4 op de 5 werkzoekenden verdenken recruiters van vooroordelen

Zo’n 80% van de werkzoekenden verdenkt recruiters ervan vooroordelen te hebben tegenover bepaalde kandidaten. Toch ziet maar 28% brood in een sollicitatieproces waar helemaal geen menselijke recruiter meer aan te pas komt.

sander poos indeedDat blijkt uit onderzoek van Indeed, waarvoor ruim 1.600 werkzoekenden en werknemers in Nederland en België werden ondervraagd. De onderzoekers concluderen daaruit dat kunstmatige intelligentie wel degelijk een belangrijke rol kan spelen in het werving- en selectieproces, maar dan vooral als ondersteuning van de menselijke recruiter, niet als vervanging van hem of haar. Tijd voor een gesprekje met Sander Poos, managing director van Indeed Benelux en opdrachtgever van het onderzoek.

> Waarom is volgens jullie de menselijke factor onmisbaar?

“Aan de ene kant geeft dus 80 procent van de respondenten aan dat werkgevers sollicitanten wel eens te snel of verkeerd beoordelen. Dat komt juist doordat zij – net als elk ander mens – bevooroordeeld kunnen zijn. Toch zegt aan de andere kant nog geen 30 procent dat het wervingsproces eerlijker zou zijn zónder menselijke recruiters. Dit impliceert dat de recruiter wel degelijk nodig is om juist in te schatten of een kandidaat matcht met de baan en andersom. AI-toepassingen zien wij dan ook echt als aanvulling op het sollicitatieproces, niet als vervanging van een recruiter. Het blijft mensenwerk.”

> Hoe kan AI helpen vooroordelen te voorkomen?

“Nieuwe technologie voor geautomatiseerde assessments geeft HR-professionals en recruiters inzicht in hoe kandidaten presteren op bepaalde taken. Dus echt op basis van prestatie en competenties. Dat vermindert vooroordelen of sluit ze zelfs uit. Denk bijvoorbeeld aan de analyse van de taalvaardigheid van een medewerker in een klantcontactcenter. Een telefoongesprek van 10 minuten met een AI-agent in een specifieke taal is dan al voldoende om de spreekvaardigheid en communicatieve vaardigheden van een kandidaat in te schatten. Zonder het risico op subjectiviteit dat je hebt als een mens die inschatting maakt.

‘Een telefoontje van 10 minuten met een AI-agent is al genoeg om iemands spreekvaardigheid in te schatten’

Maar ook hiervoor geldt dat dit niet helemaal zonder mensen kan. Uiteindelijk wil je de resterende selectie alsnog door een mens laten beoordelen. De recruiter interpreteert de resultaten en maakt de verbinding met de functie en organisatie. Precies daarom zien we kunstmatige intelligentie echt als een kwalitatieve toevoeging in het wervingsproces.”

> Welke kant gaat dat op?

“Kandidaten koppelen aan de juiste baan, dát is waar het om draait. Vaak kijken recruiters en HR-managers naar opleiding en werkhistorie om te bepalen of de kandidaat een goede match is. Maar cv’s bieden slechts een beperkt beeld van kandidaten. Dan kunnen assessments helpen, om zoveel mogelijk objectieve data te verzamelen over een kandidaat. Door zulke tests te automatiseren, kan kunstmatige intelligentie recruitment naar een hoger niveau tillen.

‘Door tests te automatiseren, kan kunstmatige intelligentie recruitment naar een hoger niveau tillen’

Op die manier beschikken HR-managers en recruiters over een onbevooroordeelde lijst van de kwalificaties van potentiële kandidaten. Het is vervolgens aan hen om te beoordelen of dat matcht met de gevraagde kwalificaties van de functie en of de kandidaat dus in het team en de organisatie past.”

Wat houdt die menselijke kant dan straks nog in?

“Technologie kan helpen data en inzichten te verschaffen, maar de recruiter maakt de verbinding naar competenties voor de functie, het team en de organisatie. Mensen blijven nodig om toezicht te houden om het technologische proces, resultaten te interpreteren en ook gewoon om een indruk te krijgen of de ‘match’ er ook gevoelsmatig is. We willen allemaal nog steeds met een mens praten over een nieuwe functie in plaats van met een computer. Niemand koopt een huis via Funda zonder het eerst in het echt te hebben gezien. Technologie kan werkzoekenden en werkgevers samenbrengen, maar of het daadwerkelijk een goede match is, blijft een menselijke beslissing.”

Lees ook:

Hoe je het best video in recruitment kunt toepassen (the basics, deel 1/3)

In 2018 is video belangrijker dan ooit. Maar hoe zet je het in om de beste mensen te werven? Ellen van Dieren helpt je er de komende weken in een serie blogs mee op weg.

Begin 2018 betrapte ik mezelf erop dat ik mij stoorde aan het gebrek aan videomateriaal in wervend Nederland. Recruitmentvideo, het leek mij zo vanzelfsprekend… De kandidatenmarkt vraagt toch om transparantie? Beelden zeggen toch meer 1.000 woorden? Nieuwe generaties kijken toch liever naar amateurbeelden dan naar professionele video?

De dagelijkse praktijk…

Maar in de wondere wereld van werving (de dagelijkse praktijk dus) lijkt dat toch anders. In het afgelopen halfjaar kwam ik in trainingen, sprekerssessies en gesprekken veel belemmeringen tegen omtrent dit onderwerp. Tijd, geld, camera-angst, ict-beperkingen, lastige corporate (communicatie)collega’s, privacywetgeving.. Ik kan zo nog wel even doorgaan, maar dat zou zonde zijn van jouw leestijd.

Grootste misvatting die ik vaak merk is dat we video gaan inzetten om maar video in te zetten

Gewoon: doen!

Het is tijd voor omdenken en gewoon te beginnen. Daarom: lieve recruitmentvrienden, uit je strandstoel en voor de camera! In een serie van 3 blogs wil ik de komende weken bespreken hoe jij video kunt inzetten voor je wervingsinspanningen:

  1. Vanuit de kandidaat
  2. Vanuit de werkgever
  3. Vanuit de recruiter

Laten we vandaag starten met het allerbelangrijkste: de kandidaat. Grootste misvatting die ik vaak merk is dat we video inzetten om maar video in te zetten. Omdat het zo lekker hip is. Zonder video tel je niet meer mee. Maar de eerste vraag moet altijd zijn: wil jouw kandidaat dat ook?

Doe eerst de doelgroep

Iedere succesvolle werving start met doelgroepinformatie. Dat betekent echt de tijd nemen om jouw ideale kandidaat te leren kennen. Wat zijn de beweegmotieven voor een verandering van baan? Welke arbeidsvoorwaarden staan in zijn of haar top 3? Op welke hobby’s kun je inspelen? Welke cultuurwaarden passen bij hen? Maar ook: op welke wervingskanalen kan ik hem of haar bereiken? Via welke devices en met welke content? En aha, daar komt de vraag; past daar video bij? Soms kan een oldskool advertentie in een huis-aan-huiskrantje ook wel weer eens werken.

Wat zou je zelf willen zien?

Als jouw doelgroep inderdaad online te vinden is en video past bij dat kanaal (Instagram, LinkedIn, Whatsapp, Facebook), vraag je dan even af: wat wil mijn kandidaat over mij weten als werkgever en hoe kan video helpen? Dus stel je zelf minimaal eens per jaar serieus de vraag: wat wil ik zelf lezen of zien over een werkgever als ik ga solliciteren?

Ook jij wilt weten hoe het écht is om daar te werken, hoe de collega’s, locatie en het kantoor eruitzien

Ook jij wilt weten hoe het écht is om daar te werken, hoe de cultuur, collega’s, locatie en het kantoor eruitzien. Ik geef veel trainingen over hoe dit aantrekkelijk te verwoorden in vacatureteksten. Maar eigenlijk is beeldmateriaal hier nog veel geschikter voor. Employer branding-videos zijn dus te gek voor kandidaten. Hoe je deze video’s makkelijk kunt maken (maar wel met een goede strategie) licht ik toe in mijn blog van volgende week.

