Algoritme van de maand: IBM weet met 95% zekerheid of iemand vertrekt

In de rubriek ‘Algoritme van de maand‘ laat Bas van de Haterd zijn licht schijnen op een toepassing in de recruitmentindustrie. Dit keer het algoritme van IBM dat met 95% zekerheid schijnt te kunnen voorspellen of iemand op het punt van vertrekken staat.

Heb je te kampen met een recruitmentuitdaging? De beste oplossing is om te beginnen met ervoor te zorgen dat mensen niet vertrekken, of in elk geval dat de mensen van wie je niet wilt dat ze vertrekken dat niet doen. Dus hoe handig is het als je een algoritme hebt dat met 95% zekerheid kan voorspellen of iemand binnen 9 maanden vertrekt? IBM claimt dat te kunnen.

hoe handig is het als een algoritme met 95% zekerheid kan voorspellen of iemand binnen 9 maanden vertrekt?

Dit is geen claim van een verkoper, maar van IBM-CEO Ginni Rometty, die vertelt dat de HR-tools van IBM ook overal intern gebruikt worden. Dat leidt tot veel weerstand, maar elke keer bewijzen ze weer hun waarde.

Welke data gebruikt IBM eigenlijk?

Rometty weigert helaas om enige details te geven over hoe het algoritme werkt en wat voor data ervoor gebruikt worden. Inhoudelijk is er dus helemaal niets over te zeggen. Ook al verkoopt IBM het als een product, het is dus onmogelijk om iets te zeggen over de vraag of het bij andere organisaties ook gaat werken, of dat die organisaties wel de juiste data hebben en wat de voorspellende waarde dan is.

Een werknemer die de waarde van zijn pensioen opvraagt, is een duidelijk indicator dat diegene vertrekt

Ik herinner me een lezing van Dr. John Sumser van jaren geleden waarbij hij aangaf dat een Amerikaan die de waarde van zijn of haar pensioen opvraagt een hele duidelijke indicator is dat die persoon op vertrekken staat. In de VS zijn pensioenen namelijk iets dat je moet omzetten bij vertrek. Dat doen de meeste mensen dus niet tot ze al een nieuwe baan hebben, zeker geen 9 maanden van tevoren.

Ook weet ik dat bij TomTom vele jaren geleden de tevredenheid met de reistijd een van de belangrijkste indicatoren bleek te zijn voor vertrek. Niet de absolute reistijd, maar de tevredenheid met die reistijd. Maar zonder te weten welke data worden gebruikt, is het dus niet mogelijk om te bepalen of IBM echt relevante gegevens heeft.

95% zekerheid, maar hoe is die berekend?

Rometty zegt ook niets over hoe IBM die 95% zekerheid heeft berekend. Hoe weet je zeker dat iemand gaat vertrekken? Is het berekend aan de hand van data uit het verleden? Mensen die vertrokken zijn? Dat lijkt mij de enige mogelijkheid om een claim over voorspellende waarde van vertrek te doen. Maar resultaten uit het verleden geven geen garantie voor de toekomst.

 resultaten uit het verleden geven geen garantie voor de toekomst

Laat ik dit omschrijven met een persoonlijk voorbeeld uit het begin van mijn carrière. Weinig bekend feit is dat ik ooit een paar jaar gewerkt heb als dataleverancier voor beleggers. We hadden destijds een uniek product met unieke data ontwikkelend. Na 2 jaar data verzamelen maakten we een model dat op basis van onze data een rendement van 60% per jaar wist te realiseren. Toen we het model het jaar erop fictief lieten beleggen, kwam het slechts tot een rendement van 10%. Als we het model wat aanpasten, boekten we wel meer dan 50% rendement. Het probleem van een model baseren op het verleden is dat het in de toekomst soms niet werkt…

Conclusie: 95% zekerheid bieden is onmogelijk

Dus als ik een uitspraak hoor dat men met 95% zekerheid kan voorspellen dat iemand vertrekt vind ik dat aan de ene kant onwijs interessant, want die signalen opvangen is heel belangrijk. Aan de andere kant weet ik dat het onmogelijk is zo’n zekerheid te noemen.

Interessante, maar niet te controleren statements, zodat het algoritme mij vooral grootspraak lijkt

Het klinkt heel interessant. Ik geloof ook absoluut dat er datapunten zijn die iemands vertrek voorspellen. Ik denk dat we als mensen deze indicatoren vaak over het hoofd zien, maar dat een algoritme die absoluut wel kan zien. Maar of dat ook met 95% zekerheid gebeurt? Ik kan je met 100% zekerheid zeggen dat we dat nooit kunnen zeggen. Omdat je nooit met zekerheid kunt zeggen of je iets voorkomen hebt of dat het anders toch niet was gebeurd. Interessante materie, maar oncontroleerbare statements, waardoor het algoritme mij voorlopig vooral grootspraak lijkt.

bas van de haterdOver de auteur van dit blog

Bas van de Haterd is onder meer initiatiefnemer van Digitaal-Werven, een jaarlijks onderzoek naar welke organisatie aan kandidaten de beste digitale sollicitatie-ervaring biedt, en samen met Werf& organisator van TA Live.

Lees hier meer van Bas.

Nieuwe assessmenttools in opkomst: codeurs-tester Triplebyte haalt 35 miljoen op

Opleiding en ervaring zeggen weinig over wat iemand écht kan. Steeds meer partijen duiken in dat gat met online testen en assessments. Een markt waar ook steeds meer geld in omgaat, getuige de 35 miljoen die de Amerikaanse start-up Triplebyte recent ophaalde.

