren zien’.
Je hebt ook geen andere keus
De waarheid is, zo zeggen beide, dat je geen andere keus hebt. In de arbeidsmarkt van tegenwoordig, met partijen als Glassdoor, LinkedIn en Indeed, is het makkelijker dan ooit om achter informatie van werkgevers te komen. Kandidaten zullen heus zelf wel the good, bad, and the ugly over je bedrijf opzoeken voordat ze op gesprek komen.
Laat hiring managers vragen stellen die achterhalen of iemand bij jou gelukkig gaat worden
Slimme organisaties proberen de waarheid dus niet te verdoezelen, maar gebruiken het interviewproces om te laten zien dat ze transparant zijn. Dan kunnen ze dezelfde openheid van kandidaten verwachten. Vertel hen dus ook wat sommige werknemers lastig vinden. En ga uitgebreid in op je cultuur, die voor sommigen positief kan zijn, maar voor anderen juist niet. Laat hiring managers tijd besteden aan vragen die achterhalen of iemand bij jou gelukkig gaat worden, of juist niet.
Tussen de regels door lezen
Onderzoek toont aan dat open, directe vragen de beste manier zijn om eerlijke antwoorden te krijgen. Helaas lezen nog te veel recruiters en hiring managers te vaak tussen de regels door, zeggen de auteurs. Zo komen ze tot hun eigen conclusies over de voorkeuren van de kandidaat. Ze onderschatten het risico dat mensen zich geen beeld kunnen vormen van de rol en de organisatie.
‘Denk je dat 40% van de huwelijken in een echtscheiding eindigt omdat de partners bewust tegen elkaar liegen?’
De auteurs trekken daarbij een vergelijking met een huwelijk: ‘Denk je dat 40% van de huwelijken in een echtscheiding eindigt omdat de partners bewust tegen elkaar liegen? Of is het eerder dat de meesten elkaar niet vroeg genoeg moeilijke vragen hebben gesteld over of ze op lange termijn goed bij elkaar passen?’
‘Ik wil geen goede kandidaat verliezen’
Vincent Szwajkowski, de chief marketing officer van ArcLight Cinemas, schijnt nu zelfs zover te gaan dat hij kandidaten referenties over zichzelf aanbiedt, in plaats van ze andersom te vrágen aan de kandidaat. En hij zorgt dan ook dat er iemand bij zit met wie het juist níet klikte. ‘Begrijp me niet verkeerd’, legt Szwajkowski uit. ‘Ik wil geen goede kandidaat verliezen. Maar ik hou er nog veel minder van als ik binnen zes maanden weer opnieuw moet gaan werven omdat de kandidaat het niet leuk vond om voor mij te werken.’
Noch de kandidaat, noch de werkgever heeft er baat bij als er in een selectieproces leugens worden verteld
Onderzoeken hebben aangetoond dat mensen slechte leugendetectoren zijn. Maar noch de kandidaat, noch de werkgever heeft er baat bij als er in een selectieproces leugens worden verteld, stellen Tarki en Weiss. ‘Daarom moeten organisaties meer de leiding nemen in het altijd promoten van de waarheid.’