Voorbeeld van een recente, laagdrempelige recruitmentvideo

Kan ook bij een appje

Een ander moment kan zijn dat je video inzet in de benadering van de kandidaat via Whatsapp. Dat geeft de kandidaat direct een beeld van jou als recruiter, maar ook een sneak peek van kantoor is dan snel gemaakt. En nog eentje hoe je een kandidaat echt kunt helpen met video; ter voorbereiding op het eerste sollicitatiegesprek. Die aankomst bij het gebouw en de ingang vinden is altijd spannend voor een zenuwachtige kandidaat. Maak even een korte video met je smartphone waarin je het gebouw, de route naar entree en de leuke receptioniste laat zien. Dat zorgt voor minder stress bij de kandidaat en een hogere slagingskans op een aanname voor jou.

Denk na over de actie die je wilt bereiken

Ben je overtuigd van video inzet voor jouw kandidaat? Voordat je nu lukraak gaat opnemen, stel jezelf dan drie vragen. De eerste: wat moet mijn kijker (de kandidaat) tijdens de video voelen?

voelen slide recruitmentvideo video

De tweede vraag: wat moet de kijker tijdens de video denken?

Maar de derde vraag is misschien nog wel het belangrijkst: wat moet hij of zij na de video dóén? Wat is mijn doel met de video? Welke call to action wil je bereiken? In mijn videorecruitment-trainingen bereiken we met deze vragen al de grootste inzichten. Pas daarna gaan we aan de slag om deze inzichten in een lekker lopend verhaal te verpakken en goed voor die camera te staan.

doen slide recruitmentvideo

De opkomst van interactieve video

Als je weet wat je de kandidaat wilt laten doen, kun je zelfs het gebruik van interactieve video overwegen. Daarbij heeft de kandidaat zelf de keuze welke vervolg ze in de video kiezen, dus dit maakt zeker goed gebruik van het kandidaatperspectief. Een goed voorbeeld is hier te zien.

Don’t be shy, just try!

Heb jij bovenstaande helder voor ogen, dan is de slagingskans van een succesvolle recruitmentvideo groter. De extra tijd die je aan het begin van je wervingsproces investeert, zorgt uiteindelijk voor winst in zowel tijd, geld als kwaliteit van jouw aannames. En onthoud: Don’t be shy, just try!

Ook aan de slag met real content? Kom naar het Werf& Selectie Jaarcongres

Op het Werf& Selectie Jaarcongres op 16 oktober in Utrecht legt Ellen van Dieren (de auteur van dit artikel) uit hoe zij met echte content voor een goede Candidate Experience zorgt. Schrijf je hier in om haar geheimen te horen.

Lees ook:

Of kijk hier naar een voorbeeld van hoe Ellen zelf video inzet:

5 redenen waarom we zo blij moeten zijn met alle nieuwe assessmentvormen

Zeker weten dat je de beste kandidaat selecteert? Tal van nieuwe assessmentvormen maken volgens Bas van de Haterd de kans op een goede match groter dan ooit. Er zijn zelfs ‘fundamentele problemen’ mee op te lossen, zegt hij.

In een vorig artikel schreef ik al waarom ik veel nieuwe vormen van assessments zo veelbelovend vind. Natuurlijk, er is nog veel te leren is en we staan nog pas aan het begin van de onderbouwing van alles dat we nu meten. Maar nu al laten tools als micro-expressies, linguïstische assessments en game-based assessments zien veel potentieel te hebben. Om dit concreet te maken beschrijf ik een aantal situaties waarvoor ze waardevol kunnen zijn:

#1. Om diversiteit van het team te waarborgen

Bij diversiteit kijken we vaak naar man/vrouwverhoudingen of naar het aantal mensen met een migratieachtergrond. Maar waar het bij diversiteit werkelijk om gaat, is diversiteit in gedachten en kwaliteiten. Een team moet aanvullende kwaliteiten hebben.

‘opvallend hoeveel HR-afdelingen gevuld zijn met mensen die karaktertechnisch op elkaar lijken’

HR zou dit als geen ander moeten weten, maar toch is het opvallend hoeveel HR-afdelingen gevuld zijn met mensen die karaktertechnisch veel op elkaar lijken. Een assessment met micro-expressies bij een grote HR-afdeling wees eens uit dat bijna iedereen hetzelfde profiel had (met marginale verschillen). Het gevolg: iedereen vond ook dezelfde werkzaamheden leuk en was goed in dezelfde dingen. Daardoor bleven ook steeds dezelfde taken liggen of ze werden half uitgevoerd. Bovendien had vrijwel niemand meer echt eer in zijn of haar werk, omdat niemand het werk nog als bijzonder zag.

De oplossing is om voortaan bij elke nieuwe hire nadrukkelijk aan te geven dat het een aanvullend karaktertype moet zijn, en dit te testen bij de sollicitanten. Bij deze organisatie ging het met name om het analytische type. De kosten van zo’n test zijn een paar honderd euro. Als er daardoor ook maar één persoon minder per jaar uitvalt zijn deze kosten al in honderdvoud terugverdiend.

#2. Om matching van startfuncties te verbeteren

Een cv heeft bijzonder weinig voorspellende waarde. Het zegt wat je voor wie gedaan hebt en hoe lang, maar niet: hoe goed en onder welke omstandigheden. Een cv van een starter zegt zo mogelijk nog minder. Het zegt dat je bent afgestudeerd in een bepaalde richting. Misschien nog wel dat je erbij hebt gewerkt of dat je buitenschoolse activiteiten hebt gedaan. Iets dat de ene recruiter als positief ziet (want: ‘breed georiënteerd’) en de andere juist als negatief (‘geen focus’).

‘een cv zegt wat je voor wie deed en hoe lang, maar niet: hoe goed en onder welke omstandigheden’

Vaak voorspelt iemands karakter veel meer dan diens cv. Wat maakt bijvoorbeeld trainees en PhD’s succesvol of niet? Je hebt vaak al een bestaande populatie van wie je de kwaliteit kunt meten. Op basis van die resultaten kun je de sollicitanten assessen om zo te matchen met de eigenschappen van de meest succesvolle trainees of PhD’s.

#3. Om beter internationaal te kunnen werven

Wie internationale werknemers aanneemt, krijgt onherroepelijk te maken met cultuurverschil. Laten we twee voorbeelden nemen waarvan bijna iedereen zich meteen een beeld kan vormen, Chinezen en Indiërs. Beide landen brengen de meest talentvolle programmeurs en onderzoekers voort die zeer succesvol kunnen zijn. Maar cultureel hebben ze niet altijd het karakter om in Nederland te slagen.

‘culturele verschillen qua sociale wenselijkheid zijn in een game-based assessment niet meer relevant’

Zelfstandigheid? Om hulp of uitleg durven vragen? Nee kunnen zeggen? Het zijn vaardigheden die redelijk makkelijk meetbaar zijn, bijvoorbeeld via game-based technologie. Dit is ook bijna niet te manipuleren, zodat je een veel beter beeld krijgt van de kandidaat. Ook zijn culturele verschillen qua sociale wenselijkheid in een game-based assessment niet meer relevant. Omdat je naar het daadwerkelijke karakter kijkt, kun je er goed mee bepalen of de kandidaat wel of niet in een Nederlandse werksfeer gaat passen.

#4. Om discriminatie uit te bannen

Ik kan dit punt niet genoeg herhalen: één van de grootste voordelen van werving op basis van (nieuwe vormen van) assessments is dat je er vooroordelen en onbewuste discriminatie mee uitsluit. Volgens mij zijn (op een enkeling na) recruiters niet racistisch. Toch tonen de cijfers steeds opnieuw aan dat als je Mohammed, Achmed of Ali heet je kansen minder zijn dan die van Bas, Peter of Martijn.

De data van Harver laten duidelijk zien dat in hun assessments (in dit geval specifiek voor callcenters en winkelverkopers) Mohammed en Achmed evenveel kans hebben als Peter of Martijn. De (onbewuste) discriminatie valt weg als je niet meer selecteert op vooroordelen (cv’s), maar op relevante testen (assessments).

#5. Om iemands potentieel te bepalen

De laatste reden waarom ik zo ongelooflijk veel kansen zie in de nieuwe vormen van assessments zie is omdat ze niet alleen kijken naar wat een kandidaat gedaan heeft, maar vooral naar wat een kandidaat in potentie kán doen. Brainsfirst bijvoorbeeld kijkt naar iemands cognitieve potentieel.

