Boeken worden volgeschreven over hoe je millennials kunt werven. Maar is deze jonge generatie wel zo anders dan andere? En kun je ze wel over één kam scheren? Het korte antwoord: nee.
Over millennials is veel te doen. Omdat ze zo schaars zijn op de arbeidsmarkt, en veel organisaties ze toch graag willen werven – in de strijd tegen vergrijzing. Daardoor lees je ook allerlei generalisaties over deze groep.
millennials zouden aan de ene kant idealistisch zijn, en aan de andere kant verwend en egoïstisch
Zo zouden ze aan de ene kant idealistisch zijn, en aan de andere kant verwend en egoïstisch. Ze zouden met internet geboren zijn, hun smartphone nóóit loslaten, en aan de andere kant hun tijd het liefst slijten in koffiebarretjes, verscholen achter hun hippe MacBooks, met een bakje avocado’s ernaast. Maar de vraag is natuurlijk: kloppen al die vooroordelen wel? En heb je er eigenlijk wel iets aan?
5 redenen om ermee te stoppen
5 redenen om te stoppen met het stereotype, en in elk geval niet meer je beleid erop te baseren:
#1. De groep verschilt te veel
De allerbelangrijkste reden om het nóóit meer over millennials te hebben: ze hebben nauwelijks gedeelde waarden. Neem alleen al de leeftijdsdefinitie. Meestal wordt er gedoeld op de groep die grofweg geboren is tussen 1980 en 2000. Dat klinkt als een heldere groep. Maar let wel: dat zijn dus mensen van 38 (!) naast mensen die nog maar net volwassen zijn. Zouden die zich meteen met elkaar kunnen vereenzelvigen?
Ook in bijvoorbeeld normen en waarden blijken millennials in elk onderzoek sterk te verschillen
Ook in bijvoorbeeld normen en waarden, culturele achtergrond en opleiding blijken millennials in elk onderzoek steeds weer sterk te verschillen. Neem een onderwerp als duurzaamheid of ‘zinvol werk’. Uit enquêtes blijkt steevast dat het aandeel millennials dat zulke onderwerpen belangrijk vindt helemaal niet zoveel groter is dan bij andere generaties. De groep is gewoon té verschillend om over één kam te scheren. ‘Hoe dwaas is het om op zo’n grote groep algemene labels te plakken?’, schrijft bijvoorbeeld de Belg Maurits Vande Reyde. ‘Even onzinnig als dat bij – laat ons zeggen – moslims, homo’s of linkshandigen is. Naai er maar genoeg eigenschappen aan vast en er zal altijd wel iets van kloppen. Maar wetenschappelijk is dat ongeveer evenveel waard als sociologische segmentering op basis van sterrenbeelden.’
#2. Er is hooguit een levensfase-effect
Als de huidige millennial-generatie al verschilt van die van eerdere generaties dan komt dat vooral door hun leeftijd of levensfase. Kort gezegd: het zijn gewoon jonge mensen. En ja, die hebben dus (nog) idealen. Dromen van een betere wereld. Denken nog niet aan hun pensioen. En die gaan nog veel uit. Maar wat dat betreft verschillen ze nauwelijks van alle mensen die generaties geleden jong waren. En ook in hun visie op werk verschillen ze gemiddeld genomen maar heel weinig van andere generaties, blijkt bijvoorbeeld ook uit een vergelijking van de Harvard Business Review.
Als je al iets zinnigs over ‘dé millennial’ zou willen zeggen, dan zou je zijn profiel eigenlijk moeten vergelijken met dat van een babyboomer 40 jaar geleden, of dat van iemand uit generatie X 20 jaar geleden. Maar zulke onderzoeken zijn nauwelijks voorradig, en geven in elk geval geen eenduidige conclusie.
#3. Ze zijn niet verslaafd aan hun mobiel (echt niet!)
Oké, er zijn natuurlijk millennials die elke minuut op hun telefoon kijken. Maar zijn die er niet ook in andere generaties? De groep is weliswaar opgegroeid met technologie, maar dat wil nog niet zeggen dat íedere millennial een tech nerd is, net zoals er ook ouderen zijn die best nog met techniek kunnen omgaan.