‘Meer bedrijven dan ooit tevoren hebben ontwikkelaars nodig. Maar de standaard om die mensen te vinden is door op LinkedIn te kijken. Dat is volgens ons niet genoeg’, zei Triplebyte-CEO Harj Taggar (midden) in een recent interview. Bij een zoektocht op LinkedIn mis je immers de mensen die nu nog niet in het IT-vak zitten, maar daar wél heel goed zouden passen.

‘de standaard om ontwikkelaars te vinden is door op LinkedIn te kijken. Dat is volgens ons niet genoeg’

Samen met CTO Guillaume Luccisano (links) en COO Ammon Bartram (rechts) probeert hij daaraan iets te doen. Met codeertests en machine learning wil de start-up uit San Francisco een grotere pool aan potentiële medewerkers aanboren, en zo betere matching tot stand brengen. Dat pakt tot nu toe al redelijk goed uit: het eigen personeelsbestand nam het afgelopen jaar al toe van 20 naar 40, met een omzet tot boven de 1 miljoen dollar per maand, afkomstig van klanten als Adobe, Apple, American Express, Blackrock, Box, Dropbox en Uber.

‘Dit kan wel eens een unicorn zijn’

En nu komt er nog eens een investeringsronde van 35 miljoen dollar bij voor de Amerikaanse start-up. Mede dankzij de eerder opgehaalde miljoenen hintte CEO Taggar er zelf al op dat dit wel eens een nieuwe zogeheten ‘unicorn’ kan zijn (een jong bedrijf dat snel 1 miljard waard is). ‘We zijn Triplebyte gestart omdat elk bedrijf nu zijn eigen software wil bouwen, en dat ze daarvoor ontwikkelaars nodig hebben. Maar er komen niet genoeg engineers van school om aan de vraag te voldoen. De oplossing, denken wij, is een nieuwe manier te zoeken waarmee bedrijven technisch talent kunnen vinden.’

‘De mismatch oplossen? Zoek een nieuwe manier waarmee bedrijven technisch talent kunnen vinden’

Dat talent wordt verleid met leuke giveaways (zoals jassen en powerbanks) om een profiel in te vullen en de testen te maken. Iemand die op ‘de traditionele manier’ meermalen werd afgewezen, wijdt er op Medium een enthousiaste review aan. Inmiddels hebben al meer dan 150.000 mensen de testen op de site gedaan.

triplebyte jas

Zeker niet de enige

Het verhaal van Triplebyte is niet het enige dat een oplossing zoekt in een sollicitatieproces waarbij het cv overbodig wordt gemaakt, maar in plaats daarvan op werkelijke skills wordt geselecteerd. In Nederland zijn de testen van Brainsfirst enigszins vergelijkbaar. Ook Pymetrics en Arctic Shores vallen min of meer in dezelfde belofte, net als codeerplatform DevScore. In de VS zijn ook veel andere partijen bezig te kijken hoe je vaardigheden boven ervaring kunt stellen, zodat een meer eerlijke selectie kan plaatsvinden. En in Nieuw-Zeeland is er recent veel aandacht voor Joy Business Academy, dat cv’s wil laten uitsterven via gamification.

veel partijen zijn momenteel bezig te kijken hoe je vaardigheden boven ervaring kunt stellen

Denk aan Plum.io dat zaken als arbeidsethos, teamwork en leiderschap zegt te meten aan de hand van onder meer een database van 24 biljoen datapunten. Of aan Vervoe, dat zogeheten ‘Talent Trials’ inzet om de on-the-job skills van kandidaten te meten en die zo automatisch te matchen met hiring managers. Ook noemenswaard is Andela, dat via AI-tools Afrikaanse programmeurs wil verbinden aan Amerikaanse start-ups.

Meer precisie in het proces

Alles erop gericht om ‘meer precisie’ in het recruitmentproces te krijgen, zoals Taggar het uitdrukt. Of, met enig bravoure: ‘Als jij de skills hebt, zorgen wij dat jij het sollicitatiegesprek krijgt.’

triplebyte

Lees ook:

De Jonge Recruiterspodcast: Ruth Tolhuijs ontdekte dat je eerst moet weten wie je bent, voordat je kunt solliciteren

Jonge recruiters zitten nog maar net in het vak, maar hebben al genoeg te vertellen. Elke maand interviewen we een van hen in onze Jonge Recruiterspodcast. Denk aan vragen als: hoe ging je eerste aanname? En hoe zie je de toekomst van recruitment voor je?

Vandaag in de tweede aflevering: Ruth Tolhuijs, Recruitment Consultant Online Marketing bij WeKnowPeople.

Wat nu?

Na haar HR-studie twijfelde Ruth: wat nu? Bij haar werk voor een uitzendbureau ontdekte ze dat het belangrijk is om eerst te weten wie je bent en wat bij je past, voordat je kunt solliciteren. En dat gold ook voor haarzelf.

De juiste persoon op de juiste plek, dat is wat ze nastreeft

Match via Instagram

Via het Instagramaccount van de Rijdende Recruiter werd ze nieuwsgierig. Waar werkte deze creatieve en inspirerende vrouw? De match werd al snel duidelijk: Ruth ging aan de slag bij WeKnowPeople, het bedrijf dat haar waarden deelde. De juiste persoon op de juiste plek, precies wat zij zelf nastreeft als recruiter.

Meedoen?