‘met deze testen overtuig je een werkgever waarschijnlijk beter om iemand een kans te geven’

Dit is met name waardevol voor de onderkant van de arbeidsmarkt. Ik geloof namelijk niet dat er mensen zijn zónder talent. Veel talent(en) wordt alleen niet (h)erkend. Mensen die al jaren in de bijstand zitten, hebben meestal geen idee waar ze goed in zijn. Ze geloven ook niet dat ze érgens goed in zijn. Ze hebben vaak hun hele leven te horen gekregen dat ze niets konden; van hun ouders, hun leraren, hun omgeving. Een vragenlijst die vraagt waar iemand goed in is, heeft bij hen dan ook geen nut. Dat weten ze helemaal niet. Een game-based assessment heeft dan veel meer zin. Als ze het zelf gaan geloven, kun je daarop doorbouwen via training en begeleiding. Ook kun je met deze testen een werkgever waarschijnlijk beter overtuigen iemand een kans te geven.

Conclusie: aanpak fundamentele problemen

Er zijn nu al veel mogelijkheden om deze nieuwe technologieën toe te passen. Nogmaals: het is geen panacee, er is niet één beste tool en er moet nog veel ontdekt worden. Wel liggen er kansen om een aantal fundamentele problemen op de arbeidsmarkt op te lossen. Er liggen veel mogelijkheden om naar veel betere matching van vraag en aanbod te gaan, waarbij iemands talent en niet diens afkomst, geslacht of de sociale klasse de belangrijkste rol spelen. Natuurlijk moeten medewerkers het nog steeds zelf doen. En natuurlijk spelen er nog meer zaken die (nog) niet meetbaar zijn.

‘De rol van de recruiter is nog lang niet uitgespeeld, maar deze zal wel veranderen’

De rol van de recruiter is nog lang niet uitgespeeld, maar deze zal wel veranderen. In de (nabije) toekomst moet een recruiter de beste tool(s) voor de functie kiezen en daarmee bepalen welke kwaliteiten nodig zijn om het team optimaal te laten functioneren.

bas van de haterd

Over de auteur van dit blog

Bas van de Haterd is onder meer initiatiefnemer van Digitaal-Werven, een jaarlijks onderzoek naar welke organisatie aan kandidaten de beste digitale sollicitatie-ervaring biedt, en samen met Werf& organisator van TA Live.

Lees ook:

Goed nieuws voor recruiters: Whatsapp maakt chatbots mogelijk

In augustus heeft Whatsapp zijn systeem open gezet via een API. Dat betekent dat je er nu als bedrijf applicaties op kunt bouwen. Geweldig nieuws voor recruiters, want daarmee wordt ook een Whatsapp-chatbot mogelijk.

Als je een chatbot voor Whatsapp weet te bouwen, kun je in principe de kandidaat via een appje allerlei vragen laten stellen, en die als recruiter automatisch laten beantwoorden. Bij Facebook Messenger was het al langer mogelijk om chatbots te bouwen, speciaal voor hun platform. Whatsapp volgt nu dus dat voorbeeld. Dat biedt grote kansen, en wel om de volgende redenen:

#1. Mobiel solliciteren wordt beter

Er is nog steeds een groot probleem met mobiel solliciteren. De meeste organisaties bieden het niet aan. En áls ze het al aanbieden is het meestal op een manier die – als je eerlijk bent – de meeste Nederlanders niet kunnen gebruiken. Natuurlijk is het fijn als je de mogelijkheid biedt je cv via Dropbox of Drive te uploaden. Maar hoeveel mensen hebben hun cv in Dropbox of Drive? Hooguit de actief werkzoekenden.

Natuurlijk is solliciteren via LinkedIn wel een pluspunt voor mobiele sollicitatie-ervaringen, maar dat werkt LinkedIn dan weer zoveel mogelijk tegen. Whatsapp zou hiervoor nu wel eens de oplossing kunnen bieden. Hoe? Door mobiel de mogelijkheid te bieden vast enkele vragen te stellen via Whatsapp (via een bot) en deze bot later terug te laten komen met een soort van alert. Goh, heb je al gesolliciteerd? Een Whatsapp-chatbot kan wel eens de ontbrekende link zijn voor een prettige mobiele sollicitatie-ervaring.

Een Whatsapp-chatbot kan wel eens de ontbrekende link zijn voor een prettige mobiele sollicitatie-ervaring

Hierbij moeten we wel vermelden dat de bot natuurlijk méér moet kunnen. Gewoon een standaard vraag- en antwoordspel lijkt me minimaal, maar bij veel banen kun je mogelijk zelfs een eerste sollicitatie helemaal afronden. Je kunt bijvoorbeeld al een aantal gerichte vragen (laten) stellen over iemands motivatie.

#2. Alertservices worden mogelijk

Whatsapp geeft aan dat berichten in de Business API binnen 24 uur gratis zijn, daarna gaan ze geld kosten. Een paar cent. Dat biedt een geweldige mogelijkheid om mensen die op je site zijn en informatie inwinnen over je organisatie, via een chatbot, later een alert te sturen. E-mailadressen veranderen nog wel eens, zeker bij studenten, maar ook bij werknemers. Telefoonnummers veranderen veel minder. Een alert via Whatsapp biedt daarmee tal van mogelijkheden, hetzij een alert waarbij de kandidaat centraal staat (‘Je gaf aan in september af te studeren, lig je op schema?’), hetzij een alert die gaat over de organisatie (‘We hebben nu deze vacature open’). En dat dan direct op de telefoon van de kandidaat…

Conclusie: goed voor werving

Whatsapp is een applicatie die grof gezegd bijna alle Nederlanders op hun telefoon hebben. Meer dan Facebook Messenger in elk geval. Dat maakt het een geweldig kanaal om op te nemen in je wervingsactiviteiten. Hoe je dit precies kunt invullen? Daarvoor moet je bij de specialisten zijn. Zoals die van Job Pal, waar ze recent dit blog al schreven over de nieuwe Whatsapp-mogelijkheden. Op 20 september spreken ze ook op TA-Live in Amsterdam, mocht je hen persoonlijk wat willen vragen over dit onderwerp.

ta talent acquisition live

  • Bestel hier je kaarten voor Talent Acquisition Live

bas van de haterd

Over de auteur van dit blog

Bas van de Haterd is onder meer initiatiefnemer van Digitaal-Werven, een jaarlijks onderzoek naar welke organisatie aan kandidaten de beste digitale sollicitatie-ervaring biedt, en samen met Werf& organisator van TA Live.

Lees ook:

Er staan weer 25 interessante webinars op stapel (en de aanmeldingen zijn begonnen)

Alles willen weten over de laatste trends op het gebied van recruitment en inhuur? Van 24 tot en met 28 september organiseren ZiPconomy en Werf& weer een nieuwe Webinar Week, waarin het hele werkveld aan bod komt.

In totaal 25 boegbeelden, specialisten en ervaringsdeskundigen laten in deze week in een gratis webinar van een uur hun licht schijnen over de in hun ogen belangrijkste ontwikkelingen. De week richt zich op een brede doelgroep: van recruiters tot inhuurprofessionals, en van inkopers tot arbeidsjuristen. Elke dag in de week heeft zijn eigen thema, van arbeidsmarktcommunicatie tot HR-technologie en flexibilisering.

Voor de vierde keer georganiseerd

ZiPconomy en Werf& organiseren de Webinar Week in september nu alweer voor de vierde keer. ‘Zie het als dé kans om in één week op de hoogte te worden gebracht van alle relevante ontwikkelingen op het gebied van arbeidsmarktcommunicatie, recruitment en vast en flex. En dat gewoon, van achter je eigen computer’, zegt Geert-Jan Waasdorp, initiatiefnemer en uitgever van Werf&.

Nieuwe kansen en vraagstukken

‘Er gebeurt ontzettend veel op de arbeidsmarkt’, vult Hugo-Jan Ruts aan. De hoofdredacteur en uitgever van ZiPconomy verzorgt samen met Niels van Berkel bijvoorbeeld zelf een webinar over de opkomst van platformen die externen aan organisaties kunnen koppelen. ‘Dat vast en flex naar elkaar toe groeien is interessant. Dat biedt nieuwe kansen voor organisaties, maar ook nieuwe vraagstukken.’