‘Ja, wij omarmen technologie. Net zoals de generaties voor ons deden. Maar nee, wij zijn er niet zot van’
Uit onderzoek van Porter Novelli blijkt het smartphonegebruik in de hele groep tot 52 jaar hoog. Pas daarna zie je een afname. En ja, het zijn ook vooral ouderen die een krant lezen, en jongeren die op sociale media zitten. Maar ‘technologie definieert ons niet’, aldus millennial Vande Reyde. ‘Ja, wij omarmen technologische evolutie. Net zoals alle generaties voor ons dat deden. Maar nee, wij zijn er niet zot van. We houden wel van de dingen die technologie makkelijk maakt. Of dat nu sociaal contact is, een goedkope taxi zoeken of eigen zaak starten.’ Er bestaan dan ook helemaal geen mythische millennials, zegt hij, ‘Enkel mensen. En die moeten allemaal mee in een snel veranderende maatschappij, ongeacht hun leeftijd.’
#4. Ze zijn niet zo rijk als we wel eens denken
Het stereotype van de millennial is dat van de ietwat verwende, hooggeschoolde barista die avocado’s eet. Maar dit stereotype heeft alleen betrekking op de kleinste, rijkste en witste deel van de jeugd. En dat maakt het vooroordeel ook meteen behoorlijk onterecht, schrijft Michael Hobbes in de Huffington Post. Volgens hem gaat deze groep zelfs ‘de engste financiële toekomst tegemoet sinds de Grote Depressie.’
De millennials gaan zelfs ‘de engste financiële toekomst tegemoet sinds de Grote Depressie.’
Hoge studieschulden, een arbeidsmarkt die weinig zekerheid biedt, torenhoge huizenprijzen, het zit de millennial allemaal niet mee. Maar ook hier: er zijn natuurlijk uitzonderingen. Net als er in vroegere generaties ook mensen waren die van papa en mama een kruiwagen meekregen, en mensen die als dubbeltje geboren werden en dat altijd zullen zijn gebleven. Maar in onze arbeidsmarktcommunicatie kunnen we daar al met al dus maar heel weinig mee…
De millennial blijkt in zijn levenswensen trouwens ook helemaal niet zo bijzonder als vaak wordt gedacht. Ze willen bijvoorbeeld over het algemeen ook gewoon trouwen, kinderen krijgen en een auto kopen, zo blijkt. Net als de generaties voor hen.
#5. De omschrijvingen zijn weinigzeggend
De laatste reden dat we weinig kunnen met de vele onderzoeken naar millennials: de omschrijvingen die eruit voortvloeien zijn voor vele interpretatie vatbaar. Neem negatieve connotaties als verwend, egoïstisch, en naïef. Maar voor positieve beschrijvingen als zelfverzekerd, moralistisch, optimistisch, open minded en goede presteerders geldt natuurlijk hetzelfde. Wie geeft dat nou eigenlijk een handvat om een vacature onder de aandacht te krijgen?
Advies: stop met generaliseren
Het advies is dus: stop met generaliseren van deze groep. Prima om je in je arbeidsmarktcommunicatie te willen richten op jongeren, maar doe dan alsjeblieft niet alsof alle jongeren gelijk zijn, en allemaal even techsavvy, innovatief en autonoom.
wantrouw alle charlatans die zich opwerpen als (meestal zelfbenoemd) ‘generatie-expert’
En wantrouw ondertussen alle charlatans die zich opwerpen als (meestal zelfbenoemd) ‘generatie-expert’. Hun uitspraken lijden vaak onder het zogeheten Forer-, of Barnum-effect, ofwel: de neiging van mensen om vage en algemeen geldende uitspraken te accepteren als rake, typerende omschrijving, zonder je te realiseren dat die omschrijving voor bijna iedereen opgaat. Zeg maar: wat je bij een horoscoop ook hebt. En misschien is dat dan ook precies de plek waar we de mythe van dé millennial maar het beste kunnen stallen, onder die van het labeltje ‘pseudo-wetenschap’…
Lees ook:
>3. Op welke doelgroepen richt Ho∞op zich?