Ben jij een jonge recruiter (max 2 jaar ervaring en onder de 30 jaar) en wil je meedoen? Neem dan contact met ons op!

Lees ook:

Funny Friday: investeringsfonds zoekt ‘Jargon Junker’ om buzzwoorden te verbannen

‘Een uitdaging’ zoeken, een ‘spontane’ persoonlijkheid hebben of ‘proactief’ zijn: zomaar een paar buzzwoorden die veel kandidaten, maar ook ondernemers gebruiken. En dat moet maar eens afgelopen zijn, vindt een Londens investeringsfonds.

Daarom is Fuel Ventures momenteel op zoek naar een heuse ‘Jargon Junker‘. Het investeringsfonds heeft maar liefst 55.000 pond over voor een ‘Pitch Deck Analyst‘, oftewel: iemand die de vele investeringsvoorstellen die het fonds ontvangt wil screenen op kleurloos taalgebruik of onnodige buzzwoorden, in de vacature treffend omschreven als ‘Business BS‘.

vacature fuel ventures jargon junker

 

Mark Pearson, eigenaar van de investeerder, is het namelijk zat om telkens weer aanvragen te krijgen vol met lelijk jargon als ‘game changer‘, ‘laaghangend fruit’ of ‘thought leader‘. Zulke termen wekken alleen maar verwarring, zegt hij, en zorgen voor meer onnodig denkwerk. Als er iemand is die zulk jargon uit die voorstellen kan halen, is hij daar dan ook zeer mee geholpen, zegt hij.

Ook goed idee voor recruitment?

Wij vinden het ook een goed idee voor de recruitmentwereld. Want ook daar komen zoals bekend nog steeds veel ‘jeukwoorden‘ voor, zoals ‘geen 9-tot-5-mentaliteit’, ‘passie’ en ‘in je DNA’. Van welk buzzwoord word jij de laatste tijd knettergek? Suggesties kunnen gestuurd worden naar de redactie!

Zelf een leuk idee voor Funny Friday?

Elke vrijdag eindigen we met lichte voet op Werf& met de rubriek Funny Friday. Heb jij een leuk idee? Laat het ons weten!

Flinke fittie om de vraag: moet de kandidaat altijd een bedankje sturen?

‘Neem nooit iemand aan die geen bedankje stuurt voor het sollicitatiegesprek’, stelde een Amerikaanse hoofdredacteur recent. Het leidde deze week tot flink wat (Twitter-)ophef. Want waarom selecteren we eigenlijk nog altijd mensen op zulke dubieuze gronden?

Het leek op het eerste gezicht misschien een vrij onschuldig blog dat Jessica Liebman een week geleden op Business Insider plaatste. De Executive Managing Director van het platform maakte daar bekend al meer dan 10 jaar lang mensen aan te nemen. En daarbij hanteert ze naar eigen zeggen al heel lang één vuistregel: neem nooit mensen aan die niet de moeite nemen een bedankje te sturen na een sollicitatiegesprek.

‘Een bedankje bewijst oprechte interesse’

Zo’n bedankje via de mail zou volgens haar nodig zijn, omdat alleen die kandidaten oprechte interesse in de functie tonen. Het is volgens haar een makkelijke test om te kijken of een kandidaat een ‘good egg’ is. Ze zegt er zelf wel bij dat zo’n bedankmailtje nog geen enkele garantie biedt dat de kandidaat ook succesvol zal zijn. ‘Maar deze barrière heeft wel bewezen profijtelijk te zijn, in elk geval bij mijn organisatie.’

‘Een bedankje laat je zien dat de kandidaat eager, georganiseerd en welgemanierd is’

Het is zelfs niet de eerste keer dat ze deze ‘test’ verdedigt, want in 2012 deed ze al eens min of meer hetzelfde. Volgens haar voorspelt zo’n bedankmailtje twee dingen. Enerzijds zullen kandidaten die een bedankje sturen niet snel uit het werving- en selectieproces stappen, anderzijds zegt zo’n bedankje volgens haar ook iets over hoe effectief de kandidaat in kwestie is. ‘Het laat je zien dat de kandidaat eager, georganiseerd en welgemanierd is. Het toont ook doortastendheid, omdat de interviewer lang niet altijd het mailadres zelf heeft doorgegeven en de kandidaat het dus moet opzoeken.’

rode vlag bedankjeNiet de enige vage vuistregel of rode vlag

Klinkt plausibel? Ach, laten we zeggen: het is in elk geval bepaald niet de enige vage vuistregel of ‘rode vlag’ die over het internet circuleert als het gaat om de selectie van mensen. Van verraderlijke sollicitatievragen tot de ‘biertest‘: bedrijven hanteren tal van selectiemechanismes waar ze misschien zelf jarenlang in geloven, maar die wetenschappelijk gezien zelden tot nooit stand houden als succesvoorspeller.

‘Ik werk nooit voor bedrijven met ongeschreven selectieregels die niet correleren met prestaties’

En langs diezelfde lijn lag ook de enorme storm aan kritiek die deze week ontstond op de blog van Liebman. Waar eerdere soortgelijke artikelen schijnbaar achteloos passeerden, maakte Liebmans vuistregel heel wat negatieve reacties los. Zo schrijft Jaana Dogan als een van de eersten in respons dat ze zelf ook een ‘simpele regel’ hanteert: ‘Ik werk nooit voor bedrijven met ongeschreven selectieregels die op geen enkele manier correleren met werkprestaties – en zeker niet als ze daarover opscheppen.’