10 keynotes, 5 webinars per dag

Elke dag in de Webinar Week krijgt 1 hoofdthema mee, en een dagvoorzitter. Er zijn in totaal 10 keynote sprekers, en 5 webinars per dag. Samen zorgen die dus voor in totaal 25 webinars, over de hele week heen. Tijdens en voorafgaand aan de week zullen zowel Werf& als ZiPconomy inhoudelijk verslag doen van de bevindingen. De beide organisaties verwachten enkele duizenden deelnemers aan de in totaal 25 gratis webinars, die ook na afloop van de week nog beschikbaar zullen blijven.

webinarsMeedoen?

Niets missen? Meld je dan nu gratis aan! Of kijk eerst hier voor meer informatie over het programma en de inhoud van de webinars.

Indeed gaat recruiters nu ook helpen via eigen opleidingen

Als eerste land na de Verenigde Staten is Nederland aan de beurt voor de introductie van de Indeed Academy: gratis e-learnings met best practices voor recruiters.

De Indeed Academy wordt aangekondigd als een ‘producttraining die je helpt om alles uit Indeed te halen’. Het gaat om een gratis trainingsprogramma van 9 e-learnings en bijbehorende testen. De korte videolessen leren gebruikers hoe ze de juiste talenten vinden en aantrekken, hoe ze datagedreven inzichten verkrijgen en hoe ze hierop kunnen inspelen. Enkele onderwerpen die verder aan de orde komen: hoe je meer resultaat kunt halen uit Indeed CV, hoe je metrics beter kunt gebruiken en hoe je Sponsored Jobs zo kunt inzetten dat je wel vijf keer zoveel respons kunt verwachten op een vacature.

Toptalent leren aantrekken

De Nederlandstalige e-learnings zijn on-demand beschikbaar en niet tijdgebonden. Zo kun je als recruiter deelnemen op basis van je eigen schema en in je eigen tempo. “Toptalent aantrekken lukt niet zomaar”, verklaart Sander Poos, managing director van Indeed Benelux, de introductie. “We zien dat werkgevers en recruiters handvatten kunnen gebruiken om bijvoorbeeld employer branding goed aan te pakken. Onze academy leert recruiters onder andere hoe ze op Indeed een bedrijfspagina claimen, inrichten en optimaliseren. En hoe ze dit middel kunnen inzetten om hun employer brand aantrekkelijk en authentiek te presenteren naar potentiële kandidaten.”

Leer door en een badge ligt klaar

De Indeed Academy is ontworpen door productexperts van de vacaturesite. Gebruikers ontdekken alles over het recruitmentplatform, waaronder tips om betere vacatures te schrijven. Voor wie echt zijn best doet en het volledige trainingsprogramma voltooit, ligt de status van Indeed Academy Graduate klaar. Geslaagden ontvangen dan een badge en krijgen een afstudeercadeautje als bewijs van hun inspanningen en om zich te onderscheiden als innovatief recruiter.

Lees ook:

Hoor meer tijdens de Webinar Week:

Anouk Kon, recruitment evangelist van Indeed, zal woensdag 26 september tijdens de Webinar Week van Werf& en ZiPconomy meer uitleg geven over ‘het nieuwe zoeken naar vacatures‘. De inschrijvingen zijn geopend!

Geen powerpoints, wel kruisbestuiving: over het waarom van een nieuw talent-evenement

Er komen géén powerpoints, maar hopelijk ontstaat wel kruisbestuiving tussen iedereen die ‘iets’ met het onderwerp talent heeft. Over het waarom van de Talent Unconference, die op 19 september plaatsvindt in Amsterdam.

bas van de haterd

Evenementen en congressen rondom talent zijn er al vele. Maar het evenement dat later deze maand bij Rockstart in Amsterdam plaatsvindt, mag gerust anders dan de andere genoemd worden. Hier geen sprekers die alleen maar vanaf een hoog podium hun verhaal komen vertellen, maar juist een interactief gebeuren, bedoeld om van elkaar te leren. En dat rondom het brede thema ‘talent’. Een interview met initiatiefnemer Bas van de Haterd.

> Waarom dit evenement?

“The Recruitment Unconference, of kortweg: TRU, is al jaren een begrip in de internationale recruitmentwereld. Op deze evenementen, opgezet door Bill Boorman, praten vakgenoten van over de hele wereld, in de hele wereld, met elkaar over de stand van zaken. Ze leren elkaar trucjes, maar er zijn ook fundamentele discussies over privacy en de inrichting van de arbeidsmarkt.

‘Vakgenoten leren elkaar hier trucjes, maar er zijn ook fundamentele discussies’

Recruitment is nog steeds een belangrijk onderwerp op deze conferentie. Maar in samenspraak met Bill Boorman hebben we het onderwerp nu iets breder getrokken. Dat gebeurt overigens al op veel TRU’s. Zo waren er op de laatste TRU London ook erg goede discussies over de gig economy en de rol van bureaus in de wereld van recruitment. Wij hebben nu met TTU explicieter gemaakt dat het om het brede begrip talent gaat en niet alleen om recruitment.”

> Wat kunnen we allemaal verwachten?

“Het doel is gewoon: kennis delen met vakgenoten. Aangezien er een grote groep internationale (expat)recruiters in Nederland is die een eigen netwerk vormen, maar veelal niet op Nederlandse conferenties komen, hebben we besloten het geheel in het Engels te doen. Dat sluit ook mooi aan op het Engelstalige Talent Acquisition Live, dat een dag later plaatsvindt.

‘Je haalt er bij deze sessies uit wat je erin stopt, je bepaalt zelf mede de richting van de dialoog’

We hopen op goede gesprekken, discussies en het delen van kennis met vakgenoten. Geen verhalen, geen powerpoints, maar een discussieleider die een stelling poneert en op basis daarvan ontstaat een gesprek. Je haalt er bij deze sessies uit wat je erin stopt, je bepaalt zelf mede de richting van de dialoog.”

> Op wie richt je je met name?

“We richten ons op iedereen die íets met talent heeft. Dat klinkt heel breed, maar juist uit kruisbestuiving komt volgens mij het meeste innovatie en de meeste kennis voort. We willen dus niet alleen recruiters aanspreken, hoewel er ook veel voor recruiters te doen is. Maar we hopen juist ook dat inhuurders van freelancers, HRD-managers en iedereen die betrokken is bij de arbeidsmarkt en de ontwikkeling van talent aanwezig is.”

> Waarom zoveel korte tracks, en vier sessies naast elkaar?

“Snel zou ik het niet noemen, intens vind ik een beter woord. Want je bent niet alleen bezoeker – tenminste, dat is niet de bedoeling – je bent ook deelnemer. Iedereen draagt bij, als je wilt bijdragen. We hebben vier sessies naast elkaar omdat er ruimte is voor maximaal 100 mensen. Uit ervaring blijkt dat het meestal geen groepsgesprek meer is als er meer dan 25 mensen bij een discussie zijn.

‘Ik hoop vooral dat mensen tijdens deze middag hun voeten volgen’

Er is een breed spectrum aan onderwerpen, en ik hoop vooral dat mensen hun voeten volgen. Als je het niet meer boeiend vind, zoek dan vooral een andere sessie op. Ga vooral ook kijken naar onderwerpen waar je normaal niet heen zou gaan. Verbreed je blik.

Omdat het geen lineaire verhalen zijn, maar discussies en dialogen, is het behoorlijk intensief om het te volgen, zo is de ervaring. Vandaar dat we er ook alleen een kort middagprogramma van gemaakt hebben. Dat is al intens genoeg.”

> Kun je een paar van die onderwerpen noemen?

“Het gaat op The Talent Unconference onder meer over de gig economy, de internationale arbeidsmarkt, het landschap van de recruitmenttechnologie, referral hiring en kunstmatige intelligentie. Het gaat om alles wat impact heeft op talent, over talenten aantrekken en de manier waarop we omgaan met talenten, over de toekomst van talent, talentontwikkeling, en vast en flex.

