Vacatureteksten zitten nog boordevol met vaagtaal. Wees er liever voorzichtig mee, waarschuwt Deborah Pluijmakers, aan de hand van 5 muzikale voorbeelden.
Stel, je bent recruiter en je krijgt een kandidaat op gesprek die zichzelf als volgt pitcht: ‘Hoi, ik ben jullie nieuwe raam. Klokkijken is niet echt mijn ding en waar je mij ’s nachts voor wakker kunt maken is: een lekker potje teamplayen.’
Ik heb het over vaagtaal, containerbegrippen, jeukwoorden en al die andere veelvoorkomende dooddoeners
Zou je dan lachen, huilen of vloeken? Ik hoop het laatste. Want hoe hilarisch, idioot of outside-the-box het ook mag lijken, het is een reactie die naadloos aansluit op een vacaturetekst zoals we die allemaal wel kennen. Met van die termen waar je nét niets mee kunt. Ik heb het over vaagtaal, containerbegrippen, vagiteiten, jeukwoorden en al die andere veelvoorkomende dooddoeners.
Minder (goede) respons
Er is de laatste tijd al heel wat geschreven over jeukwoorden in vacatureteksten. Los van hoe uitgehold en weinigzeggend dit soort woorden zijn, maken ze je tekst ook nog eens zo onduidelijk als maar kan. Met als gevolg dat geen enkele sollicitant zich meer in jouw profielomschrijving herkent. En dat is doodzonde, want met een vacaturetekst verkoop je namelijk jouw functie en je bedrijf. Als je dat te vaag of onduidelijk doet, krijg je minder (goede) respons.
5 veel misbruikte termen
Hoe dat zit, laat ik zien aan de hand van 5 veel gebruikte, of liever: misbruikte, termen. En dat illustreer ik met 5 muzikale klassiekers. Want uiteindelijk wil je dat ook jouw vacatureteksten je lezer als muziek in de oren klinken!
#1. Je bent… flexibel
Bij deze competentie lijkt het of de mogelijkheden eindeloos zijn, en dat is ook zo. Maar niet vanuit het oogpunt van de kandidaat. Die interpreteert jouw ‘flexibel’ als:
- structureel overwerken (‘Deadlines van anderen gaan altijd voor’)
- je planning continu moeten omgooien (‘Verzoeken van anderen gaan altijd voor’)
- overruled worden (‘De mening van anderen gaat altijd voor’)
Kortom: de flexibiliteit die er verwacht wordt, houdt meestal in dat er heel wat andere dingen zomaar ineens geen optie meer zijn. Dat de rek er snel uit is, zeg maar. Zou jij als uitgelubberd elastiekje door het leven willen gaan?
https://www.youtube.com/watch?v=IjeCfIScI00
‘You’ve got to roll with the punches
to get to what’s real’
#2. Je hebt… geen 9-tot-5-mentaliteit
Het leuke aan deze non-skill (want het is dus de bedoeling dat je hem níet hebt) is dat-ie heel tegenstrijdige reacties oproept. Check het bij een willekeurig iemand met corporate ervaring: ben jij meestal degene die het licht uitdoet als het allang 17.00 uur geweest is? Geen commentaar. Alle anderen zijn immers al weg (dûh!).
Maar wat gebeurt er als je een paar keer om 09.07 uur komt binnenzeilen? Dan is die 9-tot-5-mentaliteit ineens wél een must-have, want een entree na 09.00 uur, dat is bij veel bedrijven nog steeds wel een dingetje. Zo’n indruk wil je als organisatie niet maken, lijkt mij. Ben je (maar dan echt!) op zoek naar een medewerker die dag-in-dag-uit zonder klagen overwerkt en doorwerkt tijdens de lunchpauzes? Ga dan eens bij jezelf na: hoe matcht dit met het vitaliteitsbeleid?
‘Working nine to five, what a way to make a living
barely getting by, it’s all taking and no giving’
#3. Je bent… transparant
Nog zo’n eigenschap die zich leent voor eindeloos veel interpretaties. Recruiters bedoelen: duidelijk, eerlijk, integer, helder, concreet, ‘makkelijk te lezen’, open. Waarover je dan precies openlijk kunt communiceren en wat dat oplevert, daar zijn recruiters dan zelf meestal weer niet zo transparant over. Een kandidaat met een scherpe blik kijkt dus wel uit: stel je voor dat iedereen dwars door je heen kijkt, alsof je een raam bent. Dat is alleen maar handig op een sporadisch ‘nu even niet!’-moment. Kortom, als transparantie de norm is, dan kan vertroebeling toch geen excuus zijn?
‘Incredible how you can
see right through me’
#4. Je hebt… een passie
Volgens de Van Dale is er sprake van ‘passie’ als je iets doet vanuit hartstocht en/of als dat iets is waar je ook (om meerdere redenen) pijn van kunt hebben. Wow, dan moet iets toch wel heel erg de moeite waard zijn, wil je erkennen dat je er een gepassioneerd beoefenaar van bent. Hoe terecht is het dan als je in een vacaturetekst om passie vraagt?
Anders gezegd: een passie voor notuleren… serieus!? Een gepassioneerde teamplayer… die associatie met bijtende voetballers blijft hardnekkig.
De verhouding tussen de woorden ‘passie’ en ‘werkvloer’ is op zijn zachtst gezegd dus nogal complex. Hoe het zit met mensen die verliefd worden op een collega? Daar komt vast passie bij kijken inderdaad. Maar dat is een ander verhaal… toch?
‘A lot of pretending, passion
Everybody searching, passion’
#5. Je beschikt over… een hands-on-mentaliteit
Hij was al twijfelachtig qua verwoording, maar sinds de #MeToo-discussie is losgebarsten staat deze (hand-)vaardigheid wat mij betreft definitief op de zwarte lijst. Wat nou, hands-on? Hands-off zul je bedoelen!
Deze competentie leent zich voor 1001+ andere beschrijvingen, zolang ze maar geen beelden oproepen van ongewenste handtastelijkheid, slappe handjes/hapjes en andere vagiteiten op hand-en-spangebied. Want zeg nou zelf: op een publieke hands-up zit toch niemand te wachten?
https://www.youtube.com/watch?v=4pEMd1SdkAE
‘Keep your eyes on the road,
your hands upon the wheel’
Weinig succes met blurred lines
Het gevaar van vaagtaal in vacatures is dus dat werkzoekenden zich niet aangesproken voelen en dat je als bedrijf geen goede indruk maakt omdat je teksten niet onderscheidend zijn. Dus zullen we afspreken om voortaan wat concreter te zijn in onze vacatureteksten? Tot nu toe is het namelijk alleen Robin Thicke nog gelukt om succesvol te zijn met blurred lines…
‘If you can’t hear what I’m trying to say
If you can’t read from the same page
Maybe I’m going deaf
Maybe I’m going blind
Maybe I’m out of my mind
I hate these blurred lines
I know you want it’
Dit blog is geschreven door Deborah Pluijmaekers, werkzaam als Recruitment Marketeer bij Brunel. Naar eigen zeggen niet alleen tijdens kantooruren; navigeren tussen vraag en aanbod is immers een continu proces.