Typisch gevalletje ‘survivor bias’

En James Dingle schrijft dat Liebmans artikel ‘op zoveel niveaus verkeerd is’. ‘Zou ze ook zulke regels hanteren als het gaat om opslag en promoties van medewerkers? Wat zou ik dan als medewerker moeten denken over hoe ik mijn werk moet uitvoeren?’ Volgens hem getuigt de blog van Liebman ook van een typisch gevalletje ‘survivor bias‘: zeggen dat je nooit problemen hebt gehad met wie je zo hebt aangenomen, zegt natuurlijk niets over al die mensen die je hebt afgewezen. Misschien waren die uiteindelijk wel veel beter geweest…

‘een ‘good egg‘, dat is gewoon slecht verhulde codetaal voor: ons soort mensen’

Anderen wijzen erop dat om een bedankje vragen, terwijl je geen mailadres geeft, ‘just stupid‘ is. ‘Hoeveel bedankjes heeft deze recruiter zelf gestuurd naar mensen die ze heeft geïnterviewd? Respect zou twee kanten op moeten werken.’ Nog een ander wijst op het problematische begrip van wie een ‘good egg‘ is. ‘Dat is gewoon slecht verhulde codetaal voor ‘ons soort mensen’, mensen van een zekere sociale klasse.’

Duizenden reacties

De twitterfittie liep vervolgens in de duizenden reacties. Zóveel, dat ook andere media zich op de zaak stortten. Zoals de Huffington Post, dat in een uitgebreid artikel erop wijst dat de media-industrie nauwelijks diversiteit kent. En dat vuistregels zoals het sturen van een bedankje die situatie in elk geval niet verbeteren. ‘Het gaat hierbij namelijk om aangeleerd sociaal gedrag, niet om een gedeeld universeel begrip van wat mensen geacht worden te doen in een bepaalde situatie.’


Het online platform benaderde overigens ook zelf nog wat experts over de kwestie. Ook hun oordeel is in de meeste gevallen negatief over Liebman’s standpunt, al zijn er enkelen die wel wijzen op de ‘goede manieren’ die een bedankje van een kandidaat zou uitstralen. Maar past dat nog wel bij deze tijd, vraagt bijvoorbeeld T. Koirtyohann zich af. ‘Het gaat uit van het beeld dat je kandidaten een gunst verleent door hen voor een baan te overwegen. Maar feitelijk is het tegenwoordig omgekeerd: jíj zou je kandidaten moeten bedanken dat ze een baan bij jou overwegen.’

Een bedankje? Dat moet je verdienen…

Ook The Guardian besteedde inmiddels al aandacht aan de zaak. ‘Gewoon onbeschoft’, noemt columnist Arwa Mahdawi de praktijk van Liebman. ‘Eerst kleineren ze je, en vermalen ze je. En dan zou je als kandidaat de werkgever ook nog voor dat “voorrecht” moeten bedanken?’ Ook volgens haar zou het juist andersom moeten werken: ‘Als bedrijven een bedankje willen van een kandidaat, zouden ze ook iets moeten doen om dat te verdienen…’

Lees ook:

Aantal sollicitanten in laatste 2 jaar bijna gehalveerd (maar er blijken er ook steeds minder nodig)

Recruiters doen hun werk, met andere woorden, ‘steeds efficiënter’, zo concludeert Jobvite in een onderzoek waarvoor het alle gegevens van 10 miljoen sollicitatieprocessen uit de eigen database onderzocht. Om een voorbeeld te noemen: waren in 2016 nog in totaal zo’n 526 bezoekers op je werkenbij-site nodig om tot één hire te komen, vorig jaar volstond daarvoor al een bezoekersaantal van 177.

jobvite efficiënter

Recruiters steeds efficiënter

Recruiters beheren de hele kandidatenfunnel steeds beter, aldus het rapport. Weliswaar schommelt de gemiddelde time-to-fill al een paar jaar rond de 38 à 39 dagen, alle andere metrics lijken ‘op groen’ te staan. Zo leidt een bezoek aan een werkenbij-site vaker tot een sollicitatie (van 8% in 2016 tot 18% vorig jaar). Ook leidt een sollicitatiegesprek vaker tot een aanbod (van 20% in 2016 tot 28% vorig jaar). En zo’n aanbod wordt door de kandidaat tegenwoordig ook vaker aangenomen (83% in 2016 versus 95% in 2018).

een bezoek aan een werkenbij-site leidt steeds vaker tot een sollicitatie (van 8% in 2016 tot 18% vorig jaar)

Naar sectoren uitgesplitst blijkt dat in de retail de time-to-fill (weinig verrassend) het kortst is. Net zo min verrassend is het dat in de zorg en het onderwijs het aantal sollicitanten het laagst is. Wél een opvallende bevinding is dat in de ICT het aantal sollicitanten juist vrij hoog is, maar dat hier (net als in de media) ook wel weer vrij veel sollicitanten nodig zijn om tot 1 hire te komen.

Netwerk, interne mobiliteit en maatwerk het meest effectief

jobvite efficiënterGekeken naar effectiviteit blijken de eigen recruitmentsite en ook jobboards in het onderzoek overigens niet hoog te scoren. Ze trekken weliswaar (bijzonder) veel sollicitanten, maar aannames komen er zelden uit voort. Het netwerk van de hiring manager, interne mobiliteit en op maat gemaakte campagnes blijken meer resultaat op te leveren. Ook referrals blijken volgens dit onderzoek (andermaal) zeer effectief.

Recruitment wordt ‘lastiger, duurder, en langduriger’

Het Jobvite-onderzoek komt min of meer tegelijk uit met ander onderzoek, van Kronos, waaruit blijkt dat recruitment steeds ‘lastiger, duurder én langduriger’ wordt. Van de door hen ondervraagde HR-managers bij 234 organisaties heeft inmiddels 73% de startsalarissen opgetrokken om nog maar aan voldoende talent te kunnen komen.

al 73% heeft de startsalarissen opgetrokken om nog maar aan voldoende talent te kunnen komen

Ruim de helft (53%) zegt het aantal vacatures de laatste 2 jaar te hebben zien stijgen. En 47% antwoordt bevestigend op de vraag of de cost-per-hire in die tijd omhoog is gegaan. Ook over de vraag wat dit betekent, zijn velen eensgezind: 53% van de organisaties zegt van plan te zijn de komende 2 jaar ‘grote veranderingen’ aan te brengen in de talent acquisition-strategie om de toenemende krapte het hoofd te bieden.

Lees ook:

Werving nieuwe stijl: zo leer je resultaat te halen uit inbound recruitment

De oude wervingsmanier van post & pray werkt steeds minder. Wat komt ervoor in de plaats? ‘Inbound Recruitment’ bijvoorbeeld. Maar hoe haal je daar het meest resultaat uit?

Het klassieke recruitment werkt steeds minder goed. Mensen willen niet langer door jouw advertenties en telefoontjes onderbroken worden. Craig Davis (nota bene een reclameman) zei het ooit mooi: “We have to stop interrupting what people are interested in, and BE what people are interested in.” 

Inbound recruitment probeert door online kennis te delen nieuwe mensen aan te trekken

Inbound recruitment probeert door online kennis te delen mensen aan te trekken. Het is iets wat vooral jongeren aanspreekt, merk ik bij de workshops die ik regelmatig over het onderwerp geef. ‘Deze manier van werken past precies bij ons’, zo reageerde een medewerker van bemiddelingsbureau JAM bijvoorbeeld tijdens een eerdere workshop. Op zich niet vreemd, de gemiddelde medewerker van JAM is nog geen 25.

We klikken en kopen bij leveranciers die we vertrouwen

Mensen aantrekken door online te delen, is voor deze generatie tweede natuur. De mensen van mijn generatie denken vaak nog in termen van onderbreken: koud bellen, of reclame maken. Recruiters die nog steeds hele dagen aan de telefoon hangen, alsof de privacywet niet bestaat.

‘Bij Mediamarkt hebben ze het ook door: we negeren die gelikte verkoper, we vinden zelf wel wat we willen weten’

Maar ‘inbound recruitment’ is anders. De filosofie ervan komt voort uit wat wel inbound marketing wordt genoemd. Iedereen die wat wil kopen begint tegenwoordig immers bij Google. Bij Mediamarkt hebben ze het inmiddels ook door: we negeren die gelikte verkoper, we vinden zelf wel wat we willen weten. Steeds vaker hebben we niet eens een verkoper nodig, we klikken en kopen bij leveranciers die we vertrouwen.

Niet snel scoren, maar kennis delen

Dat betekent dat een heel andere houding nodig is, niet die van snel scoren, maar die van kennis delen. Authentiek en eerlijk, mensen prikken snel door verkooppraatjes heen. Toen ik daar in 2012 bij mijn (parttime) werkgever MCB mee begon, waren we op ons werkgebied nog een van de eersten in Nederland. Inmiddels krijgen de ‘actief delende’ collega’s regelmatig commerciële kansen. Onlangs kreeg ik zelfs de vraag of we “minder content wilden delen, ik word te veel gebeld”.

Kennis delen om klanten aan te trekken, bleek ook nieuwe medewerkers aan te trekken

Kennis delen om klanten aan te trekken, bleek echter ook nieuwe medewerkers aan te trekken. Zo waren er mensen die bijvoorbeeld interviews met verkopers lazen over nieuwe diensten, en direct solliciteerden: “Ik las het interview met Rick en dacht ‘hier wil ik ook werken’.” Vanaf dat moment nam de samenwerking met de HR-afdeling toe en gingen we bewust vacaturelinks in marketingcontent plaatsen. Volgens de HR-collega’s nam het aantal reacties op vacatures daarna toe met een viervoud…

Workshop Inbound Recruitment: wat houdt het in?

Sinds ik parttime ondernemer ben, geef ik naast mijn workshops Inbound Marketing daarom nu ook workshops over Inbound Recruitment. Zo’n workshop duurt één dagdeel en bevat onder andere deze onderdelen:

  • Wat is inbound marketing/recruitment?
  • Hoe ga je om met ‘thought leadership’ en kennis delen?
  • Interviewblogs: waarom en hoe?
  • Hoe vertaal je dit in sociale media en LinkedIn?

De workshop levert overigens ook daadwerkelijk content op: deelnemers interviewen elkaar en werken het uit in een online artikel. De website van JAM staat bijvoorbeeld inmiddels vol met zulke interviews, die volgens directeur Ruud Schippers al veel hebben opgeleverd. Op zich niet vreemd, het is een aanpak die perfect bij hen en hun jonge doelgroep past…

thijs inbound recruitment

Over de auteur

Dit artikel is geschreven door Edwin Vlems, samen met Nicole van Roekel initiatiefnemer van het Platform Inbound Recruitment, een site die artikelen en cases over dit prille vakgebied bundelt.

edwin vlems inbound

Vlems geeft woensdag 29 mei bij Seats2Meet op Strijp-S in Eindhoven, ondersteund door Werf&, een workshop ‘inbound recruitment’. Daarin gaat het onder meer over:

  • Ontwikkelingen in marketing en HR
  • Inbound Marketing en inbound recruitment
  • De Candidate Journey
  • Content en bloggen: theorie en praktijk (oefening)
  • Social Media: theorie en praktijk

Vlems is ook marketingmanager van metaalgroothandel MCB en spreekt en schrijft veelvuldig over Inbound Marketing, Content Marketing en Social Media. Je kunt hem volgen op @evlems.

Lees ook:

256 sollicitanten aantrekken zónder zelf te sourcen; hoe doe je dat?

Hoe werf je 256 sollicitanten zónder te sourcen of te headhunten? Bij de snelgroeiende EWS Group vonden ze de oplossing in: inbound recruitment. Oftewel: vertel niet wat het werk inhoudt, maar maak duidelijk wat het bij jou anders maakt dan hetzelfde werk bij een ander.

Eco Worldwide Solutions, kortweg de EWS Group, is momenteel lekker aan het groeien, net zoals veel andere Nederlandse bedrijven. Het bedrijf, met het hoofdkantoor in Werkendam, telt inmiddels zo’n 100 medewerkers in Nederland, België, Engeland, Italië, Frankrijk, Oostenrijk, Spanje en Duitsland. Zij zijn allemaal actief op het gebied van bijvoorbeeld ongediertebestrijding, gasmetingen, het zogeheten fumigatie (oftewel: begassingen), ventilaties en biobehandelingen van goederen in opslag.

ews group inbound

Het is groeiende business. Niet alleen in Nederland, maar bijvoorbeeld ook in België, waar het bedrijf in Antwerpen een kantoor heeft. Nu is groei meestal superleuk, maar het kan ook een keerzijde hebben. Als je namelijk niet genoeg personeel kunt vinden, dan zit de huidige bezetting met meer werk. En dat zorgt weer voor stress en een hogere werkdruk.

Dus moeten er mensen bij. Maar ja, hoe vind je die zo snel?

Dit soort vervelende bijeffecten van groei wil je als werkgever natuurlijk minimaliseren. En dus moeten er mensen bij. Dit is overigens niet alleen bij EWS zo, ik zie dit bij heel veel bedrijven gebeuren. Maar ja, hoe werf je veel mensen in korte tijd? Vaak wordt er dan naar bekende kanalen gekeken. We zetten dan bijvoorbeeld een vacature op bekende jobboards. Of we bellen een stuk of 20 intermediairs om te vragen of ze willen zoeken.

‘zowel de hiring manager als HR vinden het vaak lastig om het even anders dan anders aan te vliegen’

Maar wat als dit weinig oplevert? Het is dan voor zowel de hiring manager als HR vaak lastig om het nét even anders dan anders aan te vliegen. Maar het kan wél, bewijzen ze bij EWS. Bijvoorbeeld door de intrinsieke motivatie van een latent werkzoekende te triggeren en hen te laten overstappen van baan. Bij EWS leidde dat bijvoorbeeld ertoe dat ze ruim 256 sollicitaties ontvingen binnen 6 weken, voor meerdere uitvoerende en kantoorfuncties.

jacco ews

Het magische woord: inbound recruitment

Het magische woord is hier: inbound recruitment. Er werden mensen bereikt en overtuigd die nu bij de buurman van EWS werkten en dachten: “Hmm, dat EWS, daar zou ik wel voor willen werken. Ik ga maar eens reageren.”

‘Het levert meer op als je schetst wat werken bij jou anders maakt dan hetzelfde werk bij de ander’

Als je een (vacature)tekst schrijft met dit in je achterhoofd, is het direct een must om ook andere zaken te beschrijven dan alleen een opsomming van taken en verantwoordelijkheden. Te vaak zie ik nog een interne vacature-omschrijving met een reeks bulletpoints van werkzaamheden. Maar ik heb ervaren dat het meer oplevert als je in de functieomschrijving schetst wat er anders is aan werken bij jóúw bedrijf ten opzichte van hetzelfde werk bij een ander bedrijf. Véél meer.

david ews

Wat maakt hetzelfde werk anders, relaxter en/of prettiger?

Die latent werkzoekenden die EWS zocht weten namelijk heus wel wat het werk van een ongediertebestrijder, gasmeetkundige of gassingsleider inhoudt. Ze lezen daarom liever wat ditzelfde werk bij EWS ánders, relaxter en/of prettiger maakt. Deze informatie kun je alleen maar schetsen door uitgebreid met de doelgroep te spreken.

‘medewerkers weten meestal beter wat er anders en/of beter is aan een organisatie dan de vacaturehouder’

Als interimmer merk ik overigens dat ik ook veel meer informatie bij deze werknemers kan lospeuteren dan als iemand van HR dit probeert te doen. Ik hou daarom niet alleen vaak intakegesprekken met stakeholders om hun verwachtingen te managen, maar spreek liefst ook met medewerkers om relevante vakinhoudelijke informatie te vergaren. Ik vind zo’n gesprek altijd het belangrijkst, want medewerkers weten meestal preciezer wat er anders en/of beter is aan de organisatie dan de vacaturehouder.

Dat scheelt tijd…

Enfin. Veel tijd investeren voor gesprekken met de medewerkers is dus stap 1. Met deze waardevolle input kun je overigens ook veel sneller de onderstaande zaken realiseren:

  • Een wervende vacaturetekst;
  • Doelgroeponderzoek;
  • Markt- en concurrentieonderzoeken;
  • Vacaturevideo;
  • Werkenbij-site (tone-of-voice van standaardteksten);
  • Websiteteksten;
  • Wervende advertentieteksten.

Mijn tip? Ga aan de slag met inbound recruitment. Ja, het investeringsplaatje is anders. Dit kan nooit op basis van no-cure-no-pay plaatsvinden, zoals (soms) bij een intermediair. Maar de resultaten van deze methode zijn verbluffend. Ik zie ook steeds meer succescases om mij heen. Denk aan de case van Hiab, ingezonden voor de Werf& Awards, waarmee zij binnen 2 weken meerdere zware technici (mbo-4/hbo-werktuigbouw) wisten te vinden voor hun vacatures. Of Heinz (van de Ketchup), dat dankzij inbound recruitment in 3 maanden tijd 20 schaarse operators wist binnen te halen. En gelukkig zijn er zo nog veel meer cases te vinden.

Over de auteur

Robert Buning is een interim corporate recruiter, een recruitmentmarketeer én een verkoper, naar zijn idee dé perfecte mix voor een online-recruitmentspecialist. Bedrijven helpen om met inbound recruitment zelf personeel te werven, daar wordt hij gelukkig van. Zijn blogs gaan over alledaagse recruitmentzaken.

Lees meer

  • Lees hier meer van Robert Buning

Als een recruitmentsysteem zichzelf niet terugverdient, ligt het aan de gebruiker

Als werving en matching je core business is, is een goed systeem onmisbaar, zegt Hans Scheers. Zelfs als je bedrijf heel overzichtelijk is en je bovendien handig bent met Outlook, Excel en andere handige kantoorsoftware.

Laat ik er maar eens met een lekkere boute uitspraak invliegen. Als je een uitzend- of detacheringsbureau hebt, levert een recruitmentsysteem (of Applicant Tracking System (ATS), uitzendsysteem of hoe je het ook wilt noemen) je altijd meer op dan het je kost. Is dat niet het geval, dan heb je het verkeerde systeem gekozen of gebruik je het niet goed.

Van nature sta ik sceptisch tegenover allerlei ‘spiegeltjes en kraaltjes’ in de softwarewereld, omdat deze vaak afleiden van het doel (“voor welk probleem is dit een oplossing?”). Toch vind ik dat goed ingerichte recruitmentsoftware voor iedere uitzender en detacheerder onmisbaar is. En ik zal uitleggen waarom.

Recruitment is meer dan alleen ‘vissen’

Een recruitmentsysteem wordt interessant als je regelmatig nieuwe vacatures hebt en je een groot aantal kandidaten moet beheren. Als uitzender of detacheerder ben je dagelijks bezig met nieuwe kandidaten vinden en verleiden en vraag en aanbod matchen. Maar als het goed is ook met de opbouw van een relatie met je bestaande kandidaten en opdrachtgevers. Het is dus niet alleen ‘vissen’ (in dezelfde vijver als waar je concurrenten ook hun hengeltje hebben liggen), maar ook ‘kweken’ van toekomstige mogelijkheden.

Je moet niet alleen ‘vissen’, maar ook toekomstige mogelijkheden ‘kweken’

Als je dat goed wilt organiseren, moeten je processen goed gestructureerd zijn, liefst in één omgeving. Daarin combineer je een CRM (Customer Relationship Management)-deel voor je opdrachtgevers met een ATS (Applicant Tracking System)-deel voor je kandidaten. Daartussenin zit matchingfunctionaliteit. Bovendien koppel je er nuttige extra tools aan. Zo kun je stap voor stap bouwen aan de relatie met je kandidaten, ook als je deze niet meteen kunt plaatsen.

De kapstok voor allerhande tools

Een goed ingericht recruitmentsysteem is het centrale systeem in je business. Van daaruit stuur je alle activiteiten aan. Daardoor hoef je niet steeds allerlei systemen naast elkaar te gebruiken, die bovendien ook nog eens voor een deel dezelfde gegevens nodig hebben. Als het systeem flexibel genoeg is, kan je er allerlei andere tools aan ophangen. Denk aan:

  • Je website met vacatures (vacatures plaatsen, automatisch in je systeem plaatsen van sollicitanten);
  • e-mail;
  • Multi-postingsoftware om je vacatures te verspreiden onder vacaturesites;
  • Intelligente matchingsoftware, die het koppelen van de vraag (de vacature) aan het aanbod (de kandidaat) ondersteunt;
  • Feedbacktools, die automatisch de vinger aan de pols houden met betrekking tot de tevredenheid van kandidaten en opdrachtgevers;
  • Pakketten die videosollicitaties ondersteunen;
  • Assessmenttools;
  • Digitale ondertekening;
  • E-mailmarketing tools;
  • Cv-testingsoftware;
  • Urenregistratie;
  • Planningsoftware;
  • Verloningssoftware;

Meten is weten

Je wilt grip op je werk hebben. Zo efficiënt mogelijk omgaan met je tijd en je geld. Met behulp van een goed ingericht recruitmentsysteem kun je zien wat het effect is van je activiteiten en je investeringen. Zodat je ook kunt bijsturen en jezelf kunt verbeteren.