Er is overigens nog ruimte voor meer sessies als je zelf een topic wilt bespreken. Bovendien hebben alle bezoekers tijdens het event de mogelijkheid om een onderwerp in te dienen dat via stemmen op het programma kan komen. Je kunt dus ook zelf zaken agenderen als je dat wilt.”

> In 1 zin, wat nemen bezoekers volgens jou mee naar huis?

“Mijn oud-docent zijn altijd: als je 1 of 2 ‘aha-momenten’ hebt gehad op een evenement, dan was het een goed evenement. Als het er nul zijn is het een slecht event, en als het er meer zijn heb je je vakgebied niet goed bijgehouden. Dus 1 à 2 keer zul je hopelijk denken: dat wist ik niet of daar had ik op die manier nog nooit over nagedacht. Dat maakt je mentaal een rijker persoon.”

> Wat kost het evenement?

“De toegang van The Talent Unconference is op donatiebasis, dus je bepaalt zelf wat je wilt bijdragen aan de catering en drank. De basiskosten zijn gedekt met dank aan onze sponsoren, Brainnet, Vonq en Textkernel, maar hoe meer donaties er binnen komen, hoe lekkerder de hapjes bij de borrel…”

Interesse in The Talent Unconference?

Bestel hier je kaarten voor het evenement van 19 september bij Rockstart in Amsterdam.

Lees ook:

Ellen van Dieren: ‘Zet realistische (video)content in voor een betere Candidate Experience’

Film met een smartphone. ‘Realiteit is de nieuwe kwaliteit. Een wervingsvideo hoeft niet op en top professioneel te zijn, als het maar oprecht is’, stelt Ellen van Dieren, binnenkort spreker op het Werf& Selectie Jaarcongres.

Ellen is recruitment docent voor de Academie voor Arbeidsmarktcommunicatie en De Recruitment Trainer. Op dinsdag 16 oktober laat zij op het Werf& Selectie Jaarcongres zien hoe zij realistische content inzet, waaronder video, voor een betere Candidate Experience. Ze geeft alvast wat tips:

> Waarom is video van belang voor een goede Candidate Experience?

‘Met video kun je je merk laten zien, je sollicitatieprocedure verduidelijken en versnellen en het hele recruitmentproces persoonlijk maken. Transparantie is hierbij heel belangrijk: kandidaten vragen hierom, maar daar wordt nog weinig naar geluisterd. Video werkt hierbij het beste. Ik kan zo 10 dingen opnoemen waarin je video kunt inzetten wat recruitment veel makkelijker en persoonlijker maakt. Het is een investering en het vergt wat aandacht, maar video gaat aan het eind alleen maar opleveren. En je krijgt vacatures veel sneller gevuld.’

> Waarom is de Candidate Experience bij veel bureaus vaak nog niet goed?

‘Recruitment is nog vaak vanuit de werkgever of recruiter ingericht. Het is nog heel erg gericht op selectie, maar veel minder op werving. Vacatures beginnen met “Wij zijn op zoek naar, wij vragen, wij eisen.“ Het stukje over “Wij bieden” is vaak minimaal.

Om zelf met video aan de slag te gaan is het bij recruiters vaak de belemmering om zelf voor de camera te staan. Of een belemmering in het systeem, proces of personeel zorgt ervoor dat ze het niet doen. Dat is zonde. Ik zie te vaak “gemaakt” materiaal wat niet een afspiegeling is van de werkelijkheid van een werkdag.

‘Ik zie te vaak “gemaakt” materiaal wat geen afspiegeling is van de werkelijkheid van een werkdag’

Bureaus en werkgevers zitten vaak vast in een proces met een oude denkwijze dat nou eenmaal zo is ingericht: “we hebben er nooit zo over nagedacht”. Met een soort arrogantie en oogkleppen op stellen ze zichzelf boven sollicitanten: “Natuurlijk willen mensen bij ons werken”. Kom op werkgevers! Doe je best om je kandidaten binnen te krijgen. Dat is nodig, in de krappe arbeidsmarkt!’

Wat zouden bedrijven met een slechte Candidate Experience het eerst moeten aanpassen?

‘Het recruitmentproces moet veel persoonlijker en vanuit de kandidaat worden ingericht. Solliciteer eens een keer bij jezelf en bekijk hoe “makkelijk” jouw sollicitatieprocedure is en denk dan ook vooral aan mobile friendly. Let eens op het aantal vragen dat je voorgeschoteld krijgt, of wat voor standaardmail je krijgt na je sollicitatie. Durf kritisch naar jezelf te kijken en je aanbod aan te passen op de kandidaat.’

> Heb je alvast een tip voor een betere Candidate Experience?

‘Het sollicitatieproces moet authentiek, transparant, persoonlijk en snel zijn. En wat betreft het werken met video:

  • Zorg ervoor dat je je kandidaten met echte beelden verrast.
  • Maak het filmpje zo persoonlijk mogelijk. Laat je eigen mensen in beeld. Schep kaders voor videocontent, maar durf mensen ook vrijheid te geven.
  • Film met een smartphone: dat gaat veel sneller en het is makkelijk te uploaden. Bedrijven willen het altijd maar professioneel doen, maar de huidige generatie trigger je vooral door amateurbeelden (IG TV, Insta Stories). Dit werkt gewoon omdat het écht is.
  • Het hoeft niet perfect te zijn, als het maar oprecht is.
  • Het moet snel zijn, zowel om te uploaden als om te bekijken. Snelheid in het hele sollicitatieproces is de key om succesvol te zijn. Lange stappen en lange wachttijden, daar gaat het nog te vaak mis.’

Ook aan de slag met real content? Kom naar het Werf& Selectie Jaarcongres

Op het Selectie Jaarcongres op 16 oktober legt Ellen van Dieren uit hoe zij met echte content voor een goede Candidate Experience zorgt. Schrijf je in om haar geheimen te horen.

Dit zijn de 6 voordelen van alle nieuwe assessmentvormen

Er komen tal van nieuwe vormen op om snel en laagdrempelig de persoonlijkheid van kandidaten te testen. Dat is een heel goede ontwikkeling, betoogt Bas van de Haterd. En wel hierom.

Dat ik een groot fan ben van allerlei nieuwe assessmentvormen mag op dit blog bekend zijn. Ik heb al meerdere keren geschreven over de (on)mogelijkheden van verschillende tools, zoals die op basis van micro-expressies, taalgebruik of het gedrag tijdens het spelen van games. In dit artikel vertel ik graag 6 redenen waarom ik zulke vormen prefereer boven de vragenlijsten die in traditionele personeelsselectie gebruikt worden.

#1. Ze zijn kandidaatvriendelijk

Veel nieuwe tools zijn uitermate kandidaatvriendelijk. De kandidaat hoeft er in elk geval geen ellenlange vragenlijst voor in te vullen. Hierbij moet ik meteen de kanttekening plaatsen dat niet zeker is of deze kandidaatervaring ook positief blijft als het nieuwe ervan af is. Maar toch. Een micro-expressie-analyse kost hooguit een paar minuten. Hetzelfde geldt voor linguïstische assessments. Dat is: een stukje tekst tikken, korter dan deze blog. Of een chat met een chatbot van een paar minuten. De enige vorm die doorgaans iets meer tijd kost is een game-based assessment, waar momenteel nog wel het meest uit te halen is. Blijft dat leuker dan een vragenlijst? Ik vermoed van wel. Gamen doen veel mensen toch al voor het plezier. Vragenlijsten invullen doorgaans niet.

#2. Ze doen niet aan zelfanalyse

De nieuwe vormen van assessments zijn echte assessments. Traditionele vragenlijsten zijn toch afhankelijk van een minder betrouwbare zelfanalyse. Laten we als voorbeeld de zeer belangrijke eigenschap ‘open voor vernieuwing’ of learning agility nemen (iets waarover ook Ralf Knegtmans in zijn laatste column nog schreef). Bij een zelfanalyse is het normaal jezelf af te zetten tegen je directe omgeving, maar je omgeving wordt gekleurd door je karakter.

Bij een zelfanalyse is het normaal jezelf af te zetten tegen je directe omgeving, maar je omgeving wordt gekleurd door je karakter

Een persoonlijk voorbeeld: een ex-vriendin vond zichzelf ‘heel erg’ openstaan voor nieuwe ervaringen. Haar definitie van ‘een nieuwe ervaring’ was dan: een museum voor moderne kunst bezoeken waar ze nooit eerder was geweest. Of: op vakantie gaan naar een stad in Frankrijk waar ze nog niet was geweest. Een escape room? Een vakantie naar laten we zeggen Marokko of India? Dat zou niet in haar opkomen. Zelfanalyse, kortom, is zelden een betrouwbare indicator voor daadwerkelijk gedrag. Bij self-assessments wordt je perspectief bepaald door je omgeving.

#3. Ze zijn stuurbaar

Alle leveranciers van assessments die zijn gebaseerd op vragenlijsten geven aan dat hun testen niet te manipuleren zijn. Allemaal weten ze dat dat een grote leugen is. Je kunt misschien niet uit de test komen als de perfecte, ideale kandidaat, maar stuurbaar zijn hun testen wel degelijk.

Je kunt niet als de ideale kandidaat eruit komen, maar stuurbaar zijn traditionele testen wel degelijk

Dit is het beste te omschrijven met een anekdote van een HR-manager die na een lezing over game-based assessments tegen mij zei: ‘Wij zetten op vragenlijsten gebaseerde assessments in voor alle sollicitanten. Daar baseren we ook de persoonlijke ontwikkelplannen op. Ongeveer een kwart van onze nieuwe hires vraagt na de proeftijd of ze het assessment opnieuw mogen maken. Want dat van die persoonlijke plannen hadden ze toen niet door, en nu moeten ze trainingen doen voor dingen waar ze al erg goed in zijn of krijgen ze bepaalde opleidingen niet die ze eigenlijk wel nodig hebben’. Een kandidaat is in sollicitaties meestal ‘blauwer’ en/of ‘roder’, dus taak- en resultaatgerichter, dan als dezelfde persoon hetzelfde assessment maakt als ontwikkelassessment.

#4. Je kunt matchen met je huidige mensen

Doordat nieuwe testen minder stuurbaar zijn (zie punt 3), kun je er ook veel beter mee matchen met zittende mensen. Dit is een precaire aangelegenheid; je zittende groep moet immers groot genoeg zijn om iets representatiefs te kunnen zeggen, en tegelijk moet je niet mensen met verschillende functies op één hoop gooien.

Met nieuwe testen kun je kandidaten matchen met je huidige populatie en kijken welke kwaliteiten het verschil maken

Maar goed, je wilt je zittende mensen geen nieuwe vragenlijsten laten invullen. Maar een stukje tekstanalyse? Dat is meestal geen probleem. Zo kun je kandidaten matchen met je bestaande populatie en kijken wat de kwaliteiten zijn die echt het verschil maken. Dus: niet meer gókken dat ‘extravertie’ het verschil maakt voor een accountmanager. In plaats daarvan: daadwerkelijk méten wat de eigenschappen van de bestaande populatie zijn en dat afzetten tegen sollicitanten.

#5. Ze zijn betaalbaar

Een ander belangrijk voordeel van nieuwe assessmentvormen is de betaalbaarheid. Nu roep ik niet dat ze altijd goedkoop zijn (vaak zelfs verre van). Maar dan nog is het meestal een stuk betaalbaarder dan traditionele assessments, zeker als je ook rollenspellen en psychologen erbij betrekt.

10 tot 30 keer zoveel assessments voor hetzelfde geld lijkt mogelijk

Ter illustratie: momenteel ben ik betrokken bij een project. In de huidige structuur krijgt elke kandidaat in de laatste ronde een volledig assessment inclusief het rollenspel waar een psycholoog bij zit. We kijken of we dit kunnen omzetten naar een variant waarbij élke sollicitant al een assessment doet. Dus in plaats van eerst tientallen sollicitanten per functie af te wijzen op basis van cv’s (die nauwelijks voorspellende waarde hebben) en gesprekken (waarbij we onze mening op basis van het cv bevestigen) bekijken we dan álle sollicitanten objectief. Dit moet kostenneutraal gebeuren. Dus 10 tot 30 keer zoveel assessments voor hetzelfde geld. En dat lijkt mogelijk.

#6. Ze kennen een hoog detailniveau

Een laatste voordeel van deze nieuwe assessmentvormen is het gepresenteerde detailniveau. Uit mijn micro-expressie-assessments van Clearwater kwam dat ik onvoorspelbaar kan overkomen op bepaalde mensen, dat ik een confronterende stijl heb en dat ik ongeduldig kan worden als resultaat uitblijft. Een detailniveau (en volledig accuraat) dat ik nog nooit bij welke vragenlijst dan ook ben tegengekomen. Uit mijn game-based test bij Brainsfirst kwam bijvoorbeeld dat mijn consciëntieusheid, mijn oog voor detail, verschillend is bij verschillende zaken. Ook dat is geheel correct. Zo ben ik een ongelofelijke zeikerd als het gaat om gebruiksvriendelijkheid, maar kan spelling me niet boeien en vind ik ook huisstijlen iets waarover mensen vooral zeuren. Ik zíe niet eens dat ik ervan afwijk. Dit detailniveau kan heel waardevol zijn bij selectie van kandidaten.

Conclusie: beter dan een vragenlijst

De verschillende nieuwe vormen om de persoonlijkheid van mensen in kaart te brengen hebben allemaal hun voor- en nadelen. Game-based assessments, micro-expressies en linguïstische assessments kunnen allemaal bepaalde zaken wel en niet meten. Ook in gebruikersgemak hebben ze hun plussen en minnen. Maar over het algemeen vind ik dat ze allemaal een aantal heel grote plussen hebben ten opzichte van traditionele vragenlijsten. Daarnaast bieden deze nieuwe assessmentvormen ook veel nieuwe mogelijkheden om ze in te zetten. Hierover meer in het volgende artikel…

bas van de haterd

Over de auteur van dit blog

Bas van de Haterd is onder meer initiatiefnemer van Digitaal-Werven, een jaarlijks onderzoek naar welke organisatie aan kandidaten de beste digitale sollicitatie-ervaring biedt, en samen met Werf& organisator van TA Live.

Lees ook:

Read The F**king Manual, oftewel: hoe je bij een nieuwe baan ontkomt aan gênante situaties

Succesvol onboarden loont. Daar kun je een wereld mee winnen, weet Martijn Smit. Maar waarom is dat inwerkmateriaal dan nu nog vaak zo sáái, vraagt hij zich af. Dat kan beter!

Van de week zat ik met mijn BFF te praten over samenwonen. De eerste periode, als je net gaat samenwonen, is de meest gênante periode in je relatie. Als je net gaat daten probeer je niet op de eerste date op de pot van je date te gaan kleien alsof je Patrick Swayze in Ghost bent. Je verbergt je onhebbelijkheden.

Als je gaat samenwonen is dat over. Dan kun je niks meer verbergen. Men komt dan vaak achter dingen die je niet wist over je partner. Je denkt zelf ook: wanneer is het oké om te vertellen dat ik een Superman of Minion-onesie draag in mijn vrije tijd? Zo moest ik denken: onboarden is ook net als samenwonen. Het is ook de tijd dat je niets meer kunt verbergen. Daarom deze week: aandacht voor werknemers onboarden en preboarden.

Jouw bedorven pak yoghurt in de bedrijfskoelkast

Gedurende de sollicitatie was iedereen op zijn best. Maar als nieuwe werknemer ga je niet alleen samenwerken, je gaat ook letterlijk samenwonen. Let’s be honest: je gaat iemand aannemen die jouw poepstrepen in de pot gaat zien. Jouw bedorven pak yoghurt in de bedrijfskoelkast gaat vinden of met wie je samen in de lift staat als je per ongeluk een windje laat. Als je samenwoont en het gebeurt in bed, kun je nog even wapperen met het dekbed; in een lift kan iemand nergens heen.