Met goede rapportages kun je analyseren welke activiteiten effectief zijn

Met goede rapportages kun je ook analyseren welke activiteiten effectief zijn. Zorgt een toename van het aantal telefoontjes richting kandidaten voor een toename van het aantal plaatsingen? Of werkt een periodieke vacaturemailing misschien beter? Met goede rapportages leer je jouw proces steeds beter begrijpen, bijsturen en optimaliseren.

Beheersing van wettelijke kaders

Goede systemen blijven zichzelf ontwikkelen. Hiervan profiteer je als de wet- en regelgeving verandert. Neem de AVG. De betere systemen hadden heel snel een proces ingericht, waarmee je de verplichte toestemming kunt vragen, vastleggen en beheren. Zonder een goed systeem is het bijna onmogelijk om op een goede (wettelijk verantwoorde) manier om te gaan met je kandidaten.

Het levert je geld op

Als rechtgeaarde Hollander zijn we geneigd om meteen te vragen: “ja, maar wat kost dat?” Want natuurlijk moet een ATS-leverancier een boterham verdienen. Ik daag je uit om er anders naar te kijken: als je een recruitmentsysteem goed inricht en goed gebruikt, bespaar je veel tijd en geld! Ik ben ervan overtuigd dat de businesscase in de meeste gevallen positief uitvalt.

Hoe zorg je ervoor dat jij niet een van die bedrijven wordt ‘waarbij het aan de gebruiker ligt’?

Als je investering in je ATS hoger is dan de besparing van tijd, verhoging van de omzet en beter omgaan met je geïnvesteerde euro’s, dan moet je een ander systeem kiezen. Of beter omgaan met je huidige systeem.

Kiezen, inrichten, trainen, managen

Het klinkt eenvoudig en in basis is het dat ook. Maar er komt wel wat bij kijken voordat je het volle succes haalt uit een systeem. Hoe zorg je ervoor dat jij niet een van die bedrijven wordt ‘waarbij het aan de gebruiker ligt’?

  • Er is veel keuze in systemen. ‘Het beste systeem’ bestaat niet, maar ‘het beste systeem voor jouw bedrijf’ wel. Zorg dat je goed weet wat je wilt en laat je goed voorlichten over de beschikbare opties.
  • Als je een systeem hebt gekozen, moet het ingericht worden. De inrichting moet aansluiten bij je bedrijf. En uiteraard moeten de gegevens die je al hebt erin.
  • Dan komen de gebruikers in beeld. Dat betekent het intrainen van vaardigheden en vooral het eigen maken van de werkwijze die je als bedrijf wenst.
  • En tot slot komt het management om de hoek kijken. Het nieuwe systeem moet door alle lagen van je bedrijf gebruikt worden. Op de werkvloer als handig hulpmiddel, maar ook als stuurinstrument voor het dagelijkse management. Zonder betrokkenheid van het management is het beste systeem kansloos.

Over de auteur

Hans Scheers

Hans Scheers werkte jarenlang in de detacheringswereld en helpt nu bedrijven bij het verbeteren van hun recruitment als zelfstandig ondernemer bij Xapax. Hij ondersteunt organisaties op het gebied van marketing en communicatie, de bouw van een (werkgevers)merk en de inrichting van de processen om de juiste medewerkers te werven.

Lees ook:

Natascha Hollart: Corporate Recruiter

Oude situatie

Oude functie: IT Talent Manager
Oude werkgever: PEAK-IT

Nieuwe situatie

Nieuwe functie: Corporate Recruiter
Nieuwe werkgever: PEAK-IT

Ingangsdatum: 1 februari 2019

In mijn nieuwe rol als Corporate Recruiter houd ik mij bezig met het werven en selecteren van nieuw intern personeel voor PEAK-IT. Hierbij vind ik het belangrijk om de juiste match te maken tussen de kandidaat en de organisatie om zo het winnende team te creëren.

De rubriek ‘Baanwisselaars’ wordt mogelijk gemaakt door de Leergang Recruitment Basic en Leergang Recruitment Advanced van de Academie voor Arbeidsmarktcommunicatie

Charlotte Sars: Corporate Recruiter

Oude situatie

Oude functie: IT Recruiter
Oude werkgever: PEAK-IT

Nieuwe situatie

Nieuwe functie: Corporate Recruiter
Nieuwe werkgever: PEAK-IT

Ingangsdatum: 18 maart 2019

In mijn nieuwe functie zal ik talent aantrekken en kandidaten enthousiasmeren om aan de slag te gaan bij PEAK-IT. Het is mijn streven om een goede match te maken tussen de kandidaat en de organisatie, waarbij ik een zo realistisch mogelijk beeld wil geven omtrent de functie en sfeer.

De rubriek ‘Baanwisselaars’ wordt mogelijk gemaakt door de Leergang Recruitment Basic en Leergang Recruitment Advanced van de Academie voor Arbeidsmarktcommunicatie

Sharon Stravers: Recruitment Project Professional

Oude situatie

Oude functie: Senior Intercedent
Oude werkgever: Consolid

Nieuwe situatie

Nieuwe functie: Recruitment Project Professional
Nieuwe werkgever: Compagnon

Ingangsdatum: 1 maart 2019

Als recruitment professional word ik vanuit Compagnon gedetacheerd naar verschillende organisaties voor tijdelijke opdrachten op het gebied van werving & selectie.

De rubriek ‘Baanwisselaars’ wordt mogelijk gemaakt door de Leergang Recruitment Basic en Leergang Recruitment Advanced van de Academie voor Arbeidsmarktcommunicatie