In een relatie is er geen app waar je kunt zeggen: dit zijn de onhebbelijkheden van Martijn

Je moet bij een nieuwe baan iemands onhebbelijkheden aanhoren, maar ook meemaken. Ze maken je nog net niet mee in je boxer, bierbuik en badjas op de bank. Het blijft wel zo dat je voor 40 uur in de week een relatie aangaat. Het is wel een andere relatie dan die tussen twee nieuwbakken samenwoners. In zo’n relatie is er geen app waar je kunt zeggen: dit zijn de onhebbelijkheden van Martijn, dit zijn z’n leuke dingen en dit is de verdere gebruiksaanwijzing. Voor werknemers is die er inmiddels – gelukkig – wel.

Eerst de overhoring, dan pas spelen

Toen ik kind was en ik kocht iets elektronisch moest ik van mijn vader altijd eerst de gebruiksaanwijzing voordat ik er mee mocht spelen. Mijn vader noemde dit RTFM, oftewel: Read The Fucking Manual. Hij ging mij ook dan echt overhoren. Voor de gebruiksaanwijzingen van een organisatie gebruikt men personeelshandboeken. Het verbaast mij hoe weinig nieuwe werknemers die personeelshandboeken lezen. Terwijl ik vaak denk : RTFM. READ THE F*CKING MANUAL. Dan had je het geweten.

als iemand nog verliefd is en staat te trappelen om bij jou te starten, juist dan moet je hen inpakken

Maar het probleem is natuurlijk vaak dat een personeelshandboek echt dodelijk saai is. Ze zijn weinig interactief en geven vaak niet echt een beeld van een organisatie. Terwijl als iemand staat te trappelen om bij jou te starten en nog verliefd is om te gaan “samenwonen”, juist dan moet je hen inpakken.

Binnen twee weken spoorloos

Bij de Persgroep kreeg ik mijn personeelshandboek mee op een USB die in een pen verstopt zat. De pen waarmee ik ook mijn contract moest tekenen. Heel hip en anders, maar er was niet over nagedacht. Vooral omdat ik twee pubers in huis heb. USB-sticks zijn (net als iPhone opladers) in mijn huis namelijk net als IT-developers in de arbeidsmarkt: niet te vinden. Binnen twee weken spoorloos.

ik denk dat alleen meneer De Baan, de techniekleraar van mijn zoon, mijn arbeidsvoorwaarden kende

Ik kwam er later achter dat mijn zoon de USB gebruikt had om een werkstuk in te leveren en inmiddels denk ik dat alleen meneer De Baan, de techniekleraar van mijn zoon, weet wat mijn arbeidsvoorwaarden waren bij de Persgroep en wat de #metoo-regelingen zijn bij mijn Belgische vrienden van bladen, banen en de Q-Music-beats.

Weg laffe croissantjes

Momenteel werk ik naadloos samen met mijn broeders van Appical. Ik zal eerlijk bekennen: weg grote multomap, USB-personeelspen of laffe croissantjes op de eerste van de maand met je verse medewerkers. Ik plug graag dingen waarin ik geloof en Appical is dat zeker. Onboarding, daar kun je mee winnen. Als organisatie gaat het erom de Hearts and Minds te winnen van jouw nieuwe medewerkers.

Als organisatie gaat het erom de Hearts and Minds te winnen van jouw nieuwe medewerkers

Appical stelt je in staat je medewerkers bij de hand te nemen alvorens zij in dienst zijn. Door de speelse wijze waarop ze dat doen kun je alle informatie delen die relevant is voor een nieuwe medewerker, van mores tot cultuur, van teamleden tot waar het koffiezetapparaat staat.

Succesvol onboarden loont!

Met Appical ben je in staat om medewerkers leuk welkom te heten, inzicht in de organisatie te geven en hen al met al een veel betere start te geven in je club. Toepassing zou voor zoveel organisaties baat hebben. Informeer ze, incorporeer ze en investeer in ze. Uit alle onderzoeken is gebleken dat een succesvolle onboarding zorgt dat jouw medewerkers eerder renderen voor de organisatie. Waarom zou je dat niet beter inzetten?

martijn smitMartijn Smit werkt bij Adver-Online als HR & Recruitmentstrateeg.

Lees ook van Martijn:

Alle artikelen van Martijn

 

Ook jouw baan als recruiter gaat er binnenkort aan (maar paniek is overbodig)

Ja, er verdwijnen de komende jaren veel banen. Ook die van de recruiter gaat eraan, voorspelt Ben Rogmans. Maar paniek daarover? Dat is volgens hem volstrekt onnodig.

Er dreigt ‘zwaar weer’ voor recruiters, headhunters, arbeidsbemiddelaars, uitzendbureaus, en het UWV. Google for Jobs komt eraan, en dat betekent nogal wat, schrijft Ben Rogmans in het recent verschenen boek Geen paniek!. ‘Het zal niet meteen allemaal vlekkeloos werken, maar over een jaar of 3 zal het matchen van vraag en aanbod op de arbeidsmarkt stukken eenvoudiger dan nu zijn.’

Misschien dat een paar overleven…

De huidige rol van de recruiter en/of het uitzendbureau? Die wordt daarmee volstrekt anders, voorspelt Rogmans. Overbodig, zelfs. ‘Misschien dat er een paar zijn die met aanvullende diensten en nieuwe verdienmodellen overeind blijven. Misschien dat er een paar maximaal gebruik gaan maken van Google for Jobs, aangevuld met eigen of andere matching-software, en een paar duizend flexwerkers met het juiste profiel in vaste dienst nemen en gaan uitlenen.’

Recruitment zoals we het nu kennen? Over een paar jaar bestaat het niet meer

Maar het overgrote deel van de recruiters zal toch echt een andere baan dan nu moeten gaan zoeken, aldus Rogmans. ‘Er is software die uit een stapel van 100 cv’s de drie beste kandidaten selecteert, en die dat beter doet dan ervaren recruiters. Er is ook software die een video-interview met een kandidaat kan afnemen. […] Uit talloze onderzoeken blijkt dat je met data en software beter werft dan met echte mensen: die maken op basis van hun intuïtie, ervaring, vooroordelen, persoonlijke voorkeuren, onkunde en humeur van de dag vaker de verkeerde keuze.’

Er komen steeds banen voor terug

Recruitment zoals we het nu kennen? Over een paar jaar bestaat het dus zeker niet meer, voorspelt Rogmans. Dat kun je jammer en vervelend vinden, of daar kun je bang, zenuwachtig en ongedurig van worden, maar voor paniek is geen enkele reden. Want banen die verdwijnen? Dat gebeurt al zolang er banen zijn, is zijn boodschap. En steeds komen er nieuwe banen voor terug. Sterker nog: er komen alleen maar meer banen voor terug, zo leert de geschiedenis. En die zijn meestal nog leuker en zinvoller dan de vorige banen ook. Dus waarom zou dat in de toekomst ineens anders zijn?

banen die verdwijnen? Dat gebeurt al zolang er banen zijn. En steeds komen er nieuwe banen voor terug

‘Toen begin jaren 80 van de vorige eeuw de desktopcomputer werd geïntroduceerd was de voorspelling dat de hoeveelheid werk drastisch zou afnemen. We hebben ons sindsdien 35 jaar lang te pletter geautomatiseerd en gerobotiseerd. En in diezelfde tijd is de Nederlandse beroepsbevolking in omvang verdubbeld, zijn er honderden nieuwe beroepen ontstaan en werken we meer dan ooit tevoren.’

Het grootste gevaar, dat zijn we zelf

Als je zo nu en dan iets bijleert kun je ook in het tijdperk van de robots en kunstmatige intelligentie best nuttig werk blijven doen, stelt de directeur van Arbeidsmarktkansen.nl in zijn boek. Het grootste gevaar voor de toekomst van ons werk? Dat zijn wij zelf, zegt hij. ‘Daarbij gaat het om de grote groep mensen die zich niet ontwikkelt, en om de manier waarop we flexibel werk, uitkeringen, pensioenen, hypotheken en de arbeidsmarkt hebben georganiseerd en gereguleerd.’

mensen moeten nu ook echt eens zelf meer verantwoordelijkheid nemen voor hun eigen ontwikkeling

Daarin mag volgens hem namelijk nog wel heel wat gebeuren. De arbeidsmarkt mag van hem bijvoorbeeld wel een stuk transparanter worden, en mensen moeten nu ook echt eens zelf meer verantwoordelijkheid nemen voor hun eigen ontwikkeling. En het wordt ook tijd, zo stelt hij, voor ‘een nieuwe collectieve aanpak’ om de sociale zekerheid en pensioenen toegankelijk te maken voor alle werkenden: rijk en arm, jong en oud, hoog en laag opgeleid, vast en flex. En, zo zou je er bijna aan toevoegen: recruiter of niet…

geen paniek ben rogmansGeen paniek, maar ook jouw baan gaat eraan, is geschreven door Ben Rogmans, directeur van arbeidsmarktkansen.nl en voormalig hoofdredacteur van Intermediair, BN/De Stem en Dagblad De Pers. Rogmans was in 2003 ook medeoprichter van arbeidsmarktonderzoeker Intelligence Group.

De ideale kandidaat is onhaalbaar. Leve: de haalbare kandidaat!

Door continu te blijven zoeken naar de ideale kandidaat steken veel organisaties hun kop in het zand. Best vreemd, stelt Jeroen Moerenhout. ‘Waarom passen we het principe van het MVP nog niet toe in recruitment?’

Je kunt tegenwoordig geen krant openslaan of je leest weer een artikel over de krapte op de arbeidsmarkt. Talent is ogenschijnlijk nergens meer te vinden, zelfs niet onder een steen. Of… is het talent er wel degelijk, en moet je gewoon eens een andere wervingsbril opzetten om het te vinden? Een bril die niet focust op het ideale aanbod, maar op een haalbare uitvraag?

Stop met het struisvogelgedrag

Veel organisaties steken momenteel hun kop in het zand. Ze vertonen struisvogelgedrag. Alleen de perfecte kandidaat is voor hen goed genoeg. En dat is best vreemd. Het aantal openstaande vacatures heeft een recordhoogte bereikt, maar tegelijkertijd zitten er volgens UWV-topman Fred Paling nog steeds honderdduizenden mensen zonder werk. Bedrijven ondervinden steeds meer problemen bij het vinden van het juiste personeel. Toch blijven ze maar zoeken naar die ene held in een hooiberg. Het ontbreekt hen blijkbaar aan creativiteit en lef om dat patroon te doorbreken.

Van nice-to-have naar nice-to-try

Vaak is een gedroomde topkandidaat niet meer dan een ideaalbeeld. Gevormd door persoonlijke meningen, maar niet onderbouwd door feiten. Het ís ook lastig. Op basis van werkervaring en opleiding is namelijk moeilijk te verifiëren of iemand een bepaalde opdracht in jóúw organisatie kan uitvoeren. Kennis en skills? Ook die zijn lastig te bewijzen. Het zijn meestal gewoon nice-to-haves.

‘De beste manier om te ontdekken of iemand een opdracht kan vervullen is eigenlijk gewoon: testen’

Eigenlijk is de beste manier om te ontdekken of iemand een opdracht kan vervullen gewoon: testen. Een nice-to-try voor een volgende keer dat je iemand voor eenzelfde rol wilt werven. Dat doe je wellicht niet zo snel in een tijd van overvloed aan kandidaten, maar het is wel een optie als je dagelijks achter je scherm zit te wachten op sollicitaties.

Leren van de Lean-methode

Productontwikkelaars werken al jaren volgens de zogeheten Lean-methode. De kern van deze methode is om snel te leren of iets werkt of niet. In plaats van een uitgewerkt plan als uitgangspunt om het ideale resultaat te behalen, begint men met volledig uitgeklede basisversie (prototype) om een aanname te testen. Men noemt dit ook wel een Minimum Viable Product (MVP), of gewoon op z’n Hollands: een Minimaal Haalbaar Product. Zo’n eerste type biedt organisaties de mogelijkheid om met zo min mogelijk moeite maximaal en meetbaar te kunnen leren van klanten die hun product gebruiken.

De Minimaal Haalbare Kandidaat (MHK)

Waarom passen we het principe van MVP nog niet toe in recruitment en talentmanagement? Stel dat je in een vacature alleen nog maar eisen stelt waarvan je zeker weet dat ze écht nodig zijn voor de functie. Eisen die niet random zijn geformuleerd op basis van je onderbuikgevoel, maar aantoonbaar noodzaak zijn. Waarbij je dus niet uitgaat van de perfecte kandidaat, maar van de kandidaat die in basis goed genoeg is. Vrij vertaald naar de definitie van Frank Robinson, uitvinder van het MVP-concept:

  • Een Minimaal Haalbare Kandidaat (MHK) is een kandidaat met precies genoeg capaciteiten om je klanten tevreden te stellen en om feedback te geven voor toekomstige werving.

Begin met de waarom en wat

Vaak wordt een vacature opgesteld met de perfecte kandidaat in gedachten, uitgedrukt in wenselijke ervaring, opleiding en kennis. Zonder dat de opsteller ervan eigenlijk weet wat écht nodig is. Kun jij in 1 zin uitleggen welk probleem er ten grondslag ligt aan een vacature en hoe iemand kan bijdragen aan een oplossing? In Jip-en-Janneke-taal? Je zult ervan versteld staan hoeveel mensen zich stamelend uitdrukken in vage termen als: efficiëntieslag maken, strategie uitrollen en groeidoelstellingen behalen. Maar niet in resultaten die praktisch, helder en meetbaar zijn.

‘Begin nu eens met concreet het waarom van een vacature te definiëren’

Begin daarom nu eens met concreet het waarom van een vacature te definiëren. Het helpt je om het belangrijkste doel ervan te begrijpen. En om ook betere kandidaten ervoor te vinden, en goede kandidaten niet op voorhand verder te laten kijken. Uit bekend onderzoek uit 2014 blijkt bijvoorbeeld dat 80 procent van de mannen en 98 procent van de vrouwen níet solliciteert als ze niet geloven dat ze aan de must-have eisen voldoen. Weet je wel zeker dat je al die mensen op voorhand wilt uitsluiten?

Werf alleen je echte must-haves

Iemand werven omdat hij een trucje ooit eerder heeft gedaan of een opleiding heeft gevolgd die relevant zou kunnen zijn? Dat wil iedereen wel. Maar wat als diegene niet beschikbaar is? Vergeet dan even de talloze functie-eisen die je in gedachten hebt. Neem louter het probleem als uitgangspunt. Definieer samen met je interne klant de must-haves, de nice-to-haves en vooral ook: de do-not-cares.

‘Definieer met je interne klant de must-haves, de nice-to-haves en vooral ook: de do-not-cares

Focus je op de een kandidaat die in basis taken en handelingen kan uitvoeren om een gedefinieerd probleem op te lossen. Elimineer overbodige activiteiten. Hou simpelweg in acht wat het doel is van de hire en bepaal succescriteria die indiceren wanneer een kandidaat (meetbaar) succesvol is en wanneer niet.

Werf flexibeler, adaptiever en experimenteler

Je (interne) klant is je dashboard. Wat zijn zijn of haar bevindingen van de kandidaten? Welke activiteiten kunnen bij een volgende werving achterwege gelaten worden, welke moeten juist opnieuw uitgevraagd worden? Stel vragen, kijk mee en luister goed. Wie weet ontdek je zo wel een geheel nieuwe of andere must-have waarvoor wél aanbod te vinden is op de arbeidsmarkt.

‘in plaats van te wachten tot je ons weegt kun je beter een onsje van je ideale functieprofiel afschrapen’

Uiteraard is de aanpak zoals hierboven beschreven niet voor alle rollen geschikt. Maar in plaats van te wachten tot je ons weegt kun je vaak beter een onsje van je ideale functieprofiel afschrapen. Er is genoeg talent beschikbaar, alleen moet je er (samen met je interne klant) wat flexibeler, adaptiever en experimenteler mee omgaan. Wie weet werf je op deze manier tobtalent dat bij nader inzien toch toptalent blijkt te zijn!

jeroen moetenhoutDit blog is geschreven door Jeroen Moerenhout, zelfstandig Consultant Arbeidsmarktstrategie bij Leefvermaak, gespecialiseerd in conceptontwikkeling voor recruitment en talentmanagement. Jeroen schrijft en blogt over de toekomst van werk.

Lees meer van Jeroen: